- « Σκεφτείτε μια μικρή φωτιά, πόσο μεγάλο δάσος μπορεί να κάψει! Και η γλώσσαείναι σαν τη φωτιά. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος αδικίας ».
Ιακ. γ΄ 5-6
- « … Πολύ χειρότερο θεωρώ τον φθόνοκαι την υποκρισίααπό τον θυμό που αναφέραμε, όσο πιο φοβερό είναι το κρυφό από το φανερό. Γιατί κι από τα σκυλιά πιο πολύ φοβόμαστε εκείνα που δεν προμηνύουν τον θυμό τους με το γάβγισμα ούτε με μια έφοδο από εμπρός, ενώ δείχνουν ήσυχα και ήμερα, καιροφυλακτούν πράγματι να μας βρουν ξένοιαστους κι απρόσεκτους. Τέτοιο είναι το πάθος του φθόνου και της υποκρισίας. Ενώ εσωτερικά στο βάθος της καρδιάς υποβόσκει το μίσος σαν φωτιά αθέατη, κατά το φαινόμενο παίρνει υποκριτικά όψη φιλική.
Κι όπως η φωτιά που είναι σκεπασμένη με τα άχυρα προχωρεί πρώτα στο βάθος κρυφοκαίοντας τα γύρω άχυρα χωρίς να βγάζει φλόγα φανερά αλλά αναπηδά πυκνός καπνός με ορμή από τα άχυρα που τον πιέζουν κι αν τύχει και φυσήξει, τότε πετάγεται στα φανερά η ολόλαμπρη φλόγα, έτσι είναι και ο φθόνος, κατατρώγει από μέσα την καρδιά, όπως η φωτιά μια γεμάτη από άχυρο αποθήκη. Και από ντροπή βέβαια κρύβει τη νόσο ο φθονερός, δεν είναι όμως σε θέση να κρυφτεί ολότελα. Αλλά σαν ένας καπνός έντονος διακρίνεται στις εκδηλώσεις η εχθρότητα του φθόνου ».
Από το βιβλίο Γρηγόριος Νύσσης Άπαντα τα έργα, τόμος β’ εκδ. ΕΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου