Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ
Ο κόσμος της εκκένωσης ήρθε και μαζί του ήρθε η τρομερή ασθένεια, ο τύφος ή ο τυφοειδής πυρετός, που σκότωσε περισσότερους ανθρώπους από ό,τι ο πόλεμος. Υπήρχαν σπίτια που μόνο το κλειδί στην πόρτα έμενε ιδιοκτήτης, κανένας άλλος.
Η ασθένεια ήταν σκληρή και δεν ήθελε να φύγει μέχρι που ο θάνατος πήρε κάποιον από κάθε σπίτι. Εκτός από αυτή την ασθένεια, η φτώχεια ήταν ανεξέλεγκτη στο σπίτι και έξω και η ψώρα, συνοδευόμενη από πλήθος ψειρών, κυριάρχησε στα σώματα των ανθρώπων σαν τύραννος. Ήταν ένα απερίγραπτο μαρτύριο για τους φτωχούς ανθρώπους.
Σε ένα χωριό που λεγόταν Ιωνέα, υπήρχε ένας νεαρός ιερέας που ανάγκασε τον εαυτό του να έρθει από την εκκένωση πριν από τους άλλους ιερείς στο ποίμνιό του για να απαλύνει τα τρομερά βάσανά τους. Όλα πήγαν καλά μέχρι τα Χριστούγεννα. Η εξομολόγηση και η ταφή ήταν τα πιο συχνά ζητούμενα. Τότε, η τροφή των ανθρώπων και η τροφή των βοοειδών έλειπαν τελείως και πόσες άλλες κακουχίες υπήρχαν;!
Ήταν ένα θαύμα για όλους και όλοι αναρωτήθηκαν: πώς μπήκε αυτός ο παπάς σε κάθε σπίτι; Πώς μπορούσε να καθίσει στην καρέκλα και στο κρεβάτι του άρρωστου από τύφο χωρίς να φοβάται ότι θα αρρωστήσει κι αυτός; Πώς να βάλετε ρούχα στους ανθρώπους και να μην φοβάστε τις ψείρες; Αλλά ο Θεός τους φρόντισε. Στη Χριστουγεννιάτικη Σαρακοστή επέστρεψαν από την εκκένωση και οι ιερείς από τα γύρω χωριά και ο κόσμος φρόντιζε όλους. Όμως οι κηδείες γίνονταν καθημερινά. Ακόμη και την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός ο ιερέας έκανε λειτουργία και έθαψε δύο άτομα και μετά πήγε στο σπίτι.
Την επόμενη μέρα, τα Χριστούγεννα, όταν έπρεπε να πάει στην εκκλησία, ένιωσε το σώμα του βαρύ και τα πόδια του τόσο αδύναμα που δεν μπορούσε πια να περπατήσει. Την τρίτη μέρα το ίδιο. Μετά κάθισε στο κρεβάτι. Τον κυρίευσε και η αρρώστια. Όλοι στο χωριό ήταν θυμωμένοι, με μεγάλο φόβο μήπως χάσουν τον βοσκό τους. Ο ιερέας πάλεψε την ασθένεια για τρεις εβδομάδες, μετά από τις οποίες ανάρρωσε, προς χαρά όλων. Έλαβε την είδηση ότι οι γονείς, τα αδέρφια και οι αδερφές του αρρώστησαν και ότι όλοι βρίσκονται στην αγωνία του θανάτου. Πήγε κοντά τους, αλλά δεν τον ήξεραν. Μέρα νύχτα, ο πατέρας αγρυπνούσε με την προσευχή στο κεφάλι, τους δρόσιζε τον πυρετό με κομπρέσες κρύου νερού σε όλο τους το σώμα, τους ξεδιψούσε και τη ζέστη του πυρετού με τσάι και ξινόγαλο. Στο τέλος τους έσωσε όλους και δεν έχασε κανένα. Η φροντίδα και η προσπάθεια αυτού του πατέρα να σώσει τους ανθρώπους από τη λαβή της ασθένειας και από τα νύχια του θανάτου δεν τελείωσε. Λίγες μέρες αργότερα, λαμβάνει την είδηση ότι αρρώστησαν και κινδυνεύουν με θάνατο: τα πεθερικά του, ένας κουνιάδος του και ένα παιδί. Με τον ίδιο τρόπο ο πατέρας τους έσωσε όλους από την αδυσώπητη αρρώστια και κανένας δεν πέθανε. Έτσι άκουσε ο Θεός την προσευχή αυτού του θεοφοβούμενου ιερέα και έσωσε τους ανθρώπους.
_________________________________
60.- Είναι ο πατήρ Ιλαρίων Αργάτου στα πρώτα χρόνια της ιερωσύνης του. Το χωριό Ioneasa, στην κομητεία Suceava, ήταν η πρώτη ενορία του πατέρα.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/blog-post_423.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου