Ἡ αἵρεση τοῦ παπικοῦ ἀλαθήτου

Ἡ αἵρεση τοῦ παπικοῦ ἀλαθήτου

Εἶναι πάνω ἀπό κάθε φαντασία καί διανοητική σύλληψη αὐτό πού διακηρύσσεται μέ τόν πιό ἐπίσημο τρόπο ἀπό τόν Παπισμό σχετικά μέ τό δόγμα τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα. Συγκεκριμένα, ἡ «πρώτη (Α΄) Βατικανή Σύνοδος (1870) ἀνεκήρυξε (τόν Πάπα) ἀνώτερον τοῦ Θεοῦ ἀποφανθεῖσα ὅτι: «Ἐάν ὁ Πάπας ἔχη ἀποφανθῆ γιά κάποιο θέμα καί ἡ γνώμη τοῦ Θεοῦ εἶναι διαφορετική τῆς γνώμης τοῦ Πάπα, θά πρέπει ὁ Θεός νά ἀνακαλέση τήν γνώμην Του καί νά συμφωνήση μέ τήν γνώμη τοῦ Πάπα». Τοῦτο, οὔτε  ὁ Ἑωσφόρος δέν διενοήθη νά τό ἐπιθυμήση, ἀλλά μόνον διενοήθη νά γίνει ἴσος μέ τόν Θεό καί ἀμέσως ἀπό φωτεινός ἄγγελος ἔγινε...σκοτεινός δαίμονας»[1]. Ἄν δέν ἀποβληθοῦν α) τό ὑπερβαῖνον τήν ἑωσφορική ἀσέβεια βλάσφημο δόγμα τοῦ παπικοῦ ἀλαθήτου, β) τό Filioque, καθώς καί γ) τά τόσα ἄλλα διεστραμμένα παπικά δόγματα-διδασκαλίες, πῶς μποροῦμε νά διαλεγόμεθα μέ τούς Λατίνους;

Ὄχι, λοιπόν, στόν Διάλογο μέ τόν τρόπο πού γίνεται, λένε οἱ δύο μεγάλοι σύγχρονοι Γέροντες, ἐφ' ὅσον ὁ Πάπας δέν εἶναι ἀκόμη ἕτοιμος, δέν ἔχει ἀφαιρέσει τήν προσθήκη ἀπό τό Σύμβολο τῆς Πίστεως καί δέν ἔχει ἀποβάλει τά βλάσφημα δόγματα τοῦ πρωτείου, τοῦ ἀλαθήτου, τῆς κτιστῆς χάρης, τῆς ἀσπίλου συλλήψεως τῆς Παναγίας, τῶν συγχωροχάρτων, τοῦ πουργατορίου, τῶν ἀξιομισθιῶν τῶν ἁγίων καί τόσων ἄλλων κακοδοξιῶν.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο 

[1]               Ἀρχιμ. Μάξιμου Καραβᾶ, Ἀνοικτή Ἐπιστολή πρός τόν Οἰκουμενι(στήν)κόν Πατριάρχην Κων/πόλεως Βαρθολομαῖον, http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/06/blog-post_25.html.