Κάποτε ένας Σαρακηνός φύλαρχος έφερε στο Άγιο Συμεών τον Στυλίτη κάποιον παράλυτο ομόφυλο του και παρακάλεσε για τη θεραπεία του.Ό άγιος του ζήτησε ν’ απαρνηθεί την προγονική του ασέβεια.’Εκείνος δέχτηκε πρόθυμα.-Πιστεύεις στον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα; τον ρώτησε ό ασκητής.-Πιστεύω, ομολόγησε ό Σαρακηνός.-Αφοί πιστεύεις, σήκω πάνω»!Ο παράλυτος σηκώθηκε και περπάτησε.-Τώρα πάρε το φύλαρχο στους ώμους σου!τον πρόσταξε ό όσιος.Ό γιατρεμένος σήκωσε τον κατάπληκτο φύλαρχο,που ήταν εξαιρετικά μεγαλόσωμος,τον έβαλε στους ώμους του κι έφυγε ενθουσιασμένος, δοξάζοντας τον τρισυπόστατο αληθινό θεό.

Σε μια πόλη τής Παλαιστίνης ήταν διοικητής κάποιος ειδωλολάτρης,καμπούρης τόσο,που το κεφάλι του ακουμπούσε στο στήθος του και δεν μπορούσε να περιστραφεί.Κάποιοι φίλοι του,έχοντας ακούσει για τα θαύματα του στυλίτη,τον έφεραν κάτω από το στύλο και παρακάλεσαν για τη θεραπεία του.Μα και ό ίδιος καμπούρης άρχισε να ικετεύει τον όσιο κραυγάζοντας τόσο δυνατά,ώστε Εκείνος δεν μπορούσε να προσευχηθεί για χάρη του στον Κύριο. Ό ειδωλολάτρης, πιστεύοντας, πώς ό Συμεών είχε δική του θαυματουργική δύναμη, του ζητούσε ν’ ακουμπήσει το χέρι του στο κεφάλι του, εκφράζοντας τη βεβαιό­τητα ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα γινόταν καλά αμέσως.Ό όσιος,όμως, του είπε:- Είμαι ένας αμαρτωλός και τιποτένιος άνθρωπος.Το χέρι μου δεν έχει καμιά ξεχωριστή δύναμη.Μόνο αν ευδοκήσει ό Θεός,θα πραγματοποιηθεί ή επιθυμία σου,γιατί μόνο αυτός έχει τη δύναμη να θαυματουργεί.Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να θεραπεύ­σει άλλον,αν ό Κύριος δεν το θέλει.Παραδόσου, λοιπόν,στην παντοδυναμία του αληθινού Θεού,του δημιουργού και κυβερνήτη του κόσμου,και θα ευεργετηθείς.Τότε ό καμπούρης σταμάτησε να φωνάζει,αφήνοντας τον όσιο να προσευχηθεί απερίσπαστος.Και μόλις εκείνος τέλειωσε την προσευχή του,το θαύμα έγινε.Ό ταλαίπωρος άνθρωπος ορθώθηκε,στάθηκε ίσια και άρχισε να χοροπηδάει χαρούμενος σαν παιδί.Άνοιξε τότε τις κασέλες, που είχε φέρει μαζί του και πρόσφερε στον ευεργέτη του ανεκτίμητα χρυσαφικά κι ασημικά.Ό στυλίτης κοίταξε τα δώρα με περιφρόνηση και του είπε:-Αν θέλεις να μ’ ευχαριστήσεις,να δεχτείς το φως τής αλήθειας.Να βαπτιστείς, για να πάρεις την άφεση.Κι ακόμα να ελευθερώσεις όλους τούς δούλους σου,για να ελευθερωθεί και ή δική σου ψυχή από το ζυγό του σατανά.Ό γιατρεμένος πρόθυμα έκανε ότι του είπε ό άγιος.Και αργότερα,γεμάτος χαρά και χάρη Θεού,έφυγε για την πόλη του.Ένας άρχοντας των Περσών ήταν πολύ δυστυχισμένος,γιατί ό μονάκριβος γιος του κειτόταν δεκα­πέντε χρόνια παράλυτος.Έστειλε, λοιπόν στον όσιο,τον επίσκοπο τής τοπικής Εκκλησίας,με την παράκληση να προσευχηθεί στον Κύριο για τη θεραπεία του παιδιού του.Του έδωσε,μάλιστα και δυο υφάσματα από πολύτιμο μετάξι με κεντημένους επάνω χρυσούς σταυρούς,για να τα προσφέρει στον στυλίτη.Ό επίσκοπος διηγήθηκε στο Συμεών το δράμα του παιδιού και του πατέρα του.Ό όσιος σπλαχνίστηκε και είπε στον επίσκοπο:-Πάρε αυτά τα υφάσματα που έφερες,έτσι διπλωμένα όπως είναι, και πήγαινε στο καλό.Όταν φτάσεις κοντά στην πόλη σας,κατέβα από το ζώο σου, κράτησε τα υφάσματα στο στήθος σου και προχώρησε ως το σπίτι του άρχοντα πεζός και αμίλητος.Μπες μέσα, στάσου πάνω απ’ το παιδί σκέπασε το με τα υφάσματα και πες του:Ό αμαρτωλός Συμεών σου παραγγέλλει:Στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού,σήκω!».Ό επίσκοπος έφυγε κι έκανε όπως του υπέδειξε ό όσιος.Μόλις σκέπασε το παιδί με τα υφάσματα,αυτό πετάχτηκε όρθιο και θεραπευμένο.Ό Πέρσης άρχοντας και ολόκληρη ή οικογένεια του ευχαρίστησαν και δόξασαν το Θεό.Και ό επίσκοπος,μετά από σχετικό αίτημα τους,τούς κατήχησε και τους βάπτισε.Κάποιος πλούσιοι από το Σαβά έπασχε από πονοκέφαλο συνεχή και οδυνηρό τόσο,που ένιωσε να του σουβλίζουν κάθε στιγμή το μυαλό.Ανακουφιζό­ταν λίγο,μόνο όταν χτυπούσε το κεφάλι του πάνω στα δοκάρια των τοίχων του σπιτιού του!Μόλις έμαθε για τον θαυματουργό στυλίτη, ετοι­μάστηκε για το μακρύ ταξίδι και ξεκίνησε,αδιαφορώντας για τον κίνδυνο των θηρίων και των ληστών,που παραμόνευαν εδώ κι εκεί μέσα στην απέραντη έρημο.Σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο ταξίδευε ό άρρωστος.Και όσο πλησίαζε, πράγμα παράδοξο,οι πόνοι του λιγόστευαν.Αντίθετα,όσο κι αν έτρωγε,οι προμήθειές του έμεναν απείραχτες!Έφτασε επιτέλους στο στύλο του οσίου. Εκείνος,αφού πληροφορήθηκε το πρόβλημά του,ζήτησε να του φέρουν νερό από την κοντινή πηγή.Προσευχή­θηκε, το ευλόγησε και πρόσταξε τον άρρωστο να το πιει στο όνομα του Χριστού.Ύστερα,παίρνοντας από το ίδιο νερό,του ράντισε και το κεφάλι.Δεν χρειαζόταν τίποτ’ άλλο.Ό λίγος πόνος που είχε απομείνει, εξαφανίστηκε κι αυτός.Ό άνθρωπος ευχαρί­στησε τον όσιο και δόξασε το Θεό. Ζήτησε,μάλιστα και να βαπτιστεί.Λίγο αργότερα,φεύγοντας Χριστιανός πια, διαλαλούσε τα μεγαλεία του Κυρίου ως τη μακρινή πατρίδα του.Ένα παρόμοιο μακρύ ταξίδι έκανε και μια ομάδα από τέσσερίς λεπρούς και τρεις δαιμονισμένους,που ξεκίνησαν από τα βάθη τής Ανατολής κι έκαναν δεκατρείς μήνες,ώσπου να φτάσουν στον όσιο.Και εκείνοι,παρά τη μεγάλη απόσταση,ούτε μια φορά δεν έχασαν το δρόμο,μα ούτε κι οι τροφές ή το νερό τούς έλειψαν καθόλου.Φτάνοντας κάτω απ’ τον στύλο, διηγήθηκαν στον όσιο τα παθήματα τους και ζήτησαν τη βοήθεια του.-Ό Θεός, αποκρίθηκε εκείνος, που σου έδειξε το δρόμο να έρθετε ως εδώ,θα σάς δώσει και την υγεία σας.Ζήτησε νερό,το ευλόγησε και τούς το έδωσε να πιουν και να ραντιστούν στο όνομα του Κυρίου. Μόλις το έκαναν,έγιναν και οι επτά καλά!Ύστερ’ απ’ αυτό,αρνήθηκαν τη λατρεία των ειδώλων,βαπτίστηκαν και έφυγαν δοξάζοντας το Θεό.Κάποτε ήρθαν κάτω απ’ το στύλο αντιπρόσωποι των κατοίκων τής οροσειράς του Λιβάνου και ανάστατοι είπαν στον όσιο:- Στον τόπο μας παρουσιάστηκαν κάτι αγρία θηρία, πρωτοφανέρωτα και άγνωστα,που κατασπαράζουν ανθρώπους και ζώα.Πολλές φορές μπαίνουν στα σπίτια,αρπάζουν τα παιδιά και τα καταβροχθίζουν μπροστά στα έντρομα μάτια των μανάδων τους.Ό φόβος και ό θρήνος έχουν απλωθεί παντού.-Μην παραξενεύεστε για τη συμφορά που σάς βρήκε, είπε ό άγιος. Είναι ή τιμωρία για τα έργα σας.Οι προγονοί σας εγκατέλειψαν τον αληθινό Θεό,τον πλάστη και ευεργέτη μας και λάτρεψαν τα βουβά είδωλα.Κι εσείς επιμένετε στην πλάνη αυτή.Τα θηρία σάς ταλαιπωρούν με παραχώρηση του Κυρί­ου,που θέλει να σάς οδηγήσει στη μετάνοια και να σάς φέρει κοντά Του. Αν όμως δεν έχετε σκοπό να μετανοήσετε, άδικα ήρθατε ως εδώ.Να ζητήσετε τη βοήθεια των ειδώλων που προσκυνάτε!Εκείνοι τότε έπεσαν στα γόνατα και άρχισαν να παρακαλούν με δάκρυα το στυλίτη:-Λυπήσου μας!Μεσίτεψε για μάς στο Θεό!θα μετανοήσουμε!…Μαζί τους ικέτευαν τον όσιο και άλλοι,που έτυχε να βρίσκονται εκεί,και τούς σπλαχνίστηκαν.-Μόλις απαρνηθείτε την πλάνη σας,αποκρίθηκε πάνω απ’ το στύλο του ό γέροντας και βαπτιστείτε στο όνομα του Χριστού,τότε θα παρακαλέσω τον Κύριο να σάς δείξει τη φιλανθρωπία Του.Μ’ ένα στόμα οί ειδωλολάτρες υποσχέθηκαν πώς,όταν θα γύριζαν στην πατρίδα τους,θα κατεδάφιζαν αμέσως τα Ιερά των ειδώλων και θα έριχναν στη φωτιά τα ξόανα.Ό άγιος κατάλαβε πώς ή μεταστροφή τους ήταν αληθινή. Τούς έδωσε, λοιπόν, ένα κουτάκι με ευλογημένη σκόνη και τούς είπε:-Να πάτε στο καλό! Μόλις φτάσετε στον τόπο σας, να περάσετε απ’ όλα τα χωριά.Στην εμπασιά κάθε χωριού,να χώνετε στη γη τέσσερίς πέτρες.Και πάνω σε κάθε πέτρα να σχηματίζετε με τούτη τη σκόνη τρεις σταυρούς.Αν υπάρχουν εκεί Χριστιανοί ιερείς,φωνάξτε τους να σας βοηθήσουν και να τελέσουν νυχτερινές λειτουργίες.Τότε ό Θεός θα κάνει το θαύμα Του.Κανένας άνθρωπος δεν θα χαθεί πια από τα θηρία.Επιστρέφοντας στη χώρα τους οι ειδωλολάτρες διαπίστωσαν ότι,από την ώρα που ό Συμεών είχε προσευχηθεί γι’ αυτούς,όλα τα θηρία είχαν φύγει από τα χωριά και αποτραβηχτεί στα δάση.Όταν,λοιπόν,έκαναν ό,τι τούς συμβούλεψε ό όσιος,είδαν τα θηρία να τρέχουν και να έρχονται γύρω από τις πέτρες,ουρλιάζοντας απαίσια.Πολλά έπεφταν και ψοφούσαν επιτόπου.Άλλα έφευγαν αλαφιασμένα και χάνονταν.Σε δέκα μέρες δεν είχε απομείνει κανένα.Πήραν τρία τομάρια από τα ψόφια θηρία και τα έφεραν στον όσιο.Και αφού του διηγήθηκαν το θαύμα,βαπτίστηκαν όλοι κι έγιναν Χριστιανοί.Μια βδομάδα έμειναν εκεί,ακούγοντας τις σοφές διδαχές του πνευματοφόρου στυλίτη,και μετά έφυγαν χαρούμενοι για την πατρίδα τους, δοξάζοντας το Θεό.

Αλλά σταματάμε εδώ τη διήγηση,γιατί τα μεγάλα και θαυμαστά έργα του οσίου Συμεών δεν έχουν τέλος.όπως σημειώνει ωραιότατα ό Σύρος βιογράφος του,«ποιο στόμα θ’ αποτολμούσε να διηγηθεί ή ποιο χέρι θα μπορούσε να γράψει ή ποιο σοφό μυαλό θα μπορούσε να υπολογίσει τις αναρίθμητες ευεργεσίες,που έκανε ό Θεός στον κόσμο,μέσω του αγίου;Πόσους ανθρώπους,που ήταν μακριά από τον Κύριο,έφερε κοντά Του;Πόσοι πλανεμένοι γύρισαν με τη διδαχή του από την άγνοια στην αληθινή γνώση;Πόσες χιλιάδες και μυριάδες «αλλότριων», χάρη στο κήρυγμα του,έγιναν μέλη τής Εκκλησίας και υποτάχθηκαν στο Χριστό;Ποιος μπορεί να λογαριάσει τις τόσες και τόσες χιλιάδες αγρίων,που βλέποντας και ακούγοντας τον,με χαρά εγκολπώθηκαν τη χριστιανική πίστη και έγιναν υπηρέτες τής αλήθειας!Γιατί ή φήμη των ευεργεσιών,που έκανε ό Κύριος με τα χέρια του οσίου,ταξίδεψε απ’ τη μιαν άκρη του κόσμου ως την άλλη.Κι έτσι εκπληρώθηκε το γραφικό: «Εις πάσαν την γην εξήλθεν ό φθόγγοί αυτών και εις τα πέρατα τής οικουμένης τα ρήματα αυτών(Ψαλμ. 18:5)»!…

Περιοδικό:Πάντα τα Έθνη».τεύχος 91.
http://353agios.blogspot.gr/2015/03/blog-post_51.html
 
https://agathan.wordpress.com/2015/03/16/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84/