α) Όσοι αρνούνται τη χάρη του Θεού, την θεία ευσπλαχνία, τη φιλανθρωπία και την Πρόνοια του Θεού.
β) Όσοι περιφρονούν τον θειο νόμο.
γ) Όσοι αρνούνται τις ενέργειες τού Άγιου Πνεύματος και αποδίδουν αυτές σε άλλες δυνάμεις (στις δυνάμεις τού σκότους, στον πονηρό).
δ) Όσοι αρνούνται τις δωρεές και τούς καρπούς τού Άγιου Πνεύματος. Οι Φαρισαίοι βλασφημούσαν κατά τού Άγιου Πνεύματος όταν έλεγαν ότι: «Ούτος ουκ εκβάλλει τά δαιμόνια ειμή εν τω Βεελζεβούλ, άρχοντι των δαιμονίων» (Ματθ. ιβ', 24), δηλαδή:
«Οι Φαρισαίοι, όταν είδαν ότι όλα τα πλήθη τού λαού εκπλήσσονταν από τη διδασκαλία και τα θαύματα τού Χριστού και Τον ακολουθούσαν με πίστη ως Σωτήρα και Λυτρωτή τους, τότε φθόνησαν τόσο πολύ τη δόξα τού Χριστού και για να εξουδετερώσουν την εντύπωση πού προκαλούσαν τα θαύματα Του είπαν: Αυτός δεν βγάζει τα δαιμόνια παρά με την βοήθεια και τη δύναμη τού Βελζεβούλ, τού σατανά, πού είναι ό άρχοντας των δαιμονίων».
ε) Όσοι έχουν περισσή πεποίθηση στην ευσπλαχνία [μόνο] τού Θεού και αρνούνται τη δικαιοσύνη Του.
στ) Όσοι δεν έχουν καμιά ελπίδα στον Θεό (δηλαδή, όσοι έπαψαν νά ελπίζουν στον Θεό και απελπίστηκαν).
ζ) Όσοι αθετούν την πίστη στον Υιό τού Θεού, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.
η) Όσοι πολεμούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
θ) Οι κακόδοξοι πού καταδιώκουν την Εκκλησία.
ι) Οι απεγνωσμένοι (δηλαδή, όσοι κυριεύτηκαν τελείως από την απελπισία και αρνούνται την παντοδυναμία, τη φιλανθρωπία, την αγαθότητα και την Πρόνοια τού Θεού)].
(Αγίου Νεκταρίου -Κεφάλαια Ορθόδοξης Κατήχησης, μετφρ. Δ.Μούζη, σελ 123)
β) Όσοι περιφρονούν τον θειο νόμο.
γ) Όσοι αρνούνται τις ενέργειες τού Άγιου Πνεύματος και αποδίδουν αυτές σε άλλες δυνάμεις (στις δυνάμεις τού σκότους, στον πονηρό).
δ) Όσοι αρνούνται τις δωρεές και τούς καρπούς τού Άγιου Πνεύματος. Οι Φαρισαίοι βλασφημούσαν κατά τού Άγιου Πνεύματος όταν έλεγαν ότι: «Ούτος ουκ εκβάλλει τά δαιμόνια ειμή εν τω Βεελζεβούλ, άρχοντι των δαιμονίων» (Ματθ. ιβ', 24), δηλαδή:
«Οι Φαρισαίοι, όταν είδαν ότι όλα τα πλήθη τού λαού εκπλήσσονταν από τη διδασκαλία και τα θαύματα τού Χριστού και Τον ακολουθούσαν με πίστη ως Σωτήρα και Λυτρωτή τους, τότε φθόνησαν τόσο πολύ τη δόξα τού Χριστού και για να εξουδετερώσουν την εντύπωση πού προκαλούσαν τα θαύματα Του είπαν: Αυτός δεν βγάζει τα δαιμόνια παρά με την βοήθεια και τη δύναμη τού Βελζεβούλ, τού σατανά, πού είναι ό άρχοντας των δαιμονίων».
ε) Όσοι έχουν περισσή πεποίθηση στην ευσπλαχνία [μόνο] τού Θεού και αρνούνται τη δικαιοσύνη Του.
στ) Όσοι δεν έχουν καμιά ελπίδα στον Θεό (δηλαδή, όσοι έπαψαν νά ελπίζουν στον Θεό και απελπίστηκαν).
ζ) Όσοι αθετούν την πίστη στον Υιό τού Θεού, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.
η) Όσοι πολεμούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
θ) Οι κακόδοξοι πού καταδιώκουν την Εκκλησία.
ι) Οι απεγνωσμένοι (δηλαδή, όσοι κυριεύτηκαν τελείως από την απελπισία και αρνούνται την παντοδυναμία, τη φιλανθρωπία, την αγαθότητα και την Πρόνοια τού Θεού)].
(Αγίου Νεκταρίου -Κεφάλαια Ορθόδοξης Κατήχησης, μετφρ. Δ.Μούζη, σελ 123)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου