Θέλω νά μοῦ δώσεις... τίς ἁμαρτίες σου!

❈ Σήμερα βλέπετε οἱ ἄνθρωποι γιορτάζουν Χριστούγεννα καί δέν λένε λέξη γιά τόν Χριστό, γιατί ὁ νοῦς τους εἶναι μόνο "τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε, ποῦ θά χορέψουμε, πῶς θά πάρουμε δῶρα...". Ἀλλά τά δῶρα, ποιός θά πρέπει νά τά πάρει κανονικά; Τό ἔχετε σκεφτεῖ αὐτό; Ποιός γιορτάζει; Ἐμεῖς γιορτάζουμε, γιά νά πάρουμε δῶρο;

- Ἐγώ!

- Ποιός;... Ἐσύ γιορτάζεις; Μήπως κάνεις κανένα λάθος;...

Ὁ Χριστός γιορτάζει τά Χριστούγεννα.

- Ἐμένα μέ λένε Χρῆστο, θά πεῖ κάποιος.

- Ἐσένα σέ λένε Χρῆστο, ἀλλά Ἐκεῖνος πού γιορτάζει τήν γιορτή τῶν Χριστουγέννων ποιός εἶναι; Ὁ Χριστός ἔχει γενέθλια, ἔτσι δέν εἶναι; Αὐτό δέν γιορτάζουμε τά Χριστούγεννα; Ὁπότε πρέπει νά πᾶμε στόν Χριστό δῶρα.

Τί δῶρα νά πᾶμε στόν Χριστό; Τί δῶρα μποροῦμε νά Τοῦ πᾶμε; Ἔχετε σκεφτεῖ;

Ὁ Χριστός μᾶς δίνει τά πάντα... καί τόν ἀέρα καί τό νερό... καί πάνω ἀπό ὅλα μᾶς δίνει τόν ἑαυτό Του, μᾶς δίνει τήν Θεία Κοινωνία, μᾶς δίνει τή Χάρη Του, μᾶς δίνει τόν Παράδεισο.

Τὸ FILIOQUE στὴ ΝΙΚΑΙΑ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 2025.

Η παράλειψη του Filioque δεν σηματοδοτεί δογματική αλλαγή, αλλά είναι μέρος της οκουμενιστικής στρατηγικής του Βατικανού.

Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Πρεσβύτερος

Ιδιαίτερη εντύπωση προκλήθηκε στην κοινή γνώμη από το γεγονός ότι ο πάπας Λέων XIV στη συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη στη Νίκαια της Βιθυνίας κατά τον εορτασμό της επετείου των 1.700 χρόνων από την σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου και στο Φανάρι κατά τη Θρονική εορτή του Πατριαρχείου (27-30.11.25) απήγγειλε το Σύμβολο της Πίστεως («Πιστεύω») χωρίς την προσθήκη του Filioque (=και εκ του Υιού). Μάλιστα αυτή η “υποχώρηση” του πάπα έγινε αποδεκτή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από δημοσιογράφους και ορισμένους Ορθοδόξους θεολογούντες και χαρακτηρίστηκε μεταξύ άλλων και ως «πολύ σημαντικό γεγονός που παρέχει νέες προοπτικές και ελπίδες στην πορεία για την ένωση των Εκκλησιών»!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε στις πραγματικές της διαστάσεις την παπική αυτή κίνηση:

Να υπενθυμίσουμε ότι το Filioque εισήχθη αρχικά μόνο στη Ισπανία με τη Σύνοδο του Τολέδο ΙΙΙ (589 μ.Χ.)¹, ενώ από τις αρχές του 9ου αι. έγινε προσπάθεια από τους Φράγκους να επιβληθεί σε όλη τη Δύση στο Σύμβολο της Πίστεως, χωρίς όμως να γίνει αποδεκτό ούτε από τις Ανατολικές Εκκλησίες αλλά ούτε και από τη Ρώμη. Μάλιστα ο πάπας Λέων III ήλθε σε αντίθεση με τους Φράγκους στη Σύνοδο του Άαχεν (809-810 μ.Χ.)² και αντέδρασε έντονα στην αλλοίωση του Συμβόλου της Πίστεως. Σε αντιστάθμισμα στη φραγκική επιμονή για προσθήκη του Filioque ανέγραψε σε δύο ασημένιες πλάκες, στα ελληνικά και λατινικά, το Σύμβολο της Πίστεως χωρίς την προσθήκη του Filioque και το ανάρτησε στη Βασιλική του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη³.

Αλλά και στη συνέχεια, ο πάπας Ιωάννης VIII σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη Φώτιο αποδέχθηκε⁴ την καταδίκη του Filioque στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (8η Οικουμενική, 879-880 μ.X.)⁵ ως αιρετικής διδασκαλίας και ως αντικανονική την προσθήκη του στο Σύμβολο της Πίστεως διότι αντίκειται στις αποφάσεις των Γ΄ και Δ΄ Οικουμενικών Συνόδων. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ανακριβή τον ισχυρισμό παπικών και παπόφιλων Ορθοδόξων ότι, τάχα, η Ανατολή ανεχόταν επί αιώνες το Filioque χωρίς να το θεωρεί έκπτωση από την εκκλησιαστική παράδοση. Είναι απολύτως σαφές ότι αμέσως μόλις έγινε απόπειρα αλλοίωσης του Συμβόλου της Πίστεως στη Δύση από τους Φράγκους, τόσο η Ρώμη όσο και η Ανατολή αντέδρασαν έντονα στο υψηλότερο επίπεδο (πάπες Ρώμης –Λέων III, Ιωάννης VIII– πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως –Μ. Φώτιος– και 8η Οικουμενική Σύνοδος).

Δυστυχώς όμως η επικράτηση των Φράγκων στη Ρώμη ανέτρεψε την πατερική παράδοση και το 1014 ο πάπας Βενέδικτος VIII εισήγαγε το Filioque στο Σύμβολο της Πίστεως, όπως ρητά το ομολογεί και ο νυν πάπας Λέων XIV στην εγκύκλιό του με τίτλο «In Unitate Fidei» (23.11.25): «Η δήλωση “εκ του Πατρός και του Υιού εκπορεύεται (Filioque)” δεν βρίσκεται στο κείμενο της Κωνσταντινούπολης· εισήχθη στο Λατινικό Σύμβολο της Πίστεως μόνο από τον Βενέδικτο VIII το 1014».

Η άμεση αντίδραση των Πατριαρχών της Ανατολής στην αυθαίρετη προσθήκη του πάπα Βενεδίκτου VIII ήταν η διαγραφή του ονόματός του από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και η διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τη Ρώμη προ του Σχίσματος του 1054.

Στη συνέχεια η Ρώμη, αποκομμένη από την Εκκλησία του Χριστού, κατά τη Σύνοδο του Λατερανού ΙV (1215) όρισε το Filioque ως δόγμα πίστεως και αποδέχθηκε συνοδικά και επίσημα την προσθήκη του στο Σύμβολο της Πίστεως. Επίσης, το Filioque αναφέρεται και στις “ενωτικές” Συνόδους της Λυών (1271) και Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439), στις οποίες καταδικάζονται και αποδοκιμάζονται όσοι τολμούν να αρνηθούν ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται αιώνια από τον Πατέρα και τον Υιό!

Ποιά ἡ εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων γιά τυχόν συλλείτουργα μέ αἰρετικούς; Ἡ προδοσία τῆς Πίστης μας. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟΡΙΩΝ (Κατηχήσεων ανδρών-γυναικών)

Απορία 289η: ΠΟΙΑ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης τον Νοέμβριο του 1993]

«Ποια η ευθύνη των Ορθοδόξων για τυχόν συμμετοχή τους σε λειτουργία των Καθολικών;». Πολλή είναι η ευθύνη των Ορθοδόξων. Προσέξτε με: Όταν λέμε Ορθοδοξία, εννοούμε ότι οτιδήποτε άλλο είναι έξω από την Ορθοδοξία είναι στραβό, είναι στραβωμένο. Πολύ δε παραπάνω όταν είναι στραβωμένο δυο και τρεις φορές.

Φερειπείν, θεωρούμε τους Ρωμαιοκαθολικούς ότι είναι στην αίρεση. Αλλά, εάν οι Προτεστάνται απεχωρίσθησαν από τη Ρώμη, αντιλαμβάνεστε ότι αυτοί είναι δυο φορές περισσότερο στραβωμένοι. Διότι επιτέλους η Ρώμη κράτησε πολλά πράγματα. Άλλο ότι μπορεί να έχει θέσεις αιρετικές. Δηλαδή θέσεις ορθοδόξως απαράδεκτες. Αλλά οι Προτεστάνται είναι αυτόχρημα αιρετικοί. Και η μεγαλύτερη αίρεσή τους είναι ότι δεν έχουν Εκκλησία. Τι συνιστά την Εκκλησία; Το Σώμα του Χριστού. Το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ. Και τι συνιστά το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας; Η ιερωσύνη. Όταν δεν έχω, λοιπόν, ιερωσύνη, γιατί οι Προτεστάνται δεν αναγνωρίζουν ιερωσύνην και συνεπώς δεν έχουν Εκκλησία, άρα δεν έχουν και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η δε πίστις των στο μυστήριον αυτό είναι ότι δέχονται αυτό σαν σύμβολον. Γι’ αυτό και ό,τι μείνει απ’ αυτό το περίεργο μυστήριο, όπως το έχουν κατασκευάσει, χύνουν το κρασί -υποτίθεται ότι ήταν αίμα Χριστού- στον νεροχύτη.

Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ Ὀρθόδοξου Ὑπερπολυτέκνου πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο μὲ θέμα «ἐκδήλωση μνήμης τῆς 1ης Οἰκουμενιικὴς Συνόδου στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας».

Τσακιρίδης Μιχαήλ

 

Θεσσαλονίκη 11/12/2025

Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κύριε Βαρθολομαίε

Ως ορθόδοξος χριστιανός πατέρας 10 παιδιών με τη χάρη του θεού και έχοντας την καλή ανησυχία όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και βλέποντας αυτή τη φιέστα που έγινε στη Νίκαια με την παρουσία σας, την παρουσία του αιρεσιάρχη της Ρώμης Πάπα Λέοντος, διαφόρων προτεσταντικών παραφυάδων, θα σας παραθέσω κάποιες σκέψεις και ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν.

Η πρώτη οικουμενική σύνοδος όρισε κοινό πασχάλιο για τα μέλη της τους ορθοδόξους χριστιανούς και όχι για τους αιρετικούς που υπήρχαν τότε (μανιχαίους, γνωστικούς, μαρκιωνίτες, μοντανιστές, δονατιστές).

Στις δύο πρώτες οικουμενικές συνόδους είχε συνταχθεί το σύμβολο της πίστεως. Στην τρίτη οικουμενική σύνοδο καταδικάζεται όποιος προσθέσει ή αφαιρέσει οτιδήποτε από το σύμβολο της πίστεως.

Ο Πάπας έχει ακυρώσει στην πράξη τις δύο πρώτες οικουμενικές συνόδους αλλοιώνοντας στο σύμβολο της πίστης με την προσθήκη του φιλιόκβε. Σύμφωνα με την τρίτη οικουμενική σύνοδο είναι εκτός εκκλησίας. Συμφωνα με τον ένατο Αποστολικό κανόνα όποιος συμπροσεύχεται με αιρετικούς αν είναι κληρικός καθαιρείται και αν είναι λαϊκός αφορίζεται.

1)Για χάρη της ενότητας μήπως γίνεται η καθαρή πίστη της ορθοδοξίας να ενωθεί με τις ακαθαρσίες των αιρετικών; 2)Το φως μπορεί να ενωθεί με το σκοτάδι; 3)Έκανε λάθος ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς που είπε για τους παπικούς ότι «δεν θα τους δεχθούμε ποτέ σε κοινωνία εφόσον διατηρούν το φιλιόκβε» ; 4)Μήπως στα μάτια του Χριστού είστε ήδη καθηρημένος και εσείς και όσοι συμπροσεύχονται με αιρετικούς; 5)Μήπως είναι αφορισμένοι και όσοι λαϊκοί συμμετείχαν σε αυτές τις συμπροσευχές;

19 Δεκεμβρίου. Βονιφατίου μάρτυρος (†290). Ἄρεως (†308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 15 - β΄ 10).

Τιτ. 1,15            πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.

Τιτ. 1,15                     Να μη λαμβάνουν υπ' όψιν των όσα περί καθαρών και ακαθάρτων φαγητών διδάσκουν οι ψευδάδελφοι Ιουδαίοι. Διότι εις μεν τους καθαρούς κατά την καρδίαν είναι όλα καθαρά· εις δε τους μολυσμένους από την αμαρτίαν και απίστους τίποτε δεν είναι καθαρόν, αλλά έχει μολυνθή ο νους των και η συνείδησίς των.

Γλωσσικά ἄτοπα.

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Θεωρῶ σκόπιμον νὰ συμπληρώσω τὸ προηγούμενον πρόσ­φατον σχετικὸν κείμενόν μου ὑπὸ τὸν τίτλον «ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ».

Σχεδὸν ἀπὸ ὅλους γράφεται ὅτι «φωνὴ λαοῦ, ὀργὴ Θεοῦ». Αὐτὸ εἶναι ἐσφαλμένον. Τὸ ὀρθὸν εἶναι «φωνὴ λαοῦ, φωνὴ Θεοῦ». Οὕτω μεταφράζεται τὸ λατινικὸν ρητὸν «vox populi, vox Dei». Δηλοῦται κοινὴ ἀποδοχὴ τινος. Λατινομαθῆς δὲν εἶμαι. Ἔχω συμβουλευθὴ λεξικόν.

Πολλάς φοράς συναντᾶται τὸ φαινόμενον ἀποξενώσεως παραπομπῆς ἀπὸ τὸ κείμενον εἰς τὸ ὁποῖον ἀναφέρεται. Ἰδού: «Ἀγαπᾶται τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν». (Μτθ. ε΄ 44). Ὅταν τίθεται τελεία εἰς τὸ κείμενον καὶ μετὰ ἡ παρενθετικὴ παραπομπή, ἀποξενοῦται ἐντελῶς ἡ παραπομπὴ ἀπὸ τὸ κείμενον. Ἡ παραπομπὴ τίθεται συνέχεια τοῦ κειμένου «…ὑμῶν» (Μτθ. ε΄ 44). Τοιαύτας ἐσφαλμένας περιπτώσεις ἔχω ἐπισημάνει πολλάς εἰς ἐπίσημον λειτουργικὸν βιβλίον.

Ἄτοπον καὶ ἐσφαλμένον εἶναι εἰς τὸ ἀρνητικὸν μὴ νὰ προστίθεται ν (μήν), ὅταν ἡ ἑπόμενη λέξις ἀρχίζη ἀπὸ φωνῆεν. Εἰς ὅλας τὰς ἄνω τῶν ἑκατὸν σχετικάς περιπτώσεις τῆς Καινῆς Διαθήκης τὸ μὴ παραμένει ἀσυμπλήρωτον. Ἐπίσης καὶ εἰς τὴν αἰτιατικὴν τῶν τριτοκλήτων ὀνομάτων δὲν προσ­τίθεται “ν” (τὴν μητέρα, τὸν ἱερέα, τὸν συγγραφέα, τὸν ἕνα, τὸν Ἀριστοτέλη κ.λπ.).

Περί Ἀγρυπνίας

❈ Ἡ ἀγρυπνία εἶναι μία ἀπό τίς πνευματικές ἀσκήσεις πού ἔνθερμα συνιστοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος.

Τόνιζε, ὅτι ὅταν κανείς ἀγρυπνεῖ τήν νύκτα ἑλκύει τήν Θεία Χάρη. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ ἄνθρωπος πού ἀγρύπνησε γιά τόν Κύριο μπορεῖ νά ἐργασθεῖ πολύ ἀποδοτικά, διότι ἡ Θεία Χάρη ἔχει ξεκουράσει καί ἔχει ἀνανεώσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του.

4.Αποκρίσεις πρός Αββά Ιωάννην, Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου-Βίβλος Βαρσανου...

Ἐκκοσμικευμένη ζωή καί ἡ ἀνάγκη φυγῆς ἀπό τά αἴτια (περίχωρα) τῆς ἁμαρτίας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς συμπεριφερόμαστε σέ ὅσους ζοῦν ἄσωτη ζωή; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γένεσις, Κεφ. 16, Ἡ Ἄγαρ Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις, Κεφ. 16, Ἡ Ἄγαρ (γιά παιδιά καί νέους), Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 16-12-2025

 

Πῶς καί ἀπό πού ὁ νούς γίνεται μέτοχος τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί φέρεται εἰς τό ὕψος τῆς θεωρίας καί πώς διατηρεῖται εἰς τήν κατάστασιν αὐτήν τῆς Χάριτος Ε΄;, Εὐεργετινός Τόμος Δ΄, Ὑπόθεση ΚΔ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς καί ἀπό πού ὁ νούς γίνεται μέτοχος τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί φέρεται εἰς τό ὕψος τῆς θεωρίας καί πώς διατηρεῖται εἰς τήν κατάστασιν αὐτήν τῆς Χάριτος Ε΄;, Εὐεργετινός Τόμος Δ΄, Ὑπόθεση ΚΔ΄, 14-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἱερομόναχος Εὐστράτιος (Γκολοβάνσκι). 1.200 ἐρωτήσεις ἀπὸ ἐνορῖτες τῆς ὑπαίθρου γιὰ διάφορα πνευματικὰ ὠφέλιμα θέματα, μὲ ἀπαντήσεις. 4

305. Πρέπει κανείς να υπακούει σε άρχοντες και αφέντες;

Μια ερώτηση από έναν ενορίτη-πληρωμένο εργάτη . Ο κύριός μου με διέταξε να αλωνίσω ένα σωρό σιτάρι σήμερα, αλλά του είπα κατάμουτρα: «Δεν θα αλωνίσω ένα σωρό σιτάρι». Το είπα αυτό όχι επειδή δεν μπορούσα να το αλωνίσω, αλλά επειδή δεν ήθελα να το αλωνίσω, καθώς το σιτάρι είναι πολύ σκληρό για να αλωνιστεί. Ο κύριός μου ήθελε να με τιμωρήσει για την ανυπακοή μου, αλλά τον άφησα. Δεν αμαρτάνω γι' αυτό;

Η απάντηση του ιερέα: Φυσικά, είναι αμαρτωλό. Η Αγία Γραφή προστάζει τους υπηρέτες: «Οι δούλοι, υπακούστε στους κυρίους σας κατά σάρκα, με φόβο και τρόμο, με απλότητα καρδιάς , όπως υπακούσατε στον Χριστό» ( Εφεσ. 6:5 ). Αλλά εσείς δεν υπακούσατε στον κύριό σας, και γι' αυτό αμαρτήσατε εναντίον αυτού. Οι υπηρέτες δεν είναι υποχρεωμένοι να υπακούν στους κυρίους τους όταν αυτοί προσπαθούν να τους κάνουν όργανα των παθών και των αμαρτιών τους, ή όταν απαιτούν από αυτούς πράγματα αντίθετα με τις εντολές του Κυρίου ή με τους εκκλησιαστικούς και κρατικούς κανονισμούς. Από κάθε άλλη άποψη, πρέπει να υπακούν και να ακούν. Ανεξάρτητα από την τάξη κάποιου, το πιο σημαντικό καθήκον είναι πάντα να υπακούει στους ανωτέρους του. Κανένας κίνδυνος, ούτε καν ο θάνατος, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ανυπακοή μας.

Ένας υπάκουος άνθρωπος λαμβάνει μεγάλη ανταμοιβή από τον Θεό. Η ακόλουθη ιερή ιστορία θα το καταδείξει αυτό, και θα πρέπει να ακούσετε προσεκτικά.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε, ὑπάρχουν δαιμονικά πνευματικά μικρόβια, τά ὁποῖα πηδᾶνε ἀπό τόν ἕναν στόν ἄλλο...

Πάρα πολλοί ἄνθρωποι σήμερα.. ἔχουν ἔντονες δαιμονικές ἐνέργειες. Μ' αὐτούς τούς ἀνθρώπους δέν μπορεῖς νά κάνεις παρέα. Θά τούς ἀγαπᾶς, ἀλλά ἀπό μακριά. Προσέξτε το αὐτό!..

Νά σᾶς πῶ μία δαιμονική ἐνέργεια; Τά σαρκικά πάθη. Εἶναι δαιμονική ἐνέργεια.

- Συζοῦν, λέει, τά παιδιά. Ὅλα τά παιδιά ἔτσι κάνουν σήμερα. Τί σημαίνει αὐτό; Δαιμονική ἐνέργεια εἶναι αὐτό, εἶναι τό πνεῦμα τῆς πορνείας, πού ἔχει κυριαρχήσει σήμερα στούς νέους. Καί ὄχι μόνο τό πνεῦμα τῆς ἁπλῆς πορνείας, ἀλλά τό πνεῦμα τῆς διεστραμμένης πορνείας. Κάθε εἴδους διαστροφή θεωρεῖται νόμιμο πράγμα πλέον. Ὅ,τι ἀηδιαστικότερο πράγμα θεωρεῖται νόμιμο.

Μπορεῖς μ' αὐτούς νά κάνεις παρέα; Δέν μπορεῖς. Γιατί; Γιατί πολύ ἁπλά, ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος νά ἐπηρεαστεῖς καί ἐσύ ἀπό τά Δαιμόνιά του, ἀπό τά Πονηρά πνεύματα. Ὅπως, ἄν εἶσαι συνέχεια κοντά σ' ἕναν πού ἔχει φυματίωση, δίπλα στήν ἀναπνοή του, σύντομα θά κολλήσεις καί ἐσύ. Ἔτσι γίνεται καί στά πνευματικά.

Σημεία τῶν καιρῶν – Ἀδογμάτιστος Χριστιανισμός.

Γράφει ὁ κ. Δήμητριος Ἐμμανουήλ

«Προφητεύω· Ἄνδρον Πλήθωνος θὰ καταντήση ἡ Ἑλλὰς» (Φωνὴ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη)

[Μὲ ἀφορμὴ «τὸ νέο ἐφεύρημα τοῦ Μητροπολίτη Περιστερίου, ὁ ὁποῖος μεριμνᾶ περισσότερο γιὰ συνέδρια καὶ διαλόγους “ἀγάπης καὶ ἑνότητας” μὲ αἱρετικοὺς»]

Ἀγαπητοί, μεγάλη παρηγοριὰ βρίσκουμε μέσα ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν πάλαι ποτὲ δημοσιευμένων ἄρθρων τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη, τῶν τεθησαυρισμένων ἐντὸς τοῦ περιοδικοῦ «Χριστιανικὴ Σπίθα». Μπορεῖ οἱ καιροί μας, «καιροὶ ἀποκαλύψεως» νὰ εἶναι πονηροί, ἀλλ’ ὅμως οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ π. Αὐγουστίνου γιὰ τὴν κατάσταση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας πρὶν ἀπὸ 46 χρόνια ἔρχονται νὰ φωτίσουν τὸ σκοτεινὸ παρόν μας καὶ νὰ διαλύσουν τὸν ἱστὸ τῆς πλάνης ποὺ σήμερα, δυστυχῶς, ὑφαίνεται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ «ὁμοιάζουν» μὲν μὲ Ἀρνίο, ἔχουν δὲ «ΦΩΝΗ» θηρίου.

1. «ΕΞΩ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

46 χρόνια πρίν! συναντοῦμε τὸν ἄοκνο συντάκτη καὶ ἐκδότη τοῦ περιοδικοῦ «Χριστιανικὴ Σπίθα», τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο Καντιώτη καὶ βλέπουμε αὐτὸν ἀγωνιζόμενο ἔναντι ὅλων ἐκείνων ποὺ διὰ ποικίλων πονηρῶν ἄρθρων καὶ βιβλίων ἐμελέτων νὰ τινάξουν «εἰς τὸν ἀέρα τὸ οἰκοδόμημα τῆς χριστιανικῆς παιδείας», χρησιμοποιώντας «μίαν γλῶσσαν», ποὺ φάνταζε «ὡς ἐπιστημονικήν», μία γλῶσσα ποὺ προσπαθοῦσε «μὲ ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματα νὰ κλονίση τὰ θεμέλια τοῦ Χριστιανισμοῦ». «Ἡ πέννα τους – διακρίνει ὁ ἅγιος Ἐπίσκοπος Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας – εἶνε βουτηγμένη εἰς μελανοδοχεῖον δηλητηρίου τῆς κόμπρας τοῦ ὀρθολογισμοῦ».

Ἰδοὺ οἱ δύο ἐπώνυμες «ΦΩΝΕΣ», τὰ δύο παραδείγματα «πέννας», μὲ τὰ ὁποῖα ὁ π. Αὐγουστῖνος ξεκινᾶ τὸ ἀποκαλυπτικὸ «ΠΡΟΣ ΑΘΡΗΣΚΟΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ;» ἄρθρο του, τὸν Μάιο τοῦ 1969:

Τὸ πρωτεῖον τοῦ πάπα καὶ ἡ ἕνωσις τῶν ἐκκλησιῶν. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου

Απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένη ομιλία (83η) στις «Πράξεις των Αποστόλων»

με θέμα:

ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

[εκφωνήθηκε στον Ι.Ν. Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 7-02-1988]

Όπως θα ενθυμείσθε, ευρισκόμεθα πάντα βεβαίως στο βιβλίο των «Πράξεων των Αποστόλων», στο 8ο κεφάλαιο εις τους στίχους 14 και 15, όπου εκεί αναφέρεται ένα στοιχείον ιεραποστολής, δηλαδή ότι τα Ιεροσόλυμα ήδη θεωρούνται κέντρον ιεραποστολής.

«Ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην· οἵτινες καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτῶν ὅπως λάβωσι Πνεῦμα Ἅγιον». Βλέπομε ότι απέστειλαν προς αυτούς, δηλαδή τους Σαμαρείτας, εκεί που ο Φίλιππος ο διάκονος είχε ευαγγελιστεί το Ευαγγέλιον, απέστειλαν τώρα, αφού άκουσαν στα Ιεροσόλυμα περί της αποδοχής του Ευαγγελίου, τον Πέτρον και τον Ιωάννην.

Ποιοι απέστειλαν; Το σώμα των Αποστόλων. Θα παρακαλέσω ιδιαιτέρως να προσέξετε, αγαπητοί μου, αυτό το σημείο είναι επίκαιρον όσον ποτέ άλλοτε, όπως θα δείτε στη συνέχεια. Είναι δε πολύτιμο χωρίο αυτό, διότι δείχνει ότι δεν αποστέλλει κανείς ως πρόσωπον, παρά μόνον σαν σώμα. Έτσι, εάν ο Απόστολος Πέτρος ήτο ανώτερος από τους λοιπούς Αποστόλους, δεν θα είχε την ανάγκη βεβαίως να τον αποστείλει κάποιος. Αλλά μόνος του θα επρογραμμάτιζε και θα εκινείτο για μια αποστολή. Όμως λέει σαφώς εδώ το βιβλίο των «Πράξεων» ότι απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον και τον Ιωάννην. Ποιοι απέστειλαν; Θα λέγαμε, ποιο είναι το υποκείμενον του «ἀπέστειλαν»; Το σώμα των Αποστόλων. Άρα δεν είναι ο Απόστολος Πέτρος ανώτερος από τους άλλους Αποστόλους, αλλά ανωτάτη αρχή είναι το σώμα των Αποστόλων. Δηλαδή ο σύλλογος των Αποστόλων.

Γιατί είναι σπουδαίο το θέμα; Διότι σήμερα έχομε το λεγόμενον «πρωτείον» του επισκόπου Ρώμης, δηλαδή του Πάπα. Αυτός προτείνει το «πρωτείον» του. Βέβαια, το «πρωτείον» αυτό από αιώνες πίσω το επρότεινε, αλλά πια, με συνοδική πράξη καθιερώθηκε το «πρωτείον» και το «αλάθητον» του επισκόπου Ρώμης. Ότι δηλαδή αυτό που θα πει, δεν περιέχει λάθος. Είναι γνωστό ότι όλοι μπορούμε να κάνομε λάθος, αλλά η αλήθεια δεν είναι στα πρόσωπα, αλλά πάλι στο σώμα της Εκκλησίας. Ό,τι εν Συνόδοις η Εκκλησία καθόρισε και διεκήρυξε. Αυτό δεχόμεθα. Δεν έχει, λοιπόν, ένα πρόσωπο α ή β την αλήθεια, αλλά η Εκκλησία έχει την αλήθεια.

Ὁ Καλός Ποιμήν καί οἱ μισθωτοί ψευδοποιμένες

Πορφυρίτης

Σύμφωνα μέ τόν Χριστό μας[1], ὁ Ἴδιος εἶναι ὁ καλός Ποιμένας, πού πονᾶ καὶ ἐνδιαφέρεται εἰλικρινῶς γιὰ τὰ πρόβατα καί παραδίδει ἀκόμη καί τὴ ζωή Του γιὰ νὰ τά σώσει. Ὁ δὲ μισθωτὸς ὑπηρέτης, ποὺ δὲν εἶναι ποιμένας, καὶ δὲν εἶναι δικά του τὰ πρόβατα, βλέπει τὸν λύκο νὰ ἔρχεται, καὶ ἐπειδὴ δὲν τά ἀγαπᾶ, τά ἀφήνει ἀνυπεράσπιστα καὶ φεύγει γιὰ νὰ μὴν κινδυνεύσει ἡ ζωή του. Ἐλεύθερος τότε ὁ λύκος, τά ἁρπάζει καί τά σκορπίζει. Μισθωτούς ἀποκάλεσε ὁ Κύριός μας, τούς σύγχρονούς Του Ἀρχιερεῖς, ποὺ μόνο γιὰ τὰ πρόσκαιρα ὀφέλῃ εἶχαν προσκολληθῇ στὸ ποίμνιο τοῦ Θεοῦ. Καί οἱ μισθωτοί βλέπουν τούς λύκους νά ἐπιτίθενται στό ποίμνιό τους καί φεύγουν μακριά, διότι δὲν τὰ πονοῦν. Ἐνδιαφέρονται κυρίως νὰ πάρουν τὸν μισθό τους καὶ δὲν διακινδυνεύουν ποτὲ τὴ ζωή τους.

Τά λόγια τοῦ Κυρίου μας καί ἀπόλυτου Ποιμένος, τοῦ σφραγίσαντος αὐτά μέ τό τίμιό Του αἷμα, ἀπευθύνονται στούς μισθωτούς ψευδοποιμένες ὅλων τῶν ἐποχῶν· ἄρα καί τῆς δικῆς μας, τῆς σημερινῆς. Οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν συγχρόνων ποιμένων εἶναι ἀποδεδειγμένα, ψευδοποιμένες. Ἔχουν ἀφήσει τά πρόβατά τους βορά στούς λύκους, καί στόν ἀρχηγό τῶν «λύκων», τόν διάβολο. Τό χειρότερο εἶναι, ὅτι ἔγιναν οἱ ἴδιοι λύκοι καί μάλιστα, «λύκοι βαρεῖς[2]»! Ὁ προφητικός λόγος γιά τήν κατάντια τοῦ ἔρμου τοῦ λαοῦ (ὁ ὁποῖος βεβαίως, δέν εἶναι ἄμοιρος εὐθυνῶν), τοῦ σύγχρονου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας, ὁσίου Αὐγουστίνου Καντιώτη, εἰπωμένος πρίν 50 χρόνια, δυστυχῶς ἐπαληθεύτηκε: «Ἀλλὰ ὅπως πᾶμε ἀδέλφια μου, παρ’ ὅλες τὶς διαμαρτυρίες τοῦ εὐσεβοῦς Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ δυστυχῶς, εἶνε ἀδιοργάνωτος καὶ γι’ αὐτό δὲν φταίει ὁ λαός, φταῖνε οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες, ποὺ τὸν ἄφησαν ἀδιοργάνωτο, εἰς τρόπον ὥστε οἱ ἀρουραῖοι νὰ ροκανίζουν τάς ρίζας τοῦ δένδρου τῆς Ὀρθοδοξίας…

18 Δεκεμβρίου. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14).

Τιτ. 1,5              Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,

Τιτ. 1,5                       Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.

Περί Αὐτομεμψίας

❈ Ὁ Ἀββᾶς Εὐάγριος εἶπε, ὅτι διά τόν ἄνθρωπο ἡ ἀρχή τῆς σωτηρίας του βρίσκεται εἰς τήν αὐτομεμψία.

Μπαίνεις στόν δρόμο γιά τήν σωτηρία, ὅταν ἀρχίζεις νά κατακρίνεις τόν ἑαυτόν σου, νά κατηγορεῖς τόν ἑαυτόν σου, νά αὐτομέμφεσαι. Γιατί, ὅταν ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νά κατακρίνει τόν ἑαυτόν του, μπαίνει στήν πορεία γιά νά γίνει ταπεινός, ὁπότε μπαίνει στήν πορεία γιά νά πάρει τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἐλπίδα καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό

Ο Άγιος Παΐσιος διδάσκει ότι με την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στον Θεό, ο άνθρωπος δυναμώνει τις εσωτερικές του δυνάμεις. Πρέπει να παραδίνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού με απόλυτη εμπιστοσύνη και να βλέπουμε κάθε δοκιμασία σαν δώρο που στέλνει η αγάπη Του.

Ἀκόμα καί ἡ ἀγάπη χρειάζεται διάκριση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἕνας μαρτυρικός θάνατος μπορεῖ νά διαγράψει ὅλα τά ἁμαρτήματα; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

30.Περὶ τῆς πολιτείας τῆς ἡσυχίας καί τῆς ἀρχῆς τῆς ὁδοῦ τῆς ζωῆς, Ἀββᾶ...

Ἀγαπᾶμε τόν ἑαυτό μας σωστά ὅταν ἐργαζόμαστε γιά τήν σωτηρία μας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ τεκνοποιία, ἡ ἀποφυγή της καί ἡ ἐξωσωματική- Ἁγ. Παϊσίου- Οἰκογενειακή ζωή, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ τεκνοποιία, ἡ ἀποφυγή της καί ἡ ἐξωσωματική- Ἁγ. Παϊσίου- Οἰκογενειακή ζωή, 14-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

Καλούμαστε νά μιμηθοῦμε τούς Ἀποστόλους οἱ ὁποῖοι μιμήθηκαν τόν Κύριο, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γένεσις Κεφ. 15, Ἡ διαθήκη τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις Κεφ. 15, Ἡ διαθήκη τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 16-12-2025 ( Για παιδιά και νέους) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

Γένεσις Κέφ. 14, α)Μελχισεδέκ-Ὁ τύπος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, β)Ὁ πειρασμός τῶν δώρων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις Κέφ. 14, α)Μελχισεδέκ-Ὁ τύπος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, β)Ὁ πειρασμός τῶν δώρων, 14-12-2025,  Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Γένεσις Κέφ. 14, Ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ Λώτ ἀπό τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Γένεσις Κέφ. 14, Ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ Λώτ ἀπό τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 14-12-2025, (Ὁμιλία γιά παιδιά καί νεους).Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ὠφέλεια ἀπό τούς Χαιρετισμούς τῆς Θεοτόκου καί τήν Παράκληση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἱερομόναχος Εὐστράτιος (Γκολοβάνσκι). 1.200 ἐρωτήσεις ἀπὸ ἐνορῖτες τῆς ὑπαίθρου γιὰ διάφορα πνευματικὰ ὠφέλιμα θέματα, μὲ ἀπαντήσεις. 3

304. Είναι βαρετό να μελετάς το Ψαλτήρι;

Ερώτηση ενός ενορίτη . Θέλω να στείλω τον γιο μου στο σχολείο και δεν θέλω να μελετήσει το Ψαλτήρι, αλλά μάλλον να μάθει απευθείας την αστική γραφή: αυτό συμβουλεύουν μερικοί άνθρωποι. Δεν ξέρω τι πιστεύετε γι' αυτό, Πάτερ. Πρέπει ο γιος μου να μελετήσει το Ψαλτήρι ή όχι;

Η απάντηση του ιερέα: Ας το μελετήσει. Όσοι σας το συμβουλεύουν αυτό εμπνέονται από ένα πονηρό πνεύμα, το οποίο, όπως σημείωσαν οι Άγιοι Πατέρες, φοβάται τους Ψαλμούς. Το Ψαλτήρι είναι απαραίτητο για κάθε Χριστιανό - είναι ένα ανεκτίμητο βιβλίο. Ακούστε τι είπε ο Μέγας Βασίλειος γι' αυτό . Λέει τα εξής:

«Όλα όσα είναι χρήσιμα σε όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής περιέχονται στο μοναδικό βιβλίο των Ψαλμών. Προφητεύει για το μέλλον, υπενθυμίζει το παρελθόν, ορίζει κανόνες για τη ζωή, υποδεικνύει τι πρέπει να γίνει. Με μια λέξη, το Ψαλτήρι είναι ένα είδος παγκόσμιου θησαυρού καλών οδηγιών. Ο καθένας θα βρει σε αυτό σε αφθονία ό,τι είναι χρήσιμο για αυτόν. Θεραπεύει παλιές πληγές της ψυχής και δίνει γρήγορη θεραπεία σε όσους έχουν λάβει μια νέα πληγή. Ενδυναμώνει τους αδύναμους, προστατεύει τους υγιείς και καταστρέφει τα πάθη. Ένας ψαλμός φέρνει ειρήνη στην ψυχή, παράγει ειρήνη, τιθασεύει θυελλώδεις και επαναστατικές σκέψεις.

Περί Αὐτοκυριαρχίας

❈ Ὁ π. Ἰωήλ Γιαννακόπουλος. ἦταν ἕνας Ἅγιος Ἀρχιμανδρίτης και Πνευματικός καί ὅταν γιόρταζε τοῦ ἔλεγαν εὐχές:

- Πάτερ, ἄντε νά γίνεις καί Δεσπότης, ὅπως λένε στούς Ἀρχιμανδρίτες.

- Δεσπότης; Τόσο λίγο; ἀπαντοῦσε ἐκεῖνος.

- Καλά πάτερ, ἄντε νά γίνεις καί Πατριάρχης! τοῦ ἔλεγαν.

- Πατριάρχης, μόνο Πατριάρχης;(!)

- Ἔ, καλά τί ἄλλο νά γίνεις πάτερ; Δέν ἔχει παραπάνω...

- Ἐγώ, λέει, θέλω νά γίνω αὑτοκράτορας! (αὑτοκράτορας μέ δασεία)

Τί θά πεῖ αὐτό; Ἑαυτόν κρατῶν. "Νά κρατῶ τόν ἑαυτό μου. Νά κάνω κουμάντο τόν ἑαυτόν μου Νά ἔχω αὐτοκυριαρχία. Αὐτό θέλω νά γίνω", λέει, "αὐτό εἶναι πάνω καί ἀπό Πατριάρχης". Γιατί μπορεῖς νά εἶσαι καί Πατριάρχης καί νά μήν μπορεῖς νά κρατήσεις τίς σκέψεις σου.

Ἀμετανόητος ὁ μητροπολίτης Περιστερίου, συνεχίζει καὶ ἀναπτύσσει τὴν βλασφημία του ἔναντι τῆς ἱερᾶς εἰκόνας τοῦ Ἐσταυρωμένου μὲ νέα Ἐγκύκλιο! Πότε ἐπί τέλους θὰ ἐπιληφθεῖ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος;

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Την Κυριακή 14/12/2025, ο ὑπόδικος εἰς τήν θείαν δίκην (βλ. αγίου Νικοδήμου «Πηδάλιον» Κανών Γ’ Αγ. Αποστ. υποσημ.2) μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος, ήρθε για να λειτουργήσει ανερυθρίαστα στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας (τον μοναδικό ναό στο Περιστέρι που κρατάει ηρωικά τον Εσταυρωμένο όπισθεν της Αγίας Τραπέζης), συνοδεία ανδρών της ασφάλειας και της αστυνομίας με πολιτικά (όπως οι ίδιοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν υπό την πίεση των πιστών).

Σαν εκεί που πήγαινε μεταξύ κακοποιών και προσώπων του υποκόσμου! Ανθρώπων πιστών, που τους γνωρίζει με τα ονόματά τους, με πολυχρόνια θυσιαστική διακονία στην Τοπική Εκκλησία, και με τους οποίους έχει διαλεχθεί εκτενώς ανεπισήμως, στο προσωπικό του γραφείο, αλλά και επισήμως ενώπιον του δημάρχου Περιστερίου, και δημοσίως.

Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 36

• Ο πατέρας μίλησε για τα πνευματικά κατορθώματα και την αυτο-εργασία ως εξής: «Μην ενδίδετε σε κατορθώματα και επιθυμίες που ξεπερνούν τις δυνάμεις σας - μπορείτε εύκολα να χαθείτε. Ακολουθήστε τη μέση οδό. Η μέση οδός είναι η βασιλική οδός. Δεν υπάρχει τιμή για τη μετριοπαθή δράση.

Όταν ξαφνικά ξεσπάτε σε κλάματα κατά τη διάρκεια της προσευχής, θυμούμενοι ότι κάποιος σας προσέβαλε ή θύμωσε μαζί σας, αυτά τα δάκρυα δεν είναι καλά για την ψυχή. Γενικά, πρέπει να καταπνίγετε τα δάκρυά σας, για να μην καυχηθείτε, σκεπτόμενοι: «Κοιτάξτε με - προσεύχομαι ήδη με δάκρυα!». Το να συλλογίζεστε τις αμαρτίες σας και να απαγγέλλετε προσευχές μετάνοιας είναι σωτήριο. Γενικά, να ξέρετε ότι ο εχθρός είναι πάντα σε επιφυλακή, σας παρακολουθεί πάντα, κοιτάζοντας την έκφραση του προσώπου σας, τα μάτια σας και προσπαθώντας να εντοπίσει το αδύναμο σημείο σας, το αδύναμο σημείο σας - την υπερηφάνεια, τη ματαιοδοξία ή την απελπισία.

• Οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν ότι δεν πρέπει να δίνει κανείς σημασία στις βλάσφημες σκέψεις—θα υποχωρήσουν από μόνες τους. Πρέπει απλώς να πει στον εχθρό: «Αυτή δεν είναι η σκέψη μου, αλλά η δική σου, εμπνευσμένη από αυτήν». Αν φέρει αντίρρηση—όχι, είναι δική σου—τότε απάντησε του: «Ο πνευματικός μου πατέρας με διέταξε να μιλήσω έτσι»—και ο εχθρός θα φύγει αμέσως από εσένα.

• Οι κοσμικοί άνθρωποι πάντα εκπλήσσονται που εμείς, οι μοναχοί, βλέπουμε κακά πνεύματα, αλλά ποτέ δεν τα βλέπουμε. Δεν υπάρχει τίποτα το περίεργο, γιατί βρίσκονται υπό την εξουσία των κακών πνευμάτων και τα αφήνουν στην ησυχία τους, αλλά οι μοναχοί δεν αφήνονται μόνοι, επειδή πολεμούν μαζί τους και δεν υποκύπτουν σε αυτά.

Πλησιάζουν Χριστούγεννα...Νά ψάξουμε ὅλοι μας νά βροῦμε τόν Χριστό

❈ Ἄν τίς ἡμέρες αὐτές τῶν Χριστουγέννων τίς ἀντιμετωπίζουμε καί τίς χαιρόμαστε μόνον μέ τούς στολισμούς καί τά Χριστουγεννιάτικα δένδρα, τά γλέντια καί τίς διασκεδάσεις, τότε δέν πετύχαμε ἀπολύτως τίποτε γιά τήν ὠφέλεια τῆς ψυχῆς μᾶς ἀπ' αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες.

Εἶναι ὄντως πολύ ὡραῖα καί ἐντυπωσιακά, ὅταν τήν νύχτα βλέπουμε τούς πολύχρωμους φωτισμούς, στά μπαλκόνια καί στά δένδρα τῶν σπιτιῶν, στούς κεντρικούς δρόμους καί στίς βιτρίνες τῶν μεγάλων καταστημάτων.

Ὅλα αὐτά καί θά τά ἀπολαύσουμε καί θά τά θαυμάσουμε. Ἀλλ΄ὅμως, ὑπάρχει ἕνα ἀλλά...

17 Δεκεμβρίου. Δανιὴλ τοῦ προφήτου (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων Ἀνανίου, Ἀζαρίου καὶ Μισαήλ. Διονυσίου Αἰγίνης τοῦ θαυματουργοῦ (†1624) τοῦ ἐν Ζακύνθῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Προφήτου, Κυριακῆς ἁγ. Πάντων (¨Εβρ. ια΄ 33 - ιβ΄ 2).

Εβρ. 11,33         οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων,

Εβρ. 11,33                 Αυρτοί, χάρις εις την πίστιν των, ηγωνίσθησαν και κατενίκησαν βασίλεια, ήσκησαν δικαιοσύνην, επέτυχαν την πραγματοποίησιν των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν τα στόματα των αγρίων λεόντων, όπως ο Δανιήλ,

Εβρ. 11,34         ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων·

Εβρ. 11,34                 έσβησαν την φοβεράν δύναμιν της φωτιάς, όπως οι τρεις παίδες, διέφυγαν τον κίνδυνον να σφαγούν με μαχαίρια, όπως ο Ηλίας, εδυναμώθησαν και έγιναν καλά από αρρώστιες, ανεδείχθησαν κραταιοί και δυνατοί στον πόλεμον, έκαμψαν και έτρεψαν εις φυγήν πολυάριθμα στρατεύματα ξένων εχθρών.

Νά πηγαίνουν τα παιδιά νά λένε κάλαντα, νά ἀκούγεται τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ

❈ Τά κάλαντα εἶναι ἕνα ἔθιμο Χριστιανικό. Εἶναι ἡ ἀναγγελία τοῦ ἐρχομένου Χριστοῦ. Ὅταν εἶναι σωστά ὅμως, γιατί ὑπάρχουν καί βλάσφημα κάλαντα. Ὑπάρχουν κάποια κάλαντα γιά τήν Πρωτοχρονιά πού βλασφημοῦν τόν Ἅγιο Βασίλειο. "Ἔρχεται καί δέν μᾶς καταδέχεται...".

Ἡ Ἀπόκτηση τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἐξηγεῖ ὅτι, γιὰ νὰ ἀποκτήσει κανείς τὴ Θεία Χάρη, πρέπει νὰ ἀποκόψει τὰ θελήματά του, ἀκόμη καὶ τὰ μὴ ἁμαρτωλά, καὶ τὸ ἴδιο του τὸ θέλημα. Τότε ὁ ἄνθρωπος ταπεινώνεται, καὶ ὅταν ταπεινωθεῖ, ἔρχεται ἡ Θεία Χάρη. Γιὰ νὰ κατοικήσει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μέσα σ’ ἕναν ἄνθρωπο, χρειάζεται μεγάλη ἀπάρνηση, καρδιακὴ ἀφοσίωση, ταπείνωση, εὐγένεια ψυχῆς καὶ θυσία.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

29. "Ος φυλάσσει τὸ ἑαυτοῦ στόμα, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν''-Παροιμίαι Σολ...

Ἱερομόναχος Εὐστράτιος (Γκολοβάνσκι). 1.200 ἐρωτήσεις ἀπὸ ἐνορῖτες τῆς ὑπαίθρου γιὰ διάφορα πνευματικὰ ὠφέλιμα θέματα, μὲ ἀπαντήσεις. 2

302. Γιατί η μέλλουσα ζωή είναι κρυμμένη από εμάς;

Ερώτηση ενός ενορίτη : Γιατί μας κρύβεται η μέλλουσα ζωή;

Η απάντηση του ιερέα: Αν ήταν χρήσιμο για τους ανθρώπους να κοιτάζουν στα βάθη της αιωνιότητας, τότε ο Θεός σίγουρα θα τους είχε δώσει την ικανότητα. Αλλά η σοφία του Θεού δεν θέλησε να μας δώσει μια τέτοια ικανότητα: αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη να γνωρίζουμε την τύχη των πνευμάτων στα βάθη της αιωνιότητας. Οποιαδήποτε αδρανής περιέργεια σε αυτή την περίπτωση υποδηλώνει έλλειψη εμπιστοσύνης ενός Χριστιανού στη σοφία και την πατρική αγάπη του Θεού. Ας είμαστε βέβαιοι ότι η γνώση αυτών που μας κρύβει ο Κύριος θα ήταν επιβλαβής για εμάς, ότι μας κρύβει πολλά πράγματα για το καλό μας, όπως ακριβώς οι σοφοί γονείς κρύβουν από τα παιδιά τους αυτά που μπορούν να τους αποκαλυφθούν χρήσιμα μόνο στη μετέπειτα ζωή.

Αν η ευδαιμονία του ουρανού ήταν ανοιχτή μπροστά μας, πόσοι θα έσπευδαν σε αυτήν από κάθε είδους ακατάλληλα μονοπάτια! Πόσοι πάσχοντες, για να απολαύσουν πιο γρήγορα τις ευλογίες μιας άλλης ζωής, θα ξεχνούσαν το καθήκον τους και θα εγκατέλειπαν εκούσια αυτόν τον κόσμο! Ο Θεός επιθυμεί να εκπληρώσουμε τον επίγειο σκοπό μας μέχρι τέλους, να μην απομακρυνθούμε από αυτό το μονοπάτι παρά μόνο αφού το ολοκληρώσουμε όλο και το ολοκληρώσουμε με επιτυχία. Γι' αυτό έχει τοποθετήσει, σαν φρουρούς μπροστά στις πύλες της αιωνιότητας, τον φόβο και τη σιωπή του θανάτου και το αδιαπέραστο σκοτάδι του μέλλοντος.

303. Είναι ο Πάπας η ορατή κεφαλή της Εκκλησίας του Χριστού;

Ερώτηση ενός ενορίτη : Υπάρχουν αρκετοί Ρωμαιοκαθολικοί στην ενορία μας. Ισχυρίζονται ότι ο πάπας τους είναι η ορατή κεφαλή ολόκληρης της Εκκλησίας του Χριστού σε όλο τον κόσμο. Είναι σωστή αυτή η διδασκαλία;

Η απάντηση του ιερέα: Πρώτον, αυτή είναι μια ασεβής διδασκαλία. Αμαρτάνει ενάντια στον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι ο μόνος Αρχιποιμένας, η μόνη Κεφαλή της Εκκλησίας ( Α΄ Πέτρου 5:4 , Εφεσίους 5:24 ). Αμαρτάνει ενάντια σε όλους τους αποστόλους του Χριστού, ιδιαίτερα ενάντια στον Άγιο Πέτρο, ο οποίος δεν είχε παπική υπερηφάνεια, δεν ονομαζόταν ούτε άρχοντας των αποστόλων ούτε κεφαλή της εκκλησίας και δεν παραχώρησε παγκόσμια εξουσία στους Ρωμαίους επισκόπους. Επιπλέον, ήταν και άφησε επισκόπους όχι μόνο στη Ρώμη αλλά και σε άλλες πόλεις, όπως έκαναν και οι άλλοι απόστολοι, διότι έλαβαν την εντολή από τον Κύριο να πάνε σε όλο τον κόσμο για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να μην υπηρετούν ως επίσκοποι σε αυτή ή εκείνη την πόλη. Τέλος, η διδασκαλία περί πρωτείου αμαρτάνει ενάντια σε ολόκληρη την Παγκόσμια Εκκλησία, τους αγίους πατέρες της και τις Οικουμενικές Συνόδους, οι οποίες όχι μόνο δεν ήταν κατώτερες από τους πάπες, αλλά, αντίθετα, οι ίδιες, με την εξουσία της παγκόσμιας εκκλησίας, έκριναν τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των πάπων. Δεύτερον, η διδασκαλία περί παπικού πρωτείου είναι παράλογη. Αν ο πάπας είναι ο δάσκαλος και ο κριτής ολόκληρης της Χριστιανικής Εκκλησίας, αν η Εκκλησία του Θεού δεν μπορεί να σταθεί χωρίς αυτόν, όπως ένα σπίτι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς θεμέλιο, όπως ένα σώμα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς κεφάλι - όπως επιμένουν οι παπικοί υπηρέτες - τότε πρέπει απαραίτητα να είναι αλάθητος, αγνός και άγιος, όπως ένας απόστολος και ο ίδιος ο Χριστός. Αλλά όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι μεταξύ των παπών υπήρξαν πολλοί τέτοιοι ασεβείς, μεγάλοι αμαρτωλοί. Υπήρξαν απροκάλυπτοι αιρετικοί. Υπήρξαν ακόμη και αρκετοί πάπες που αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον ασεβείς και καταράστηκαν ο ένας τον άλλον. Η σοφή Ανατολική Εκκλησία έχει επανειλημμένα πει στους παπικούς υπηρέτες όλα αυτά, απαλλάσσοντάς τους από την αμαρτωλή και παράλογη ιδέα του πρωτείου. Αλλά αυτοί μόνο θύμωσαν και αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την ιδέα του πρωτείου ή την πνευματική τους εξουσία σε ολόκληρο τον κόσμο.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2025/11/1200-2.html

Ἡ ὑπόθεσις Καζαντζάκη – π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου.

Είναι άξιον πολλών δακρύων, διότι αποδεικνύει πόσον άρρωστον ηθικώς είνε το Έθνος ημών, το γεγονός της υπερασπίσεως παρά τόσων και τόσων του μιαρού και ανοσίου υβριστού του Κυρίου, Ν. Καζαντζάκη.

Πολιτικοί άνδρες, εφημερίδες καθημεριναί και εβδομαδιαίαι, Δημοτικά Συμβούλια, Σωματεία διάφορα, πλέκουσιν εγκώμια του ερυθρού τέρατος και ουρανομήκεις υπέρ αυτού εκπέμπουσι ζητωκραυγάς. Συγχρόνως βάλλουσι μύδρους πυρίνους κατά της Εκκλησίας δια την στάσιν αυτής έναντι αυτού.

Τί εξωφρενικόν, αληθώς, πράγμα! Αυτοί, άτομα απλά όντες, νομίζουσι ότι έχουσι το δικαίωμα να κρίνωσι και επικρίνωσι τας πράξεις ενός πελωρίου Οργανισμού, θείου άμα και ανθρωπίνου, της Εκκλησίας. Εις αυτόν όμως τον μέγαν και τεράστιον Οργανισμόν δεν αναγνωρίζουσι το δικαίωμα να κρίνη και επικρίνη τας πράξεις ενός απλού ατόμου, ενός συγγραφέρως οσονδήποτε μεγάλου;

Αυτοί χαράσσουσι «πύρινους κύκλους» εντός των οποίων αξιούσι να κινήται η Εκκλησία· αλλ’ η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα (μάλλον δε καθήκον) να χαράσση πύρινους κύκλους εντός των οποίων θα αξιοί να κινήται έκαστος συγγραφεύς, αν θέλη να η μέλος αυτής; Ούτε δύναται να αποκόπτη παν μέλος αυτής ασεβήσαν προς αυτήν και παραβάν τους εαυτής Κανονισμούς; Όχι! Δεν δύναται κατά τους κυρίους αυτούς. Άν πράξη τούτο, θα αντιμετωπίση θύελλαν διαμαρτυριών και ύβρεων και προπηλακισμών. Τι και αν όλα τα Σωματεία, μηδέ του των εκδορέων εξαιρουμένου, δύνανται να διαγράφωσι τα ανεπιθύμητα μέλη αυτών; Αυτό είνε δημοκρατικόν· η υπό της Εκκλησίας όμως διαγραφή είνε… μεσαιωνισμός!… Φαίνεται ότι εξέστησαν αι φρένες των ανθρώπων!… Και ταύτα μεν δια τους υμνητάς του Καζαντζάκη.

«Ἀνάγκασον εἰσελθεῖν» (Λουκ. 14,23). +Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης.

Ἦρθα, ἀγαπητοί μου, σήμερα κ᾿ ἐγὼ στὴν ἐκκλησία. Γιατί ἦρθα; Γιατὶ ἄκουσα, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κάνει δεξίωσι. –Μὰ τί ἔπαθες; ἐπιτρέπεται νὰ λές, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κάνει δεξιώσεις;… Σᾶς ὁμιλῶ μὲ τὴ γλῶσσα τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ μὲ καταλάβετε. Ναί, δεξίωσι κάνει ἡ Ἐκκλησία καὶ στὸ τέλος μοιράζει δῶρα ἀνεκτίμητα· δῶρο ἄλφα, δῶρο βῆτα – δὲν ξέρω ποιό θὰ διαλέξετε. –Παράξενα μᾶς τὰ λές… Λοιπὸν σᾶς ἐρωτῶ· Πιστεύετε; Ἂν πιστεύετε, μέσα στὴν ἐκκλησία γίνεται κάτι πολὺ πιὸ μεγάλο ἀπὸ τὶς δεξιώσεις ποὺ κάνουν οἱ ἐπίσημοι στὰ μέγαρα καὶ στὰ κοσμικὰ σαλόνια. Ἡ ἐκκλησία, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἅγιος δεσπότης, ὁ Καλαβρύτων Τιμόθεος, εἶνε τὸ σαλόνι τοῦ Θεοῦ. Τί γίνεται ἐκεῖ; Ἂν εἴχαμε αὐτιὰ καὶ μάτια πνευματικά, θὰ νιώθαμε αὐτὸ ποὺ λέει τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος· «…Καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχὰς ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε»· τὴν ὥρα, λέει, ποὺ λειτουργοῦσε, γέμιζε ὁ ναὸς ἀπὸ ἀγγέλους. Ἀλλ᾿ ἐμεῖς μὲ τέτοια μάτια, ποὺ ὅλη νύχτα μολύνονται ἀπὸ τὴν τηλεόρασι, τί νὰ δοῦμε;

Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 35

• Ο πατέρας μίλησε επίσης για τη Θεία Κοινωνία ως εξής: «Οι καρποί της Θείας Κοινωνίας είναι: η υγεία της ψυχής και του σώματος, η ηρεμία του νου, κάποιο είδος πνευματικής χαράς, η ελαφρότητα απέναντι στις εξωτερικές λύπες και ασθένειες. Συμβαίνει, για παράδειγμα, ως εξής: ένας άρρωστος, έχοντας λάβει τη Θεία Κοινωνία, λέει: «Αν δεν είχα κοινωνήσει για πολύ καιρό, θα είχα πεθάνει προ πολλού».

• Αυτοί οι καρποί είναι αποτελεσματικοί αν δεν προσβάλλουμε το ιερό αντικείμενο. Αν το προσβάλουμε, τότε την ίδια την ημέρα της Θείας Κοινωνίας παύει να είναι αποτελεσματικό. Και πώς προσβάλλουμε το ιερό αντικείμενο; Με την όραση (η όραση, σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες, είναι επικίνδυνος αγωγός του πάθους της πορνείας)· με την ακοή και τις άλλες αισθήσεις· με τη φλυαρία και την καταδίκη. Επομένως, την ημέρα της Θείας Κοινωνίας πρέπει πρωτίστως να διατηρούμε την όραση και να παραμένουμε ως επί το πλείστον σιωπηλοί, «να κρατάμε το στόμα μας κλειστό».

• Αν δεν έχουμε λάβει τους καρπούς της Θείας Κοινωνίας, πρέπει να μετανοήσουμε, να ταπεινωθούμε και να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ανάξιους αυτών των καρπών: ίσως κοινωνήσαμε ανάξια; Μήπως μας απέσπασαν την προσοχή κατά τη διάρκεια της λειτουργίας — άλλωστε, μπορεί κανείς να αποσπαστεί όχι μόνο από λάγνες σκέψεις, αλλά και από άλλες ξένες σκέψεις. Δεν χρειάζεται να απελπιζόμαστε και να θρηνούμε που δεν λαμβάνουμε τους καρπούς της Θείας Κοινωνίας. Διαφορετικά, η Θεία Κοινωνία θα γίνει ένα είδος φυλαχτού για εμάς. Μια τέτοια στάση απέναντι στην Κοινωνία είναι ιδιοτέλεια.

Κοινωνία δίχως ἠθικάς ἀρχάς

Κοινωνία δίχως ἠθικάς ἀρχάς

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στὴν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι στὴν πλειονότητά τους ἐνεργοῦν χωρὶς συναίσθηση τῶν καθηκόντων τους. Αὐτὸ συμβαίνει, γιατί ἀπαξιώθηκαν οἱ ἠθικὲς ἀρχὲς καὶ στὴ θέση τους μπῆκαν οἱ συν­εχῶς μεταβαλλόμενοι νόμοι, οἱ ὁποῖοι δὲν διαμορφώνουν στοὺς ἄνθρωπους συνείδηση εὐθύνης, ἀλλὰ καὶ οὔτε εἶναι εὔκολο νὰ τὴν ἀναζητήσουν οἱ διάφορες δημόσιες ὑπηρεσίες. Ἐνῶ μὲ τὶς ἠθικὲς ἀρχὲς οἱ ἄνθρωποι ἔχουν εὐαισθησία στὴν τήρηση τῶν καθηκόντων τους. Δὲν ἀφήνουν κενὰ καὶ δὲν παρανομοῦν. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ στὴν προσωπική τους ζωὴ καὶ στὸ ἐπάγγελμά τους.

Καθημερινὰ φαινόμενα στὴν κοινωνία μας εἶναι οἱ παρανομίες, οἱ ἀδικίες καὶ οἱ ἐγκληματικὲς πράξεις. Τὰ μέσα ἐνημέρωσης τὰ προβάλλουν μὲ ὑπερβολικὲς περιγραφὲς καὶ ποικίλα σχόλια. Οἱ δημοσιογράφοι ἀρέσκονται στὸν ἐντυπωσιασμὸ τῶν ἀναγνωστῶν καὶ ἀκροατῶν τους. Ἐπίσης καλοῦν καὶ τοὺς εἰδικοὺς νὰ τὰ ἐρευνήσουν, γιὰ νὰ βροῦν τοὺς ἔνοχους. Ποτὲ ὅμως δὲν ἀναφέρονται στὶς αἰτίες ποὺ τὰ δημιουργοῦν. Ντρέπονται νὰ μιλήσουν γιὰ τὴν ἔλλειψη ἠθικῶν ἀρχῶν στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὰ διαπράττουν καὶ στὰ καθήκοντα ποὺ περιφρονοῦνται, ἐνῶ μιλοῦν πληθωρικὰ γιὰ τὴν ἐλευθερία ποὺ ἔχουν καὶ τὰ δικαιώματά τους.

Ἐπικίνδυνος ὁ Πατριάρχης.

Τοῦ πρωτοπρεσβύτερου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου, Συγγραφέως – Ἐκδότου, ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν

Θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας π. Βαρθολομαῖος, κατ’ οὐσίαν, προσεχώρησεν εἰς τὸν παναιρετικὸν Παπισμόν. Μὲ ὅσα ἀντορθόδοξα ἐξακολουθεῖ νὰ πράττη καὶ κυρίως μὲ ὅσα ἀποτροπιαστικὰ συνέβησαν, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, εἰς τὴν Νίκαιαν καὶ εἰς τὴν λεγομένην θρονικὴν ἑορτὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὁ Πατριάρχης προβάλλει τὸν Πάπαν ὡς ἀνώτερόν του. Συνεχῶς εἶχε τὸν Πάπαν εἰς τὰ δεξιά του καὶ εἰς τὰς προσφωνήσεις του ἔβλεπε τὸν Πάπαν ὡς κανονικὸν Ἐπίσκοπον τῆς Ρώμης. Εἰς δὲ τὴν Πατριαρχικήν λειτουργίαν ὁ Πάπας ἐμνημονεύθη ὡς «ἁγιώτατος Ἐπίσκοπος Ρώμης».

Ἐπίσης, κατὰ τὸ παρελθόν, ὅταν ὁ τότε Πάπας μετέβη εἰς Λέσβον, διὰ νὰ φανῆ ὡς παγκόσμιος φιλάνθρωπος μὲ τὰς φιλοφρονήσεις του πρὸς τοὺς ξένους πρόσφυγας καὶ μετανάστας, ὁ Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν π. Ἱερώνυμος εἶχον συνοδεύσει τιμητικῶς τὸν Πάπαν ὡς κομπάρσοι του μὲ διεθνῆ προβολήν.

Σήμερα ὅλοι μιλᾶνε γιά Χριστούγεννα... Ἀκοῦτε ὅμως πουθενά νά μιλᾶνε γιά Χριστό;

❈ Σήμερα ὅλοι μιλᾶνε γιά Χριστούγεννα... Ἀκοῦτε ὅμως πουθενά νά μιλᾶνε γιά Χριστό; Ὅλοι σκέφτονται αὐτόν τόν "χοντρο-βασίλη" μέ τά κόκκινα... "καί τί δῶρα θά μᾶς φέρει...". Αὐτός ὁ χοντρο-βασίλης ἔχει σχέση μέ τόν Ἅγιο Βασίλειο; Δέν ἔχει καμιά σχέση, ἔ;

Ποιός τόν ἔχει φτιάξει αὐτόν τόν "χοντρο-βασίλη"; Αὐτή τήν καρικατούρα; Ἡ κόκα - κόλα. Ἕνας σχεδιαστής τῆς κόκα - κόλα ἔφτιαξε αὐτό τό ὄν, πού δέν εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλης.

Ἔχετε δεῖ πῶς εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλης;

16 Δεκεμβρίου. Ἀγγαίου προφήτου (500 π.Χ.). Θεοφανοῦς βασιλίσσης (†894), Μοδέστου ἀρχιεπισκόπου Ἰεροσολύμων (†634). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης κη´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β´ Τιμ. γ´ 16 - δ´ 4).

Β Τιμ. 3,16         πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ,

Β Τιμ. 3,16                Ολη η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστος, έχει γραφή με την έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος. Και επομένως είναι ωφέλιμη, δια να αποκαλύπτη και διδάσκη την αλήθειαν του Θεού, δια να φανερώνη και ελέγχη την πλάνην και την κακίαν, δια να διορθώνη και ανορθώνη τους παρεκτρεπομένους, δια να μορφώνη τους καλοπροαιρέτους εις κάθε αρετήν,

Β Τιμ. 3,17         ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.

Β Τιμ. 3,17                ώστε να είναι έτσι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος και ακέραιος, συγκροτημένος και ικανός δια κάθε καλόν έργον.

Ταυτιζόμαστε μέ ὁ,τι ἀγαπᾶμε, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος- Ἡ παραβολή τοῦ Μ. Δείπνου, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ταυτιζόμαστε μέ ὁ,τι ἀγαπᾶμε, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος- Ἡ παραβολή τοῦ Μ. Δείπνου, 14-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,  http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

 

Περὶ τῆς ἀρχικῆς θεωρίας στὸν ἄνθρωπο, σὲ ποιοὺς χαρίζεται, καὶ περὶ τῆς ἀρχῆς ὅλων τῶν ἀποκαλύψεων τῆς διανοίας, Ἁββᾶ Ἰσαάκ- Ἀσκητικά, Κεφ. Δ-6, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ τῆς ἀρχικῆς θεωρίας στὸν ἄνθρωπο, σὲ ποιοὺς χαρίζεται, καὶ περὶ τῆς ἀρχῆς ὅλων τῶν ἀποκαλύψεων τῆς διανοίας, Ἁββᾶ Ἰσαάκ- Ἀσκητικά, Κεφ. Δ-6, Ἀναδιαταταγμένο κείμενο καί μετάφραση ὑπο Μον. Δαμασκηνοῦ Ἁγιορείτου, 13-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἱερομόναχος Εὐστράτιος (Γκολοβάνσκι). 1.200 ἐρωτήσεις ἀπὸ ἐνορῖτες τῆς ὑπαίθρου γιὰ διάφορα πνευματικὰ ὠφέλιμα θέματα, μὲ ἀπαντήσεις. 1

Ιερομόναχος Ευστράτιος (Γκολοβάνσκι).

1.200 ερωτήσεις από ενορίτες της υπαίθρου για διάφορα πνευματικά ωφέλιμα θέματα, με απαντήσεις.

Προς τον Σεβασμιώτατο, Μέλος της Αγίας και Κυβερνούσας Συνόδου, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κιέβου και Γαλικίας, Ιερό Αρχιμανδρίτη της Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ και Ιππότη διαφόρων τάξεων, Παντελεήμονα Πατέρα και Αρχιπετείο, ο οποίος ευλόγησε αυτό το έργο, μια πολύ ζηλωτή προσφορά.

Προς τους αναγνώστες

Αγαπητοί πατέρες, αδελφοί και αξιότιμοι κύριοι εν Χριστώ, αν διαβάσετε αυτό το βιβλίο, αν βρείτε κάτι λάθος ή άτοπο, παρακαλούμε για όνομα του Θεού, καλύψτε το με τη σοφία σας και διορθώστε το, όπως σας σοφοποίησε ο άγιος Παράκλητος. Και για όσους κοπίασαν σε αυτό το θέμα, παρακαλέστε τον πανάγαθο Θεό και συγχωρήστε και μην καταριέστε, για να λάβετε εσείς οι ίδιοι συγχώρεση και ευλογία από τον Παντοδύναμο, με τη βοήθεια του οποίου άρχισε και ολοκληρώθηκε αυτό το βιβλίο, στον οποίο ανήκει η τιμή, η δόξα και η κυριαρχία στους άπειρους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

(Χρώμα. Τριώδιο – Τσερνίγκοφ, 1685).

Αν κάποιος βρει κάτι αγενές σε οποιαδήποτε απάντηση, του δηλώνω πρόθυμα ότι αυτό που ζητείται εδώ είναι το όφελος, όχι ηδονή, η σωτηρία, όχι η ευχαρίστηση των ανθρώπων (βλ. Άγιος Τίχ. Βορονέζ και Γελέτσκι. Τόμος ΙΑ΄).

Ο αδελφός σου εν Χριστώ, ο αμαρτωλός Ευστράτιος.

* * *

Ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σου πει· τους πρεσβύτερούς σου, και θα σου πουν ( Δευτ. 32:7 ).

Άκουσέ με, παιδί μου, και μάθε γνώση, και πρόσεχε τα λόγια μου με την καρδιά σου· εγώ τιμωρώ με μέτρο, και με δοκιμασία θα κάνω γνωστή τη γνώση ( Κύριος 16:24-25 ).

301. Πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι μαθητές στο σχολείο;

Ερώτηση ενός ενορίτη: Δύο χωρικοί, που σκόπευαν να στείλουν τους γιους τους στο σχολείο για να μάθουν ανάγνωση και γραφή, τους έφεραν σε μένα και ζήτησαν οδηγίες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στο σχολείο.

Η απάντηση του ιερέα. Γύρισα προς τα παιδιά τους και ρώτησα:

Τί ἔκανε τούς Ἅγιους Μάρτυρες νά γίνουν μάρτυρες;

❈ Τί ἔκανε ἄς ποῦμε τούς Ἅγιους Μάρτυρες νά γίνουν μάρτυρες; Εἶναι ἀκριβῶς αὐτός ὁ προσανατολισμός στά αἰώνια ἀγαθά. Τί δέν τούς πρότειναν; Πλούτη, δόξα, ἀξιώματα.. βασιλεῖες ἀκόμα! Ἦταν ὅλα σκουπίδια, γιατί ἦταν προσανατολισμένοι σ' αὐτό, στά οὐράνια ἀγαθά. Ἀλλά βλέπεις, κανείς ξεπουλάει τά πάντα γιά κάτι πολύ φτηνό, πολύ μηδαμινό...

Ἡ Ἁγία Χρυσή, νά ποῦμε ἕνα παράδειγμα, Νεομάρτυς, πρίν λίγα χρόνια μαρτύρησε ἐκεῖ κοντά πού εἴμαστε, στήν Ἔδεσσα. Γιατί μαρτύρησε; Γιά νά μήν κάνει ἕναν ἄθεσμο -παράνομο γάμο μέ ἕναν μουσουλμάνο, ὁ ὁποῖος καί τί δέν τῆς ἔταζε ἄς ποῦμε!

Προσοχὴ μήπως μᾶς ἀπορροφήσουν οἱ βιοτικὲς μέριμνες, (Κυριακὴ τῶν Προπατόρων)

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Θεολόγου- συγγραφέως

Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

Εν Κυθήροις τη 14η Δεκεμβρίου 2025

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η 11η Κυριακή του Λουκά, είναι η Κυριακή των Προπατόρων και το μεν αποστολικό ανάγνωσμα είναι μια περικοπή από την προς Κολλασαείς επιστολή του αποστόλου Παύλου, το δε ευαγγελικό μια περικοπή από το 14ο κεφάλαιο του κατά Λουκάν Ευαγγελίου. Στην περικοπή αυτή ο ευαγγελιστής Λουκάς μας διηγείται τη γνωστή σε όλους μας παραβολή του μεγάλου δείπνου, την οποία αναγινώσκει η Εκκλησία μας την περίοδο αυτή, δύο Κυριακές πρίν από τα Χριστούγεννα.

Όπως διηγείται ο ευαγγελιστής: «Άνθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα καὶ εκάλεσε πολλούς». Κάποιος άνθρωπος διοργάνωσε ένα μεγάλο δείπνο, δηλαδή πλούσιο, επίσημο, τιμητικό. Ο άνθρωπος αυτός που κάνει αυτό το δείπνο, σύμφωνα με την ερμηνεία των αγίων Πατέρων μας, είναι ο ίδιος ο Θεός. Στο δείπνο αυτό εκάλεσε πολλούς, που σημαίνει ότι εκάλεσε όλους. Όλοι οι άνθρωποι είναι προσκαλεσμένοι σ’ αυτό το μεγαλοπρεπές δείπνο. Κανένα δὲν άφησε ο Θεός απρόσκλητο.

Το μεγαλοπρεπές αυτό δείπνο με τα πλούσια φαγητά και πιοτά, για το οποίο εδώ γίνεται λόγος, συμβολίζει την βασιλεία των ουρανών, τον παράδεισο. Συμβολίζει τα πλούσια πνευματικά αγαθά, τα οποία έχει ετοιμάσει στην ουράνια Βασιλεία του. Την απερίγραπτη ευφροσύνη, τον πνευματικό χορτασμό που θα αισθάνονται οι συνδαιτυμόνες του δείπνου αυτού σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο του ιερού ευαγγελιστή Ιωάννη στην Αποκάλυψη: «Μακάριοι οι εις το δείπνον του γάμου του αρνίου κεκλημένοι», (Αποκ. 19,9). Δηλαδή μακάριοι είναι οι προσκεκλημένοι στο δείπνο του γάμου του Αρνίου, οι οποίοι θα μετάσχουν στην άρρητη χαρά του Ουρανού. Είναι μέγα το δείπνο αυτό και διότι είναι Μέγας Εκείνος που το παραθέτει. Δεν το προσφέρει κάποιος επίγειος άρχοντας ή βασιλιάς, αλλά ο «Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων», (Θεία Λειτουργία Μ. Σαββάτου), ο Κύριος των ουρανίων και των επιγείων, των Αγγέλων και των ανθρώπων, ο παντοκράτορας Θεός. Μας προσφέρει δε σε αυτό κάτι όντως μεγάλο: τον ίδιο τον Εαυτό του. Πρόγευσις εκείνου του δείπνου είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, στο οποίο μεταλαμβάνουμε το πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου. Στο επουράνιο δείπνο θα είναι παρόντες όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, οι Προφήτες, οι άγιοι Απόστολοι, οι ένδοξοι Μάρτυρες, οι όσιοι Ασκητές, οι θεοφόροι Πατέρες, οι ομολογητές. Στὸ δείπνο αυτό έχει καλέσει και τον καθένα από μας. Το δείπνο αυτό θα είναι μεγάλο και σε διάρκεια. Όχι απλώς μεγάλο, αλλά αιώνιο θα είναι. Ένα δείπνο που δεν θα τελειώσει ποτέ! Θα είναι η αιώνια ευφροσύνη της ενώσεώς μας με τον Κύριο.

Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 34

Διδασκαλίες του Γέροντα Αλεξίου

«Εγώ», είπε ο γέροντας, «είμαι μια μικρογραφία των πρεσβυτέρων της Όπτινα, όπως ακριβώς και το ίδιο το Ζωσιμαϊκό Σκήτη. Οι πρεσβύτεροι της Όπτινα έχουν ήδη συνηθίσει να συναναστρέφονται με τον κόσμο.

• Ένας μοναχός πρέπει να γνωρίζει δύο λέξεις: «συγχωρώ και ευλογώ». Πρέπει να αποστηθίσει το στιχηρόν του 7ου ήχου: «Δες, ψυχή μου, τα άνομα σου έργα και θαύμασε πώς σε αντέχει η γη, πώς δεν σκορπίζεις, πώς τα άγρια ​​θηρία δεν σε καταβροχθίζουν· πώς ούτε ο ήλιος που δεν δύει δεν παύει να σε λάμπει· σήκω, μετανόησε και κράξε στον Κύριο: Αμάρτησα σε Σένα, αμάρτησα, ελέησέ με» (Κυριακή του Εσπερινού).

Όταν ακούτε τον ήχο των κουδουνιών έξω, αυτές σκορπίζονται και θρυμματίζονται σε διάφορα αντικείμενα. Μερικές φορές, ένας θόρυβος τριξίματος, τσιριξίματος ή τριξίματος θολώνει την αντίληψή τους. Αντίθετα, όταν κάθεστε μέσα σε τέσσερις τοίχους, ακούτε τον ίδιο ήχο πολύ καθαρά, γιατί οι τοίχοι δεν τον περικλείουν, εμποδίζοντάς τον να σκορπιστεί. Ομοίως, τα αστέρια στον ουρανό είναι ορατά μόνο το βράδυ. Είναι αόρατα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν κατεβείτε βαθιά στη γη (για παράδειγμα, σε ένα πηγάδι), θα δείτε πολλά αστέρια που δεν έχετε ξαναδεί. Ομοίως, αν κάποιος συνηθίσει περισσότερο την Προσευχή του Ιησού, αυτή η προσευχή γίνεται εμπόδιο για το μυαλό του, εμποδίζοντάς το να αποσπαστεί από γειτονικά πρόσωπα και αντικείμενα. Τον βοηθά να κατανοήσει τα λόγια των εκκλησιαστικών ύμνων και αναγνωσμάτων και γενικά τον βοηθά να παρακολουθεί τις εκκλησιαστικές λειτουργίες πιο προσεκτικά. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τους αρχάριους στην πρακτική της Προσευχής του Ιησού, αλλά μόνο για εκείνους που είναι συνηθισμένοι σε αυτήν.

Ὁ Μητροπολίτης Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας Βησσαρίων σὲ οἰκουμενιστικὴ ἐκδήλωση γιὰ τὰ 1700 χρόνια ἀπὸ τὴ σύγκληση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

σ.σ. Προωθούν την ορατή κοινωνία και την αόρτατη βλασφημία, ενώνοντας όχι μόνο την αίρεση με την ορθοδοξία που η Σύνοδος της Νίκαιας διαχώρισε, αλλά προχωρώντας και σε ξένα χωράφια, πέρα και από αυτήν την αίρεση… στον δικαιωματισμό, στην κοσμική ειρήνη, στην πανθρησκεία. Ναι. Η επέτειος της Σύνοδου της Νίκαιας χρησιμοποιείται από τους οικουμενιστές ως πρότυπο και εφαλτήριο για μία μιαρότερη ψευδένωση από αυτήν που φανταζόμασταν.

Σαντιάγο Τεντέσκι Πράντες archimadrid.org

Ο Καθεδρικός Ναός της Αλμουδένα, επίκεντρο του οικουμενιστικού εορτασμού για την 1700ή επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας: «Μοιραζόμαστε τη χαρά να λέμε μαζί «πιστεύουμε» για την προώθηση της πλήρους και ορατής κοινωνίας μεταξύ όλων των Χριστιανών»

Παραθέτουμε σε ελεύθερη μετάφραση το σχετικό Ρωμαιοκαθολικό δημοσίευμα.

Ο Καθεδρικός Ναός της Αλμουδένα ήταν το επίκεντρο αυτή την Πέμπτη του οικουμενικού εορτασμού για την 1700ή επέτειο της Συνόδου της Νίκαιας, η οποία θεωρείται η πρώτη οικουμενική σύνοδος της Καθολικής Εκκλησίας. Υπό το σύνθημα «Ένας Κύριος, μία πίστη», η λειτουργία συγκέντρωσε εκπροσώπους της Καθολικής Εκκλησίας, των Ορθόδοξων Εκκλησιών (Ρουμανικής, Σερβικής, Ρωσικής και του Οικουμενικού Πατριαρχείου), της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας, της Αγγλικανικής Εκκλησίας και διαφόρων ευαγγελικών κοινοτήτων.

Η κεντρική στιγμή της συνάντησης ήταν η δημόσια παρουσίαση της Οικουμενικής Διακήρυξης για το Σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινουπόλεως – «να συνεχιστεί η προώθηση της πλήρους και ορατής κοινωνίας μεταξύ όλων των Χριστιανών» – ένα κείμενο που έχει εγκριθεί από τους επισκόπους της Μόνιμης Επιτροπής της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και το οποίο έχει προετοιμαστεί και συμφωνηθεί από την Επισκοπική Υποεπιτροπή για τις Διαομολογιακές Σχέσεις και τον Διαθρησκευτικό Διάλογο, υπό την προεδρία του Μονσινιόρου Ραμόν Βαλδίβια.

Διακονία εἰς τό μικρόν ποίμνιον

Διακονία εἰς τό μικρόν ποίμνιον

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἡ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας, ἡ ἀστυφιλία καὶ ἡ μετανάστευση συνετέλεσαν στὸ νὰ ἐγκαταλειφθεῖ ἡ ἐπαρχία, νὰ κλείσουν τὰ σχολεῖα, νὰ καταργηθοῦν οἱ δημόσιες ὑπηρεσίες, νὰ ἐρημώσει ὁ τόπος. Πρόκειται γιὰ ἕνα μεγάλο, σοβαρὸ καὶ δυσ­επίλυτο πρόβλημα. Οἱ πολιτικοὶ δὲν ἀνησυχοῦν στὸ βαθμὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε, ἐνῶ προεκλογικὰ ὑπόσχονται πολλά, γιὰ νὰ βελτιωθεῖ ἡ καταστάση καὶ νὰ ξαναζωντανέψουν οἱ κωμοπόλεις καὶ τὰ χωριά.Τελικὰ δὲν γίνεται τίποτα. Σὲ λίγα χρόνια ἡ ἐρήμωση τῆς ἐπαρχίας θὰ ὁλοκληρωθεῖ καὶ οἱ ἐλάχιστοι κάτοικοι θὰ μείνουν ἀπροστάτευτοι καὶ ἀποίμαντοι.

Τὸ πρόβλημα ἐπηρεάζει καὶ τὴν Ἐκκλησία, γιατί δὲν ὑπάρχουν ὑποψήφιοι κληρικοὶ καταγόμενοι ἀπὸ τὴν περιοχή, ὅπως καὶ οἱ κληρικοί, ποὺ διακονοῦν δὲν ἐπαρκοῦν. Δὲν λείπουν κι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν εἶναι πρόθυμοι νὰ ἐργαστοῦν σὲ ἐρημωμένες περιοχές, ὅπου οἱ ἐνορίες εἶναι ὀλιγάνθρωπες. Ἀπρόθυμοι εἶναι καὶ οἱ πρὸς ἀρχιερατείαν ἀρχιμανδρίτες. Διστάζουν νὰ ἐκλεγοῦν σὲ μητροπόλεις μὲ μειωμένο πληθυσμό, μὲ ἐλάχιστους οἰκονομικοὺς πόρους καὶ μὲ κληρικοὺς ποὺ δὲν ἔχουν ζῆλο, γιὰ νὰ διακονήσουν τὴν Ἐκκλησία.

Περί Προορισμοῦ τοῦ Ἀνθρώπου

❈ Ἄν δέν ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, δέν ὠφελεῖ τίποτε. Δηλαδή ἀκόμη καί ἄν κάνουμε τάματα καί προσφορές... ἄν δέν ζοῦμε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό μέ τήν διαδικασία κάθαρση – φωτισμός - θέωση, τίποτε δέν κάνουμε οὐσιαστικό.

15 Δεκεμβρίου. ᾿Ελευθερίου ἱερομάρτυρος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἀνθίας (β΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἱερομάρτυρος, 15 Δεκεμβρίου (Β´ Τιμ. α´ 8-18).

Β Τιμ. 1,8           μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ,

Β Τιμ. 1,8                  Και, λοιπόν, μη δειλιάσης ποτέ και μη εντραπής να ομολογής την καλήν μαρτυρίαν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού· μη εντραπής ακόμη και εμέ, τον δέσμιον και φυλακισμένον δια την ομολογίαν του Χριστού, αλλά κακοπάθησε μαζή μου προς χάριν του Ευαγγελίου, σύμφωνα με την δύναμιν, που δίδει ο Θεός.

Τό καθῆκον τῆς ὑπεράσπισης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας ἀπέναντι στόν Οἰκουμενισμό, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Τό καθῆκον τῆς ὑπεράσπισης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας ἀπέναντι στόν Οἰκουμενισμό, 14-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ πρακτική καί ἡ θεωρητική ἀρετή, ἡ ἀπάθεια, ἡ διάκριση, ὁ θεῖος ἔρωτας καί ἡ θεολογία, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Β' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κεφ. 21-26, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πρακτική καί ἡ θεωρητική ἀρετή, ἡ ἀπάθεια, ἡ διάκριση, ὁ θεῖος ἔρωτας καί ἡ θεολογία, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Β' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κεφ. 21-26,  13-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com, 

Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 33

* * *

Ελάτε να μας επισκεφθείτε τη Μεγάλη Πέμπτη: θα ζήσετε όλες τις υπέροχες λειτουργίες μαζί μας. Θα σας μείνουν χαραγμένες στη μνήμη σας και θα λάβετε το χρίσμα την Πέμπτη. Εδώ, όπως και στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χορηγούμε επίσης το χρίσμα στους λαϊκούς αυτήν την ημέρα. Κατά τη διάρκεια των Λαμπρών Όρθρων, πλησιάστε το Ζωσιμαϊκό Σκήτη και γνωρίστε το, το πνεύμα του. Διαβάστε προσευχές από το βιβλίο προσευχών πρωί και βράδυ, και στη συνέχεια, ανάλογα με τον ζήλο σας, μπορείτε επίσης να διαβάσετε κανόνες: στον Σωτήρα, στη Μητέρα του Θεού, στον Φύλακα Άγγελο και στη συνέχεια διάφορους ακάθιστους - ό,τι επιθυμείτε. Είναι επιτακτική ανάγκη να διαβάζετε την Προσευχή του Ιησού καθημερινά για δέκα λεπτά (προς το παρόν), χωρίς να μετράτε, ώστε να μην γίνει μηχανική - όχι βιαστικά, αλλά με στοχασμό. Την επόμενη φορά που θα έρθετε, θα σας πω αν θα αυξήσετε τον χρόνο για αυτό σε μία ώρα ή όχι. Μπορείτε να υποκλιθείτε κατά τη διάρκεια της Προσευχής του Ιησού ή όχι. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η προσευχή . Δεν σας επιβάλλω κανέναν μεγάλο κανόνα, γιατί όταν λαμβάνετε ηγεσία στο μοναστήρι, ποιος ξέρει αν θα έχετε χρόνο να τα εκπληρώσετε όλα; Είστε κατάλληλοι... Αν παρατηρήσετε έστω και ότι το μοναστήρι δεν είναι αυστηρό, ότι δεν γίνονται όλα σύμφωνα με τη μοναστική τάξη, τότε σας λέω, μην μπείτε σε ένα τέτοιο μοναστήρι (μιλούσε για τη Μονή του Αγίου Ιωάννη). Μπορείτε να το κάνετε αλλού, και ο Πατέρας Ιωάννης της Κρονστάνδης θα σας προστατεύει παντού . Θα είναι καλό να διαβάζετε το Ψαλτήρι, όσο το δυνατόν πιο ζηλότυπα, μετά τη μητέρα σας, αλλά να θυμάστε ότι υπάρχει μια ειδική προσευχή για κάθε κάθισμα. Αν δεν καταλαβαίνετε τι διαβάζετε από το Άγιο Ευαγγέλιο, τότε σας συμβουλεύω: διαβάστε μια μέρα στα ρωσικά, μια μέρα στα σλαβικά, και ένα μήνα αργότερα, την πέμπτη, ξεκινήστε ξανά με αυτό το Ευαγγέλιο, με το ίδιο κεφάλαιο, ας πούμε, το τρίτο, αλλά τώρα είτε στα ρωσικά είτε στα σλαβικά, και ούτω καθεξής από μήνα σε μήνα.