Επί Σωφρονίου Καθηγουμένου της Μονής Εσφιγμένου ήταν ένας Μοναχός, νεαρός, αλλά προσωρημένος στις αρετές. Εκτός από την πολλή του ευλάβεια διακρινόταν και στην ταπείνωση και στην πολλή άσκηση. Επειδή όμως η φύση του ήταν ασθενική, και ήταν καλομαθημένος, γιατί προερχόταν από αρχοντική οικογένεια, με την απότομη άσκηση είχε προσβληθή από φυματίωση.
Ο διακριτικός Ηγούμενος του έδωσε ευλογία να πίνη γάλα του κουτιού, ακόμη και την Μεγάλη Σαρακοστή.
Ο αδελφός το δέχθηκε και είπε το «νάναι ευλογημένο». Επειδή όμως είχε πολλή πίστη στον Θεό, είπε τον λογισμό του στον Γέροντα:
- Εάν έχη ευλογία, να πίνω τσάι, και ο Χριστός μπορεί να το κάνη γάλα, ακόμη και να με θεραπεύση με το τσάι.
Ο Γέροντας πολύ συγκινήθηκε από το φιλότιμο Καλογέρι και του έδωσε ευλογία να πίνη τσάι αντί γάλα. Αλλά, εάν τα ταπεινά λόγια του ευλαβούς Μοναχού συγκίνησαν τον Ηγούμενο, πόσο μάλλον τον Χριστό!
Μου έλεγε ο Γερο-Δωρόθεος, ο Νοσοκόμος, ότι εκείνο το τσάι το είχε κάνει ο Χριστός όχι μόνο γάλα αλλά και ιαματικό φάρμακο, και θεραπεύθηκε ο Μοναχός από [//123] την φυματίωση. Σταμάτησαν οι αιμοπτύσεις, ο πυρετός, έφυγαν οι κομμάρες, και έγινε τελείως καλά. Έκανε μετά τα πνευματικά του καθήκοντα και το διακόνημα του ξεκούραστα και νήστευε όπως όλοι οι Πατέρες.Από το βιβλίο:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
https://paraklisi.blogspot.com/2019/10/blog-post_824.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου