Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
«ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗ, ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ
ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
(σημ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: ἐνν. στὴν Ὀρθοδοξία
κι ὄχι στὰ “ὀρθόδοξα” πυροτεχνήματα
ἢ στοὺς ἀναλώσιμους ἀλαλαγμοὺς “ὀρθοδοξίας”)
ΘΑ ΕΠΕΛΘΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»
Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»
. Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ δύναμη. Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο ἰσχυρός, ὅσο εἶναι ὁ Χριστός.
. Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ μεγαλοσύνη. Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο μεγαλειώδης, ὅσο ὁ Χριστός.
. Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ τὴν καλοσύνη. Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο ἀγαθός, ὅσο ὁ Χριστός.
. Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ θαυμαστὰ πράγματα, κανεὶς ὅμως δὲν
εἶναι τόσο ἀξιοθαύμαστος, ὅσο ὁ Χριστός. Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ δόξα.
Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο δοξασμένος, ὅσο ὁ Χριστός.
. Κανεὶς στὸν κόσμο δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει δόξα διηνεκῆ. Διαρκῆ δόξα
μπορεῖ νὰ ἔχει κανεὶς μόνο διὰ μέσου τοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς
μαρτύρησε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, Τοῦ δόθηκαν ὅλα τὰ στεφάνια τῆς δόξας καὶ
Αὐτὸς τὴν χαρίζει σ’ ὅποιον εἶναι ἄξιος καὶ θέλει.
. Κάθε δόξα, ποὺ δὲν χαρίστηκε ἀπὸ τὸν Χριστό, εἶναι ὄχι μόνο
πρόσκαιρη καὶ ψευδὴς ἀλλὰ εἶναι καὶ ἐπικίνδυνη. Ὅσο μεγαλύτερη δόξα ἔχει
ἕνας ἐχθρὸς τοῦ Χριστοῦ, τόσο ἡ ποινή του θὰ εἶναι πιὸ μεγάλη στὸν
κόσμο τῆς Κολάσεως, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ σκοτάδι καὶ ὁ τριγμὸς τῶν ὀδόντων.
. Ὅσο περισσότερο οἱ ἄνθρωποι μεγαλοποιοῦν καὶ δοξάζουν ἕναν
τέτοιο ἄνθρωπο, ἐχθρὸ τοῦ Χριστοῦ, τόσο περισσότεροι δαίμονες ἀπὸ τὴν
Κόλαση εἶναι ἕτοιμοι νὰ τοῦ πάρουν τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα, γιὰ νὰ τὴν
σύρουν στὴν δική τους δυσωδία.
. Οἱ ἀδελφοὶ τῆς Δύσεως,
ποὺ λανθασμένα ἀκολούθησαν τὴν παπικὴ καὶ τὴν λουθηρανικὴ αἵρεση,
θεώρησαν τοὺς ἑαυτούς τους πολὺ σοφούς, ἐνῶ ζοῦσαν χωρὶς τὸν Χριστό. Περιφρόνησαν
ἐμᾶς τοὺς ὀρθόδοξους χριστιανούς, θεωρώντας μας ἀνόητους καὶ
ἀπολίτιστους. Τελικὰ ὅμως σ’ αὐτοὺς ἐπαληθεύτητκε ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου
Παύλου: Ἔτσι, ἐνῶ θριαμβολογοῦσαν γιὰ τὴν σοφία τους, κατάντησαν ἀνόητοι
(Ρωμ. α´ 22). Ἐπειδὴ ἀρνήθηκαν τὴν
ἀληθινὴ σοφία τοῦ Πνεύματος, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι
σεμνὴ καὶ γεμάτη ἀγάπη, ἐνδύθηκαν μὲ τὴ σαρκικὴ καὶ κοσμικὴ σοφία τῶν
ἄθεων φιλοσόφων. Ἡ φιλοσοφία, ὅμως, αὐτὴ ἦταν γεμάτη περηφάνια καὶ
πανουργία.
. Αὐτοὶ οἱ αἱρετικοὶ ἀδελφοὶ ἔδωσαν
στὴν δόξα τοῦ αἰώνιου Θεοῦ τὴ μορφὴ θνητοῦ ἀνθρώπου… Περισσότερο
σεβάστηκαν τὰ δημιουργήματα ἀπὸ τὸν Δημιουργό. Ἀφοῦ ἀφαίρεσαν ὅλη τὴν
δόξα ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὴν ἄφησαν πάνω στοὺς ὤμους θνητῶν ἀνθρώπων.
Ἀνύψωσαν θνητοὺς ἀνθρώπους καὶ δημιούργησαν νέους Μεσσίες. Ἀκόμη,
προσκύνησαν τὴν ὁρατὴ φύση καὶ τὴν ὑπηρέτησαν περισσότερο ἀπὸ τὸν
Δημιουργὸ τῆς φύσης. Θνητοὶ θεοὶ καὶ θεοποιημένη φύση!
. Αὐτὸς εἶναι ὁ τελευταῖος σταθμὸς τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Αυτὸ
εἶναι τὸ κατρακύλισμα τοῦ δυτικοῦ κόσμου, ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς δόξας τοῦ
Χριστοῦ στὰ σκοτεινὰ τάρταρα τοῦ σατανᾶ. Ἔτσι οἱ βαπτισμένοι ἄνθρωποι
τῆς Δύσης ἐξισώθηκαν μὲ τοὺς Ρωμαίους εἰδωλολάτρες καὶ μὲ τοὺς τωρινοὺς
ἀσιάτες εἰδωλολάτρες.
. Χιλιάδες βιβλία κάθε χρόνο ἐκδίδονταν ποὺ δόξαζαν «μεγάλους»
θνητοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐξυμνοῦσαν τὴν μόρφωσή τους. Χιλιάδες ἐφημερίδες
ὑπηρετοῦσαν καθημερινὰ αὐτὴν τὴν ἐφήμερη δόξα καὶ προσκυνοῦσαν τὰ
ἀνθρώπινα ἔργα. Καὶ ὅλα αὐτὰ στὸ ὄνομα τῆς παραφουσκωμένης λέξης
“πολιτισμός”. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο οἱ βαπτισμένοι μας αἱρετικοὶ ἀδελφοὶ τῆς Δύσεως
παραδόθηκαν στὶς πονηρὲς ἀπολαύσεις, βρήκανε ἱκανοποίηση μόνο στὰ γήινα
καὶ ὄχι στὰ οὐράνια. Παραδόθηκαν μόνο σ’ ἐκεῖνα ποὺ προκαλοῦν χαρὰ στὸν
διάβολο, ἀλλὰ θρῆνο στοὺς Ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν
ἀγαθῶν ἔγινε ἡ μοναδική τους φροντίδα, καὶ ἐπιδόθηκαν μὲ μανία στὴν ἁρπαγὴ κάθε πράγματος ποὺ ἀνήκει στοὺς ἄλλους, στὴν ληστεία τῶν μικρῶν καὶ ἀδυνάμων, στὴν συσσώρευση ἐπίγειου πλούτου, στὴν ἐπέκταση τῶν δικῶν τους κρατῶν καὶ τῆς δικῆς τους ἐξουσίας, στὴν δόλια κατάκτηση ἄλλων πατρίδων, στὰ
τρελὰ γλέντια, στὸν χορό, στὴν ἄρνηση τῆς πίστης, στὴν δεισιδαιμονία,
στὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ, στὴν ἀδιάντροπη ὀνομασία τῆς μαϊμοῦς ὡς πρόγονο
τοῦ ἀνθρώπου.
. Ἀναρωτιέστε ἄν αὐτὸ τὸ τόσο ἀποπροσανατολισμένο γένος, θὰ
καταφέρει κάποτε νὰ ἐπιστρέψει στὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν
ἐντιμότητα; Πιθανόν. Αὐτὸ θὰ γίνει, μόνο ἄν μετανοήσουν. Τότε οἱ δυτικοὶ
ἀδελφοί μας θὰ ἀρχίσουν νὰ γράφουν χιλιάδες βιβλία, ἀφιερωμένα στὴν
δόξα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ μας. Τότε χιλιάδες ἐφημερίδες τους θὰ
ἐξυμνοῦν καθημερινὰ τὶς χριστιανικὲς ἀρετὲς καὶ τὰ καλὰ χριστιανικὰ
ἔργα, ἀντὶ νὰ γράφουν γιὰ ἐγκλήματα, γιὰ προσβολὲς τοῦ θεϊκοῦ μεγαλείου
καὶ γιὰ τὸ ἐμπόριο ποὺ διεγείρει τὰ σαρκικὰ ἔνστικτα.
. Ὅταν θὰ συμβεῖ αὐτὴ ἡ καλὴ ἀλλοίωση -μεταβολή, τότε ὁ δυτικὸς
αἱρετικὸς κόσμος θὰ παρουσιαστεῖ στοὺς ἀνοικτοὺς οὐρανοὺς ἐξαγνισμένος,
καθαγιασμένος καὶ μυρωμένος.
. Τότε ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ θὰ χαροῦμε, ἐπειδὴ θὰ ξαναβροῦμε πάλι τὰ ἀδέλφια ποὺ χάσαμε.
. Τότε καὶ οἱ εἰδωλολατρικοὶ λαοὶ θὰ ἀγαπήσουν τὸν Χριστὸ καὶ θὰ ζητήσουν νὰ γίνουν παιδιά Του, ἐπειδὴ οἱ χριστιανοὶ δὲν θὰ τοὺς παρεμποδίζουν πιὰ μὲ τὸ κακὸ παράδειγμά τους, νὰ γίνουν παιδιὰ τοῦ Χριστοῦ. Τότε δὲν θὰ ὑπάρχει πιὰ ἡ μοχθηρία ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, οὔτε πόλεμοι μεταξὺ τῶν λαῶν, ἀλλὰ θὰ ἐπικρατεῖ ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ ξεπερνᾶ κάθε ἀνθρώπινο νοῦ, καὶ ἡ δόξα Του εἶναι ἀσύγκριτη καὶ ἀμετάβλητη στὸ χρόνο καὶ στὴν αἰωνιότητα. Ἂς μᾶς γεμίζει ὁ Χριστὸς μὲ τὴν δική του μεγαλειώδη καὶ ἄρρητη εἰρήνη, καὶ ἂς μᾶς στεφανώνει μὲ τὴν δόξα Του. Ἀμήν.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
«ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ»
Ἐκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»,
Θεσσαλονίκη 2012
σελ. 75-78
http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/03/14/%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%E1%BE%B6-%CF%84%CE%BF%E1%BD%BA%CF%82-%CE%B1%E1%BC%B1%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BD%BA%CF%82-%E1%BC%80/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου