Στήν προσκύνηση καί ὁδοιπορία τῶν Μάγων Β΄. Ἡ σταθερότητα καί μεγαλοψυχία τους, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα/ Μελέτη Κβ΄, 26-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
Εις την τρίτην ημέραν των ΧριστουγέννωνΑπομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-12-2000]Σε ένα τροπάριον του εσπερινού της δευτέρας ημέρας των Χριστουγέννων, αγαπητοί μου, σημειώνει ο ιερός Υμνογράφος: «Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεέμ, τὸν καθήμενον διὰ παντός, σὺν Πατρί. Σήμερον Ἄγγελοι τὸ βρέφος τὸ τεχθέν, θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ,καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Μάλιστα τονίζεται αυτό: «Σήμερον, δέχεται» λέει «η Βηθλεέμ, Εκείνον που κάθεται μαζί με τον Πατέρα». Εις το τροπάριον αυτό παρατηρούμε ότι το Βρέφος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ και οι άγγελοι τώρα δοξολογούν είναι Εκείνος που παντοτινά και αδιαίρετα και αχώριστα κάθεται στον θρόνο με τον Πατέρα. Διότι ποιος είναι Εκείνος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ; Ποιος είναι; Το τροπάριον εμφανίζει τον Υιόν του Θεού, καθήμενον επί δύο θρόνων. Τον θρόνον του Πατρός, ως Θεός, και τον θρόνον της φάτνης, ως άνθρωπος.Και τίθεται εύλογο το ερώτημα στον ακροατή. Θα επαναλάβω:-γιατί επαναλαμβάνεται διαρκώς μέσα στην ιστορία-«Ποιος είναι αυτός που εγεννήθη στη Βηθλεέμ και οι άγγελοι Τον υμνούν;». Για να δοθεί ορθή απάντησις, πρέπει το θέμα να ερευνηθεί. Ποιο είναι το πρόσωπον του Ιησού Χριστού; Εξάλλου αυτός ο ίδιος ο Ιησούς, αργότερα, έθεσε το ερώτημα αυτό εις τους μαθητάς Του: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι, τόν Υἱόν τοῦ Ἀνθρώπου;». «Οι άνθρωποι, τι λένε για μένα ο Οποίος είμαι υιός Ανθρώπου»- είναι εβραϊσμός και σημαίνει άνθρωπος. «Οἱ δὲ εἶπον· οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἱερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν». Πίστευε ο Ηρώδης, αγαπητοί, ότι απεκεφάλισε μεν τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, αλλά όταν βγήκε στον δημόσιο βίο ο Κύριος, πίστευε τούτο, ότι ανεστήθη ο Ιωάννης. Χονδρά πράγματα... Πολύ χονδρά πράγματα. Γι’ αυτό είπαν οι μαθηταί «Άλλοι λένε ότι είσαι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής· άλλοι λένε ότι είσαι ο προφήτης Ηλίας», ο οποίος έζησε επτά αιώνες προ Χριστού- και τον περίμεναν βεβαίως, γιατί το έγραφε ο προφήτης Μαλαχίας· «άλλοι δε Ιερεμίαν ή ένα των προφητών». Και τότε αποτείνεται προς τους μαθητάς, «λέγει αὐτοῖς· ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι;». «Εσείς τι λέτε για μένα; Εγώ ποιος είμαι;». «Ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς, ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος». Αυτή ήταν η ομολογία η πολύ σπουδαία που ακριβώς έδειχνε ότι πράγματι δεν ήταν από εκείνα που έλεγε ο κόσμος, αλλά ήταν Εκείνος, θα επαναλάβω, που εβρίσκετο σε δύο θρόνους. Ο θρόνος με τον Πατέρα και το Πνεύμα το Άγιον- ο Υιός είναι ομόθρονος με τον Πατέρα και το Πνεύμα το Άγιον- αλλά και Εκείνος ο οποίος έκανε θρόνο Του την φάτνη των αλόγων ζώων, που εγεννήθηκε σε ένα στάβλο και ανεκλίθη μέσα σε ένα παχνί. Έτσι λοιπόν παίρνουμε την απάντηση από την Αγία Γραφή, αρκεί βέβαια ο ακροατής ή ο μελετητής να είναι προσεκτικός.
❈ Λέει ὁ Χριστός: "Νά ζητᾶτε τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ὅλα τά ἄλλα θά σᾶς προστεθοῦν" (Ματθ. 6,33).Πότε ὅμως θά μᾶς τά δώσει; Εἶναι πολύ βασικό: ὅταν ζητᾶς, λέει, τήν Βασιλεία Μου, τουτέστι:"Ἐγώ νά κυριαρχήσω μέσα σου ὡς Βασιλέας...Ἐγώ ὁ κυρίαρχος, ὁ θρόνος Μου νά εἶναι ἡ καρδιά σου...Ἐγώ νά βασιλεύω στήν καρδιά σου...Τά πάντα νά εἶμαι Ἐγώ. ὅλη σου ἡ ἐπιθυμία νά εἶμαι Ἐγώ...Ἡ χαρά σου νά εἶμαι Ἐγώ...Ἡ ἀπόλαυσή σου θά εἶμαι Ἐγώ...".Ὅταν εἶναι ἔτσι, δέν θά στερηθοῦμε τίποτα ἀπό αὐτά τά γήινα ἀγαθά. Ὄχι τά οὐίσκι καί τά τσιγάρα... αὐτά δέν χρειάζονται. Ἀλλά τά ἁπλά καί ἀναγκαῖα θά τά ἔχουμε.Καί αὐτό ξέρετε ἔχει ἀποδειχτεῖ στήν πράξη πολλές φορές... πάντα!
……..ὅσοι ἐγκατέλειψαν τήν νοητήν αὐτήν ὁλκάδα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί ἀπεσκίρτησαν ἀπό αὐτήν (αἱρετικοί, σχισματικοί, ἀκοινώνητοι, κακόδοξοι καί ἑτερόδοξοι), κατέστησαν ναυαγοί καί ἀποστάτες. Ἡ θεραπεία τους καί ἡ πνευματική τους ἐπαναφορά καί ἀποκατάστασις ἐντός τοῦ σωστικοῦ πλοίου τῆς Μιᾶς καί Μόνης Ἁγιας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἐπιτυγχάνεται μόνον μέ τήν ριζική καί εἰλικρινῆ μετάνοια καί τήν ἀπόπτυσιν καί ἀποκήρυξιν διά λιβέλλου τῶν αἱρετικῶν, κακοδόξων καί πεπλανημένων δοξασιῶν καί πιστευμάτων τους. Ὅποιες ἄλλες λύσεις θά εἶναι ἐμβαλωματικές, ἀνειλικρινεῖς καί ἀτελέσφορες καί δέν θά παράξουν κάποιο θετικό καί τό ποθούμενο ἀποτέλεσμα.Ἐν Κυθήροις τῇ 19ῃ Δεκεμβρίου 2025Ἀριθ. Πρωτ.: 512ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ(ὑπ’ ἀριθ. 252/2025)ΠρόςΤόν Ἱερόν Κλῆρον καίτόν Χριστώνυμον Λαόντῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚυθήρων καί Ἀντικυθήρων«Θεός ἐπί γῆς, Θεός ἐν ἀνθρώποις, οὐ διά πυρός καί σάλπιγγος καί ὄρους καπνιζομένου … ἀλλά διά σώματος ἡμέρως καί προσηνῶς τοῖς ὁμογενέσι διαλεγόμενος. Θεός ἐν σαρκί …».(Μεγ. Βασιλείου, Ὁμιλία εἰς τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν)Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!Εὐλογημένα, ἅγια, εἰρηνικά, δωροφόρα μέ τά θεῖα δωρήματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί θεοχαρίτωτα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ καί μέσα στήν καρδιά μας»!Ὁ θεῖος Οὐρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος, Ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, διαλαλεῖ πανευφροσύνως τό Οὐράνιο Διάγγελμά Του, τό ὁποῖον ἐπροτάξαμεν, καί τό ὁποῖον ἀποδίδομεν εἰς τήν ἁπλῆν γλῶσσαν : «Ὁ Θεός ἦλθε ἐπί τῆς γῆς, ὁ Θεός (συνανεστράφη) μέ τούς ἀνθρώπους. Δέν ἦλθε μέ τήν δύναμιν τῆς φωτιᾶς καί μέ σάλπιγγα καί ἀπό βουνό, τό ὁποῖον ἐκαπνίζετο … ἀλλά μέ ἀνθρώπινον σῶμα ἥμερα καί μέ προσήνεια διαλεγόμενος μέ τούς ὁμογενεῖς Του. Ὁ Θεός ἦλθε μέ σάρκα …».«Θεός ἐπί γῆς, Θεός ἐν ἀνθρώποις, Θεός ἐν σαρκί», ἰδού τό Οὐράνιο Διάγγελμα τῶν αἰώνων! Τό ἀναλλοίωτο, πάντοτε ἐπίκαιρο, κοσμοχαρμόσυνο καί κοσμοσωτήριο Ἄγγελμα τῶν Οὐρανῶν.Ὁ μελίρρυτος ποταμός τῆς σοφίας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐρωτᾶ ρητορικῶς· «πόθεν ἐξῆλθεν ὁ πανταχοῦ πληρῶν; Ἤ πῶς ἐξῆλθεν;». «Ἀπό ποῦ ἐξῆλθε Ἐκεῖνος, ὁ Ὁποῖος γεμίζει μέ τήν παρουσίαν Του τά σύμπαντα; Ἤ πῶς ἐξῆλθε; Δέν ἦτο τοπική ἡ ἔξοδός Του, ἀλλά ἐν σχέσει μέ ἡμᾶς καί κατ’ οἰκονομίαν. Ἀπό πολλή ἀγάπη σέ μᾶς, ἦλθε ἐγγύτερα μέ τό νά ἐνδυθῇ ἀνθρώπινη σάρκα. Ἐμεῖς δέν ἠμπορούσαμε νά εἰσέλθωμεν εἰς Αὐτόν, ἀφοῦ τά ἁμαρτήματά μας ἀπαγόρευαν τήν εἴσοδον. Ἐκεῖνος ἔρχεται πρός ἐμᾶς» (Ε.Π.Ε. 10, 768).
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ[: Γαλ.1,11-19]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Σας γνωστοποιώ λοιπόν,αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση· διότι όχι μόνο οι υπόλοιποι απόστολοι, αλλά κι εγώ δεν το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος απευθείας μου φανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού)»[Γαλ.1,11-12].Πρόσεξε ότι με κάθε τρόπο υποστηρίζει αυτό θερμώς, ότι έγινε μαθητής του Χριστού, όχι με την μεσολάβηση ανθρώπου, αλλά αφού ο Ίδιος αυτοπροσώπως τον έκρινε άξιο να αποκαλύψει σε αυτόν όλη την αλήθεια. Και ποια απόδειξη υπάρχει για όσους απιστούν, Παύλε, ότι ο Θεός σου αποκάλυψε αυτοπροσώπως, και όχι διαμέσου κάποιου άλλου, εκείνα τα απόρρητα μυστήρια; «Η μεταστροφή μου από την προηγούμενη κατάσταση στην οποία βρισκόμουν», λέγει· «διότι αν εκείνος που ενήργησε την αποκάλυψη δεν ήταν ο Θεός, δεν θα δεχόμουνα τόσο ακαριαία μεταβολή· διότι εκείνοι μεν οι οποίοι διδάσκονται από ανθρώπους, όταν είναι διακαείς και φανατικοί στα αντίθετα, χρειάζονται χρόνο και επινοητικότητα πολλή για να πενθούν· εκείνος όμως ο οποίος μεταβλήθηκε τόσο ακαριαία και ανένηψε και σε αυτό ακόμη το αποκορύφωμα της μανίας στο οποίο βρισκόταν καταδιώκοντας τους Χριστιανούς, είναι ολοφάνερο ότι επειδή αξιώθηκε θεϊκής οράσεως και διδασκαλίας, για τον λόγο αυτόν αμέσως επανήλθε στην τέλεια υγεία».
❈ Ξέρετε, ἄν πρέπει νά χορεύουμε ἤ ὄχι; Τί λέει ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ Ἅγιοι Κανόνες; Δέν ἐπιτρέπεται νά χορεύει ὁ Χριστιανός. Θά μοῦ πεῖτε:- Δέν ἔχει καί καλούς χορούς;Δέν κάνει διάκριση. Γιά ὅλους τούς χορούς λέει ἡ Ἐκκλησία πώς δέν πρέπει. Ὁπότε δέν πᾶμε οὔτε σέ γλέντια, οὔτε σέ ρεβεγιόν, οὔτε σέ ἐκδηλώσεις ρεβεγιόν, οὔτε πᾶμε στό πάρτυ, οὔτε πᾶμε στά γενέθλια. γιατί ἐκεῖ χορεύει ὁ Διάβολος.Οὔτε νά τραγουδᾶμε λέει πρέπει.
❈ Ἡ ἀξιοπρέπεια εἶναι μιά εὔσχημη λέξη τῆς κενοδοξίας καί τῆς ὑπερηφάνειας. Τό εἴπαμε "ἀξιοπρέπεια" γιά νά μήν ποῦμε τό πραγματικό του ὄνομα. Θέλει πολλή προσοχή, γιατί πολλά τέτοια κυκλοφοροῦν στόν κόσμο. Κρυβόμαστε πίσω ἀπό τίς λέξεις.Οἱ Ἅγιοι δέν νοιαζόντουσαν γιά τήν ἀξιοπρέπειά τους. Πάρτε τούς διά Χριστόν σαλούς. Ἔκαναν πράγματα ἐπίτηδες, γιά νά τούς κοροϊδεύουν οἱ ἄλλοι, γιά νά τούς ἐμπαίζουν. Θά πεῖς:- Αὐτό ἀρέσει στόν Θεό;
❈ Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ἄν κάποια στιγμή ὑποθέσουμε ὅτι ἔκλεισαν οἱ θέσεις τοῦ Παραδείσου καί δέν ὑπῆρχε ἄλλη θέση, ἐμεῖς δέν θά 'πρεπε νά σταματήσουμε νά ἀγαποῦμε τόν Χριστό καί νά τηροῦμε τίς ἐντολές Του.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ πρωτομάρτυρος, Δευτέρας γ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ς´ 8 - ζ´ 5, 47-60).
Πραξ. 6,8 Στέφανος δὲ πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ.
Πραξ. 6,8 Ο δε Στέφανος, γεμάτος πίστιν και δύναμιν Θεού, έκανε μεταξύ του λαού καταπληκτικά θαύματα και υπερφυσικά έργα, που μαρτυρούσαν την αλήθειαν της πίστεως.
Εις την δεύτερην ημέραν των ΧριστουγέννωνΑπομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-12-2000](Β΄ έκδοσις)Η αγάπη του Θεού μάς έφερε τον εαυτό Του ανάμεσά μας, αγαπητοί μου. Μας το είχε υποσχεθεί εις τον Παράδεισον εκείνο το μοιραίο δειλινό, όταν οι Πρωτόπλαστοι αναχωρούσαν από αυτόν. Και εκείνη η υπόσχεσις ήταν η κρυφή ελπίδα ότι μια μέρα τα πράγματα θα άλλαζαν. Είχε πει τότε ο Θεός εις τους Πρωτοπλάστους: «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν». Δηλαδή, με απλά λόγια, αποτεινόμενος προς την Εύα λέγει ότι «θα βάλω έχθρα ανάμεσα εις το σπέρμα το δικό σου και εις το σπέρμα του διαβόλου». Βέβαια, ο διάβολος δεν έχει σπέρμα, αλλά, εννοείται, το πράγμα τίθεται, το πώς θα ενεργήσει ο διάβολος- ο διάβολος είναι ένας, ε; Και οι δαίμονες. Και δεύτερον, όταν αναφέρεται εις το σπέρμα της γυναικός κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρεται εις τον άντρα ο Θεός, αλλά αναφέρεται εις τη γυναίκα. Η γυναίκα δεν έχει σπέρμα, αλλά εδώ υπάρχει ένας σαφής υπαινιγμός ότι εκείνος ο οποίος θα ήρχετο από τη γυναίκα, θα ήτο εκ Παρθένου. Όπως εκ παρθένου ήταν ο Αδάμ, από πού; Ποιαν παρθένον; Από την παρθένον γη.
«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ» (Ματθ. 1,1Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, ἄντρες γυναῖκες καὶ παιδιά, τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 1,1-25).Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Εἶνε ἕνα βιβλίο· βιβλίο ποὺ ξεχωρίζει ἀπ᾽ ὅλα τ᾽ ἄλλα βιβλία τοῦ κόσμου. Διαφέρει ὅπως διαφέρει ἕνα διαμάντι ἀπὸ ἕνα πετράδι. Φαίνεται πὼς εἶνε τὸ ἴδιο· σὰν πετράδι εἶνε καὶ τὸ διαμάντι, ἀλλὰ πόσο παραπάνω ἀξίζει τὸ διαμάντι ἀπὸ τὸ πετράδι! Μ᾽ ἕνα διαμάντι μπορεῖ ν᾽ ἀγοράσῃς ὅλη τὴν Ἑλλάδα ποὺ λέει ὁ λόγος. Εἶνε μερικὰ διαμαντάκια μικρά, ἀστραφτερά, πολύτιμα, ποὺ ἔχουν μεγάλη ἀξία. Ὅσο λοιπὸν διαφέρει τὸ διαμάντι ἀπὸ τὶς πέτρες ποὺ εἶνε στοὺς δρόμους, τόσο διαφέρει τὸ Εὐαγγέλιο ἀπὸ τ᾽ ἄλλα βιβλία τοῦ κόσμου.Τί περιέχει τὸ Εὐαγγέλιο; Ὄχι λόγια ἀνθρώπων, ὄχι τραγούδια ποιητάδων, ἀλλὰ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Περιγράφει τὸ Εὐαγγέλιο τὴ ζωὴ – τίνος; Ἐκείνου ποὺ ἔζησε τὴν ἄψογη, ἰδανική, τέλεια ζωή. Περιγράφει τὴ ζωὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ὁ Χριστὸς γεννήθηκε, ὅταν οἱ ἄγγελοι ἔψαλαν τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»(Λουκ. 2,14), ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη μέχρι τὴν ὥρα ποὺ εἶπε τὸ «Τετέλεσται» (Ἰω. 19,30) κρεμάμενος ἐπάνω στὸ ξύλο τοῦ σταυροῦ, ὅλη αὐτὴ τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ περιγράφει τὸ Εὐαγγέλιο.
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου, ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία ἈθηνῶνἩ ἀφροσύνη τοῦ ἀφωρισμένου καὶ χυδαίου βεβηλωτοῦ τοῦ Εὐαγγελίου μὲ τὸν ψευδογάμον τῶν ὁμοφυλοφίλων, κιναίδων, ἀρσενοκοιτῶν καὶ ἀνωμάλων, Πρωθυπουργοῦ εἶναι δεδομένη μὲ μίαν ἀκόμη «γκάφα» του ὅτι τὸ Οὐκρανικὸν ἐξομοιώνεται μὲ τὸ Κυπριακὸν ζήτημα.Ὁ Πρωθυπουργὸς Κυριάκος Μητσοτάκης (δὲν γράφω κύριος) εἶναι ἀνιστόρητος. Δὲν γνωρίζει ὅτι ἡ Οὐκρανία ἦτο ἡ «Μικρὰ Ρωσία». Τὸ Κίεβον ὑπῆρξεν ἡ πρώτη Ἕδρα τῆς ἐν Ρωσίᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οἱ Ὀρθόδοξοι Ρῶσοι Χριστιανοὶ εἰς τὴν Οὐκρανίαν διώκονται καὶ καταπιέζονται. Πρὸ τοῦ πολέμου εἶχον θανατωθῆ 14.000 περίπου ὀρθόδοξοι Ρῶσοι.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥΣταματημό στο κύλισμα του βορβόρου της βλασφημίας δεν έχει ο κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος μητροπολίτης Περιστερίου. Οι πιστοί στο Περιστέρι βρίσκονται σε αναβρασμό. Δεν μπορούν να βρούν ειρήνη με τον ανοικτό πόλεμο κατά της Εκκλησίας που διεξάγει μητροπολίτης.Ύστερα από την δημοσίευση της «αισχρόν εστί και λέγειν» Εγκυκλίου 2/2025 που ενσωμάτωσε στα νέα εγκόλπια ημερολόγια, και μοιράζει αθρόως στους πιστούς, εξέδωσε νέα Ποιμαντορική Εγκύκλιο Επί Τη Εορτή Των Χριστουγέννων που διαβάστηκε και διενεμήθη ανήμερα της κοσμοχαρμόσυνης Εορτής.Πολλοί πιστοί αντέδρασαν, μη ανεχόμενοι να υβρίζεται η Εκκλησία, σχίζοντας την τελευταία, ενώ υπήρξαν και έντονες φωνές διαμαρτυρίας ενόσω διαβαζόταν από άμβωνος.Στην εν λόγω εσχάτη φυλλάδα ο μητροπολίτης, με πρόσχημα την χρήση φατνών που περιέχουν αγαλμάτινα ομοιώματα του Θείου Βρέφους, τις εξομοιώνει -χωρίς να κατονομάζει- με την ιερά Εικόνα του Εσταυρωμένου (βλ. «ομοιώματα του Χριστού στην Σταύρωση»)
Αρχ. Παύλου ΔημητρακοπούλουΘεολόγου- συγγραφέωςΙ. Μ. Κυθήρων και ΑντικυθήρωνΕν Κυθήροις τη 22α Δεκεμβρίου 2025Η εγγίζουσα μεγάλη Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, η Μητρόπολη των εορτών κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, αλλά και η όλη κατανυκτική ατμόσφαιρα των ημερών, που διανύουμε, με τα προεόρτια τροπάρια και τους ύμνους, στρέφουν και πάλι την προσοχή μας προς το μέγα γεγονός, το γεγονός των γεγονότων, την σάρκωση του Θεού Λόγου.«Η πρώτη και η μεγαλυτέρα χαρμόσυνος αγγελία, το πιό μεγάλο ευαγγέλιον, που ήτο δυνατόν να δώση ο Θεός εις τον άνθρωπον και ο ουρανός στη γη είναι, ότι ‘ο Λόγος σάρξ εγένετο’», παρατηρεί ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους της εποχής μας ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς. Και συνεχίζει: «Ολόκληρο το ευαγγέλιο του ουρανού προς την γη συνοψίζεται στις τέσσερις αυτές λέξεις. Έξω από αυτό και χωρίς αυτό, άλλος ευαγγελισμός δεν υπάρχει για τον άνθρωπο ούτε σ’ αυτόν ούτε στον άλλο κόσμο». Ο Θεός Λόγος έγινε άνθρωπος «ίνα θεόν τον αδάμ απεργάσηται», κατά τον Μέγαν Αθανάσιον, δηλαδή για να θεώση τον άνθρωπο, για να τον επαναφέρει προς το αρχέτυπό του, προς τον δημιουργόν του, προς τον αρχικό προορισμό για τον οποίον τον έπλασε.
σ.σ. Σα να μην πέρασε μια ημέρα. Αγιορείτες Πατέρες, ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ. Τί άλλο περιμένετε να γίνει;Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας! Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο! Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας. Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!
(Θεία Οἰκονομία εἶναι τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου).Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος ΖήσηςΜᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «φθόνῳ τοίνυν Διαβόλου ἠττήθη ὁ ἄνθρωπος»· νικήθηκε ὁ ἄνθρωπος ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι ὁ Διάβολος τόν ἐφθόνησε. Δέν ἄντεχε νά βλέπει τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα νά εἶναι κοντά στόν Θεό καί αὐτός νά εἶναι μακριά ἀπό τόν Θεό. Γι αὐτό καί μέ τήν ἐλπίδα τῆς θεότητος ξεγέλασε τόν Πρωτόπλαστο, «καί πρός τό ἴδιον τῆς ἐπάρσεως ὕψος ἀναγαγών», κι ἀφοῦ τούς ἀνἐβασε τούς Πρωτοπλάστους στό ἴδιο ὕψος τῆς ὑπερηφανείας, τούς ὁδήγησε στήν πτώση.Ὁ Διάβολος, ὅπως παρέσυρε σέ ἀνυπακοή καί σέ ὑπερηφάνεια τούς Πρωτοπλάστους, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων γυμνώθηκαν ἀπό τήν θεία Χάρη, τό ἴδιο κάνει καί στίς ἡμέρες μας. Οὐσιαστικῶς ἡ ἀνθρωπότητα ἔχει γυμνωθῇ ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, σέ κακό χάλι βρίσκεται καί σήμερα ἡ ἀνθρωπότητα. Δέν χρειάζεται, βέβαια, νά ξαναγίνει ὁ Θεός ἄνθρωπος, γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Χριστός «ὁ εἰς τούς αἰῶνας ἐπεκτεινόμενος».
❈ Θυμηθεῖτε κάτι πολύ ὡραῖο πού λέει ὁ Κύριος. Νά δίνετε, λέει, ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς, ὥστε, ὅταν θά πᾶτε στόν οὐρανό, νά βγοῦν οἱ φτωχοί νά σᾶς ὑποδεχτοῦν.Τί ὡραῖο εἶναι αὐτό! Θά σοῦ ποῦν:
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, ς´ ὥρας μεγ. Παρασκευῆς (Ἑβρ. β´ 11-18).
Εβρ. 2,11 ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν,
Εβρ. 2,11 Διότι ο Χριστός που μας αγιάζει, και ημείς που αγιαζόμεθα, καταγόμεθα από ένα Πατέρα. Δι' αυτήν ακριβώς την αιτίαν και ο Χριστός δεν εντρέπεται να ονομάζη αυτούς, που καλεί εις σωτηρίαν, αδελφούς του,
Εβρ. 2,12 λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε·
Εβρ. 2,12 λέγων· “θα διαλαλήσω και θα ομολογήσω το όνομά σου, ω Θεέ και Πατέρα, στους αδελφούς μου· εν μέσω συγκεντρώσεως των αδελφών μου θα σε ανυμνήσω και θα σε δοξάσω”.
Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του ΧρυσοστόμουΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΗΣΑΪΑΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ«Καὶ προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ ῎Αχαζ λέγων· αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον παρὰ Κυρίου Θεοῦ σου εἰς βάθος ἢ εἰς ὕψος. καὶ εἶπεν ῎Αχαζ· οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ᾿ οὐ μὴ πειράσω Κύριον. καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ(:Και μίλησε και πάλι ο Κύριος προς τον Άχαζ και είπε: “Ζήτησε προς πληροφόρησή σου από τον Κύριο τον Θεό σου κάποιο θαύμα, είτε στο βάθος της γης και ακόμη πιο κάτω, είτε στο ύψος του ουρανού”. Και είπε ο Άχαζ: “Δεν θα ζητήσω σημείο, ούτε θα υποβάλω σε πειρασμό τον Κύριο, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη βεβαίωσή Του. Και είπε ο Προφήτης: “Ακούστε λοιπόν εσείς, που αποτελείτε τον βασιλικό οίκο του Δαβίδ: Μήπως είναι μικρό πράγμα να παρέχετε στενοχωρίες και κόπους σε ανθρώπους απεσταλμένους από τον Θεό, όπως είναι οι Προφήτες; Και πώς λοιπόν τολμάτε με την απιστία σας να στενοχωρείτε τον Θεό; Για τον λόγο αυτόν θα δώσει μόνος Του Αυτός ο ίδιος ο Κύριος σε σας θαύμα υπερφυσικό: ιδού, η Παρθένος υπερφυώς θα συλλάβει στη γαστέρα της και θα γεννήσει Υιό και θα καλέσετε το όνομά Του Εμμανουήλ, δηλαδή “μαζί μας ο Θεός”)»[Ησ. 7,10-16].Είναι μεγάλη η συγκατάβαση του Θεού και η αγνωμοσύνη του βασιλιά (Άχαζ)· διότι έπρεπε αυτός ακούγοντας τον προφήτη να μην αμφιβάλλει καθόλου για τα όσα λέχθηκαν· αλλά και αν ακόμα αμφέβαλλε, θα έπρεπε να πιστέψει λαμβάνοντας θαύμα, πράγμα που είχαν κάνει πολλοί από τους Ιουδαίους. Καθόσον ο Θεός, επειδή είναι φιλάνθρωπος, ούτε αυτό παρέλειψε να κάνει πολλές φορές για εκείνους που ήταν πνευματικά δύσκαμπτοι, σύρονταν κάτω και ήταν προσηλωμένοι στη γη, πράγμα που έκανε στην περίπτωση του Γεδεών[πρβ. Κριτ. 6,16-24 και 36-40]. Επειδή λοιπόν ήταν πνευματικά ο πιο κατώτερος από όλους και πάρα πολύ βραδυκίνητος στα πνευματικά, πρόσεχε πόση συγκατάβαση δείχνει πάλι ο Θεός. Αυτός τον προσελκύει και τον προτρέπει να ζητήσει θαύμα· αν και βέβαια ούτε αυτό ήταν μικρό θαύμα, το να φανερώσει τις απόκρυφες σκέψεις αυτού, να αποκαλύψει όλες τις διαθέσεις του, και να φανερώσει την υποκρισία του.
Αγίου Νικοδήμου του ΑγιορείτουΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΙΡΜΟΥΣ ΤΩΝ ΩΔΩΝΤΟΥ ΙΑΜΒΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣΕιρμός ωδής α΄«Ἔσωσε λαόν, θαυματουργῶν Δεσπότης,ὑγρὸν θαλάσσης κῦμα χερσώσας πάλαι·ἑκὼν δὲ τεχθεὶς ἐκ Κόρης, τρίβον βατήν,πόλου τίθησιν ἡμῖν· ὃν κατ οὐσίαν,ἶσόν τε Πατρί, καὶ βροτοῖς δοξάζομεν».«Παλαιά», λέει, «ο Δεσπότης Θεός Λόγος, θαυματουργώντας διαμέσου του Προφήτη Μωυσή, έσωσε τον λαό του Ισραήλ από την τυραννία του Φαραώ». Με ποιον τρόπο; «Κάνοντας χέρσο και ξηρό το υγρό κύμα της Ερυθράς Θάλασσας και αποδεικνύοντάς το περιπατητό. Τώρα, όμως, ο ίδιος Θεός Λόγος, αφού γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία θεληματικά και με παντεξούσια βούληση, δεν έκανε περιπατητή, όπως τότε, την θάλασσα – ή, για να πούμε καλύτερα, λίγο μέρος της θάλασσας-· ούτε έκανε για ένα λαό, τον Ισραηλιτικό, την ευεργεσία αυτή, αλλά ανοίγοντας τον πλατύτατο δρόμο του Ουρανού με την κατά σάρκα Γέννησή Του, τον έκανε περιπατητό σε όλους μαζί τους ανθρώπους». Ώστε το θαύμα αυτό είναι πολύ περισσότερο παράδοξο από το θαύμα εκείνο.Και πολύ σωστά έτσι έγινε· διότι εκείνο το θαύμα έλαβε τέλος με τον δούλο και υπηρέτη Μωυσή· ενώ αυτό έγινε με τον σαρκωθέντα Λόγο του Θεού, τον Δεσπότη και Κύριο όντα του Μωυσή. «Αυτόν, λοιπόν, τον Θεό Λόγο, που ενανθρώπησε και έκανε τέτοια θαυμάσια πράγματα, εμείς που πιστεύουμε σε Αυτόν, Τον δοξάζουμε· επειδή είναι ίσος και ο ίδιος με τον Πατέρα και με εμάς τους ανθρώπους· με τον Πατέρα ως προς την ουσία και φύση της Θεότητας, ενώ με εμάς τους ανθρώπους ως προς την ουσία και φύση της ανθρωπότητας». «Δοξάζομεν», είπε, και όχι «ὑμνοῦμεν» ή «μεγαλύνομεν», για να κάνει φανερό με την λέξη αυτή το χαρακτηριστικό λόγιο του ειρμού της πρώτης ωδής, το οποίο είναι το «Ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται».
«Από πού και ως πού οι Παπικοί είναι Εκκλησία του Χριστού;»
~ Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ †(Mε αφορμή τον λόγο αυτό του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών – Συγγραφή κειμένου Δημ. Ρόδης)*Για να καταλάβουμε τώρα το μέγεθος της επιφανειακής και στείρας τυπολατρείας που επικρατεί σήμερα στήν Εκκλησία, αν Αρχιεπίσκοπος ή Πατριάρχης πει «ο πάπας είναι εκκλησία», αμέσως τρέχουν διάκοι, παπάδες και Δεσποτάδες, και θεολόγοι βεβαίως πολυσπούδαστοι και αναφωνούν με μια φωνή:«Βεβαίως είναι ο πάπας Εκκλησία!»Αν όμως ο Αρχιεπίσκοπος ή ο Πατριάρχης πει «δεν είναι ο πάπας Εκκλησία» αμέσως πάλι παπάδες και Δεσποτάδες και όλοι αναφωνούν:«Bεβαίως δεν είναι ο πάπας Εκκλησία!»Το αυτό διότι έχουμε μια πολυχρόνια και λεπτή εισαγωγή παπικού πρωτείου στήν Ορθόδοξη Εκκλησία, και δεν κοιτάζει ο διάκος, ο πάπας, ο Δεσπότης, τι λένε οι Άγιοι ανα τούς αιώνες, οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, οι Απόστολοι, περί του θέματος, αλλά τι λέγει η εκάστοτε «Εκκλησιαστική αρχή» τούς!
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ«Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ(:Όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη, ιδού σοφοί αστρονόμοι από τα μέρη της ανατολής ήλθαν στα Ιεροσόλυμα και άρχισαν να ρωτούν: ‘’Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι Του να ανατέλλει και να δίνει έτσι την είδηση για τη γέννηση του νέου βασιλιά και ήρθαμε να Τον προσκυνήσουμε’’)»[Ματθ.2,1-3]Μας χρειάζεται, αδελφοί μου, πολλή αγρυπνία, πολλές προσευχές, ώστε να μπορέσουμε να εξετάσουμε ικανοποιητικά αυτό το χωρίο και να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί οι μάγοι και από πού ήλθαν και πώς και ποιος τους έπεισε και τι ήταν αυτό το αστέρι. Καλύτερα όμως, εάν θέλετε, ας αναφέρουμε πρώτα όσα λέγουν οι εχθροί της αλήθειας· διότι Του επιτέθηκε με τόση σφοδρότητα ο διάβολος, ώστε τόλμησε να εξοπλίσει αυτούς και από το χωρίο τούτο εναντίον των λόγων της αληθείας. Τι λέγουν λοιπόν; Ισχυρίζονται τάχα το εξής: «Ιδού, το γεγονός ότι φάνηκε αστέρι και όταν γεννήθηκε ο Χριστός, μαρτυρεί ότι η αστρολογία γνωρίζει την αλήθεια». Αφού γεννήθηκε λοιπόν κατά τα αστρολογικά δεδομένα, πώς απέδειξε την αστρολογία ανάξια λόγου, πώς κατήργησε την πίστη στην μοίρα, πώς αποστόμωσε τους δαίμονες, πώς εξαφάνισε την πλάνη και εξουδετέρωσε κάθε είδους μαγεία;
Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας †Γιὰ τὸν Χριστὸ ξέραμε ποῦ, πῶς καὶ πότε θὰ γεννηθεῖ ἀπὸ τοὺς Προφῆτες, αἰῶνες πρὶν γεννηθεῖ. Αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ συμβεῖ γιὰ κανέναν άνθρωπο. Για το πότε ἐπρόκειτο ὁ Χριστὸς νὰ ἔρθει, προφητεύτηκε ἐπακριβῶς ἀπὸ τὸν Προφήτη Δανιήλ (6ος αἰῶνας π.Χ.), ὁ ὁποῖος ἔγραψε ὅτι θὰ ἔρθει 483 χρόνια μετὰ τὴν ἔκδοση διαταγῆς περὶ αναστύλωσης τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομώντoς ποὺ εἶχε καταστραφεῖ ἀπὸ τὸν Ναβουχοδονόσορα.
Νά ζήσετε τό μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως.«Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών…».Τα λέγω από μέσα μου και κλαίω.Το Άγιον Πνεύμα τα έχει φτιάξει, το «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…» και το «Η Γέννησίς σου…», δεν τα έφτιαξε άνθρωπος.Είναι πλούσια σε νοήματα και βάθος. Λέξεις πολύ δυνατές. Πολύ βαθύ περιεχόμενο. Ψάλτε τα. […]
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἑορτῆς, 25 Δεκεμβρίου (Γαλ. δ´ 4-7).
Γαλ. 4,4 ὅτε δέ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον,
Γαλ. 4,4 Οταν δε συνεπληρώθη ο χρόνος και ήλθεν ο κατάλληλος καιρός, που είχεν ορισθή μέσα στο θείον σχέδιον, έστειλεν ο Θεός, από τον ουρανόν εις την γην, τον Υιόν του, ο οποίος έλαβε σάρκα ανθρωπίνην δια μέσου παρθένου γυναικός και υπετάχθη θεληματικά στον μωσαϊκόν Νομον.
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Ματθ.2,1-12]ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ(:Όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη, ιδού σοφοί αστρονόμοι από τα μέρη της ανατολής ήλθαν στα Ιεροσόλυμα και άρχισαν να ρωτούν: ‘’Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι Του να ανατέλλει και να δίνει έτσι την είδηση για τη γέννηση του νέου βασιλιά και ήρθαμε να Τον προσκυνήσουμε’’)»[Ματθ.2,1-3].Μας χρειάζεται, αδελφοί μου, πολλή αγρυπνία, πολλές προσευχές, ώστε να μπορέσουμε να εξετάσουμε ικανοποιητικά αυτό το χωρίο και να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί οι μάγοι και από πού ήλθαν και πώς και ποιος τους έπεισε και τι ήταν αυτό το αστέρι. Καλύτερα όμως, εάν θέλετε, ας αναφέρουμε πρώτα όσα λέγουν οι εχθροί της αλήθειας· διότι Του επιτέθηκε με τόση σφοδρότητα ο διάβολος, ώστε τόλμησε να εξοπλίσει αυτούς και από το χωρίο τούτο εναντίον των λόγων της αληθείας. Τι λέγουν λοιπόν; Ισχυρίζονται τάχα το εξής: «Ιδού, το γεγονός ότι φάνηκε αστέρι και όταν γεννήθηκε ο Χριστός, μαρτυρεί ότι η αστρολογία γνωρίζει την αλήθεια». Αφού γεννήθηκε λοιπόν κατά τα αστρολογικά δεδομένα, πώς απέδειξε την αστρολογία ανάξια λόγου, πώς κατήργησε την πίστη στην μοίρα, πώς αποστόμωσε τους δαίμονες, πώς εξαφάνισε την πλάνη και εξουδετέρωσε κάθε είδους μαγεία;Τι έμαθαν όμως οι μάγοι από το αστέρι εκείνο; Ότι ήταν βασιλέας των Ιουδαίων; Αλλά, όπως είπε στον Πιλάτο, δεν ήταν βασιλέας σε εγκόσμιο βασίλειο: «Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου(: Η βασιλεία η δική μου δεν προέρχεται από τον κόσμο τούτο, ούτε στηρίζεται πάνω σε κάποια ανθρώπινη θέληση ή κοσμική δύναμη)»[Ιω. 18,36]. Και πράγματι δεν παρουσίασε τίποτε σχετικό. Δεν είχε κοντά Του ούτε σωματοφύλακες, ούτε υπασπιστές, ούτε άλογα, ούτε ζεύγος ημιόνων ούτε άλλο τίποτε παρόμοιο, αλλά ζούσε ως ασήμαντος και πτωχός και είχε μαζί του δώδεκα απλούς ανθρώπους.Αλλά και αν γνώριζαν ότι είναι βασιλέας, γιατί πήγαν να Τον συναντήσουν; Διότι δεν είναι βέβαια έργο της αστρολογίας να γνωρίζει από τα άστρα ποιοι γεννήθηκαν, αλλά, όπως λέγουν, να προφητεύει δια των άστρων τα μέλλοντα. Αυτοί όμως δεν παρευρέθησαν όταν γεννούσε η μητέρα, ούτε γνώριζαν τον χρόνο, κατά τον οποίο γεννήθηκε ο Χριστός, ούτε στηρίχτηκαν στον χρόνο της γεννήσεως για να υπολογίσουν από την κίνηση των αστέρων τα μέλλοντα να συμβούν. Αντιθέτως, επειδή είδαν πριν από πολύ καιρό ένα αστέρι που παρουσιάστηκε επάνω από την πατρίδα τους, ήλθαν για να δουν τον Νεογέννητο, πράγμα το οποίο δημιουργεί πολύ μεγαλύτερες απορίες από το πρώτο· διότι τι τους έπεισε, ποια ωφέλεια περίμεναν, ώστε να έλθουν από τόση απόσταση να προσκυνήσουν τον βασιλέα;Και αν ακόμη επρόκειτο να είναι δικός τους βασιλέας και πάλι δεν ήταν λογικό αυτό που έκαναν. Διότι, εάν γεννιόταν σε κάποια βασιλική αυλή και ήταν βασιλέας ο πατέρας του, θα έλεγε κανείς ότι έκαναν καλά που ήλθαν να προσκυνήσουν το νεογέννητο, για να κολακεύσουν τον πατέρα, και ότι με αυτή την ενέργειά τους εξασφάλισαν εκ των προτέρων μεγάλες πιθανότητες για μελλοντική εύνοια. Τώρα όμως γιατί ξεκίνησαν για τόσο μακρινό ταξίδι και πρόσφεραν δώρα, αφού δεν ανέμεναν να γίνει δικός τους βασιλέας, αλλά ενός παράξενου λαού, που κατοικούσε σε πολύ μεγάλη απόσταση από την πατρίδα τους;
Αγίου Νικοδήμου του ΑγιορείτουΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΙΡΜΟΥΣ ΤΩΝ ΩΔΩΝΤΟΥ ΠΕΖΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣΕιρμός ωδής α΄: «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε· ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε, λαοί, ὅτι δεδόξασται».Από ποιον άλλο πρέπει να ζητούν άρτους όσοι τους χρειάζονται, παρά από τον αρτοπωλητή; Ή από ποιον πρέπει να λαμβάνουν οίνο όσοι τον στερούνται, παρά από τον οινοπώλη; Αλλά και όσοι έχουν ανάγκη από χρυσό νόμισμα και ασημένιο, από ποιον άλλο πρέπει να το ζητούν, παρά μόνο από τον αργυραμοιβό; Έτσι παρόμοια και όσοι θέλουν να πανηγυρίζουν και να εγκωμιάζουν τις εορτές του Χριστού, από ποιον άλλον πρέπει να ζητούν λόγους πανηγυρικούς και εγκώμια, παρά από τον πανηγυριστή τους και εγκωμιαστή τους, τον μέγα, λέω, στην θεολογία, Γρηγόριο;Διότι αυτός ο κατεξοχήν λεγόμενος Τριαδικός Θεολόγος, όχι μόνο στόλισε τις δεσποτικές εορτές με τους δικούς του λόγους και τα εγκώμια, αλλά επέτρεψε και στους μεταγενέστερους να κλέβουν τα δικά του λόγια και ποιήματα με μία κλοπή επαινετή και ακατηγόρητη, την οποία, όποιος εργάζεται, όχι μόνο δεν ντρέπεται, όπως οι κλέπτες των άλλων πραγμάτων, αλλά αντιθέτως με την κλοπή αυτή στολίζεται. Τι λέω;Ο Γρηγόριος αυτός νους της Θεολογίας δεν επέτρεψε μόνο στους μεταγενεστέρους να κλέβουν τους δικούς του λόγους, αλλά και ακόμη τους προσκαλεί με φιλαδελφία ανεκδιήγητη να φάγουν ακόρεστα τον νοητό άρτο της σοφία του, ο οποίος στηρίζει την ψυχή και να πιουν τον γνωστικό του οίνο, ο οποίος ευφραίνει την καρδιά, φωνάζοντας με δυνατή φωνή άλλοτε εκείνα τα λόγια της Σοφίας: «Ἒλθετε φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων καὶ πίετε οἶνον, ὃν ἐκέρασα ὑμῖν(: Ελάτε να φάτε από τους άρτους μου και να πιείτε από τον οίνο μου το οποίο εγώ σας έχω κεράσει)»[Παρ.9,5]· άλλοτε πάλι εκείνα τα της ασματίζουσας νύφης: «Φάγετε, πλησίοι, καὶ πίετε καὶ μεθύσθητε, ἀδελφοί(: Φάτε, φίλοι μου, και πιείτε και ευφρανθείτε, αδελφοί μου, όσο θέλετε και όσο μπορείτε)»[Ασμ.5,1] και άλλοτε εκείνα του Ησαΐου: «Οἱ διψῶντες, πορεύεσθε ἐφ᾿ ὕδωρ, καὶ ὅσοι μὴ ἔχετε ἀργύριον, βαδίσαντες ἀγοράσατε, καὶ φάγετε καὶ πίεσθε ἄνευ ἀργυρίου καὶ τιμῆς οἶνον καὶ στέαρ(:Εσείς των οποίων η ψυχή διψά, πηγαίνετε στο πνευματικό ύδωρ που τρέχει στην νέα Ιερουσαλήμ· και όσοι δεν έχετε χρήματα να αγοράσετε, βαδίστε με θάρρος προς αυτήν και προμηθευτείτε χωρίς χρήματα, χωρίς να καταβάλλετε κάποιο αντίτιμο, οίνο και βούτυρο)»[Ησ. 55,1].
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Ματθ.2,1-12]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-12-2000](Β΄έκδοσις)Όταν ο Θεός Λόγος, αγαπητοί μου, εδημιούργει το σύμπαν, όρισε μια χρονική στιγμή που θα το επεσκέπτετο ο Ίδιος εμφανώς. Και αυτή η μεγάλη επίσκεψις είναι η Ενανθρώπησις του Θεού Λόγου. Και η παρουσία Του στη γη την κατέστησε τη γη μας το κέντρον του κτιστού ορατού κόσμου. Είναι το πιο μεγάλο γεγονός στον ορατόν και εις τον αόρατον κτιστόν κόσμον, μπροστά στον οποίο έμεινε έκπληκτος και αυτός ακόμη ο αγγελικός κόσμος. Και όλα αυτά τα εκπληκτικά έγιναν μέσα στην ησυχία μιας νύκτας. Αν ο Θεός είπε στην έναρξη της Δημιουργίας Του: «Γενηθήτω φῶς» -και «ἐγένετο φῶς»-, όμως εις το σκότος των βουλών Του υπήρχε η μεγάλη πρόθεσις της Ενανθρωπήσεως.Η νύκτα των Χριστουγέννων. Η πιο μεγάλη και αγία νύκτα από όλες τις νύχτες της Δημιουργίας. Νύκτα ο Υιός του Θεού έκανε την παρουσία Του εις την γη. Αλλά γιατί; Διότι αυτή στάθηκε το μεγάλο πλαίσιο και το μεγάλο σκηνικό των επιμέρους γεγονότων της Ενανθρωπήσεως. Γιατί σε αυτήν έγινε ο τοκετός· η ανάκλισις εις την φάτνην· ο ευαγγελισμός των ποιμένων από τον άγγελο· ο ύμνος των αγγέλων στο μεσουράνημα· η επίσκεψις των ποιμένων. Γιατί λοιπόν νύκτα; Αν το φως είναι γλυκύ, το σκότος είναι γεμάτο από μυστήρια. Το φως φανερώνει, η νύκτα κρύβει. Δημιουργεί κλίμα στον άνθρωπο. Ετυμολογεί μάλιστα ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός τη λέξη νύξ, νύκτα, τη λέξη ἡ νύξ - τῆς νυκτός και λέγει: «Νύξ λέγεται επειδή νύττει, τρυπάει, νύττει τον άνθρωπον· ἡ γάρ νύξ κατανυγή ἐστίν · διότι η νύχτα», λέει, «είναι κατανυγή, τρύπημα· τρύπημα της καρδιάς…». Και δεν γνωρίζω βέβαια εάν αυτή η απόδοση της ετυμολογίας του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού είναι ακριβής, δεν γνωρίζω, αλλά είναι ακριβές ό,τι πράγματι συμβαίνει.
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Γαλ.4,4-7]ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν(: Όταν όμως συμπληρώθηκε ο χρόνος που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, απέστειλε ο Θεός στον κόσμο τον Υιό Του, ο οποίος έγινε άνθρωπος από γυναίκα και υποτάχθηκε στον μωσαϊκό νόμο, προκειμένου να εξαγοράσει εκείνους που ήταν υποδουλωμένοι στην κατάρα του μωσαϊκού νόμου, για να λάβουμε την υιοθεσία που ο Θεός μάς είχε υποσχεθεί)»[Γαλ.4,4-5].…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….«τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου»:Ο Οικουμένιος ερμηνεύοντας τη φράση «τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου» λέγει: «Ποιου πλήρωμα χρόνου; Εκείνου κατά τον οποίο έπρεπε να έλθει ο Χριστός. Διότι είχε προφητευτεί ο χρόνος της ελεύσεως του Χριστού από τον προφήτη Δανιήλ, που συνέβη επί της βασιλείας Καίσαρος Αυγούστου, όταν έγινε και η ένσαρκος οικονομία του Χριστού». Βλέπε και την ερμηνεία του «νῦν δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας διὰ τῆς θυσίας αὐτοῦ πεφανέρωται (:Τώρα όμως μία φορά έγινε άνθρωπος, όταν τελείωσαν οι χρόνοι της Παλαιάς Διαθήκης, και φανερώθηκε στον κόσμο για να εξαλείψει την αμαρτία με τη θυσία Του)»[Εβρ.9,26].
Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Γαλ.4,4-7]
❈ Ἔλεγε ὁ Ἀββᾶς Δωρόθεος ἕνα ὡραῖο σχῆμα ὅτι: ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε στήν περιφέρεια ἑνός κύκλου καί στό κέντρο τοῦ κύκλου εἶναι ὁ Θεός. Ὅσο οἱ ἄνθρωποι προχωρᾶμε πιό κοντά στό κέντρο, πλησιάζουμε τόν Χριστό δηλαδή, πλησιάζουμε καί μεταξύ μας, μικραίνουν οἱ ἀποστάσεις. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι πέσουμε στό κέντρο, ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό, ἑνωνόμαστε καί μεταξύ μας.
❈ Ἀλλοίμονο, ἄν κανείς πεῖ:- Ἐγώ κάνω μόνο ἄσκηση (νηστεία, γονυκλισίες κ.λπ.) καί δέν πάω Ἐκκλησία.Μπορεῖ νά εἶσαι πετσί καί κόκκαλο, ἀλλά, ἄν δέν πᾶς στήν Ἐκκλησία νά Κοινωνήσεις, νά πάρεις τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, πάλι δέν θεραπεύεσαι. Μᾶλλον θά αὐξηθεῖ καί ὁ ἐγωισμός σου.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἑσπερινοῦ, Σαββάτου α΄ ἑβδ. νηστειῶν (Ἑβρ. α΄ 1-12).
Εβρ. 1,1 Πολεμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ᾿ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ,
Εβρ. 1,1 Κατά τους παλαιοτέρους χρόνους, κατά την προ του Χριστού δηλαδή περίοδον, εις πολλάς περιστάσεις και με πολλούς τρόπους ωμίλησε και εφανέρωσεν ο Θεός το θέλημά του στους προγόνους μας δια μέσου των προφητών. Κατά δε τας τελευταίας αυτάς ημέρας ελάλησε προς ημάς δια μέσου του μονογενούς αυτού Υιού,
Εβρ. 1,2 ὃν ἔθηκε κληρονόμον πάντων, δι᾿ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν·
Εβρ. 1,2 τον οποίον ο Θεός Πατήρ κατέστησε κληρονόμον, κύριον και βασιλέα όλης της κτίσεως, ουρανίων και επιγείων και δια του οποίου εδημιούργησε όλα όσα έγιναν εν χρόνω.
Γεωργίου Γ. ΨαλτάκηΨΑΛΜΟΣ ΛΒ ́ 10Ο τριακοστός δεύτερος Ψαλμός εἶναι ὕμνος καί δοξολογία πρός τόν Κύριο γιά τήν ἄπειρη δύναμή Του, πού φάνηκε καί στή δημιουργία τοῦ κόσμου καί στις θαυμαστές ἐπεμβάσεις Του στή ζωή τοῦ λαοῦ Του.Από τούς εἴκοσι δύο στίχους του, πού ἀστράφτουν σάν μαργαριτάρια ἴσης ἀξίας, ξεχωρίζουμε γιά νά μελετήσουμε τόν δέκατο, ὅπου γίνεται λόγος γιά τή δύναμη τοῦ Θεοῦ ἐν σχέσει πρός τά σχέδια τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων.«Κύριος διασκεδάζει βουλάς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δέ λογισμούς λαῶν καί ἀθετεῖ βουλάς ἀρχόντων», λέει μέ ἐνθουσιαστικό καί πανηγυρικό τόνο ὁ θεοφώτιστος Ψαλμωδός (Ψαλμ. λβ ́ [32] 10). Ὁ Κύριος δηλαδή διασκορπίζει καί ἐκμηδενίζει τις κακές αποφάσεις τῶν εἰδωλολατρῶν καί ἀπίστων καί ματαιώνει τά πονηρά σχέδια ἀθέων λαῶν, καθώς καί τίς ἀποφάσεις μοχθηρῶν καί κακῶν ἀρχόντων.Τά θεόπνευστα αὐτά λόγια ἔβγαιναν πάντοτε ἀληθινά μέσα στήν ἱστορία τοῦ Ἰσραήλ. Ἀπό τήν ἐποχή τῆς ἐξόδου τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπό τήν τυραννία τοῦ σκληροῦ Φαραώ τῆς Αἰγύπτου, μέχρι τη λύτρωσή τους ἀπό τήν Βαβυλώνια αἰχμαλωσία, ὅπου τόσα ὑπέφεραν ἀπό τόν φοβερό Ναβουχοδονόσορα, ἀλλά καί στή συνέχεια μέ τούς ἀγῶνες τῶν ἡρωικῶν Μακκαβαίων διαλύονταν πάντοτε τά σχέδια τῶν ἐχθρῶν τοῦ λαοῦ τοῦ θεοῦ.
❈ Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος: "Ἀγαπᾶμε τόν ἑαυτό μας, δέν ἀγαπᾶμε τούς ἄλλους. Ἡ ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ μας νικᾶ τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας, γι' αὐτό κινούμαστε ἔτσι. Ὅποιος ὅμως ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους, δέν ζεῖ σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Καί ὁ Χριστός, ἄν σκεφτόταν τόν Ἑαυτό Του, θά καθόταν στόν οὐρανό, δέν θά ἐρχόταν στή γῆ νά ταλαιπωρηθεῖ, νά σταυρωθεῖ, γιά νά μᾶς σώσει.Σήμερα, λίγο - πολύ, στούς περισσότερους ἀνθρώπους ὑπάρχει φιλαυτία∙ δέν ὑπάρχει τό πνεῦμα τῆς θυσίας. Ἔχει μπεῖ τό πνεῦμα: "νά μήν πάθω ἐγώ κακό".Ξέρετε πόσο πονάω, ὅταν βλέπω τί κόσμος ὑπάρχει!
σ.σ. Μόνο ένας πνευματικά νεκρός, προδότης του Χριστού θα αδιαφορούσε για αυτά που δρομολογεί ο Βαρθολομαίος και ο πάπας με τους ουνιτίζοντες σχισματικούς της Ουκρανίας.Εισήγηση του μητροπολίτη Ζαπορόζιε και Μελιτουπόλεως Λουκά στο συνέδριο με θέμα «Η επίδραση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην πορεία της Ορθοδοξίας στην Ουκρανία», που οργανώθηκε από το Κέντρο Ρωσικών Σπουδών της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου.Τα γεγονότα, που συνδέονται με την αντικανονική ανάμειξη του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και της περί αυτόν Ιεράς Συνόδου στην ουκρανική εκκλησιαστική κρίση και η δημιουργία της «Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας» («ΟΕΟ») δικαιολογημένως εξετάζονται από πολλούς ορθοδόξους ιεράρχες και αναλυτές ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου με σκοπό την ενοποίηση του χριστιανικού κόσμου υπό την αιγίδα του Βατικανού και με εμπλοκή του Φαναρίου. Οι προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που αποβλέπουν στην προώθηση της ιδέας του «πρώτου άνευ ίσων», καθώς και ο δυναμικός οικουμενιστικός διάλογος με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, οδήγησαν σε σοβαρές αλλοιώσεις στην οικουμενική Ορθοδοξία. Το σχέδιο της «ΟΕΟ» εμφανίζεται σε αυτό το πλαίσιο ως πειραματικό πεδίο για τη δοκιμή μεθόδων και πρακτικών καταστροφής της καθιερωμένης τάξεως στις σχέσεις μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και τη διαστρέβλωση στον οικουμενιστικό διάλογο. Η παρούσα εισήγηση είναι αφιερωμένη στην ανάλυση αυτών των διαδικασιών, την αποτίμηση των επιπτώσεων, καθώς και στην εξέταση τρόπων υπεράσπισης της ιεροκανονικής τάξεως στην τρέχουσα εκκλησιαστική κατάσταση.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[: Ματθ.1,21]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«Η ΠΙΣΤΙΣ ΠΟΥ ΕΥΑΡΕΣΤΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-12-1993](Β288) [ έκδοσις β΄]Σήμερα, αγαπητοί μου, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, ο Συναξαριστής σημειώνει: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ γεννήσεως, μνήμην ἄγειν ἐτάχθημεν παρὰ τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων, ἀπὸ Ἀδὰμ ἄχρι καὶ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατὰ γενεαλογίαν, καθὼς ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἱστορικῶς ἠριθμήσατο, ὁμοίως καὶ τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Προφητίδων».Δηλαδή σήμερα, ενώ χρησιμοποιείται η κατά σάρκα γενεαλογία του Ματθαίου, όμως την αναφορά του, όπως είδαμε, ο Συναξαριστής την έχει στη γενεαλογία του Λουκά. Η γενεαλογία του Ματθαίου είναι κατιούσα, του Λουκά είναι ανιούσα. Κατεβαίνομε από τον Αβραάμ εις τον Ιησούν, στον Λουκά ανεβαίνομε από τον Ιησούν μέχρι, όπως λέγει, «τοῦ Ἀδάμ, τοῦ Θεοῦ». Έτσι, γιατί χρησιμοποιεί εδώ ο Συναξαριστής και μάλιστα αναφέρει 95 πρόσωπα, στο κάθε δε πρόσωπο ξεχωριστά του καθιερώνει και ένα συναξαριστικόν εγκώμιον, ένας στίχος, δηλαδή, που είναι εγκώμιον. Γιατί αυτό; Διότι, όπως είδαμε, αναφέρεται σε εκείνους που ευηρέστησαν στον Θεό. Δηλαδή ο Ματθαίος λέγει μόνον την κατά σάρκα Γέννησιν, δηλαδή τη γενεαλογία· «ο πατέρας μου, ο παππούς μου, ο προπάππος μου». Ο Λουκάς αναφέρει τα πρόσωπα εκείνα που είναι μεν στη γενεαλογία του Χριστού, αλλά ευηρέστησαν εις τον Θεόν. Τι τους έκανε να ευαρεστήσουν στον Θεό; Τι είναι εκείνο, δηλαδή, το οποίον τελικά ευηρέστησε εις τον Θεόν; Προσέξατέ το, είναι τεραστίας σημασίας. Είναι η πίστις, για την οποία θα μιλήσομε λίγο πιο κάτω.
Να λοιπόν, άλλη μια «στιγμή διαλόγου» — όπως την ονομάζουν όσοι βαριούνται να διαβάσουν τους Ιερούς Κανόνες αλλά ενθουσιάζονται μόλις δουν παπικό άμφιο να γυαλίζει κάτω από τα φώτα ενός καθεδρικού.Ο Μητροπολίτης Ισπανίας Βησσαρίων, όχι απλώς παρευρέθηκε στην παπική “Θεία Λειτουργία”, αλλά πήρε θέση… θρόνου. Θρόνου, δίπλα στην Τράπεζα των Λατίνων. Όχι στο τέλος του ναού, κάπου διακριτικά — δίπλα στην Τράπεζα. Όπως ακριβώς απαγορεύουν όσοι Πατέρες μάτωσαν για να μας παραδώσουν Πίστη και όχι πανθρησκειακές αγκαλιές.Διορθώστε το με:Και για να μη μας πει κανείς ότι «δεν συμμετείχε», ας θυμηθούμε τι λένε οι εσωτερικές πηγές:– Ο 45ος Κανών των Αγίων Αποστόλων: όποιος κληρικός προσεύχεται με αιρετικό, καθαιρείται.– Ο 10ος Κανών της Πρωτοδευτέρας: απαγορεύει ακόμη και το να δέχεσαι ευλογία από αιρετικό.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης κθ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἑβρ. δ΄ 1-13).
Εβρ. 4,1 Φοβηθῶμεν οὖν μή ποτε, καταλειπομένης ἐπαγγελίας εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, δοκῇ τις ἐξ ὑμῶν ὑστερηκέναι.
Εβρ. 4,1 Λοιπόν και ημείς, έχοντες υπ' όψιν την τιμωρίαν των Εβραίων ας φοβηθώμεν μήπως τυχόν, ενώ ισχύει δι' ημάς η νέα υπόσχεσις του Θεού δια να εισέλθωμεν εις την αιωνίαν ανάπαυσιν της ενδόξου Βασιλείας του, φανή ότι κάποιος από σας έχει καθυστερήσει και μένει έξω.
