Πάντα τρίτος…

Ὁ Χριστιανός ποτέ δέν πρέπει νά ζεῖ γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά πάντα γιά τόν Θεό καί γιά τόν πλησίον. Ἔτσι ζεῖ σταυρικά ἔχοντας τίς δύο ἀγάπες: Τήν κάθετη ἀγάπη πρός τόν Θεό (τό κατακόρυφο σκέλος τοῦ Σταυροῦ) καί τήν ὅμοια μέ αὐτή ὁριζόντια ἀγάπη πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους (τό ὁριζόντιο σκέλος τοῦ Σταυροῦ).Ὅταν ζοῦμε ἔτσι τότε ἔχουμε σωστή καί τήν τρίτη ἀγάπη: τήν ἀγάπη πρός τόν ἑαυτό μας.

Ενός πιτσιρίκου μαθητή, εσωτερικού σε κάποιο σχολείο, είχαν τελειώσει οι διακοπές του και στο τρένο που θα τον έφερνε στο σχολείο ήταν η μητέρα του για να τον αποχαιρετήσει.

Δίπλα του καθόταν ένας άλλος πιτσιρίκος, συμμαθητής του και φίλος του. Μόλις το τρένο άρχισε να κυλά στις ράγες, η μητέρα του μικρού άρχισε να φωνάζει δυνατά: «Και μην ξεχνάς αυτό που σου είπα,να είσαι πάντα τρίτος». «Ναι μητέρα», απάντησε αυτός. Ο φίλος του και συμμαθητής του απόρησε: «Εμένα η μητέρα μου θέλει να είμαι πρώτος. Πως συμβαίνει η δική σου μητέρα να σου ζητά να είσαι τρίτος;». Τότε αυτός εξήγησε το νόημα των λόγων της μητέρας του. «Τρίτος θέλει να πει, πως πρώτος πρέπει να είναι πάντα ο Θεός, δεύτερος πρέπει να είναι ο πλησίον μου και τρίτος πρέπει να είμαι εγώ. Βλέπεις η μητέρα του ήταν πιστή χριστιανή».

Ο εγωισμός είναι μια κατάρα, που δηλητηριάζει τη ζωή του ανθρώπου, τον κάνει δυστυχισμένο και διαρκώς τον φέρνει σε συγκρούσεις με τους άλλους. Ο εγωισμός είναι το αντίθετο της αγάπης, είναι η αγάπη μόνο για το άτομό μας, είναι μια διαστρέβλωση του χαρακτήρα, μια παραφροσύνη. Μόνο όταν η αγάπη του Χριστού πλημμυρίσει την καρδιά μας, μπορούμε να αγαπάμε τον διπλανό μας σαν τον εαυτό μας, να τον νοιαζόμαστε και να τον αναγνωρίζουμε παραμερίζοντας τον εαυτό μας και τα δικά μας.

Κύριε, καθάρισε την καρδιά μου από κάθε υπόλειμμα εγωισμού, υπερηφάνειας, αλαζονείας και κάνε με άνθρωπο απλό, ταπεινό, που να δίνω προτεραιότητα στους άλλους και να τους θεωρώ όλους υπερέχοντας.

Πηγή: http://otheosagapiesti.blogspot.com/2011/03/blog-post_18.html

http://iliaxtida.wordpress.com/2011/09/13/tritos/