Ποῖον εἶναι τὸ σκοτεινὸν ὑπόβαθρον τοῦ σημερινοῦ «δαιμονιώδους» Δυτικοῦ κόσμου;

Ποῖον εἶναι τὸ σκοτεινὸν ὑπόβαθρον τοῦ σημερινοῦ «δαιμονιώδους» Δυτικοῦ κόσμου;

Μοναχὸς Ἀβέρκιος

Μόνον ἀπὸ αὐθεντικὰ ντοκουμέντα!

Ἐπισημαίνουμε: ὄχι ὁλόκληρου τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, ἀλλὰ τῶν κύκλων ἐκείνων ποὺ «κυβερνοῦν» παρασκηνιακῶς καὶ ἐπιδιώκουν τὴν κατεδάφιση τῶν διδασκαλιῶν καὶ τῶν ἀξιῶν τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, προβάλλοντας ἄλλου εἴδους σκοτεινὰ πρότυπα ζωῆς, παγκοσμίως. Βλέπε τοὺς τελευταίους «γάμους»…

Τὶς πληροφορίες- τὰ στοιχεῖα – γιὰ τὴν παρουσίαση αὐτοῦ τοῦ θέματος λαμβάνουμε ἀπὸ αὐθεντικὸ ντοκουμέντο: ἀπὸ τὸ περιοδικὸ τῆς Ἱερᾶς Αὐτοκρατορίας, ὅπως αὐτοαποκαλεῖ ἡ Μασονία ἑαυτήν, θέτοντας τὰ ἀρχικὰ ψηφία – Ι. Α. – ἀκόμη καὶ στὰ ἐξώφυλλα τῶν παλαιότερων περιοδικῶν της. Τίτλος τοῦ τεύχους αὐτοῦ εἶναι Πυθαγόρας- Γνώμων, Ἐπίσημον Ὄργανον τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου καὶ τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, τόμος Η΄, τεῦχος 1, Ἰανουάριος 1939, σσ. 17- 23.

Στὸ τεῦχος αὐτὸ τοῦ ἐπίσημου τεκτονικοῦ περιοδικοῦ ὑπάρχει ἕνα ἄρθρο, σὲ τρεῖς συνέχειες τοῦ Μασόνου Ἡρακλῆ Γεωργούλη, 30ου, ὅπου ἐκεῖ συνοψίζεται τὸ σκοτεινὸ ὑπόβαθρο- «φωτεινὸ» κατ’ αὐτὸν – τοῦ σημερινοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, ἔτσι ὅπως προέκυψε κατὰ τοὺς τελευταίους αἰῶνες: Κατὰ τοὺς τελευταίους αἰῶνες στὴν αἱρετικὴ Εὐρώπη, στὴν ὁποία ἀναπτύχθηκε ὁ γαλλοτεκτονικὸς Διαφωτισμός, ἡ ἀθεΐα, ὁ ἱστορικὸς ὑλισμὸς καὶ τὰ «δικαιώματα» τῆς «πράσινης ἀλεποῦς», οἱ νεοφανεῖς «ἑορτές», τῆς «μαρίδας», π.χ. τῆς «ντροφαντῆς μελιτζάνας» καὶ τὰ παρόμοια. Ἔγιναν δηλαδὴ κατὰ τοὺς τελευταίους αἰῶνες, ὅταν κυριάρχησε ἡ Καμπάλα ὡς ἡ βαθύτερη – τάχα- ἐξήγηση τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ὅπου τὰ πάντα ἀναποδογυρίζονται. Ἀντιστρέφονται δηλαδὴ διαμετρικῶς, καὶ τὰ τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας ἀπορρίπτονται ἢ «προσαρμόζονται» στὰ τοῦ σύγχρονου κόσμου ὀλέθρια, τόσο κατὰ τὴν θεωρία, ὅσο καὶ στὴν καθημερινὴ πράξη καὶ ζωὴ τῶν κοινωνιῶν.

Ἀκόμη καὶ τμῆμα τῆς Διοικήσεως τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας – τὸ παγιδευμένο -δὲν εἶναι ἀμέτοχο αὐτῆς τῆς ὀλέθριας στρέβλωσης τοῦ χριστιανικοῦ προτύπου ζωῆς…

Ἂς δοῦμε ὅμως τὸ ἀποκαλυπτικὸ καὶ πολὺ ἐνδιαφέρον ἄρθρο στὸ τεκτονικὸ περιοδικό, συγγραφὲν παρὰ τῶν ἐκ τῶν ἔσω γνωριζόντων τὰ πράγματα αὐτὰ ὑψηλόβαθμου τέκτονος, ὡς προαναφέραμε. Διαβάζομε ἐκεῖ μαζὶ καὶ ταῦτα ὑπὸ τὸν τίτλο «Ὁ Ἀποκρυφισμὸς ἀπὸ τῆς Ἀναγεννήσεως μέχρι τοῦ ΙΖ΄ αἰῶνος»:

«Ὁ ἀποκρυφισμὸς δύναται νὰ παραβληθῆ πρὸς τὴν χύτραν τῶν μαγισσῶν, ἐντός τῆς ὁποίας ἀναμιγνύονται καὶ συγχέονται παντοειδῆ συστατικά.

(…) Οὕτω δυνάμεθα νὰ διακρίνωμεν ἀπὸ τοῦ ΙΕ΄ αἰῶνος τρεῖς κυρίως περιόδους ἐν τῇ ἱστορίᾳ τοῦ ἀποκρυφισμοῦ. Ἡ Καββαλά, θεωρητικὴ καὶ πρακτική, ἡ συνδέουσα δηλονότι τὴν μυστικιστικὴν μεταφυσικὴν πρὸς τὴν Ἰουδαϊκὴν μαγείαν, κατέχει δεσπόζουσαν θέσιν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς Ἀναγεννήσεως. Ὁ ΙΖ΄ αἰὼν καλλιεργεῖ ἰδίως τὴν ἀλχημείαν, ἐνῷ ἡ τρίτη περίοδος χαρακτηρίζεται ἀπὸ δύο κύρια γεγονότα: κατὰ πρῶτον (…) αἱ διάφοροι ἀπόκρυφοι ἐπιστῆμαι[!] τίθενται ὀλίγον κατ’ ὀλίγον εἰς ἴσην μοῖραν, ἀκολούθως ὁ ἀποκρυφισμός, κατατροπωθείς ὑπὸ τοῦ ὀρθολογισμοῦ, ζητεῖ καταφύγιον εἰς τοὺς κόλπους τῶν μυστικῶν ὀργανώσεων, ἐν ταῖς ὁποίας καὶ ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμὸς [ἡ Μασονία]…».

Τὸ σχόλιον τοῦ Ἀβερκίου

Νὰ λοιπόν, ὅτι ἡ μασονία ἔγινε τὸ μεγάλο καζάνι παντὸς σκοτεινοῦ ἀποκρυφισμοῦ, κατ’ ὁμολογίαν βεβαίως τῶν ἰδίων τῶν τεκτόνων!

Ἰδοὺ ἡ συνέχεια:

«…Ἡ ἀπὸ τοῦ ΙΔ΄ αἰῶνος ἀρξαμένη ἐν τῇ Δυτικῇ Εὐρώπῃ καὶ κατὰ τοὺς ΙΕ΄ καὶ ΙΣΤ΄ αἰῶνας κυρίως ἐκδηλωθεῖσα ἔντονος πνευματικὴ δράση, εἰς τὴν φιλολογίαν, τὴν τέχνην καὶ τὴν φιλοσοφίαν, ἡ ἀποκαλουμένη Ἀναγέννησις, συνοδεύεται καὶ ἀπὸ παράλληλον ἀναζωογόνησιν τοῦ ἀποκρυφισμοῦ. Ἡ προϊοῦσα κατάπτωσις τῆς δυνάμεως τῆς Ἐκκλησίας ἔπαυσε πλέον νὰ θέτη φραγμοὺς εἰς τὸ ρεῦμα τοῦ μυστικισμοῦ [= ἀποκρυφισμοῦ], τὸ ὁποῖο ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία εἶχε συγκρατήσει καὶ κατευθύνει κατ’ ἀρέσκειαν ἐπὶ μίαν χιλιετηρίδα (…), ὁ ἔντονος πόθος τοῦ γνῶναι, μὴ χαλιναγωγούμενος πλέον παρὰ τοῦ [ὀρθοδόξου] δόγματος, ἐτράπη εἰς τὴν ἀναζήτησιν νέων ὁριζόντων. Ὁ ἀποκρυφισμὸς ὅστις κατὰ τὸν μεσαίωνα εἶχε προσλάβει τὴν λαϊκὴν μορφὴν τῆς μαγγανείας καὶ ἐκαλλιεργεῖτο ἐν αὐστηρᾷ μυστικότητι ἀποκλειστικῶς σχεδὸν παρὰ τῶν Ἰουδαίων, ἤρχισε καὶ πάλιν νὰ τυγχάνη ἰδιαζούσης προσοχῆς καὶ εὐνοίας ἐκ μέρους τῶν προηγμένων διανοιῶν (…)

…Ἀπὸ τοῦ τέλους τοῦ ΙΕ΄ αἰῶνος ὁ Ἀποκρυφισμὸς καθίσταται τὸ ἀντικείμενον τῆς ἀπασχολήσεως πνευματικῆς τινος ἀριστοκρατίας, ἥτις διαφυλάσσει δι’ ἑαυτὴν τὸ μονοπώλιον, οὕτως εἰπεῖν, γνώσεων ἀπροσπελάστων διὰ τὸ πολὺ κοινὸν (…)

Σχόλιον τοῦ Ἀβερκίου

Ναί, ἡ σκοτεινὴ μασονία μόλις τότε εἶχε φανεῖ! Ὁ πόλεμος κατὰ τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας ἄρχισε νὰ ἐντείνεται… παρακαλοῦμε τοὺς ὑποψιασμένους ἐκ τῶν ἀναγνωστῶν μας νὰ προσέξουν πολὺ τὰ ἐν συνεχείᾳ ἀπὸ τὸ παρατιθέμενο τεκτονικὸ ἄρθρο ἀναφερόμενα. Γράφουν:

«…Ἡ πηγὴ ἐκ τῆς ὁποίας ἤντλησαν οἱ πλεῖστοι ἐκ τῶν διανοιῶν, αἵτινες ἀπλήστως ἀνεζήτουν τὴν «ἀρχαίαν σοφίαν» καὶ περιεφρόνουν τὴν δογματικὴν διδασκαλίαν τοῦ κλήρου, ὑπῆρξε ἡ Ἰουδαϊκὴ Καββαλὰ [τὰ ἔντονα στοιχεῖα εἶναι δικά μας]…»

Ἡ παράλληλος πορεία

τῆς Καββαλά καὶ τῆς σήψεως

εἰς τὴν Εὐρώπην…

Διαβάζουμε ἐν συνεχείᾳ στὸ ἀποκαλυπτικότατο τεκτονικὸ μυστικὸ κείμενο τῆς «Ἱερᾶς» – μασονικῆς – Αὐτοκρατορίας» καὶ ταῦτα:

«…Ἡ ἀπόκρυφος αὕτη διδασκαλία [Ἡ Καββαλὰ] ἤκμαζε κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, ἀπὸ δύο δὲ αἰώνων εἶχεν ἐπεκτείνει τὰς κατακτήσεις της. Ἐκ τῆς Ἱσπανίας καὶ τῆς Νοτίου Γαλλίας, ὅπου εἶχε γεννηθῆ μετανάστευσε περὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ ΙΔ΄ αἰῶνος εἰς τὴν Βόρειον Ἰταλίαν. Ἀκολούθως, ὅταν κατὰ τὸν ἑπόμενον αἰῶνα οἱ Ἰουδαῖοι ἐξωρίσθησαν ἐκ τῆς Ἱσπανίας (1492), τῆς Πορτογαλίας (1493) καὶ τῆς Παβάρρας (1498), οἱ Καββαλισταὶ διεσκορπίσθησαν καθ’ ἅπασαν τὴν Κεντρικὴν καὶ τὴν Νότιον Εὐρώπην μέχρι τῆς Βαλκανικῆς Χερσονήσου (…)

…Κατὰ τὴν Ἐποχὴν τῆς Ἀναγεννήσεως ἡ Καββαλὰ ἔπαυσε ἀποτελοῦσα παράδοσιν ἀφιερωμένην εἰς μόνον τὸν Ἑβραϊκὸν λαόν, καθότι κατὰ τὴν περίοδον ταύτην οἱ Πλατωνικοί, οἱ ὁποῖοι εὕρισκον ὅτι εἰς αὐτὴν συνηντῶντο ἡ θεοσοφικὴ μυστικοπάθεια καὶ ὁ μονισμὸς [=μιὰ μεταφυσικὴ θεωρία] ἐνόμισαν ὅτι εἰς τὰ Καββαλιστικὰ συγγράμματα ἀνεῦρον τὴν κλεῖδα τοῦ αἰνίγματος τοῦ κόσμου. Ὁ Ἰταλὸς Πίκο ντελλὰ Μιράντολα συνέγραψε καββαλιστικὰ σχόλια ἐπὶ τῆς μωσαϊκῆς Γενέσεως [ὅλως ἀντίθετα τῆς σχετικῆς ἑρμηνείας παρὰ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας]…

Γραφοῦν ἐν συνεχείᾳ οἱ τέκτονες (ὅπ.π.):

«…Ὁ Κορνήλιος Ἀγρίππας ἐθεώρει τὴν Καββαλὰ κυρίως ὡς σχολὴν μαγείας, καὶ ὅτι εἶναι εἰς θέσιν νὰ θέση εἰς κίνησιν χάριν ἑαυτοῦ διὰ τῶν μαγικῶν ἰδιοτήτων τῶν φυλακτηρίων [τῶν «φυλακτῶν»] καὶ τῶν μαγικῶν σημείων καὶ σχημάτων.

Εἰς τὴν πραγματείαν του [ὁ Καββαλιστὴς Ἀγρίππας] ὑποστηρίζει τὴν γνώμην ὅτι μέρος μὲν τῆς Καββαλά, τῆς τῶν Ἰουδαίων «ἐκ παραδόσεως διδασκαλία ἥτις φέρεται ὡς δοθεῖσα ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν Μωϋσέα «δὲν εἶναι ἄλλο τι ἀπὸ τὴν μαγείαν»!

Τί εἶναι λοιπὸν ἡ διαβόητος

αὐτὴ Καββαλὰ μὲ δύο λόγια;

Εἶναι ἡ ἀνάστροφη ἐξήγηση καὶ ἑρμηνεία τῶν Ἁγίων Γραφῶν ἀπὸ ἐκείνην τῆς Ἐκκλησίας μας… Ἀπὸ τὴν Γένεση – κυρίως – ἕως καὶ τὴν Ἀποκάλυψη. Ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἕως καὶ τὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Τὸ κακὸ ἔτσι παρουσιάζεται ὡς καλὸ καὶ τὸ φῶς ὡς τὸ σκότος, εἰς ὅλες τὶς ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς.

Κατὰ τὴν σκοτεινὴ λοιπὸν Παράδοση αὐτῆς τῆς Ἑωσφορικῆς Καμπάλα καὶ ὡς συνέπεια αὐτῆς:

1. Ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν εἶναι Τυραννικὸς, κακός, ἐνῷ ὁ Ἑωσφόρος/ Σατανᾶς πυρπολεῖ τὴν ἀνθρωπίνη καρδία καὶ ὁδηγεῖ πρὸς τὴν πρόοδο!

2. Ὅτι ὁ Χριστὸς ΔΕΝ μετέχει τῆς Τριαδικότητος τοῦ Θεοῦ, ἡ δὲ ὅλη Ἁγία Τριὰς εἶναι «ἐφεύρεση» τῶν παπάδων!

3. Ὅτι ἡ εἰκὼν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ ἀνδρικὸν καὶ τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον!, ὅτι…

Ἔτσι, στὴν πράξη:

1. Ἔξω ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ἀπὸ τὴν ἐκπαίδευση.

2. Νὰ ὑπερέχει ὁ πολιτικὸς γάμος ἔναντι τοῦ θρησκευτικοῦ!

3. «Νὰ περιπέσουν σὲ ἀνυποληψία» ὅλες οἱ θρησκεῖες, ὅπως ἐθέσπισαν στὰ τυπικὰ τους οἱ τέκτονες/ Ἰλλουμινάτι!

Τὸ φοβερὸν κανάλι

Τὸ κύριο Κανάλι, διὰ τοῦ ὁποίου ἐπὶ αἰῶνες ὁλόκληρους διαχέεται στὴν ἀνθρωπότητα, κατ’ εὐθεῖαν ἢ διὰ τοῦ πλαγίου ἡ ἑωσφορικὴ αὐτὴ καμπαλιστικὴ παράδοση, εἶναι ἡ Μασονία!

Γιατί ἡ Μασονία;

Μὰ διότι, κατὰ τὸν ἐκ τῶν πνευματικῶν πατέρων τοῦ τεκτονισμοῦ, PAPUS, ἡ Μασονία εἶναι ἀκριβῶς μία Καββαλιστικὴ Ἑταιρεία (Πηγή: PAPUS, Τί συμβολίζει ὁ Μῦθος τοῦ Χιράμ, Ἀλεξάνδρεια, 1923, Σεράπειον).

Σημειώνουμε ὅτι ἡ σχετικὴ βιβλιογραφία τῶν τεκτόνων περὶ τῶν στενοτάτων σχέσεων μεταξὺ Μασονίας/ Καμπάλα εἶναι τεράστια καὶ συντριπτικῶς ἀποδεικτική.

Ναὶ οἱ καταβολὲς μεγάλης μερίδος τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου εἶναι σκοτεινές. Εἰς αὐτὸν ἔγιναν οἱ μεγάλοι πόλεμοι, θρησκευτικοὶ καὶ πολιτικοί. Ὁ ἀποικιοκρατικὸς Δυτικὸς Κόσμος ἐκμεταλλεύθηκε σκληρὰ χῶρες καὶ λαούς. Ὁ ἴδιος κόσμος ἐφόνευσε τοὺς γηγενεῖς λαοὺς τῆς ἀμερικανικῆς ἠπείρου καὶ κατέστρεψε τοὺς παραδοσιακοὺς αὐτῶν πολιτισμούς.

Ὁ ἴδιος Δυτικὸς Κόσμος ἔστειλε καραβιὲς ὁλόκληρες δούλων ἐξ Ἀφρικῆς πρὸς Ἀμερικὴν καὶ πωλήθηκαν ὡς πράγματα στὸ παζάρι.

Ἀπὸ τὰ σπλάγχνα τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, τῆς μυστικῆς ὀργάνωσης Θούλη, προέκυψαν οἱ χιτλερικοὶ ποὺ τελεσιούργησαν ἀσπλάγχνως τὸ Ὁλοκαύτωμα τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ καὶ σκότωσαν εἴκοσι ἑκατομμύρια Ρώσων…

Καὶ πάλι ναί, ὅ,τι ἔσπειρε ὁ παρηκμασμένος κόσμος μὲ τὶς σκοτεινές του καταβολὲς ἐκεῖνο καὶ θὰ θερίσει. Στὸν καιρό του.

Τὸ πικρόν, πικρότατον…

Τὸ πικρό, πικρότατο, εἶναι ὅτι ὅπως συχνάκις ἀναφέρεται στὰ μασονικὰ ἔντυπα, 6 (ἕξι) ἦσαν οἱ Ἑλληνόφωνοι Πατριάρχες καὶ 20 (εἴκοσι) οἱ Ἕλληνες Πρωθυπουργοί, οἱ φερόμενοι ὡς μέλη τῶν ὀργανώσεων τῆς μασονίας! Τὸ διατυμπανίζουν συν­εχῶς, ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνοις.

– Ἕως πότε ὅλα ἐτοῦτα;

– Ἕως νὰ ἔλθει ἡ Ἡμέρα ἐκείνη τοῦ Κυρίου, ἡ Μεγάλη καὶ Ἐπιφανής.

orthodoxostypos.gr

https://aktines.blogspot.com/2024/10/blog-post_87.html