«…μή πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε»
(Γαλ. ε’, 1)
Ἀφοῦ παρακολούθησαν σχετική μέ τό θέμα εἰσήγηση, ἐξέδωσαν καί συνυπέγραψαν τό ἀκόλουθο
1. Μέ τήν «κάρτα τοῦ πολίτη» χάνει ὁ ἄνθρωπος τήν θεόσδοτη ἐλευθερία καί δέχεται τίς ἠλεκτρονικές χειροπέδες. Ἠχοῦν στά αὐτιά μας τά λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου «τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν ᾗ Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε καί μή πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε (Γαλ. ε’, 1).
2. Ἐπισημάνθηκε ὅτι ἐμεῖς οἱ κληρικοί ὀφείλουμε νά ἀποκτήσουμε γνήσιο ἱερατικό ἦθος, ἀσκητικό φρόνημα, ἀνεπίληπτο βίο, ὁμολογιακό πνεῦμα καί νά μείνουμε προσηλωμένοι στήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοση γιά νά μήν ἐπηρεασθοῦμε ἀπό τόν πόλεμο πού ξέσπασε ἐναντίον τῶν ἱερῶν θεσμῶν καί συμβόλων.
3. Δέν σπέρνουμε τόν πανικό καί τήν φοβία, ἀλλά τήν καλή ἀνησυχία. Τό θέμα ἔχει σχέση μέ τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, ἀφοῦ εἶναι προσωπικά ὁμολογιακό, πνευματικό καί θεολογικό, ἐνῶ ἅπτεται καί τοῦ ἐθνικοῦ θέματος σέ σχέση μέ τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας. Τονίζουμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί ὄχι νούμερο.
4. Ἡ «κάρτα τοῦ πολίτη», ὅπως καί ἡ κάρτα τῶν ἀγορῶν δέν εἶναι ἀσφαλής γιά τήν συγκέντρωσι καί ἐπεξεργασία τῶν δεδομένων καί ὁδηγεῖ στήν παγκόσμια ἠλεκτρονική δικτατορία.
5. Καταργεῖται τό προσωπικό ἀπόρρητο, ὅπως π.χ. ὁ ἰατρικός φάκελλος. Ποιός μᾶς ἐγγυᾶται γιά τό σεβασμό στά προβλήματα ὑγείας, ἀφοῦ ὅλα εἶναι διάτρητα; Ὑπάρχει κάποια νομική κατοχύρωση;
6. Ἡ «κάρτα τοῦ πολίτη» καί ἡ κάρτα τῶν ἀγορῶν θά περιλαμβάνουν τόν δυσώνυμο ἀριθμό τοῦ Ἀντιχρίστου (666); Ἄν δέν ὑπάρχει, ποιός μπορεῖ νά μᾶς βεβαιώσει ὅτι δέν θά μπεῖ στό μέλλον; Ἄν ὅμως ὑπάρχει, σέ καμιά περίπτωση δέν μποροῦμε νά τήν παραλάβουμε, γιατί αὐτό συνιστᾷ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς πίστεώς μας.
7. Ὁ χριστιανός ἔχει τή σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί πρέπει νά τή διατηρήσει ἀνεξίτηλη ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Σέ καμιά περίπτωση λοιπόν, δέν πρέπει νά δεχθεῖ τό ἀντίχριστο σφράγισμα. Ποιός μᾶς ἐγγυᾶται ὅτι ἄν ὑποχωρήσουμε τώρα, ἀργότερα δέν θά ἐμφυτευθεῖ τό μικροτσίπ;
8. Ἄς μή λησμονοῦμε ποτέ ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Κύριος καί Θεός τοῦ κόσμου καί τῆς ἱστορίας, τό Α καί τό Ω, ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος, ἀρχή καί τέλος (Ἀποκ. κβ’, 13) καί ὄχι ὁ Ἀντίχριστος, τόν ὁποῖο καί θά ἐξαφανίσει ὁ Κύριος μέ τήν πνοή τοῦ στόματός του, ὅταν θά ἐμφανιστεῖ (Β΄ Θεσ. β’, 8). Γι’ αὐτό καλοῦμε τίς ἁρμόδιες κρατικές ὑπηρεσίες νά μιλήσουν εἰλικρινά, ἀνεπιφύλακτα καί νά ἐνημερώσουν τόν Ὀρθόδοξο καί ἀναμένοντα ἑλληνικό λαό γιά τή μορφή, τό περιεχόμενο, τή σκοπιμότητα καί τήν ποιότητα τῆς «κάρτας τοῦ πολίτη». Διαφορετικά εἴμαστε ἕτοιμοι νά δηλώσουμε ὅτι «δέν θά παραλάβουμε τήν «κάρτα τοῦ πολίτη», δεχόμενοι ὁποιαδήποτε καταπιεστική συνέπεια τήν ὁποία θά ἐπιβάλουν γιά τήν ἀρνησή μας» οἱ ἁρμόδιοι τῆς ἐλεύθερης ἑλληνικῆς πατρίδος μας, τῆς ὀρθοδόξου Ἑλλάδος.
9. Ἀναμένουμε τήν ἀπόφασι τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τήν ὑπεύθυνη τοποθέτησή της γιά νά διατρανώσουμε καί ἐμεῖς μαζί της τήν κατά τό θέλημα τοῦ Κυρίου μας ὁμολογία, γιά τή δόξα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας καί τή διαφύλαξη τῆς «ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας» ὅλων τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων.
Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 11ῃ Νοεμβρίου 2010
Οἱ κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας
__________________________________
Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 9ῃ Δεκεμβρίου 2010
ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»
Ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν τήν ἀνάρτηση τῆς διαβούλευσης τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν Δημόσιας Διοίκησης καί Ἀποκέντρωσης (ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α) γιά τήν «Κάρτα τοῦ πολίτη», τήν ὁποία ἐπιθυμεῖ νά ἐκδώσει τό ἐν λόγῳ Ὑπουργεῖο, ὡς ὑπεύθυνος Ἐπίσκοπος μέρους τοῦ λογικοῦ ποιμνίου τῆς χώρας μας ἀλλά ὡς Ἕλλην πολίτης, ἐπιθυμῶ νά ἐκφράσω τή γνώμη μου, τίς ἐπιφυλάξεις μου καί τήν πρότασή μου γιά τήν ἐκδοθησομένη «Κάρτα τοῦ πολίτη».
Δέν διεκδικῶ τό ἀλάθητο. Ὅμως, ἐπιθυμῶ τήν ἐλευθερία ὅλων μας καί τήν ἀπρόσκοπτη πορεία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς σωτηρίας τους.
1. Τοποθέτηση ἐν ὄψει διαβούλευσης γιά τήν «Κάρτα τοῦ πολίτη».
Σέ ἐξέλιξη βρίσκεται αὐτή τή στιγμή ἡ διαβούλευση γιά τήν «Κάρτα τοῦ πολίτη», τήν ὁποία ἐπιθυμεῖ νά ἐκδώσει τό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν. Ἐξ αὐτῆς προκύπτει ὅτι ἡ «Κάρτα τοῦ πολίτη» θά συνδέεται μέ πλῆθος ἀρχείων, τά ὁποῖα ἀφοροῦν καθένα ἀπό ἐμᾶς, ἄρα θά προηγηθεῖ ἑνοποίηση αὐτῶν ἤ τουλάχιστον συσχετισμός τῶν στοιχείων. Κατά δεύτερον, θά φέρει ἠλεκτρονικό ἐξοπλισμό, ὁ ὁποῖος στήν ἑλληνική ἔχει ἀποδοθεῖ μέ τόν ὅρο «πλινθίο». Ὅλοι ὅμως γνωρίζουν τό ἀπάρτιο αὐτό μέ τή λέξη μικροτσίπ.
Τό κράτος διαθέτει πλῆθος ἀρχείων ὅσον ἀφορᾶ κάθε πολίτη: τά ἐτήσια εἰσοδήματα καθενός καί τό ποσόν τοῦ φόρου πού πληρώνει καί τήν πληροφορία ἄν χρωστάει ἤ ὄχι, τό περιουσιολόγιό του (καταγράφηκε μέ μεγάλη ἀκρίβεια ἐξαιτίας τοῦ ΕΤΑΚ), τό κτηματολόγιο, τά ἀτομικά στοιχεῖα τῆς ὑποστάσεώς του (δημοτολόγιο), τό ποινικό του μητρῶο, τά στοιχεῖα κοινωνικῆς του ἀσφάλειας μέσω τοῦ Α.Μ.Κ.Α., ὅσα ἀφοροῦν στή στρατολογική του κατάσταση, ἔχει πρόσβαση στό πολύ ἐξειδικευμένο καί ἀρίστως λειτουργοῦν ἀρχεῖο τοῦ «Τειρεσία», μέσῳ τοῦ ὁποίου οἱ Τράπεζες γνωρίζουν ἄν ἕνας πολίτης ἤ μιά ἐπιχείρηση ἔχουν δυσμενῆ στοιχεῖα ἤ ὄχι καί δέν τούς δανείζουν ἤ τούς κρίνουν ἀξιόχρεους καί τούς δανείζουν. Ὁρισμένα ἀπό τά ἀρχεῖα αὐτά δέν ἦταν σέ ψηφιακή μορφή, ἀλλά εἶναι ἐδῶ καί καιρό. Μέ τήν «Κάρτα του πολίτη» θά γίνουν ὅλα ἠλεκτρονικά, διασυνδεδεμένα, διαλειτουργικά, ὥστε ἕνας καί μόνο χρήστης, ἐξουσιοδοτημένος, ἀλλά πιθανότατα καί εἰσβολέας σέ ἠλεκτρονικά συστήματα (εἰσβολεῖς παραβίασαν μέχρι καί τά καλύτερα προστατευμένα συστήματα τοῦ κόσμου, συστήματα μυστικῶν ὑπηρεσιῶν καί κυβερνήσεων), νά ἔχει πρόσβαση σέ ὅλες τίς πληροφορίες. Γιά ποιό λόγο θά πρέπει νά ὁδηγηθοῦμε σέ ἑνοποίηση τῶν ἀρχείων; Καίριας σημασίας μάλιστα, εἶναι ἡ δημιουργία τοῦ ἰατρικοῦ φακέλου, πού αὐτή τή στιγμή δέν ὑπάρχει. Τά πλέον προσωπικά δεδομένα κάθε ἀνθρώπου μετά ἀπό ἐκεῖνα τῆς συνειδήσεως, εἶναι τά δεδομένα τῆς ὑγείας του. Εἶναι ἀπορίας ἄξιο γιά ποιό λόγο θά πρέπει νά ὑπάρχουν αὐτά ἀποθηκευμένα λεπτομερῶς σέ μιά κάρτα ἤ μέσῳ κάρτας νά δίδεται πρόσβαση σέ ἕνα σύστημα ὅπου θά τηρεῖται αὐτός ὁ φάκελος. Τό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι δέν θά ἀποθηκεύονται δεδομένα ὑγείας στήν «Κάρτα τοῦ πολίτη». Μά, αὐτά εἶναι ἤδη ἀποθηκευμένα! Μέ τήν ἠλεκτρονική συνταγογράφηση αὐτομάτως τό κράτος γνωρίζει τήν κατάσταση τῆς ὑγείας κάθε πολίτη. Ἡ προσβασιμότητα σέ αὐτά τά στοιχεῖα μέσῳ τῆς «Κάρτας τοῦ πολίτη» λίγο ἐνδιαφέρον ἔχει κι ἄν ὑπάρξει στό μέλλον, ἀκόμη χειρότερα. Ἡ πληροφορία ὑπάρχει, τό κράτος γνωρίζει τήν κατάσταση ὑγείας κάθε πολίτη καί δυστυχῶς κάποιος πού θέλει νά τήν ὑποκλέψει, μπορεῖ νά τό κάνει ἐφ΄ ὅσον διαθέτει τίς γνώσεις. Δυστυχῶς λοιπόν, διά τῆς ἑνοποιήσεως τῶν ἀρχείων ἐπέρχεται ἡ καταστρατήγηση τῆς ἰδιωτικότητας καί ἡ κατάλυση τοῦ αὐτεξουσίου καί τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου.
2. Μικροτσίπ (microchip).
Ἡ «Κάρτα τοῦ πολίτη» προβλέπεται νά φέρει μικροτσίπ ἤ πλινθίο. Τό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν μᾶς λέγει ὅτι τό μικροτσίπ θά χρησιμεύει γιά τήν ψηφιακή αὐθεντικοποίηση τοῦ κατόχου τῆς κάρτας, γιά τήν ταυτοποίησή του δηλαδή, προκειμένου νά μπορεῖ νά ἀντλεῖ πιστοποιητικά ἀπό τό Διαδίκτυο ἤ νά ἔχει ἔγκυρη ψηφιακή ὑπογραφή. Μέ δεδομένο ὅτι ἡ προϋπόθεση εἶναι ἡ ἑνοποίηση τῶν ἀρχείων, στήν ὁποία ἀντιτιθέμεθα γιά τούς προαναφερθέντες λόγους καί ὄχι μόνο, τί ἀνάγκη ὑπάρχει γιά μικροτσίπ; Ἄς δοθεῖ σέ κάθε πολίτη μιά γεννήτρια κωδικῶν τύπου PIN καί ἄς πληκτρολογεῖ τό PIN συνδεόμενος μέ τό σύστημα γιά νά ἀντλεῖ πιστοποιητικά ἤ νά πιστοποιεῖ τήν ὑπογραφή του.
Ἡ χρησιμότητα τοῦ μικροτσίπ εἶναι ἄλλη, ἡ παρακολούθηση τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ καταγραφή τῶν δραστηριοτήτων του μέ τρόπο ἀσφυκτικό, περιοριστικό, χωρίς κάν νά τό γνωρίζει.
Στήν «Κάρτα τοῦ πολίτη» στόχος εἶναι νά ἐνσωματωθεῖ καί ἡ φοροκάρτα, ὅπως ἀνεγγέλλετο μέχρι τώρα. Ἄρα, θά καταγράφονται οἱ συναλλαγές κάθε πολίτη, πληροφορώντας τούς διαχειριστές τοῦ συστήματος γιά τό ποῦ πῆγε, τί ἔκανε, τί ἀγόρασε, τί πούλησε, τί συνήθειες ἔχει, τί διαβάζει, ποῦ συχνάζει; Ὅσα λοιπόν, ἔλεγε ὁ Τζόρτζ Ὄργουελ στό βιβλίο του «1984», θά ἐπαληθευθοῦν; Μή γένοιτο νά ὁδηγηθοῦμε σέ μιά κοινωνία ὅπου ὁ Μεγάλος Ἀδελφός θά παρακολουθεῖ ἀκόμη καί τίς ἀνάσες μας!
Μά καί ἐάν δέν ἐνσωματωθεῖ ἡ φοροκάρτα διά τῆς ἠλεκτρονικῆς χρήσεως τῆς «Κάρτας του πολίτη», αὐτομάτως θά καταγράφονται ὅλες οἱ δραστηριότητες τοῦ κατόχου της. Κι ἄν ἀκόμη ὑποτεθεῖ λοιπόν, πώς κάποιος δέν ἔχει νά κρύψει τίποτε, ἡ προοπτική τῆς διά τοῦ μικροτσίπ ἀσφυκτικῆς παρακολούθησης καί μάλιστα ἐν ἀγνοία τοῦ κατόχου τῆς Κάρτας, εἶναι ἐφιαλτική.
Τό μικροτσίπ εἶναι σύνθετο ὁλοκληρωμένο ἠλεκτρονικό κύκλωμα, τό ὁποῖο ἔχει δυνατότητα ἀποθήκευσης μεγάλου ὄγκου πληροφοριῶν, τροποποίησης καί συμπλήρωσης αὐτῶν. Χωρίς νά εἶναι γνωστή ἡ ἀκριβής τεχνολογία πού θά χρησιμοποιηθεῖ, πρέπει νά τονισθεῖ ὅτι ὑφίσταται τεχνολογία πού δίδει τή δυνατότητα ἀνίχνευσης στό χῶρο ἤ καί ἀπομακρυσμένου ἐλέγχου τοῦ μικροτσίπ ἀπό τρίτα πρόσωπα, χωρίς κάν νά ἀπαιτεῖται ἡ συναίνεση τοῦ χρήστη τῆς κάρτας, ἡ ὁποία φέρει τό μικροτσίπ. Δέν εἶναι ἀνάγκη, δηλαδή, νά τοποθετηθεῖ ἡ κάρτα μέ τέτοιο μικροτσίπ σέ μηχάνημα πού θά διαβάσει τίς πληροφορίες του. Πρόκειται γιά τήν τεχνολογία RFID (Radio Frequency Identification), ἐνῶ συναφής τεχνολογία χρησιμοποιεῖται μέ ἐμφυτεύσιμα μικροτσίπ σέ σκυλιά ἐπί σειρά ἐτῶν, ὥστε νά εἶναι δυνατή ἡ ταυτοποίησή τους ὅταν χαθοῦν. Μέ εἰδικό μηχάνημα καί μάλιστα ἀπό ἀπόσταση, διαβάζεται ὁ μοναδικός ἀριθμός κάθε σκύλου καί ταυτοποιεῖται ὅτι πρόκειται γιά τό συγκεκριμένο ζῶο.
Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι σχετικά μέ μικροτσίπ πού εἶναι ἐνσωματωμένα σέ κάρτες - πιστωτικές ἤ χρεωστικές – τίς ὁποῖες δίδουν τράπεζες σέ πελάτες τους, οἱ ὁποῖες δικαιολογοῦν τή χρήση τέτοιων καρτῶν λόγῳ αὔξησης τοῦ ἐπιπέδου ἀσφαλείας τῶν συναλλαγῶν, δέν ἀναφέρεται τί εἴδους καί ποιές πληροφορίες ἀποθηκεύονται στό μικροτσίπ, οὔτε ἀποκαλύπτεται αὐτό ἀκόμα καί σέ πελάτες πού ρωτοῦν καί διαμαρτύρονται, φθάνοντας στό τέλος νά μήν ἀποδέχονται τήν κάρτα καί προτιμώντας νά κάνουν συναλλαγές μόνο ἀπό τό ταμεῖο, ἐπειδή εἶναι ὑποψιασμένοι καί δέν ἐπιθυμοῦν τό μικροτσίπ.
Ἡ τεχνολογία τοῦ μικροτσίπ συνεπάγεται τήν καταστρατήγηση τῆς ἰδιωτικότητας, τόν ἀσφυκτικό ἔλεγχο αὐτῆς, ἑπομένως τήν προσβολή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου κατά τήν θεολογική ἔννοια, καθώς ὁ ἄνθρωπος καταλήγει νά ταυτίζεται μέ ἕνα ἠλεκτρονικό ἀπάρτιο. Τό χειρότερο εἶναι οἱ βάσιμοι φόβοι, ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό καταστρατηγοῦνται κυρίως τό αὐτεξούσιο καί ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, καθώς ἀναιρεῖται ἡ δυνατότητα συναίνεσης ἐκ μέρους τοῦ χρήστη τῆς κάρτας, ἐπειδή ἡ τεχνολογία RFID ἐπιτρέπει τήν παρακολούθηση τοῦ ἀνθρώπου χωρίς νά τό γνωρίζει (ὑπάρχουν μικροτσίπ πού δέχονται σήματα ἐξ ἀποστάσεως στά ὁποῖα ἀπαντοῦν!), ἐνῶ εἶναι δυνατή ἡ τροποποίηση τῶν πληροφοριῶν πού περιέχει τό μικροτσίπ χωρίς τή συναίνεση τοῦ ἀνθρώπου πού τό χρησιμοποιεῖ. Ἀκόμα ὅμως, κι ἄν τό μικροτσίπ διαβάζεται μόνο ἀπό συσκευές στίς ὁποῖες εἰσάγεται ἡ Κάρτα, δέν σημαίνει πώς ἡ παρακολούθηση τοῦ ἀνθρώπου θά εἶναι μικρότερης σημασίας, ἀφοῦ ἕνα κέντρο ἀνά τή χώρα θά γνωρίζει τίς κινήσεις καί τίς ἐνέργειές του ὅποτε χρησιμοποιεῖ τήν Κάρτα. Τονίζεται ὅτι καί ἡ Κάρτα μόνιμης παραμονῆς (ἀλλιῶς «πράσινη κάρτα») τῶν ΗΠΑ δέν φέρει ἐμφανῶς μικροτσίπ. Γιατί ἐδῶ στήν Ἑλλάδα θά πρέπει νά ἐφαρμοσθεῖ ἡ τεχνολογία αὐτή;
3. Δέν εἶναι ἀσφαλές.
Θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ «γιά λόγους ἀσφαλείας ἔναντι τῶν παραχαρακτῶν». Διαβάσαμε ρεπορτάζ στήν ἐφημερίδα «Ἐλευθεροτυπία», (Σάββατο 30 Ὀκτωβρίου 2010, σελ. 21) τό ὁποῖο κάνει λόγο γιά ὅσα συμβαίνουν στή Γερμανία, πολύ πιό προηγμένη τεχνολογικῶς ἀπό τήν Ἑλλάδα: «Ὅμως ἔχουν ἤδη διατυπωθεῖ σοβαρές ἐπιφυλάξεις ὡς πρός τό πόσο πραγματικά ἀσφαλεῖς εἶναι οἱ νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες, πού ἐξωτερικά μοιάζουν μέ τίς ἤδη ἰσχύουσες. Ἀποκορύφωμα, ὅταν τόν περασμένο Σεπτέμβριο, χάκερ τῆς γερμανικῆς κολεκτίβας τῶν χάκερς Chaos Computer Clab (CCC) ἔκαναν σέ ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση χρησιμοποιώντας βασικά προγράμματα spyware, μία μᾶλλον εὔκολη ἐπίδειξη τοῦ πόσο εὔκολα τό περιεχόμενο τοῦ ἐνσωματωμένου μικροτσίπ μπορεῖ νά παραβιαστεῖ καί συνεπῶς νά ἀλλοιωθοῦν τά στοιχεῖα τοῦ κατόχου ταυτότητας…».
4. Ἄχρηστο τό μικροτσίπ.
Τήν ἴδια ὥρα, τά μηχανήματα πού διαθέτει ἡ Ἑλληνική Ἀστυνομία, παράγουν ὄντως ἀπαραχάρακτα δημόσια ἔγγραφα, ὅπως τά νέα διπλώματα ὁδηγήσεως χωρίς νά χρειάζεται τό μικροτσίπ. Στό περιοδικό «Auto Bild», πού ἀσχολεῖται μέ τό χῶρο τοῦ αὐτοκινήτου, διαβάσαμε στό τεῦχος 71, ἡμερομηνία 06/02/2009, σέ ρεπορτάζ μέ τίτλο «Στά ἄδυτα τῆς ΕΛΑΣ - Ἡ διαδικασία ἐκτύπωσης τῶν νέων ἀδειῶν ὁδήγησης» : «Τά ὑπερσύγχρονα μηχανήματα (σ.σ. μέσῳ τῶν ὁποίων ἐκτυπώνονται οἱ νέες ἄδειες) κατασκευάζονται στήν Ἰαπωνία ἀπό τήν Ἑταιρεία Toppan. Ἔχουν χαρακτηριστεῖ ἀπόρρητα καί δέν πωλοῦνται σέ ἰδιῶτες, παρά μόνο σέ κυβερνήσεις». Στή συνέχεια, λέγει ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Διεύθυνσης Διαβατηρίων, ὅπου ἐκδίδονται καί οἱ νέες ἄδειες ὁδήγησης, σέ μέγεθος πιστωτικῆς κάρτας: «Εἰδικά οἱ δικλεῖδες ἀσφαλείας πάνω στήν εἰδική μεμβράνη ἔχουν καταστήσει ΑΔΥΝΑΤΗ ΤΗΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΗ. Σέ ὅσες ἀπόπειρες ἔγιναν, ἦταν τόσο χονδροειδής ἡ παραποίηση, πού θά πρέπει νά κάνει κανείς μεγάλη προσπάθεια γιά νά μην τήν διαπιστώσει.
- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ἔχει γίνει μεγάλη κουβέντα σχετικά μέ τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι μικροτσίπ πάνω στίς ἄδειες ὁδήγησης.
- ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΩΝ: Στήν παροῦσα φάση ἀποφασίστηκε ἀπό τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Μεταφορῶν νά προχωρήσει ἡ ἔκδοση ἄδειας χωρίς τήν τοποθέτηση μικροτσίπ. Δέν ἔχουν ἀποφασιστεῖ ἀκόμη ποιά θά εἶναι τά χαρακτηριστικά πού θά φέρει ἀλλά καί οἱ τεχνικές προδιαγραφές του. Δέν ὑπάρχει οὔτε bar code, οὔτε κάποια ἄλλα μέτρα ἀσφαλείας».
Καλῶς λοιπόν, δέν μπῆκε μικροτσίπ στίς νέες ἄδειες ὁδήγησης. Διότι δέν χρειάζεται, ἐπειδή διαθέτουν τόσο προηγμένα χαρακτηριστικά ἀσφαλείας, χωρίς μικροτσίπ, χωρίς bar code, ὅπως ὁμολογεῖ ὁ ἁρμόδιος διευθυντής τῆς Ἀστυνομίας, μέ ἀποτέλεσμα νά καθίσταται ἀδύνατη ἡ πλαστογράφησή τους. Τότε, ποιά ἡ ἀναγκαιότητα γιά μικροτσίπ; Ποιός τά προωθεῖ ὅλα αὐτά; Ἕνα ἁπλό κομμάτι πλαστικό μέ ὅλες τίς δικλεῖδες ἀσφαλεῖες καί τά στοιχεῖα μας ἐπάνω εἶναι ἐπαρκές γιά τήν ταυτοποίησή μας, χωρίς φυσικά κανένα μικροτσίπ.
5. Καταδότης!
Διά τοῦ μικροτσίπ καί τήν ἑνοποίηση τῶν ἀρχείων ἡ «Κάρτα τοῦ πολίτη» δυστυχῶς, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά καταδότης τοῦ πολίτη! Οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὑπερήφανοι καί γιά τίς δυό ἰδιότητες, δέν εἶναι μοσχάρια τοῦ Φάρ Οὐέστ, πού τά μάρκαραν μέ πυρωμένο σίδηρο, γιά νά δεχτοῦν τό μαρκάρισμά τους μέ τό μικροτσίπ τῆς ἀσφυκτικῆς παρακολούθησης.
Εἶναι ὄχι μόνο θέμα σεβασμοῦ πρός τό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου κατά τή θεολογική ἔννοια, ἀλλά καί ζήτημα δημοκρατίας. Θά συμφωνήσουμε μέ τήν ἄποψη τοῦ κ. Γιώργου Καμίνη, Πανεπιστημιακοῦ Καθηγητή, μέχρι προσφάτως Συνηγόρου τοῦ Πολίτη καί ἐκλεγέντος Δημάρχου Ἀθηναίων, ὅπως τό διετύπωσε στό «Βῆμα Ἰδεῶν», 01/01/2008 (οἱ ἐπισημάνσεις δικές μας): «Ἀπό τήν ἐποχή τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης ἄρχισαν σταδιακά νά κατοχυρώνονται κάποια ἰδιωτικά ἀπόρρητα: στήν ἀρχή τό ἀπόρρητο τῶν ἐπιστολῶν καί στή συνέχεια ἡ ἐξέλιξη τῶν συναλλακτικῶν ἠθῶν καί τῶν κοινωνικῶν ἀντιλήψεων ἐπέβαλε τήν προστασία καί ἄλλων πεδίων ἰδιωτικότητας, ὅπως εἶναι τό ἰατρικό ἀπόρρητο, τό καθῆκον ἐχεμύθειας πού βαρύνει κάποιους ἐπαγγελματίες (λ.χ. τούς δικηγόρους) κ.ἄ. Μολονότι διαρκῶς διευρυνόταν ὁ κύκλος τῶν ἀπορρήτων ἤ ἀκόμη καί κάποια ἤδη συνταγματικῶς κατοχυρωμένα ἀπόρρητα προσλάμβαναν νέο περιεχόμενο (λ.χ. τό ἀπόρρητο τῶν ἐπιστολῶν ἐπεκτάθηκε στήν τηλεγραφική καί τηλεφωνική ἐπικοινωνία), ἡ σχέση κανόνα - ἐξαίρεσης παρέμεινε ἀναλλοίωτη: Ἡ δημοσιότητα ἦταν ὁ κανόνας καί τό ἀπόρρητο ἡ ἐξαίρεση. Ὁ πολίτης παρέμεινε ἐκτεθειμένος στά φῶτα τῆς δημοσιότητας, μέ τήν ἐπιφύλαξη κάποιων σαφῶς ὁριοθετημένων ἀπό τόν νομοθέτη, μεμονωμένων θυλάκων ἐμπιστευτικότητας.
Ὅμως, μετά τό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ἡ σχέση κανόνας - ἐξαίρεση ἄρχισε βαθμιαία νά ἀνατρέπεται κατά βάση γιά δυό λόγους: ἀφενός λόγῳ τοῦ γιγαντισμοῦ τῆς δημόσιας διοίκησης καί ἀφετέρου λόγῳ τῆς ραγδαίας ἀνάπτυξης τῆς τεχνολογίας. Ἡ δημόσια διοίκηση εἶναι πλέον πανταχοῦ παροῦσα. Τό κράτος ἐποπτεύει σχεδόν ὅλες τίς κοινωνικές δραστηριότητες καί γι’ αὐτό πρέπει νά ἀντλεῖ διαρκῶς πληροφορίες ἀπό τούς ἰδιῶτες. Ὁ κίνδυνος μιᾶς «πανοπτικῆς δημόσιας διοίκησης» ἀρχίζει νά γίνεται αἰσθητός. Παράλληλα, οἱ δυνατότητες τῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν νά ἀποθηκεύουν, νά ἀνταλλάσσουν καί νά συνδυάζουν πληροφορίες αὐξάνονται μέ γεωμετρική πρόοδο, μέ συνέπεια κάθε πληροφορία, πού ἀφορᾶ ἕνα πρόσωπο, νά μπορεῖ κατάλληλα συνδυαζόμενη μέ ἄλλες νά συμβάλει στήν δημιουργία τοῦ «ἀτομικοῦ του προφίλ». Ἄπειρες πληροφορίες γιά τήν προσωπικότητα καί τή δράση ἑνός ἀνθρώπου, ἀπό τίς πιό ἐμπιστευτικές μέχρι τίς πιό δημόσιες, ἀπό τίς πλέον ἀσήμαντες ἕως τίς πιό σημαντικές, μποροῦν νά συνδυαστοῦν, προκειμένου νά σχηματιστεῖ τό «ψηφιακό μωσαϊκό τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου». Δυσοίωνη προοπτική, τήν ὁποία ἐνισχύουν οἱ ἐπιστημονικές καί τεχνολογικές ἐξελίξεις σέ ἄλλα τέσσερα κρίσιμα πεδία: α) στίς ἐπικοινωνίες, β) στά τεχνικά μέσα ἐπιτήρησης καί παρακολούθησης τῆς ἀνθρώπινης δράσης (ἐντοπισμός, ἀποτύπωση καί ἀναπαραγωγή εἰκόνας καί ἤχου), γ) στή γενετική καί δ) στίς βιομετρικές μεθόδους ταυτοποίησης τῶν προσώπων (π.χ. γενετικό ἀποτύπωμα).
Ἡ συρροή ὅλων αὐτῶν τῶν ἐξελίξεων δέν ὑποβαθμίζει μέν τή διάκριση μεταξύ ἀπορρήτων καί μή ἀπορρήτων προσωπικῶν πληροφοριῶν, ἀναδεικνύει ὡστόσο παράλληλα τό γεγονός ὅτι κάθε ἄνθρωπος πρέπει κατ’ ἀρχήν νά ἐξουσιάζει ὁ ἴδιος ὅλες τίς πληροφορίες πού τόν ἀφοροῦν. Ἕνα νέο ἀνθρώπινο δικαίωμα ἀρχίζει νά ἀναδύεται ἤδη ἀπό τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ΄60, τό δικαίωμα στόν πληροφοριακό αὐτοκαθορισμό. Καθένας πλέον διακαιοῦται νά γνωρίζει τό ἐάν κάποιος κατέχει μία πληροφορία γιά τόν ἴδιο, ποιός εἶναι αὐτός, πῶς καί πότε ἀπέκτησε τήν πληροφορία, γιά ποιόν σκοπό κ.τ.λ. Τό δικαίωμα αὐτό δέν εἶναι, ἀσφαλῶς, ἀπεριόριστο∙ ἡ ἄσκησή του πρέπει νά ἐναρμονιστεῖ μέ τά δικαιώματα τῶν ἄλλων. Ἐκ τῶν πραγμάτων, τό δικαίωμα στόν πληροφοριακό αὐτοκαθορισμό ἀπειλεῖται ὄχι μόνο ἀπό τό κράτος ἀλλά καί ἀπό τούς ἰδιῶτες. Γιά τήν πλειονότητα τῶν πολιτῶν πάντως ὁ βασικός κίνδυνος προέρχεται ἀπό τό κράτος, καί μάλιστα ἀπό τή δημόσια διοίκηση, ἀφοῦ μέ αὐτήν διατηρεῖ καθημερινά ὁ πολίτης πλῆθος συναλλαγῶν».
Κατόπιν τούτων, ἡ χρήση τοῦ ἐπισφαλοῦς μικροτσίπ στήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη», πού τό παραβιάζουν ἀκόμη καί ἐνθουσιώδεις ἐρασιτέχνες καί ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στήν ἀσφυκτική παρακολούθηση τῆς δραστηριότητας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἐντελῶς περιττή ἀλλά καί ἐπιβαρυντική γιά τόν πολίτη. Ἀντιτιθέμεθα σέ αὐτήν, ὅπως ἀντιτιθέμεθα καί στήν ἑνοποίηση τῶν ἀρχείων πού ὑπάρχουν γιά κάθε πολίτη.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
http://anavaseis.blogspot.com/2011/02/blog-post_7855.html?utm_source=BP_recent
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου