Πειραιάς, 12 Μαρτίου 2025Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε ΝΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:«Η ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΘΕΜΕΛΙΟΥ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ».Η ανάρτησις στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος, που είναι ΝΠΔΔ του Ελληνικού Κράτους και ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελληνικής Πολιτείας,στην έκθεση «Η σαγήνη του αλλόκοτου» των τεσσάρων πινάκων του Καθηγητού της Σχολής Καλών Τεχνών, κ. Χριστοφόρου Κατσαδιώτη και η σχετική έγκρισις του αρμοδίου Υπουργείου παρεβίασαν προδήλως το Σύνταγμα της Χώρας, διότι προσέβαλαν βάναυσα την από το Άρθρο 3 του Συντάγματος αναγνωριζομένη ως Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, παρουσιάζουσα Ιερά πρόσωπα της Επικρατούσης θρησκείας με τερατώδεις και αποκρουστικές μορφές, σε έναν Δημόσιο Ίδρυμα της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία οφείλει να προστατεύει την Επικρατούσα θρησκεία, διότι αποτελεί ένα εκ των τεσσάρων συνεκτικών στοιχείων του Έθνους, κατά τόν πολύν Ηρόδοτον (ομόθρησκον, ομόγλωσσον, όμαιμον, ομότροπον).Η ανάρτησης δεν έλαβε χώραν εις έναν ιδιωτικόν χώρον, αλλά εις την Εθνικήν Πινακοθήκην της Ελλάδος και εδώ ακριβώς εγείρεται η απόλυτος ευθύνη, δι’ όσα επισυνέβησαν, του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εθνικής Πινακοθήκης.Η άκριτος διαγραφή από τον Ποινικό μας πολιτισμό των διατάξεων των άρθρων 198-199 «Περί κακοβούλου βλασφημίας των θείων και των θρησκευτικών συμβόλων», που δεν αφορούσε ασφαλώς στην άρνηση ή την κριτική του θρησκευτικού γεγονότος αλλά στην κακόβουλη βλασφημία με πρόθεσι τον ευτελισμό της θρησκευτικής πίστεως, όπως έχουμε επισημειώσει αρκετές φορές, οδηγεί δυστυχώς στην θρησκευτική αυτοδικία.Ασφαλώς, ο Θεός δεν έχει ανάγκη νομικής προστασίας, αλλά έχει ο πιστός, δια τον οποίον το θρησκευτικό γεγονός αποτελεί οντολογικό θεμέλιο και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο στο Ποινικό μας Δίκαιο, τα καταργημένα δύο άρθρα ετίθεντο υπό τον τίτλο «Προστασία της θρησκευτικής ειρήνης». Η προσβολή της θρησκευτικής συνειδήσεως και του οντολογικού θεμελίου του κάθε πιστεύοντος στον Νομικό μας πλέον πολιτισμό δεν αντιμετωπίζεται ποινικώς, διότι η μόνη δυνατότης που υφίσταται είναι να προσφύγει κανείς για την προσβολή της προσωπικότητός του, με αμφισβητουμένη ευδοκίμηση.
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Κυριακή 23 Μαρτίου 2025
Πειραιῶς Σεραφείμ: ''Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν προσβολὴ τοῦ Συντάγματος ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ Πινακοθήκη''
Κυριακή Γ Νηστειῶν. «Τό στοιχεῖο τῆς θλίψεως στή σωτηρία», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Μάρκ.8,34-9,1]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ ΤΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 3-4-1994][ Β 295 ] Έκδοσις Β΄Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας, στο μέσον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προβάλλει τον Τίμιον Σταυρόν προς θέαν, προς κατανόησιν της θεολογίας Του και προς προσκύνησιν υπό των πιστών. Ο Τίμιος Σταυρός είναι το σύμβολον της θυσίας και ταυτόχρονα το σύμβολον της ενισχύσεως. Αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία μας προβάλλει σε κάθε αγιαστική της πράξη τον Τίμιον Σταυρόν, για να φανερώνει κάθε στιγμή ότι το Ευαγγέλιον είναι σταυρικόν. Θα το επαναλάβω. Ότι το Ευαγγέλιον είναι σταυρικόν. Ότι απαιτείται θυσία. Θυσία από τους πιστούς. Ότι αποτελεί όρον εισόδου στην Βασιλεία του Θεού. Είναι ακόμη και ενίσχυσις των πιστών, διότι με τον Τίμιον Σταυρόν ενικήθησαν οι αντίδικοί μας δαίμονες. Επατήθη και το φαινόμενον του θανάτου.Γίνεται ακόμη ο Τίμιος Σταυρός η κλίμακα ανόδου μας εις τον ουρανόν. Γιατί η προέκτασις του Τιμίου Σταυρού είναι η Ανάστασις του Χριστού. Ποτέ δεν προβάλλεται ο Σταυρός χωρίς την Ανάσταση. Όταν έχομε του Σταυρού κάποια τελετή, Μεγάλη Παρασκευή, η απόλυσις θα λέγει: «Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν». Ποτέ ο Τίμιος Σταυρός δεν προβάλλεται χωρίς, να επαναλάβω, την προέκτασή Του, που είναι η Ανάστασις του Χριστού. Η κλίμακα του Ιακώβ έδειχνε την δυνατότητα καθόδου του Θεού, αλλά και την δυνατότητα ανόδου του ανθρώπου. Και αυτή η Κλίμακα είναι τόσον η Θεοτόκος, όσον και ο Τίμιος Σταυρός.Τίθεται, όμως, ένα θεμελιακό ερώτημα, που σίγουρα απασχολεί πολλούς από τους αδελφούς Χριστιανούς. Γιατί πρέπει να ζήσουμε την σταυρική ζωή; Όπως διάχυτα φαίνεται εις την σημερινή ευαγγελική περικοπή; Ή, γιατί, όπως λέγει ο Απόστολος μετά τον λιθοβολισμό του στα Λύστρα, «διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ (:πρέπει) ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν»; Γιατί «διὰ πολλῶν θλίψεων»; Ή γιατί πρέπει να εισέλθομε, όπως είπε ο Κύριος, δια της στενής πύλης και να περπατήσομε την ζωήν μας, να βαδίσομε στον στενό δρόμο, στην στενήν οδόν; Ή, όπως λέγουν οι Πατέρες, ότι ποτέ κανείς δια της ανέσεως δεν ανέβηκε στον ουρανό. Γιατί; Γιατί, δηλαδή, πρέπει να σηκώσω τον σταυρό μου; Για να σωθώ; Γιατί;Η απορία είναι βασικής σημασίας. Ασφαλώς σε όλους έχει δημιουργηθεί, γιατί ασφαλώς αφορά στην ίδια μας την σωτηρία. Μάλιστα θα λέγαμε ότι η διάδοσις του Χριστιανισμού, εφόσον έχει το στοιχείον του σταυρού, και αφαιρεί την άνεσιν, τότε δεν θα μπορούσε εύκολα να διαδοθεί ο Χριστιανισμός. Μήπως είναι ένα ανασταλτικόν στοιχείον στις ιεραποστολές;Αλλά ας παρακολουθήσομε το θέμα, να το δούμε, είναι πάρα πολύ σπουδαίο, θα επαναλάβω, είναι θέμα σωτηρίας μας. Αναμφισβήτητα, αγαπητοί μου, ο Θεός ποτέ δεν θα ήθελε τα πλάσματά Του να θλίβονται και να υποφέρουν. Ποτέ. Δεν μας εδημιούργησε, δεν μας έκανε για να θλιβόμαστε. Κανένα πλάσμα του Θεού, μα κανένα, από το ζωικό βασίλειο, δεν είναι δυστυχισμένο. Βέβαια, δευτερευόντως, αν βλέπετε τα σπουργίτια να τρώνε τους σπόρους κάτω στη γη κι έχουν μία ανησυχία, είναι σε μία φοβερή ετοιμότητα να πετάξουν και να φύγουν, γιατί έχουν την αίσθηση ότι καιροφυλακτεί κίνδυνος, αυτό, αγαπητοί μου, είναι γιατί η φύσις αλλοιώθηκε, ένεκα της αμαρτίας των πρωτοπλάστων. Αλλά όμως ο Θεός δεν κάνει κανένα ζώο δυστυχές. Πώς, λοιπόν, θα ήταν ο άνθρωπος δυστυχισμένος; Για ποιον λόγο; Αντίθετα, ο Θεός δημιουργεί έναν Παράδεισον. Εκεί που ετοποθέτησε τους πρωτοπλάστους. Και μας λέγει σαφώς η Αγία Γραφή, ότι ο Παράδεισος αυτός ελέγετο «Παράδεισος τῆς τρυφῆς». Και, όπως ξέρετε, «τρυφή» θα πει απόλαυσις.
Βλασφημία στὴν Ἐθνικὴ Πινακοθήκη: Περὶ τέχνης, ὁρίων καὶ ἄλλων «δαιμονίων»
Βλασφημία στην Εθνική Πινακοθήκη: Περί τέχνης, ορίων και άλλων «δαιμονίων»Απαντήσεις για τις πιο χιλιοειπωμένες ανοησίες που ακούστηκαν προς υπεράσπιση των βλάσφημων έργων στην Εθνική ΠινακοθήκηΣυντάκτης: Ελευθέριος ΑνδρώνηςΜε αφορμή τις απίστευτες ηλιθιότητες που έχουν ακουστεί τις τελευταίες μέρες για τη βλάσφημη έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη, είναι ευκαιρία να δώσουμε μερικές απαντήσεις και μερικά επιχειρήματα για όλον τον woke «σανό» που αναμασούν τα μηρυκαστικά της τηλεόρασης και του διαδικτυακού τύπου.Ας δούμε λοιπόν τα πιο κοινότοπα «τσιτάτα» που ακούστηκαν από τους σκοταδόψυχους που θέλουν σώνει και καλά να παρουσιάσουν τα καλλιτεχνικά κοπρίσματα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη ως… απαύγασμα του ελληνικού πολιτισμού.«Οι επίμαχες εικόνες στην πινακοθήκη είναι μορφή τέχνης»Τέχνη σημαίνει δημιουργία. Αν δεν είναι αποτέλεσμα έμπνευσης και δημιουργίας, τότε δεν είναι τέχνη. Αλλιώς μπορούμε να μπούμε σε σουρεάλ ατραπούς παράνοιας, λέγοντας ότι και μια γκρεμισμένη μάντρα είναι… τέχνη. Στα εκτρώματα του Κατσαδιώτη δεν υπάρχει καμία δημιουργία και φυσικά καμία έμπνευση. Υπάρχει μόνο καταστροφή μιας αρχαίας, αναγνωρισμένης, ιστορικής και θεολογικής τέχνης, της Βυζαντινής αγιογραφίας.Πέρα από τη βλάσφημη πλευρά της υπόθεσης, αυτό που πράττει ουσιαστικά ο Κατσαδιώτης είναι να τραμπουκίζει ως «καλλιτέχνης» άλλους καλλιτέχνες. Τους Βυζαντινούς αγιογράφους που διαμέσου της παράδοσης αιώνων μετέφεραν στο ξύλο τη σεπτή μορφή της Παναγίας. Είναι δηλαδή σαν να αντιγράψουμε έναν εμβληματικό πίνακα του Γκόγια, να τον μετατρέψουμε σε μια χυδαία καρικατούρα που χλευάζει το αυθεντικό έργο και να τον παρουσιάσουμε ως δική μας… τέχνη.
Ἀνακοίνωση τῆς Ι. Μ. Γλυφάδας γιὰ βλάσφημα Ἐκθέματα στὴν Ἐθνικὴ Πινακοθήκη.
https://aktines.blogspot.com/2025/03/blog-post_39.html#more
Πόσο δηλητηριασμένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν κακία!
Πόσο δηλητηριασμένοι είναι οι άνθρωποι από την κακία! Ενώ ο Θεός ψάχνει να βρει έστω και μια καλή πράξη στον πιο αμαρτωλό άνθρωπο, για να τον σώσει, οι άνθρωποι ψάχνουν στον πιο Δίκαιο έστω και μία αμαρτία, για να τον σκοτώσουν!Άγιος Νικόλαος ΒελιμίροβιτςΑπό το βιβλίο: Ομιλίες και Μελέτη για τα Σύμβολα και τα Σημεία. Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"https://proskynitis.blogspot.com/2025/03/blog-post_70.html
23 Μαρτίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ). Νίκωνος ὁσίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 199 μαθητῶν αὐτοῦ μαρτύρων (†251). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς γ´ νηστειῶν (Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6).
Εβρ. 4,14 Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας.
Εβρ. 4,14 Αφού, λοιπόν, έχομεν Αρχιερέα μέγαν, που έχει διαβή τους ουρανούς και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού, τον Ιησούν, τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν σφικτά την ομολογίαν της πίστεώς μας.
Εβρ. 4,15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας.
Εβρ. 4,15 Διότι δεν έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος-λόγω αγνοίας εκείνων που συμβαίνουν εις ημάς-δεν ημπορεί να αισθανθή συμπάθειαν προς τας πνευματικάς και ηθικάς ημών ασθενείας και αδυναμίας. Τουναντίον έχομεν Αρχιερέα, ο οποίος έχει πειρασθή και δοκιμασθή εις όλα, όσα είναι δυνατόν να πειρασθή η ανθρωπίνη φύσις, ομοίως με ημάς, χωρίς όμως να παρασυρθή εις καμμίαν απολύτως αμαρτίαν.
Σάββατο 22 Μαρτίου 2025
Ἐφόσον στόν ἱερό ναό κυριαρχεῖ τό Ἅγιον Πνεῦμα, γιατί πειραζόμαστε ἀπό τούς δαίμονες; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἐφόσον στόν ἱερό ναό κυριαρχεῖ τό Ἅγιον Πνεῦμα, γιατί πειραζόμαστε ἀπό τούς δαίμονες; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν αὐταπάρνηση στήν ὁποία μᾶς καλεῖ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ[:Μάρκ.8,34-38 και 9,1]Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ«Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι(:Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του: Εάν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε σχέση με τον διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του και ας πάρει τη σταθερή απόφαση να υποστεί ακόμη και θάνατο σταυρικό και βίαιο. Και ας με ακολουθήσει μιμούμενος σε όλα το παράδειγμά μου. Και μη διστάσει να προβεί στις αποφάσεις και τις θυσίες αυτές)»[Ματθ.16,24].«Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του», λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής· πότε δηλαδή; Όταν ο Πέτρος προηγουμένως είχε πει: « Ἳλεώς σοι, οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο(:Ο Θεός να σε φυλάξει από όσα φοβερά μας είπες ότι θα σου συμβούν, Κύριε. Δεν πρέπει σε σένα τον Μεσσία να συμβεί αυτό που είπες)»[Ματθ.16,22]· και άκουσε ως απάντηση από τον Κύριο: «Ὓπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ(:Πήγαινε πίσω μου και φύγε από μπροστά μου, σατανά˙ μου είσαι εμπόδιο στο δρόμο του καθήκοντός μου και πειρασμός· διότι δεν φρονείς εκείνα που αρέσουν στον Θεό, αλλά εκείνα που αρέσουν στους ανθρώπους)»[ Ματθ. 16,23]· διότι δεν αρκέστηκε στην επιτίμηση μόνο, αλλά θέλοντας να δείξει και με το παραπάνω και το ότι τα λόγια του Πέτρου ήταν άτοπα και ανάρμοστα καθώς επίσης και το κέρδος που θα πήγαζε από το Πάθος, λέγει: «Εσύ μου λέγεις: ‘’Ο Θεός να σε φυλάξει και να σε ευσπλαχνισθεί, ώστε να μη σου συμβεί αυτό’’· εγώ όμως σου λέγω ότι δεν είναι μόνο επιβλαβές για σένα και ολέθριο το να με εμποδίσεις και να δυσφορείς για το επικείμενο Πάθος μου, αλλά ότι ούτε θα μπορέσεις να σωθείς εάν και εσύ ο ίδιος δεν είσαι προετοιμασμένος με κάθε τρόπο να πεθάνεις».
Μαρτυρία γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο
Λαχτάρα, που έμεινε μόνο ( ; ) λαχτάρα , άραγε ;Πολλά μεσημέρια, πάμπολλα θάλεγα, μετά τη δουλειά, με μια τυρόπιτα στο χέρι , παίρναμε ( με φίλες ) το δρόμο για το πεδίο του Άρεως απ' όπου ξεκινούσαν τα λεωφορεία για το Μήλεσι. Η στάση μας, πάντα, το μοναστήρι του γέροντα Πορφυρίου.Στο λεωφορείο, λέγαμε ,όταν επιστρέψει η κάθε μία μας στην πατρίδα της, θα τραγουδάμε το τραγούδι ," κι συ ζωή βασανισμένη, μην ξεχνάς τον Ωρωπό... ".Ανεβαίναμε την ανηφόρα με την ελπίδα και τη λαχτάρα πάντα να δούμε το γέροντα, να μας πει ένα λόγο, να ασπαστούμε τ' αγιασμένο χέρι του, να παρηγορηθούμε και να αγαλιάσσει η καρδιά μας απ΄τη γαλήνια και παιδική μορφή του.'Ηταν, πολλές οι φορές, που μας έπιανε το χέρι μας και μετρούσε το σφυγμό μας και μας έλεγε τα δέοντα...Σε μία φίλη μου, γιατρό, που είχε σοβαρό θέμα με τις αρθρώσεις της και είχε γυρίσει πολλούς γιατρούς , της είχε πει : να κάνεις ενέσεις χρυσού και θα γίνεις καλά.Μία, απ τις πάμπολλες φορές , αφού πήραμε ευχή , κατεβήκαμε στην αυλή και ήμασταν έτοιμες να κατηφορίσουμε το δρόμο για να περιμένουμε το λεωφορείο , για την επιστροφή μας στην Αθήνα. Σκεφτήκαμε, πως έχει πολλή ζέστη, ήταν κατακαλόκαιρο, και καλύτερα να καθόμασταν στο μοναστήρι ,στη σκιά της εξώπορτας,να περάσει η ώρα και μετά να φύγουμε.
Ἡ πρόταση γιά μόνιμο συνεορτασμό τοῦ Πάσχα μέ τούς ἑτεροδόξους χριστιανούς εἶναι θεολογικά ἀθεμελίωτη
κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη,Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΤΙΣ 01.02.25 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ OTEACADEMY ME ΘΕΜΑ:ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣὍπως δείχνουν τά ἐκκλησιαστικά γεγονότα ἀνά τήν Οἰκουμένη, ὁ 21ος αἰ. θά εἶναι κατεξοχήν ὁ αἰώνας τῆς Ἐκκλησιολογίας γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Θά εἶναι δηλαδή ὁ αἰώνας ἐκεῖνος, κατά τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία θά δίνει πνευματικές μάχες γιά τήν ὑπεράσπιση καί διασφάλιση τῆς γνήσιας ταυτότητάς της. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία θά εἶναι τό ἐπίκεντρο τῆς θεολογίας της. Τῆς θεολογίας δηλαδή ἐκείνης, ἡ ὁποία πέρα ἀπό τόν ἀποκαλυπτικό χαρακτῆρα της, προϋποθέτει στήν πράξη τήν χαρισματική βίωση τῆς ἁγιοτριαδικῆς ζωῆς, ὡς ἄκτιστο καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἀποστολή τοῦ Ὁποίου, ἀλλά καί τήν ἐνεργό παρουσία Του σέ αὐτήν ὑποσχέθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Δομήτοράς της πρίν τήν Ἀνάληψη καί τήν ἐνθρόνισή Του ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ Πατρός.Τήν προϋπόθεση γιά τήν ἀκριβῆ διατύπωση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησιολογίας ἐγγυᾶται ἡ διαχρονικότητα τῆς χαρισματικῶς βιούμενης ἁγιοτριαδικῆς ζωῆς της. Τό γεγονός αὐτό ἐκφράστηκε ἐπίσημα καί θεσμικά στό Σύμβολο τῆς Πίστεως, ὡς ἔγγραφη διατύπωση τοῦ φρονήματός της πού βιώνεται μυστικά ὡς μυστήριο ἀπό τά ζωντανά μέλη της στό ἑκάστοτε παρόν τῆς ἐπί γῆς παρουσίας της.Τό φρόνημα αὐτό θά ὑπάρχει καί θά ἐκφράζεται ἀλαθήτως ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, ὅπως τό ὑποσχέθηκε ἀψευδῶς ὁ Χριστός, ἡ Ὑποστατική Ἀλήθεια, ἡ Ὁποία θά παραμένει πάντοτε στήν Ἐκκλησία, τήν ὁποία καί θά κατευθύνει ὡς Κεφαλή της «εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν» διά τοῦ Πνεύματός Του, τό ὁποῖο θά ἐγγυᾶται τήν αὐθεντικότητα τοῦ φρονήματός της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
