«Κάποτε, ἕνας ταλαίπωρος ἄνθρωπος, πολύ νέος, ἦρθε καί μοῦ λέει :
«Σᾶς παρακαλῶ, θέλω νά ἀνοίξω σοῦπερ μάρκετ. Θά ἤθελα ἀπό τούς φίλους καί τούς γνωστούς σας, ἐσεῖς πού ξέρετε, νά μοῦ δανείσουν χρήματα». «Παιδάκι μου», - τοῦ λέω - «θά πῶ στόν κόσμο νά σοῦ δανείσουν;
Δέν μπορῶ νά τό κάνω αὐτό τό πρᾶγμα».
«Μά … ».
«Δέν μπορῶ θά ἐκτεθῶ».
«Ὄχι, παιδί μου, τοῦ λέω, δέν εἶναι δυνατόν».
Ἀγαπητοί μου, μετά ἀπό λίγο αὐτός ὁ ἄνθρωπος πνίγηκε στή θάλασσα! Ἄν εἶχε δανειστεῖ, τί θά γινόταν, πῶς ἐγώ θά εἶχα ἐκτεθεῖ στόν κόσμο, νά τούς πῶ «δανεῖστε του»;
Εἶναι δυνατόν;
Σημειώσατε δέ, εἰδικά ὁ κληρικός, δέν μπορεῖ νά μπαίνει ἐγγυητής ἐπ’ οὐδενί λόγῳ, καί νά εἶναι μάλιστα καί καλόγηρος!».
Απόσπασμα από την249 η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης
« Σοφία Σειράχ ».
Πηγή : "Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου