Μπορεῖ ἕνας λαϊκός νά εἶναι Ἱεραπόστολος ;

Ιεραποστολή: Το λαϊκό στοιχείο

Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Π. Χαραλαμπίδη

 
Ίσως τώρα ακουστεί κάποια αντίρρηση..

από τους απλούς πιστούς, από τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας:

«Η ιεραποστολική εργασία είναι υπόθεση των ιερέων, των υπευθύνων της Εκκλησίας και των θεολόγων. Εμείς οι λαϊκοί δεν έχουμε κληθεί για το ιερό αυτό έργο….»
Ήδη έχουμε απαντήσει στο τελευταίο αυτό.(*) Προσθέτουμε όμως και αυτό. Ότι οι κληρικοί και ιεροκήρυκες δεν επαρκούν. Αυτοί βεβαίως έχουν πρωτίστως την υποχρέωση να εργάζονται ιεραποστολικά. Αλλά δε φτάνουν μόνο αυτοί.
Γιατί ο πνευματικός πόλεμος, όπως και κάθε πόλεμος, δε διεξάγεται μόνο με αξιωματικούς. Χρειάζονται και οι οπλίτες, οι στρατιώτες. Χρειάζονται και οι «ελεύθεροι σκοπευτές». Και αυτοί μπορούν να κάνουν θαύματα. Όπως σε ένα ψάρεμα, έτσι και σε μια πνευματική αλιεία πρέπει να συνεργαστούν πολλοί, ώστε το αποτέλεσμα να είναι πλούσιο προς δόξα Θεού. Δεν επαρκούν λοιπόν οι κληρικοί και οι ιεροκήρυκες. Αυτοί ήταν και είναι πάντοτε λίγοι. Και οι κενές θέσεις είναι αρκετές. Αυτές πρέπει να τις καλύψει, ως προς την ιεραποστολική δράση, ο ζήλος, ο ενθουσιασμός και η προθυμία των λαϊκών μελών της Εκκλησίας. Ο ιερός Χρυσόστομος έλεγε τα εξής ως προς το ζήτημα αυτό:
«Αφού όλοι οι Χριστιανοί είμαστε ένα σώμα, ας μη ρίχνουμε όλη την ευθύνη της ιεραποστολικής εργασίας στους κληρικούς, αλλά όλοι μαζί, λαϊκοί και κληρικοί ας ενδιαφερόμαστε για την Εκκλησία, που είναι το κοινό Σώμα μας».(Χρυσοστόμου, Β΄ Κορινθ. ομιλ. 18, 3. 8, 3)
Και άλλοτε ο ίδιος έλεγε:
«Εγώ μεν είμαι ένας, εσείς όμως είστε πολλοί και θα μπορέσετε όλοι να είστε διδάσκαλοι· γι’ αυτό, παρακαλώ, μην αμελείτε το χάρισμα αυτό».(Χρυσοστόμου «Προς τους μη απαντήσαντας» 3 Μ. 51, 176) Λοιπόν και σήμερα επαληθεύεται ο λόγος του Κυρίου προς τους μαθητές Του·«Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· δεήθητε ουν του Κυρίου του θερισμού, όπως εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού» (Ματθ. θ΄ 37-38). Ναι, είναι λίγοι οι εργάτες της Εκκλησίας. Γι’ αυτό οι ευσεβείς και πιστοί γονείς ας ποθούν να προσφέρουν ένα παιδί τους στην Εκκλησία του Χριστού, στην εργασία του πνευματικού θερισμού. Ας προσεύχονται, ας ανατρέφουν καταλλήλως τα παιδιά τους, ας τα προετοιμάζουν για το άγιο και υψηλό αυτό έργο. Εν τω μεταξύ όμως «οι εργάται είναι ολίγοι» και η ανάγκη της ιεραποστολικής δράσης επείγουσα. Γι’ αυτό καλούνται και οι απλοί πιστοί, τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας, να εργαστούν με ζήλο και φλόγα αγάπης. Γι’ αυτό είπαμε, χρειάζεται Γενική Επιστράτευση. Το λαϊκό στοιχείο αποτελεί μεγάλη δύναμη για την Εκκλησία, αφού και αυτό είναι σώμα της Εκκλησίας, όπως οι κληρικοί.  Η Εκκλησία, δηλαδή, πρέπει να αγωνιστεί με όλες της τις δυνάμεις, με όλα τα μέλη της, για να πραγματώσει τον ιερό σκοπό, τη σωτηρία των πλανεμένων ψυχών. Είδαμε τι κάνουν οι αιρετικοί και μάλιστα οι Χιλιαστές. Αν και βρίσκονται στην πλάνη και στο σκότος, μισούν το Χριστιανισμό και εργάζονται με μεγάλη δραστηριότητα και εδώ και στο εξωτερικό. Διηγείται κάποιος, ότι σε μεγάλη πόλη της Γερμανίας, στον υπόγειο ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, κάθονται μάρτυρες του Ιεχωβά και πουλούν τα έντυπά τους, που είναι τυπωμένα σε διάφορες γλώσσες. Και αυτοί είναι εργάτες, οι οποίοι αντί να αναπαυθούν μετά την καθημερινή εργασία τους, πηγαίνουν και διαδίδουν τα αιρετικά φυλλάδιά τους. Λοιπόν, είναι ντροπή εμείς να διστάζουμε και να μένουμε νωθροί. Χρειάζεται το λαϊκό στοιχείο να κινηθεί και να δράσει.  Γιατί ποιος θα εισχωρήσει στα εργοστάσια, στις βιοτεχνίες, στα γραφεία, στα καταστήματα, στις γειτονιές, στους σιδηροδρόμους, στα χωριά, στις συνοικίες; Οι κληρικοί και θεολόγοι είπαμε ότι δεν επαρκούν και συχνά δεν μπορούν. Μπορεί όμως αυτό να το κάνει ένας φλογερός Χριστιανός, που ήδη εργάζεται και κινείται μέσα σε τέτοιο περιβάλλον. Εκεί καλείται να εργαστεί ιεραποστολικά, να γίνει ψαράς ψυχών και φωτοδότης. Εκεί που τον έταξε ο Θεός, να γίνει σποριάς της χριστιανικής αλήθειας. […]                                                                                        

Θέλετε να ακούσουμε και μια σπουδαία διαβεβαίωση που κάνει ο θεόπνευστος απόστολος, ο αδελφόθεος Ιάκωβος; Να ακούσουμε για το μέγεθος και την αξία της ιεραποστολής, που συντελεί στη σωτηρία ψυχών; «Εάν τις πλανηθή από της αληθείας και επιστρέψη τις αυτόν, γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου…» (Ιακώβου ε΄ 19-20). Δηλαδή, εάν κάποιος πλανηθεί και απομακρυνθεί από τη χριστιανική αλήθεια και άλλος αδελφός τον επαναφέρει σ’ αυτήν, ας γνωρίζει ότι εκείνος που επέστρεψε ένα αμαρτωλό από την οδό της πλάνης, αυτός θα σώσει μια αθάνατη ψυχή από τον αιώνιο θάνατο. Και ασφαλώς ο Θεός θα αμείψει με μεγάλο βραβείο εκείνον, που εργάζεται για τη σωτηρία μιας ή και περισσότερων αθανάτων ψυχών. Ναι, αδελφέ μου, είναι μεγάλο χάρισμα και τιμή και ευλογία να αρπάζεις ψυχές αθάνατες από τα δόντια και το στόμα του νοητού δράκοντος, του πονηρού διαβόλου, να τις παίρνεις από την εξουσία και δουλεία του Αντιχρίστου και να τις προσφέρεις στον ελευθερωτή Ιησού Χριστό, για να τις αναγεννήσει και να τις σώσει! Υπάρχει μεγαλύτερο και ιερότερο έργο από αυτό; Φεύγοντας από τον κόσμο αυτό θα είμαστε ευτυχείς, αν έχουμε να πάρουμε μαζί μας τέτοια έργα. Εκτός από την ατομική αρετή, θα είμαστε μακάριοι, αν θα έχουμε συντελέσει με τη Χάρη του Θεού στο να σωθούν τέσσερις ή πέντε αθάνατες ψυχές.  Είναι δυνατόν να μη βραβεύσει ο Θεός όσους κουραστούν για μια τέτοια ιερή υπόθεση; Το δε βραβείο του Θεού θα είναι η άφεση των δικών μας αμαρτιών και η πλούσια ευλογία Του. Λέει τα εξής σπουδαία και πάλι ο ιερός Χρυσόστομος: «Εκείνο το οποίο δεν μπορεί να επιτύχει ούτε η νηστεία, ούτε ο ύπνος κάτω στο χώμα, ούτε οι ολονύκτιες προσευχές, ούτε τίποτε άλλο, το επιτυγχάνει η σωτηρία του αδελφού μας… Γιατί με ένα και μόνο τέτοιο κατόρθωμα θα μπορέσεις να καθαρίσεις την κηλίδα των αμαρτιών, τις οποίες με το στόμα σου έκανες. Τότε το στόμα σου θα εξαγνιστεί, θα γίνει σαν το στόμα του Θεού, αφού με τα λόγια σου αν οδηγήσεις έστω και ένα άνθρωπο στη σωτηρία». (Χρυσοστόμου, Λόγος κατά Ιουδαίων 8ος, 679 Α, Β)Επίσης τονίζει: «Αφού γνωρίζεις αγαπητέ, ότι η ζωή αυτή είναι μικρή και σύντομη, εργάσου για να κερδίσεις ψυχές. Αν δεν κερδίσουμε τέτοια κέρδη, δε θα βρούμε καμιά σωτηρία.» «Δύναται πολλάκις μία κερδηθείσα ψυχή μυρίων όγκον αμαρτημάτων αφανίσαι και γενέσθαι ημίν αντίψυχον (αντίλυτρον) εν εκείνη τη ημέρα». (Ο.π. 688Α) Κατά την ημέρα της Κρίσεως θα μας αμείψει ο Θεός και θα συγχωρήσει τα αμαρτήματά μας, εάν εργαστούμε ιεραποστολικά για τη σωτηρία ψυχών. Ας θυμόμαστε πάντοτε αυτή την αλήθεια, που ο ιερός Χρυσόστομος μας τονίζει.
Από το βιβλίο “Εκστρατεία Ιεραποστολής” του Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Π. Χαραλαμπίδη,θεολόγου – ιεροκήρυκα, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ο Σωτήρ”. xfd.gr/εκκλησία

http://pneumatoskoinwnia.blogspot.gr/2014/02/blog-post_7.html