Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου πρό τῶν Φώτων (Α΄ Τιμ. γ΄ 13 - δ΄ 5).
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' Γ´ 13 - 16
13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 14 Ταῦτά σοι γράφω ἐλπίζων ἐλθεῖν πρός σε τάχιον· 15
ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις
ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας. 16
καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη
ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν,
ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ. ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' Δ´ 1 - 5
1
Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς
πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων, 2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν, 3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν. 4 ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον· 5 ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως. Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' Γ´ 13 - 16
13
Διότι εκείνοι, οι οποίοι με σύνεσιν και φόβον Θεού διηκόνησαν καλώς και
διακονούν, αποκτούν καλόν βαθμόν, προάγονται δηλαδή στο αξίωμα του
ιερέως και του αρχιερέως· επί πλέον δε αποκτούν τόλμην και θάρρος να
ομολογούν και να κηρύττουν την πίστιν στον Ιησούν Χριστόν. 14 Σου τα γράφω αυτά έχων την ελπίδα, ότι σύντομα θα έλθω εις σε, δια να σου πω και προφορικώς περισσότερα. 15
Εάν όμως αργοπορήσω, σου τα γράφω δια να γνωρίζης πως πρέπει να ζης και
να φέρεσαι στον οίκον του Θεού, ο οποίος οίκος είναι η Εκκλησία του
Θεού του ζώντος. (Είναι αυτή θεοσύστατος, ζων οργανισμός επί ασαλεύτου
βάσεως εδραιωμένος, φορεύς της αιωνίου θείας αληθείας. Θεμέλιος λίθος
και κεφαλή της είναι ο Χριστός, πλήρωμα δε αυτής οι πιστοί, κλήρος και
λαός). Και η Εκκλησία αυτή είναι στύλος και στερεόν θεμέλιον της
αληθείας. 16 Και πράγματι είναι μεγάλο το
μυστήριον της ευσεβείας, όπως μας το εδίδαξεν ο Κυριος. Ο Θεός εφανερώθη
με σάρκα ανθρωπίνην εν μέσω των ανθρώπων, εμαρτυρήθη με τα καταπληκτικά
σημεία του Αγίου Πνεύματος ως ο απόλυτα αναμάρτητος και δίκαιος Υιός
του Θεού, έγινεν ορατός ως άνθρωπος από τους αγγέλους, εκηρύχθη μεταξύ
των εθνικών, επιστεύθη στον κόσμον ως σωτήρ του κόσμου, ανελήφθη στους
ουρανούς με δόξαν. ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' Δ´ 1 - 5
1
Το δε Αγιον Πνεύμα ρητώς λέγει και προλέγει, ότι κατά τους κατόπιν
χρόνους σκληρυμένοι μερικοί, εξ αιτίας της αμαρτωλότητός των, θα
αποστατήσουν από την ορθήν πίστιν και θα προσέχουν εις πνεύματα πλάνης
και εις δαιμονικάς διδασκαλίας. 2 Θα δίδουν
προσοχήν και πίστιν εις διδασκάλους του ψεύδους και της πλάνης, οι
οποίοι θα έχουν αναίσθητον και ανάλγητον, σαν καυτηριασμένην, την
συνείδησίν των. 3 Οι ασυνείδητοι αυτοί
ψευδολόγοι θα εμποδίζουν τους ανθρώπους να έρχωνται εις γάμον, θα
διδάσκουν ότι πρέπει να απέχουν οι άνθρωποι από φαγητά, τα οποία εν
τούτοις ο ίδιος ο Θεός τα έδωσε, δια να τα τρώγουν και τα απολαμβάνουν
με ευγνωμοσύνην προς τον Θεόν οι πιστοί και οι προχωρημένοι εις την
πλήρη γνώσιν της αληθείας. 4 Διότι κάθε τι,
που έκτισεν ο Θεός και το έδωσε προς τροφήν στους ανθρώπους, είναι καλόν
και κανένα από αυτά δεν είναι μολυσμένον και άξιον περιφρονήσεως, αρκεί
μόνον να λαμβάνεται με ευγνωμοσύνην και ευχαριστίαν προς τον Θεόν. 5 Διότι κάθε τι προς τροφήν γίνεται καθαρόν και άγιον με τον λόγον και την προσευχήν μας προς τον Θεόν.
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου πρό τῶν Φώτων (Μτθ. γ΄ 1-6).
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Γ´ 1 - 6
1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας 2 καὶ λέγων· Μετανοεῖτε· ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3
οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· Φωνὴ βοῶντος
ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους
αὐτοῦ. 4 Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχεν τὸ ἔνδυμα
αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ
τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ’ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Γ´ 1 - 6
1
Κατά τας ημέρας εκείνας (που ο Ιησούς εζούσε αφανής εις την Ναζαρέτ)
έκαμε την εμφάνισίν του ο Ιωάννης ο βαπτιστής και εκήρυσσε εις την
έρημος της Ιουδαίας (που ευρίσκεται εις τα βόρεια της Νεκράς θαλάσσης). 2
Και έλεγε· “μετανοείτε, αλλάξατε φρονήματα και ζωήν, διότι η βασιλεία
των ουρανών (την οποίαν θα μας φέρη ο Μεσσίας) έχει πλέον πλησιάσει”. 3
Αυτός δε ο Ιωάννης ήτο εκείνος, δια τον οποίον είχε προφητεύσει ο
Ησαΐας λέγων· “φωνή ανθρώπου ο οποίος κράζει μεγαλοφώνως εις την έρημον·
Ετοιμάσατε τον δρόμον του Κυρίου, κάματε ευθείς και ομαλούς τους
δρόμους αυτού· (δηλαδή προπαρασκευάσατε τις καρδιές σας και καθαρίσατε
τις ψυχές σας, δια να τις επισκεφθή ο Κυριος). 4
Ο δε Ιωάννης (αφοσιωμένος στον Κυριον και την αποστολήν του) εζούσε
ασκητικήν ζωήν· εφορούσε ένδυμα από τρίχας καμήλου και δερματίνην ζώνην,
γύρω από την μέσην του. Ετρωγε δε μόνον ακρίδας (από εκείνας, που
κοπάδια ήρχοντο από την Αραβίαν και τας άλλας περιοχάς) και μέλι, το
οποίον άγρια μελίσσια αποθήκευαν εις σχισμάς βράχων η κουφάλες δένδρων. 5
Οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και όλης της Ιουδαίας και όλης της περιοχής
δεξιά και αριστερά του Ιορδάνου έβγαιναν τότε εις την έρημον προς τον
Ιωάννην. 6 Και εβαπτίζοντο από αυτόν στον Ιορδάνην, όπου συγχρόνως εξωμολογούντο και τας αμαρτίας των.
http://www.saint.gr/index.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου