Πῶς δημιουργεῖται ἡ κατάθλιψη

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

Β2) ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Πῶς δημιουργεῖται ἡ κατάθλιψη.

«Πολλές εἶναι ἐνδεχομένως οἱ αἰτίες τῆς θλίψης· συνήθως ἀποτελεῖ συνισταμένη τῆς παθολογικῆς δράσης τῆς θυμοειδοῦς ἤ καί τῆς ἐπιθυμητικῆς δύναμης τῆς ψυχῆς· συνδέεται λοιπόν οὐσιαστικά:

(1) μέ τήν ἐπιθυμία ἤ καί

(2) τήν ὀργή... Ἐξίσου μπορεῖ νά παράγεται στήν ψυχή μέ

(3) ἄμεση δαιμονική ἐνέργεια ἤ καί

(4) νά γεννᾶται ἐκεῖ χωρίς προφανές κίνητρο.

Ἡ συχνότερη αἰτία τῆς λύπης εἶναι ἡ ματαίωση μιᾶς ἤ περισσοτέρων ἐπιθυμιῶν... καθώς καί τῆς ἡδονῆς πού συνάπτεται μέ αὐτήν»¹. Ἀποδεικνύει ἔτσι (ἡ κακή αὐτήν λύπη) προσκόλληση (τοῦ προσώπου τό ὁποῖο προσβάλλει) στά αἰσθητά ἀγαθά καί τίς ἀξίες τοῦ κόσμου.

Ὅτι οἱ ἀρχιερεῖς και ἱερωμένοι καί κληρικοί, δέν πρέπει νά βάλουν καπνόν εἰς τήν μύτην, καί εἰς τό στόμα.

Του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη από το βιβλίο «Εγχειρίδιο συμβουλευτικόν. περί φυλακής των πέντε αισθήσεων»

Εδώ ενθυμήθηκα να την υπομνήσω, δια την κακήν μεταχείρισην, όπου κάμνουν την σήμερον, όχι μόνον λαϊκοί, άλλα και Ιερωμένοι και Αρχιερείς, εις το χόρτον το καλούμενον Νικοτιανήν, το οποίο ευρεθέν εις μίαν επαρχίαν της Βορείου Αμερικής, καλουμένην Ανθέαν, και προσφερθέν από τον πρέσβυν του Πορτογάλλου, ως ένα θαύμα του νέου Κόσμου, προς την Αικατερίνην Βασίλισσαν της Γαλλίας, ονομάσθη από αυτήν με τούτον τον υψηλόν τίτλον «Χόρτον Βασιλικόν». Έστι δε τούτο, ο κοινώς παρά πάντων λεγόμενος  Καπνός.

Παρακαλώ λοιπόν τον Πανιερώτατόν μου Δεσπότην, να μη μιμηθεί τους κακώς μεταχειριζομένους το χόρτον τούτο, και εις κάθε καιρόν, και εμπρός εις κάθε πρόσωπον, βάλλοντας τούτο εις το στόμα, και εις τους μυκτήρας, διατί

Τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου Ἐπιστολή 6η πρός τήν σύζυγον τοῦ Νεκταρίου για νά τήν παρηγορήσει γιά τό θάνατο τοῦ παιδιοῦ της.

Ἐσκόπευα νά σιωπήσω ἀπέναντι τῆς κοσμιότητός σου μέ τήν σκέψη ὅτι, μέ τήν ψυχή συμβαίνει ὅτι καί μέ ἕνα μάτι πού πάσχει ἀπό φλεγμονή. Αὐτό, δηλαδή τό μάτι καί τό πιό ἁπαλό πράγμα νά τό ἐγγίσει ἐρεθίζεται. Ἔτσι αἰσθάνεται καί ἡ ψυχή πού ἔχει τραυματιστεῖ ἀπό βαριά θλίψη, ὅταν πάει κανείς νά τῆς μιλήσει. Γιατί τά λόγια ὅσο καί ἄν εἶναι παρηγορητικά ὅταν λέγονται τήν ὥρα πού ἡ ψυχή πάσχει καί ἀγωνιᾶ, τίς φαίνονται πολύ ἐνοχλητικά. Ἐπειδή ὅμως σκέφθηκα ὅτι τώρα ἔχω νά κάνω μέ Χριστιανή ἐκπαιδευμένη στά θεῖα ἀπό πολύ καιρό καί πεπειραμένη στά ἀνθρώπινα, ἐνόμισα ὅτι δέν θά ἦταν σωστό νά παραλείψω τό καθῆκον μου. Γνωρίζω ποιά εἶναι τά σπλάγχνα τῶν μητέρων καί ἰδιαίτερα ὅταν θυμηθῶ τούς δικούς σου καλούς καί ἥμερους τρόπους πρός ὅλους, λογαριάζω πόσο μεγάλος πρέπει νά εἶναι ὁ πόνος γιά τή συμφορά πού σ᾽ ἔχει βρεῖ τώρα.

Τά τελικά Πορίσματα τοῦ Πανελληνίου Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου γιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Τα τελικά Πορίσματα του Πανελληνίου Επιστημονικού Συνεδρίου για το Μάθημα των Θρησκευτικών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Θεσσαλονίκη, 28.03.2013
Από το Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγική του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ. δίνονται στη δημοσιότητα τα τελικά Πορίσματα του Πανελληνίου Επιστημονικού Συνεδρίου για το Μάθημα των Θρησκευτικών:
Ι. Στη Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα και Τρίτη 11- 12 Μαρτίου 2013, έλαβε χώρα το Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα: «Το μάθημα των θρησκευτικών: Προβληματισμοί – Επισημάνσεις – Προτάσεις», το οποίο διοργανώθηκε από το Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Κυριακή Β' Νηστειῶν - Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ: Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὁμιλεῖ περί τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τῆς προσφορᾶς του στήν Ἐκκλησία

17ος αιών - Από το βιβλίο "Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και η Θεολογία του" του μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, σελ. κη' - μβ'. Πρόλογος του αγίου Νικοδήμου στα μεταφρασμένα από αυτόν Παλαμικά συγγράμματα, τα οποία όμως αποτεφρώθησαν από πυρκαϊά στο τυπογραφείο της Βενετίας.
Αλλοίμονο στον καιρόν εκείνο που δεν σε αγαπούσα, λέγει κάπου προς τον Θεό, φλεγόμενος από έρωτα, ο άγιος Αυγουστίνος. Εγώ δε μεταβάλλοντας ελαφρώς τον λόγο, θα έλεγα αναλόγως: αλλοίμονο στον καιρόν εκείνο που δεν είχαν εκδοθή διά του τύπου τα πάνσοφα και θαυμαστά και θεόβροντα συγγράμματα του μεγάλου φωστήρος της Θεσσαλονίκης Γρηγορίου. Ας χαθή ο φθόνος! Μάλλον δε ο πατήρ του φθόνου, ο οποίος άφησε τα συγγράμματα αυτά κάπου τέσσερις αιώνες και πλέον μέσα στο σκότος, παραπεταμένα σε μίαν άκρη, και μόλις να σωθούν από την φθοράν, αυτά που ήσαν όχι μόνον άξια αλλά και υπεράξια να ιδούν το φως της οικουμένης ολοκλήρου, για να μην ειπώ άξια και του ιδίου του ουρανού.

Ἡ τροφή τῆς ψυχῆς. Τοῦ ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

Η ψυχή τρέφεται με τον λόγο του Θεού, ιδιαιτέρως με τη μελέτη της Καινής Διαθήκης και του Ψαλτηρίου. Το Ευαγγέλιο και τις Επιστολές των Αποστόλων πρέπει να τις διαβάζουμε όρθιοι μπροστά στις ιερές εικόνες, ενώ τους Ψαλμούς μπορούμε να τους διαβάζουμε καθιστοί. Από τη μελέτη της Αγίας Γραφής φωτίζεται και χαριτώνεται ο νους.

Πρέπει να εξασκήσουμε τον νου να εντρυφά στον νόμο του Κυρίου, ώστε με την καθοδήγηση του να ρυθμίζουμε και τη ζωή μας.

Είναι πολύ ωφέλιμο να μελετάμε με προσοχή τον λόγο του Θεού στην ησυχία. Για μια τέτοια απασχόληση, σε συνδυασμό με τα αγαθά έργα, ο Κύριος δεν θα μας στερήσει το έλεός Του. Όταν η ψυχή τρέφεται με τον νόμο του Θεού, γεμίζει από το χάρισμα της διακρίσεως του καλού και του κακού.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, 1296-14.11.1356

 Ποιος, αγαπητοί, ήταν ο μέγας και θείος Γρηγόριος το πληροφορούμεθα με σαφήνεια και πληρότητα και μόνον από το απολυτίκιό του.       

"Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της χάριτος, ικέτευε δια παντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών."

 Η καταγωγή του Αγίου Γρηγορίου ήταν η Κωνσταντινούπολις. Γεννήθηκε το 1296 από γονείς εναρέτους και ενδόξους, τον Κωνσταντίνον και την Καλλονήν. Ο πατέρας του ήταν συγκλητικός, και έγινε κατόπιν και μοναχός. Εμπιστεύθηκε τα παιδιά του στην δυνατή προστασία της Θεοτόκου την οποία και άφησε Επίτροπόν τους. Ήταν επτά ετών όταν εκοιμήθη ο ενάρετος πατέρας του.
 Εκτός από το θεϊκό χάρισμα της ευφυΐας έδειξε και σπάνια επιμέλεια, ώστε σε μικρό διάστημα να έχη συγκεντρώση στον εαυτό του κάθε λογής επιστήμη και γνώση. Σε ηλικία 20 ετών έγινε θαυμαστός και από μεγάλους και σοφούς της εποχής του.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ὑπάτιος, ἐπίσκοπος Γαγγρῶν

Ο ΑΓΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΑΓΓΡΩΝ Ο αναδειχθείς σε φλογερό πρόμαχο της Ορθοδοξίας θαυματουργός και μαρτυρικός ιεράρχης των Γαγγρών της Παφλαγονίας

Μέσα στη σεπτή χορεία των τριακοσίων δέκα οκτώ πνευματοφόρων πατέρων που μετείχαν στη συνελθούσα το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας Α’ Οικουμενική Σύνοδο είναι και ο τιμώμενος στις 31 Μαρτίου θεοφόρος και θαυματουργός ιεράρχης των Γαγγρών της Παφλαγονίας Άγιος ιερομάρτυς Υπάτιος, ο οποίος αναδείχθηκε φλογερός πρόμαχος της Ορθοδοξίας, αλλά και πανάριστος μάρτυς Χριστού. Παράλληλα θαυμαστώθηκε από τον Πανάγαθο Θεό και κατέστη αστείρευτος πηγή θαυμάτων τόσο κατά τη διάρκεια της επίγειας θεοφιλούς βιοτής του όσο και μετά τη μαρτυρική του τελευτή.
Ο Άγιος Υπάτιος γεννήθηκε στην Κιλικία της Μικράς Ασίας επί των ημερών της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (307-337) και διακρίθηκε για τον ενάρετο βίο και τον ένθεο ζήλο του, γεγονός που τον ανέδειξε σε χαρισματικό επίσκοπο της πόλεως των Γαγγρών της Παφλαγονίας.

31 Μαρτίου Συναξαριστής. Β' Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Ὑπατίου Ἱερομάρτυρα, Ἀκακίου Ὁμολογητή, Θεοφίλου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ μαρτυρησάντων, Μενάνδρου καὶ Σαβίνου Μαρτύρων, Βλασίου Ὁσίου, Στεφάνου Θαυματουργοῦ, Ἰωάννου πρίγκιπα, Ἰωνὰ Μητροπολίτου, Ἰννοκεντίου Μητροπολίτου.

 Β' Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ο θείος αυτός πατέρας, καταγόταν από την Ασία και ανετράφη από παιδί στην βασιλική αυλή της Κωνσταντινούπολης. Τελείωσε τις σπουδές του στη φιλοσοφία, ρητορική και φυσική. Στη λογική, κατά την αποφοιτήριο διάλεξή του ενώπιον του αυτοκράτορα και των αξιωματούχων, ο πρύτανης του πανεπιστημίου ανεφώνησε με θαυμασμό ότι αν ήταν παρών και ο ίδιος Aριστοτέλης θα τον επαινούσε.
Μετά τις σπουδές του όμως, απέρριψε τη προσφορά υψηλών αξιωμάτων του αυτοκράτορα, εγκατέλειψε τα βασίλεια και από είκοσι χρονών ασκήτευσε στο Άγιον Όρος. Πρώτα στην Λαύρα του Βατοπεδίου κατόπιν στη Λαύρα του Αθανασίου καθώς και στην ερημική τοποθεσία Γλωσσία, σημερινή Προβάτα.
Αναχώρησε από το Όρος για τα Ιεροσόλυμα, αλλά στην Θεσσαλονίκη είδε σε όραμα τον Άγιο Δημήτριο που του απαίτησε να μείνει και να μονάσει εκεί κοντά. Μόνασε τότε στη Βέροια και τριάντα χρονών έγινε ιερέας. Εκεί πλήθη μοναχών και λαϊκών προσέτρεχαν να τον συμβουλευθούν. Μετά πέντε χρόνια και λόγω εισβολής των Σέρβων επέστρεψε στον Άθωνα σε κοντινό κελί της Μεγίστης Λαύρας, όπου έφθασε σε μεγάλα ύψη φωτισμού και εκεί σε όραμα έλαβε εντολή να ασχοληθεί με δογματικά θέματα.

Nus y Lógica

El uso de la noerá energía y de la energía lógica del hombre,

según SAN GREGORIO PALAMÁS

Homilíia del congreso científico Internacional “San Gregorio Palamás en la historia y el presente. Nov. 1998.

(Archimandrita Efrén, Yérontas del Monasterio Vatopedion Santa Montaña Athos)

Pequeño léxico.

Θεοπρεπής zeoprepís: Este bonito término es utilizado mucho por san Gregorio Palamás y san Máximo el Confesor. Es impresionante la manera θεοπρεπής que escribe a través del Espíritu Santo san Gregorio Palamás. Cada frase suya y cada palabra está escrita de modo θεοπρεπής y expresa un fondo divino admirable.

“Θεοπρεπής zeoprepís-de forma, manera divina o según el modo de Dios, o tal como Dios manda: La teología habla sobre Dios “θεοπρεπής-de forma divina o según la manera de Dios o dícese también como Dios manda”.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 31-03-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. α΄ 10 - 14 & β΄ 1 - 3

α΄ 10 - 14 & β΄ 1 - 3 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Β΄ 1 - 12

Β΄ 1 - 12 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τά ἀποτελέσματα τῆς κατάθλιψης. Οἱ καταθλιπτικοί κατηγοροῦν τόν Θεό

 

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

Τά ἀποτελέσματα τῆς κατάθλιψης

Οἱ καταθλιπτικοί κατηγοροῦν τόν Θεό.

Ἡ δαιμονική λύπη-κατάθλιψη ἔχει πράγματι ὀδυνηρά ἀποτελέσματα. «Ἡ ψυχὴ ποὺ ὑποφέρει ἀπὸ λύπη καὶ ἀθυμία», παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «δὲν μπορεῖ οὔτε ἀπ’ ὅσα τῆς λὲς νὰ ὠφεληθεῖ οὔτε κάτι ὠφέλιμο νὰ πεῖ. Ὅπως ἕνα πυκνὸ σύννεφο, ποὺ σκεπάζει τὸν ἥλιο, ἐμποδίζει τὶς ἀκτίνες του νὰ φθάσουν στὴ γῆ, ἔτσι καὶ ἡ λύπη, ποὺ σὰν ἄλλο σύννεφο σκεπάζει τὴν ψυχή, δὲν ἀφήνει τὶς ἀκτίνες τῆς λογικῆς νὰ τὴν φωτίσουν. Γι’ αὐτὸ ὁ ὑπερβολικὰ λυπημένος ἄνθρωπος συνήθως, εἴτε παραλογίζεται, εἴτε βυθίζεται σὲ σιωπή. Μὰ καὶ οἱ ἄλλοι, ποὺ τὸν βλέπουν, προτιμοῦν κι αὐτοὶ νὰ σωπάσουν»¹.

Εἶναι παραδεκτό ὅτι: «Oἱ  λεγόμενοι  νηπτικοὶ  πατέρες τῆς  περισπούδαστης  Φιλοκαλίας  ἀναφέρονται  συχνὰ  στ' ἀποτελέσματα  τῆς  βαθιᾶς  θλίψης, τῆς  ἀκηδίας, τῆς  ἀνυπόφορης  στενοχώριας,  ποὺ  μαστίζει  καὶ  ταλαιπωρεῖ  τόσο  τόν  ἀνθρωπο  καὶ μεῖς  σήμερα  τήν  ὀνομάζουμε  κατάθλιψη.

Ὁμιλία εἰς τὴν Β΄Κυριακὴ Νηστειῶν.Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Ὁμιλία εἰς τὴν Β΄Κυριακὴ Νηστειῶν

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

 

Ἡ (νηστεία εἶναι) ὁδός, μέ τήν ὁποία ἐσύ καί ἐγώ βαδίζουμε πρός τήν Ἀνάστασι. Τήν ἀνάστασι τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς. Ναί. Καί ἐσύ καί ἐγώ. Γι’ αὐτό ἡ νηστεία εἶναι θαυμαστή. Γιατί εἶναι ἕνας δρόμος. Γιά ποῦ; Γιά τήν Ἀνάστασι. Καί λοιπόν, αὐτό τί σημαίνει; Σημαίνει Ἀνάστασι – νίκη κατά τοῦ θανάτου· Ἀνάστασι – νίκη κατά τῆς ἁμαρτίας· Ἀνάστασι – νίκη κατά τοῦ διαβόλου. Αὐτό εἶναι ἡ νηστεία!

Σέ ἕνα θαυμάσιο στιχηρό αὐτῶν τῶν ἡμερῶν ψάλλαμε καί προσευχηθήκαμε: «Ἀκολουθήσωμεν τῷ διά νηστείας ἡμῖν, τήν κατά τοῦ διαβόλου νίκην ὑποδείξαντι, Σωτῆρι, τῶν ψυχῶν ἡμῶν» (Πέμπτη Α΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, Ἀπόστιχα Ἑσπερινοῦ).

«Ὁ γευσάμενος τῶν ἄνω, εὐχερῶς τῶν κάτω καταφρονεῖ· ὁ δέ ἐκείνων ἄγευστος ἐπί κτήμασιν ἀγάλλεται»(Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, Λόγος ΙΣΤ' Περί φιλαργυρίας ἐν ᾧ καί περί ἀκτημοσύνης)

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ἐκείνος πού γεύθηκε τά ἄνω (δηλ. τά οὐράνια, θεϊκά ἀγαθά) μέ εὐκολία καταφρονεῖ τά κάτω (δηλ, τά ἐπίγεια)· ἐκεῖνος, ὅμως, πού δέν τά γεύθηκε ἐκεῖνα (δηλ. τά οὐράνια, θεϊκά ἀγαθά), χαίρεται μέ τά διάφορα κτήματά του .(Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, Λόγος ΙΣΤ' Γιά τήν φιλαργυρία καί γιά τήν ἀκτημοσύνη).

Τήν σημερινή ἡμέρα , ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ ἐκκλησία μας, μᾶς προβάλλει μιά μεγάλη ἀσκητική μορφή, τόν ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Τό ἀπόφθεγμα, πού μόλις τώρα ἀναφέραμε, εἶναι δικό του. Δι' εὐχῶν τοῦ γέροντος καί μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ πανσόφου Σιναϊτου Πατρός, ἄς ἀποπειραθοῦμε νά τό ἀναλύσουμε καί νά ἐμβαθύνουμε κάπως σ' αὐτό, ἀντλώντας πολύτιμα διδάγματα γιά τή ζωή μας. Ἄς εἴναι αὐτή ἡ προσπάθεια μία ἐλάχιστη τιμή στόν μεγάλο Ἅγιο καί μιά ἀφορμή γιά ἐκζήτηση τῶν πρεσβειῶν του, ὥστε ὄχι μόνο νά ἀκοῦμε, ἀλλά καί νά ἐφαρμόζουμε τίς σωτήριες ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Ὁμιλίες π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου εἰς τους Β' Χαιρετισμούς

1. Περί δακρύων καί τά εἴδη αὐτῶν
Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στούς Β' Χαιρετισμούς (Εἰς τούς ἀναβαθμούς: Ψαλμός 125, 5-6) (Ἰωάν. 1, 44-52)
Πραγματοποιήθηκε στὶς 20-03-1981
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)

Ὁ διάφανος τοῖχος

(Από το βιβλίο «Ταχύς εις βοήθειαν…»

του Καθηγουμένου π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου)

Μιά νέα κοπέλα πήγε νά χειρουργηθεί σέ νοσοκομείο της Συμφερούπολης. Ή κατάσταση της ήταν πολύ σοβαρή καί η εγχείρηση δύσκο­λη κι επικίνδυνη.Η γιατρός πού θά τη χειρουργούσε κάλεσε τή μητέρα τής ασθενούς καί της είπε:
- Η εγχείρηση είναι πολύ δύσκολη κι επικίνδυνη. Δέν μπορώ νά σάς εγγυηθώ τίποτα. Δέν ξέρω αν ή κόρη σας βγεί ζωντανή.
Δέν υπήρχε άλλη επιλογή. Η νέα οδηγήθηκε στό χειρουργείο.
Σ' όλη τη διάρκεια της εγχείρησης η μητέρα καθόταν στην αυλή του νοσοκο­μείου καί μέ δάκρυα στά μάτια προσευχόταν στον άγιο Λουκά τον Ιατρό καί στον άγιο Παντελεήμονα νά βοηθήσουν.
Σέ κάποια στιγμή μπροστά στά μάτια τής μητέρας εκτυλίχθηκε ένα καταπληκτικό γεγονός:

Ὁμιλία γιά τήν δωρεά ὀργάνων καί τόν ἐγκεφαλικό θάνατο (Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης, καθηγητής Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς)

Με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου και στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων της Μητροπόλεώς μας προς τιμήν των Αγίων Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, ο Σύλλογος Φίλων του Ι. Ησυχαστηρίου Παντοκράτορος «ο Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς» διοργάνωσε ενημερωτική εκδήλωση για το φλέγον θέμα των μεταμοσχεύσεων σε σχέση με τον εγκεφαλικό θάνατο και του νέου νόμου της εικαζόμενης δωρεάς οργάνων. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο αρχονταρίκι της Ι. Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου μετά την λειτουργία της Κυριακής 10 Μαρτίου 2013.

Προσκεκλημένος του Συλλόγου ήταν ο Καθηγητής της Πυρηνικής Ιατρικής κ. Κωνσταντίνος Καρακατσάνης ο οποίος με επιστημονική συνέπεια αλλά και απλότητα εξήγησε τις σκοπιμότητες και το αβάσιμο σε επιστημονικότητα και λογική του εγκεφαλικού θανάτου.

Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με».

 Περὶ μελέτης τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ.

«Τί οὖν μακαριώτερον; τί εὐδαιμονέστερον; ἢ τί γλυκύτερον ἄλλο εἶναι ἢ τὸ νὰ μελετᾷ τις πάντοτε τὸ ἔνδοξον, τὸ τερπνὸν καὶ πολυπόθητον ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου ὅ,τι καὶ ἂν ζητήσῃ τις ἀπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ Ἰδίου, ἐξάπαντος τὸ λαμβάνει;...
»Ποία δέ ἔννοια καὶ ἐνθύμησις εἶναι χαριεστέρα καὶ θειοτέρα ἀπὸ τῆς ἐννοίας καὶ ἐνθυμήσεως τοῦ σωτηρίου καὶ θεοπρεποῦς καὶ φοβεροῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα ὀνόματος, εἰς τό ὁποῖον κάμπτουσιν, ἀλλὰ καὶ κάμψουσι τὸ γόνυ τὰ ἐπουράνια, τὰ ἐπίγεια καὶ τὰ καταχθόνια;...».

(Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)

---

Ἡ καρδιακὴ προσευχή

Πορεία πρός τό ἄγνωστο. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος.

  Πορεία πρός τό ἄγνωστο.

  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα.

Ἤμουν μόλις εἰκοσιδύο χρονῶν, ὅταν οἱ ἀνεξερεύνητε βουλές τοῦ Θεοῦ μοῦ ἄνοιξαν διάπλατα τίς πύλες σέ μιά πορεία εὐθύνης, εὐθύνης ἀνυπολόγιστα μεγάλης ἀπέναντι στό Θεό, στούς ἀνθρώπους καί στήν πατρίδα μου.
Μέχρι τήν Πέρμ μέ συνόδευε ἡ μητέρα. Σ’ ὅλο τό δρόμο μέ νουθετοῦσε καί μέ συμβούλευε. Κάθε λόγος, πού ἔβγαινε ἀπό τό ξεχείλισμα τῆς μητρικῆς καρδιᾶς της, ἦταν μιά πολύτιμη παρακαταθήκη γιά τή ζωή καί τό ἔργο μου. Ἡ μητέρα μου ἦταν ἀπό τή φύση της ἁπλούστατη καί καλοκάγαθη, ἀπονήρευτη καί καλοπροαίρετη. Τή ζωή της χρωμάτιζε μιά γνήσια καί βαθειά φιλανθρωπία, πού ἔφτανε μέχρι τή θυσία. Εἶχε φροντίσει μάλιστα νά ἐμπνεύσει καί σέ μένα αὐτή τήν ἀπέραντη ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο, ἐνῶ ἀκόμη ἤμουν παιδί.
Ἔτσι καί κατά τό ταξίδι μας πρός τήν Πέρμ, ἡ μητέρα μοῦ μιλοῦσε ἀκατάπαυστα καί γρήγορα. Λές καί ἤθελε νά προφτάσει νά πεῖ ὅσο γινόταν περισσότερα γιά τήν ἀρετή τῆς ἀγάπης.

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα: Ἐρμηνεία εἰς τήν πρός Ἐβραίους ἐπιστολήν τοῦ Παύλου, τήν ἀναγινωσκομένην τήν Α' Κυριακή τῶν νηστειῶν (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)(Εβρ.. ια΄ 24-26, 32-40)

 

- Γιατί ο Μωυσής ελέγετο υιός τής θυγατρός τού Φαραώ;

- Γιατί η απόλαυσις που απελάμβανεν ο Μωυσής στην οικία του Φαραώ ήταν απόλαυση αμαρτίας;

- Πώς ο Μωυσής ενόμισε πλούτον μείζονα των θησαυρών τής Αιγύπτου τον ονειδισμόν τού Χριστού, τόσα έτη πριν ο Χριστός ονειδισθή;

Εἰσήγηση Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ γιά τό "ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ" ΜΑΣ

25η Μαρτίου 2013
ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
& ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 

 

Στή διπλῆ μεγάλη γιορτή «τῆς Πίστης καί τῆς Λευτεριᾶς» χαίρει, σκιρτᾶ καί ἀγάλλεται κάθε ἑλληνική ψυχή καί ὁλόκληρο τό Ἑλληνορθόδοξο Γένος μας. Ζωντανεύουν οἱ ἐθνικές μνῆμες καί ἡ νεώτερη Ἑλληνική Ἱστορία μας, ὅπως γράφηκε ἀπό τήν ἀρχή μέ τό αἷμα τῶν ἡρώων καί μαρτύρων τῆς Ὀρθόδοξης Πατρίδας μας καί ὄχι ὅπως παραχαράχθηκε, διαστρεβλώθηκε καί παραποιήθηκε ἀπό ἀνάξιους καί ἀρνησιπάτριδες Ἕλληνες.

Παντοῦ, σέ ὅλα τά μέρη τῆς Ἑλληνικῆς γῆς καί στίς παροικίες τοῦ ἀπόδημου Ἑλληνισμοῦ, καί ἰδιαίτερα στά Κύθηρα, γιορτάσθηκαν μέ πατριωτικό παλμό καί ἐθνική ὑπερηφάνεια τά μεγάλα καί πανεύσημα αὐτά γεγονότα τῆς πνευματικῆς καί τῆς ἐθνικῆς λευτεριᾶς μέ πανηγυρικές Θεῖες Λειτουργίες καί Δοξολογίες, μέ ἐθνικοθρησκευτικές σχολικές γιορτές, μέ πανηγυρικούς λόγους καί παρελάσεις.

Τό περιεχόμενο καί ὁ σκοπός τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

Του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Ας νεκρώσομε τα μέλη μας τα επίγεια, πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, επιθυμία κακή και πλεονεξία, και μάλιστα κατά την διάρκεια αυτών των ημερών της νηστείας.
Γι αυτό ακριβώς η χάρις του πνεύματος κατά σειρά, πρώτα μας δίδαξε περί της μελλούσης φρικωδέστατης κρίσεως του Θεού, έπειτα μας υπενθύμισε περί της εξορίας του Αδάμ και μετά από αυτό μας υπέδειξε την ασφαλέστατη πίστη, έτσι ώστε με το φόβο της πρώτης και με τον θρήνο της δευτέρας να τηρούμε με βεβαιότητα την πίστη, να συμμαζεύομε τους εαυτούς μας, να μην παραδιδόμαστε στην ακράτεια, να μην ανοίγομε θύρα και προσφέρομε χώρο δια της άπιστης και άπληστης κοιλίας σε όλα τα πάθη και φθάνομε στην ευρύχωρη και πλατειά οδό, καταστρεφόμενοι με ευχαρίστηση κατά κάποιον τρόπο.

La Santa Escritura y la Santa Tradición

La Santa Escritura y la Santa Tradición

Padre Antonios Alevizopoulos(†) Dr. teología Dr. filosofía

Cuando hablamos de la Santa Escritura y la Santa Tradición no nos referimos a dos cosas separadas, o contrarias, sino un todo armónico, toda la apocálipsis=revelación de Dios en aras de la salvación del hombre.

San Basilio el Grande resume esta doctrina de la ortodoxia con las siguientes palabras: «De los dogmas y las verdades consagradas en la Iglesia, unos los hemos recibido de la enseñanza escrita, y otros, que llegaron hasta nosotros secretamente, los hemos aceptado de la tradición de los apóstoles.

Χαῖρε Ἀμνοῦ καί ποιμένος Μήτηρ, Χαῖρε αὐλή λογικῶν προβάτων_mp3

Π. Σάββας 2013-03-29_ΧΑΙΡΕ ΑΜΝΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ΜΗΤΗΡ, ΧΑΙΡΕ ΑΥΛΗ ΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ_Β΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-03-13 (Ὁμιλία στούς Β΄ Χαιρετισμούς).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα τoυ Σαββάτου 30-03-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. γ΄ 12 - 16

γ΄ 12 - 16 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Α΄ 35 - 44

Α΄ 35 - 44 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.