Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι: α) Θεοφάνεια Τριαδική, β)Σὐνοδος οὐρανοῦ καί γῆς_mp3 +κείμενο

Π. Σάββας 2010-11-18_Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι: α) Θεοφάνεια Τριαδική, β)Σὐνοδος οὐρανοῦ καί γῆς
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-11-2010 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Παραθέτουμε καί τό κείμενο πού ἀναλύεται στήν ὁμιλία: 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ
ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΕΤΟΣ 2010-2011
Βιβλίο πρός μελέτην: ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ,
Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα, PG 150, 368-492.
ΣΥΝΑΞΙΣ Γ΄: Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ,
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΣ (α΄μέρος).

5. Ἡ Θεία Λειτουργία εναι Θεοφνεια Τριαδικ[1] (Φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδος):
Σ κθε Θεία   Λειτουργα χουμε φανρωση τς γας Τριδος. Θεία   Οκονομα εναι φανρωση το Παναγίου Τριαδικο Θεο. Θεϊκ δναμη, πο νακαινζει τν νθρωπο πηγζει π τν Πατρα, διαδδεται δι το Υο, κα τελειοται ν γίῳ Πνεματι[2]. Χριστς προσφερε τν αυτ Του στν Πατρα, δι το γου Πνεματος. ερουργς δι τς Θείας Λειτουργας «τν γαν μν νακα­λπτει Τριδα», γρφει γιος Γρηγριος θεολγος.[3]
ρχζει Θεία Λειτουργα μ δοξολογα στν γα Τριδα: «Ελογημνη Βασιλεα το Πατρς κα το Υο κα το γου Πνεματος». κολουθε λγο μετ τρισγιος μνος, πο ψλλουμε «τ ζωοποι Τριδι». Λγο πρν τν κεντρικ στιγμ το μυστηρου, ταν πρπει ν νυψωθομε στ περου­ρνιο θυσιαστριο, μς προσφρεται π τ λειτουργ « Χρις το Κυρου μν ησο Χριστο κα γπη το Θεο κα Πατρς κα κοινωνα το γου Πνεματος». Προχωρομε ττε στν εχαριστα το Τριαδικο Θεο γι τ πντα: «Σ ε Θες νκφραστος, περινητος, ἀόρατος, κατάληπτος, ε ν, σατως ν· σ κα μονογενς σου Υἱός, κα τ Πνεμα σου τ γιον. Σ κ το μ ντος ες τ εναι μς παργαγες, κα παραπεσντας νστησας πλιν, κα οκ πστης πντα ποιν, ως μς ες τν ορανν νγαγες, κα τν Βασιλεαν σου χαρσω τν μλλουσαν. πρ τοτων πντων εχαριστομεν Σοι, κα τ Μονογενε σου Υἱῷ κα τ Πνεματ σου τ γίῳ». 
Μετ τν εχαριστα τολμομε ν κετεσουμε τν Θε Πατρα ν ποστελει τ γιο Πνεμα γι ν καθαγισει τν προσφορ το Υο. Κα Παρκλητος ρχεται ς «αρα λεπτ» κα νεργε «τ θαμα τν μυστηρων»: μς χαρζει τν Χριστ. Κι λα γεμζουν π τ φς τς Τρισηλου Θετητος. Υἱός, τ δετερο πρσωπο τς γας Τριδος εναι πλον, παρν μ τ γιον Σμα Του κα τ Τμιον Αμα Του. Μαζ μ' Ατν εναι κα Πατρ κα τ γιο Πνεμα, φο γα Τριδα εναι πάντοτε διαρετη κα χριστη.
Διακονούμενοι πό τήν γία Τριάδα.
 Κι μες -ο πρν παραπεταμνοι κα πεσμνοι (παραπεσντες)- εμαστε τρα φιλοξενομενοι κα διακονομενοι π τν Τριαδικ γπη. Κοινωνομε τ γιο Σμα κα τ Τμιον Αμα το Χριστο κα γινμαστε νας τς Παναγας Τριδος, κατοικητριο το Τριαδικο Θεο: «Τν Χριστν κα τν Πατρα ατο κα τν Παρκλητο χει δρυμνον μσα του», λει ερς Χρυσστομος, ναφερμενος στν πιστ, πο κοιννησε τν Χριστ[4]. Στ τλος τς Θείας ερουργας πανηγυρζουμε τν λευση τς φωτολαμπος γας Τριδος ντς μας: «Εδομεν τ φς τ ληθινν.... διαρετον Τριδα προσκυνο­ντες· ατη γρ μς σωσεν».

6. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι Σνοδος ορανο κα γς
Θεία   Λειτουργα εναι μυστηριακ παρουσα το Χριστο. Χριστς εναι Δημιουργς κα Βασιλες τν λων. Εναι « πσαν κκλησιζων τν κτσιν». παρουσα Του συγκαλε, συνγει τ πντα. Τ «νδιασφγγει κα μεταξ τους κα μ τν αυτ Του προνοητικς», πως λει γιος Γρηγριος Νσσης κα γιος Μξιμος μολογητς[5]. Σ κθε Θεία Λειτουργα μαζ μ τν Χριστ εναι παροσα κα λη κκλησα ( πγεια στρατευομνη κα Ορνια θριαμβεουσα), λλ κα λη κτση. Γι' ατ κα ερς Χρυσστομος κα λλοι Πατρες νομζουν τ Θεία Λειτουργα σν-οδο, πειδ λοι μαζ νωμνοι συμ-πορευμαστε πρς τν Θε.
Θεία  Λειτουργία ς σύνοδος καί ο πιστοί ς «σύν-οδοι».
λέξη Σύνοδος στν ρχική της σημασία ποτελεται π τς π μέρους λέξεις σν κα δός, πο σημαίνει συνοδοιπορία, συμπόρευση. Ατό κριβς εναι Θεία  Λειτουργία: πί τό ατό Σύναξη το σύμπαντος καί πορεία του πρός τή Βασιλεία το Τριαδικο Θεο. Θεία  Λειτουργία εναι κκλησιασμός το Σύμπαντος καί συμπόρευση λων τν στοιχείων του πρός τόν Κύριον τν πάντων. Εναι συγκέντρωση λων σ’ να σμα, τό Σμα το Χριστο.
γιος γνάτιος θεοφόρος λέγει τι ο χριστιανοί εμαστε λοι «σύνοδοι», συνοδοιπόροι, «θεοφόροι κα ναοφόροι͵ χριστοφόροι͵ γιοφόροι στολισμένοι πλήρως, μέ τίς ντολές το ησο Χριστο». Συνοδοιπορομε φέροντας μέσα μας τόν Θεό, τόν Χριστό, τό γιο Πνεμα, τόν Ναό το γίου Τριαδικο Θεο Μας, πού εναι καρδία μας. Εμαστε λίθοι το Ναο πού νήκει στόν Πατέρα καί ναβαίνουμε στά ψη μέ τήν μηχανή το ησο Χριστο, πού εναι Τίμιος Σταυρός, χρησιμοποιώντας σάν σχοινί τό γιο Πνεμα. πίστη μας εναι ναγωγέας μας (ατό πού μς νεβάζει πρός τόν Θεό), ν γάπη εναι κοινός μας δρόμος, πού μς φέρνει πρός τά νω, πρός τόν Θεό.
γάπη μς καθιστ συν-οδοιπόρους.
Χωρίς γάπη δέν πάρχει σύνδεσμος μεταξύ μας, δέν πάρχει σύνοδος, συνοδοιπορία πνευματική, δέν πάρχει κκλησιασμός, κκλησιαστικοποίηση τν μελν το ποιμνίου· χωρίς γάπη δέν πάρχει νότης, Θεία Εχαριστία καί Θεία  Λειτουργία. Χωρίς γάπη δέν πάρχει κκλησία, οτε εναι δυνατόν νά εναι κάποιος μέλος τς κκλησίας, ν δέν βαδίζει στό δρόμο τς ν Χριστ γάπης. Συνοδοιπορομε πίσης, χι μόνο μέ τήν πίγεια, λλά καί μέ τήν ν ορανος κκλησία καί τούς μώμους γίους μας. Στήν Θεία  Λειτουργία ποτέ δέν πρέπει νά ξεχνμε τι εμαστε λοι μαζί. Δέν εμαστε μόνοι μας, οτε κάνουμε κε τομική διωτική προσευχή. Στήν κκλησία λλωστε, ποτέ δέν εμαστε τομα, καί ποτέ δέν κάνουμε τομική προσευχή. κατά μόνας προσευχή, πού κάνει καθένας μας δέν εναι τομική, λλά γεγονός πού φορ σ’ λην τήν κκλησία, διότι πιστός εναι πάντα νωμένος μέ λους τούς πιστούς, μέ λην τήν κκλησία. κόμη καί ν εναι σκητής πομονωμένος, δέν παύει νά νιώθει «να» μέ λους τούς πιστούς. Κατ’ ξοχήν φείλουμε νά νιώθουμε «να» μέ λους, ταν βρισκόμεθα μέσα στήν Θεία  Λατρεία. Συλλειτουργομε καί συλλειτουργούμαστε. Γιά νά γίνουμε λλωστε «να», προσευχήθηκε Χριστός Μας. Γιά νά γίνουμε «να», λθε στή γ. Γιά νά γίνουμε «να», διά το Παρακλήτου Πνεύματος φυγε στούς ορανούς. Γιά νά γίνουμε «να», θά λθει καί πάλιν κατά τήν νδοξον Δευτέρα Του Παρουσία.
Χριστιανός ποτέ δέν νιώθει μόνος, διότι πάντα βιώνει τήν ν Χριστ νότητητα μέ λους. Ο καϋμοί, ο θλίψεις, ο χαρές λων εναι καί δικά του βιώματα. ταν γίνουμε «να» μέ λους, διά τς ν Χριστ νοποιο γάπης, τότε εμαστε μέσα στήν κκλησία. ταν ζήσουμε ατήν τήν νότητα μέ λους, τηρώντας τίς Κυριακές ντολές, τότε εσαγόμαστε καί παραμένουμε μέσα στήν κκλησία. Γινόμαστε τότε να σμα, τό Σμα το Χριστο καί πραγματώνεται τό το ποστόλου Παύλου: «μες δε στέ σμα Χριστο καί μέλη κ μέρους».
Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης βίωνε ατήν τήν νότητα μέ λους καί γι’ ατό λεγε: «Εμαστε λοι να, γιατί Θεός εναι Πατέρας Μας κι’ εναι παντο». πάρχει κοινότητα τς φύσεως, τς οσίας. χουμε λοι τήν δια νθρώπινη φύση. Πρέπει νά πάρξει καί νότητα το θελήματος· καί ατό γίνεται μόνο διά τς πακος λων στόν Χριστό. ταν εμαστε μέσα στήν κκλησία χουμε λοι τό διο θέλημα, τό θέλημα το Χριστο, πότε πράγματι μόνο «μέσα στήν κκλησία γινόμαστε να μέ κάθε δυστυχισμένο καί πονεμένο κι μαρτωλό», «να» μέ λους.
κκλησία σημαίνει σύνοδος
Σύνοδος κα κκλησία εναι ταυτόσημες ννοιες, διότι κκλησία εναι σύνοδος ορανο κα γς, γγέλων κα νθρώπων, ζώντων κα κεκοιμημένων. λοι ο Χριστιανοί εμεθα συνοδίτες, συνοδοιπόροι. Πορευόμαστε διά το Χριστο, πρός τόν Θεό Πατέρα. Κύριος εναι Δρόμος, δός πάνω στήν ποία βαδίζουμε καί διά τς ποίας φθάνουμε στόν προορισμό μας. Μαζί μας εναι λη κκλησία.
Ε
μαστε συνοδοιπόροι, χι μόνο μέ τούς λλους ν Χριστ δελφούς, λλά καί μέ τόν διο τόν Χριστό. Κύριος εναι μαζί μας πάνω στόν Σταυρό κι μες, πως κ δεξιν Του ληστής κραυγάζουμε: «Μνήσθητι μν Κύριε ν τ Βασιλεί Σου». Χριστός μας νταποκρινόμενος, μς χαρίζει τόν αυτό Του, τήν Θεία  Κοινωνία, πού εναι Παράδεισος, παναλαμβάνοντας ατό, πού επε στόν γιο Ληστή: «Σήμερον μετ’ μο σ ν τ Παραδείσ».
« κκλησία», λέει ερός Χρυσόστομος, «δρύθηκε χι γιά νά εμαστε διαιρεμένοι σοι μαζευόμαστε, λλά γιά νά φθάσουμε στήν νότητα, σοι εμασταν διαιρεμένοι. Καί ατό φανερώνει Εχαριστιακή σύνοδος».
νόμαζει ερός Χρυσόστομος τήν Θεία  Λειτουργία: εχαριστιακή σύνοδο.  Μέ τήν συμμετοχή μας σ’ ατήν, δείχνουμε τι βαδίζουμε λοι νωμένοι πάνω στήν δια δό, πού εναι Χριστός Μας. Συμβαδίζουμε καί συν-ερχόμεθα...ρχόμαστε μαζί καί φθάνουμε, συγκροτοντες μία γία συν-έλευση.
στω καί ν εναι δύο τρες ο μετέχοντες στήν Θεία  Λειτουργία, μως ατοί συν-οδεύουν καί συνοδοιπορον μέ λην τήν κκλησία, πρός τήν γία Τριάδα. Ο δύο τρες λαϊκοί, πού μαζί μέ τόν ερέα λειτουργό -τήν εκόνα το Χριστο- προσφέρουν τήν ναίμακτη θυσία δέν εναι μόνοι τους, ξεκομμένοι πό τούς λλους· εναι «λόκληρο τό σμα τς κκλησίας, τό ποο μέ μιά ψυχή καί μέ μιά φωνή ναπέμπει τήν δέησή του στόν Θεό... Κι ν κόμα λοι σιγοψάλλουν, φωνή βγαίνει σάν πό να στόμα» . Θεία  Λειτουργία εναι μία γία σύν-οδος, γία συν-έλευση τν πάντων, νας ρχομος, μία πορεία λλά καί να φτάσιμο, μία φιξη λων στό γιο Τέρμα, πού εναι Θεός.



ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!



[1] Βλ. στό Ἱερομονάχου Γρηγορίου : Ἡ θεία Λειτουργία, σελ. 31 κ.ἑ.
[2] Ἅγ. Γρηγόριος Νύσσης Μ 45, 1317Β.
[3] ΒΕΠΕΣ 60, 175.
[4] Μ 47, 278.
[5]Ἅγ. Γρηγόριος Νύσσης Μ 44, 649
-ἅγ. Μάξιμος Ὁμολογητής, Μυσταγωγία 106.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible