Μετὰ τὴν γεννήση τοῦ δευτέρου παιδιού μας τὸ 2003 παρουσίασα κάποιες ἀλλοιώσεις στὴ
μήτρα, οἱ ὁποίες ἀνησύχησαν τὸ γιατρό μου.
Χρειάστηκε τότε νὰ γίνει μιὰ μικρὴ ἐπεμβάση, ὥστε νὰ ἀφαιρεθοῦν
αὐτὲς οἱ ἀλλοιώσεις. "Ἔτσι κι ἔγινε. Μετὰ τὴν ἐπεμβάση χρειάστηκε νὰ γίνει
βιοψία, τὰ ἀποτελέσματα τῆς ὁποίας θὰ ἔπαιρναν κάποιες μέρες γιὰ νὰ βγοῦν. Οἱ
γονεῖς μας κι ἐμεῖς εἴχαμε φοβηθεῖ πολύ.
Στὸ σπίτι μας εἴχαμε ἕνα ρίνισμα ἀπὸ τὴν καρδία τοῦ ἁγίου
Λουκᾶ. Τὴν ἡμέρα ποῦ ἔγινε ἡ ἐπέμβαση, ἦλθε στὸ σπίτι ἡ πεθερά μου, ἡ ὁποία δὲν
ἤξερε ὅτι εἴχαμε αὐτὴ τὴν εὐλογία τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Μᾶς εἶπε τότε ὅτι εἶδε ἕνα παράξενο ὄνειρο, ποῦ
δὲν μποροῦσε νὰ ἐξηγήσει. Μᾶς εἶπε ὅτι εἶχε
ἔλθει στὸ σπίτι μας καὶ εἶδε νὰ βγαίνει ἀπὸ τὸ δωμάτιο μας ἕνας ψηλὸς ξανθωπὸς
γιατρός, ποῦ ἔμοιαζε σὰν ξένος. Τοῦ εἶπε
νὰ καθίσει καὶ τὸν ρώτησε μὲ ἀγωνία:
-Δὲν ἔχει τίποτα. Θὰ γίνει καλά. Τὸν ξαναρώτησε:
-Γιατρέ μου, πῶς μπήκατε μέσα; Ποῖος σᾶς ἄνοιξε; Καὶ αὐτὸς ἀπάντησε:
-Ἐγὼ ἐδῶ μένω. Μοῦ ἀρέσει πολὺ ἐδῶ.
Εἴχαμε προσευχηθεῖ πολὺ
μὲ τὸν σύζυγό μου στὸν ἅγιο Λουκᾶ καὶ συγκλονίστηκα ὅταν τ’ ἄκουσα ὀλ' αὐτά. Μίλησα στὴν πεθερά μου γιὰ
τὸν Ἅγιο καὶ γιὰ τὴν εὐλογία ποῦ εἴχαμε μέσα στὸ σπίτι μας... Διάβαζα τότε καὶ
τὸ βιβλίο μὲ τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ. Ὅταν
τὸ τελείωνα βγῆκαν τὰ ἀποτελέσματα τῆς βιοψίας, ποῦ ἦταν ἀρνητικά.
Εὐχαριστῶ τὸν ἅγιο Λουκᾶ γιὰ τὴν θαυμαστή του ἐπέμβαση».
Κ.Λ.. Ἀθήνα
πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου