Ἀπόσπασμα 17/10/21
Σήμερα ποὺ γιορτάζουμε, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, γιατὶ γιορτάζουμε τὴν Ζ’Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ τοὺς Πατέρες ποὺ συγκρότησαν αὐτὴν τὴν Σύνοδο, θυμόμαστε τί εἶναι οἱ Ἅγιες Εἰκόνες. Οὐσιαστικά, εἶναι ἕνα παράθυρο στὸν οὐρανό. Μέσα ἀπὸ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, μπορεῖ νὰ δεῖ ὁ Χριστιανὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ εἶναι πάρα πολὺ σπουδαῖο πράγμα οἱ Ἅγιες Εἰκόνες, καὶ πάρα πολὺ καλὰ κάνουνε οἱ ἁπλοὶ Χριστιανοί, οἱ ἀμόρφωτοι κοσμικὰ ἀλλὰ μὲ τὴν μόρφωση τῆς εὐσεβείας, οἱ ὁποῖοι σέβονται πάρα πολὺ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, καὶ μάλιστα καὶ τὰ ἁπλά, τὰ μικρὰ εἰκονάκια, αὐτὰ τὰ χάρτινα ποὺ κυκλοφοροῦν εὑρέως στὶς ἡμέρες μας. Καὶ πρέπει νὰ τὰ σεβόμαστε γιατὶ καὶ ἡ πιὸ μικρὴ, καὶ ἡ πιὸ ἀπὸ εὐτελὲς, θὰ λέγαμε, ὑλικὸ φτιαγμένη Εἰκόνα, εἶναι πηγὴ Θείας Χάριτος, ἐφόσον τὴν ἀσπαζόμαστε μὲ εὐλάβεια.
Οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ δὲν δέχονται, ἔχουν ἀπορρίψει τὴν Ζ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν προσκυνοῦν. Δὲν ἀσπάζονται τὶς Ἅγιες Εἰκόνες. Ἁπλῶς, κάνουν ἀπὸ μακριὰ μιὰ ὑπόκλιση, καὶ ἀπ’ ὅτι φαίνεται, κάτι τέτοιο θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν καὶ στοὺς Ὀρθοδόξους μὲ τὰ φίμωτρα· νὰ τοὺς ἀναγκάζουν νὰ βλασφημοῦν στὶς Ἅγιες Εἰκόνες, νὰ μὴν τὶς προσκυνοῦν, νὰ μὴν τὶς ἀσπάζονται.
Ὅπως ὅρισε ἡ Ζ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καὶ οἱ Ἅγιοι τριακόσιοι ἑξήντα ἑπτὰ Πατέρες ποὺ γιορτάζουμε σήμερα, οἱ ὁποῖοι ὅρισαν ὅτι ὅποιος δὲν ἀσπάζεται, δὲν φιλᾶ δηλαδή, τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, αὐτὸς εἶναι ἀναθεματισμένος. Δηλαδή, χωρισμένος ἀπὸ τὸν Χριστό, καὶ προορισμένος γιὰ τὴν αἰώνια κόλαση. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πόσο μεγάλη βλασφημία εἶναι αὐτὸ ποὺ γίνεται στὶς μέρες μας, νὰ πηγαίνουν κάποιοι καὶ νὰ προσκυνοῦν μὲ τὸ φίμωτρο. Οὐσιαστικά, νὰ φιλᾶνε τὸ πανὶ ποὺ φορᾶνε καὶ ὄχι νὰ ἀσπάζονται τὴν Ἅγια Εἰκόνα, ἡ ὁποία εἶναι πηγὴ Χάριτος καὶ δὲν ἔχει καμία ἀνάγκη ἀπὸ ἀπολύμανση, ὅπως δυστυχῶς, τὸ κάνουν κι αυτό.
Δὲν λέμε νὰ μὴν καθαρίζονται οἱ Ἅγιες Εἰκόνες, γιατὶ δυστυχῶς, πηγαίνουνε κάποιες μὲ βαμμένα χείλη καὶ ἀφήνουν ἐκεῖ τὰ ἀποτυπώματά τους. Αλλὰ δὲν πρέπει σὲ καμιὰ περίπτωση νὰ φοβόμαστε ὅτι θὰ πάρουμε μικρόβιο ἀπὸ τὴν Εἰκόνα, ἀπὸ τὸν ἀσπασμὸ κάποιου ἄλλου στὴν Ἅγια Εἰκόνα. Μέσα στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία, βεβαίως ὑπάρχουνε ὅλα τὰ μικρόβια καὶ ὅλοι οἱ μικροοργανισμοὶ ποὺ ὑπάρχουν συνήθως, ἀλλὰ δὲν ἐνεργοῦν βλαπτικά. Δὲν βλάπτουν κανένα γιατὶ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποία ρυθμίζει τὰ πάντα καὶ μᾶς ἁγιάζει, καὶ ὅπως λέμε στὶς Ἅγιες Εὐχές, μᾶς θεώνει. Μᾶς κάνει πῦρ Θεῖον. Καὶ τὸ πῦρ τὸ Θεϊκὸ δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ μολυνθεῖ οὔτε νὰ μολύνει κανένα.
Οἱ Χριστιανοὶ μέσα στὴν Θεία Λατρεία μέσα στὸν ναό, γίνονται ὅλοι πῦρ καὶ φωτιά, Θεϊκὴ φωτιά, καὶ ἑπομένως, δὲν ἔχουν νὰ φοβηθοῦν τίποτε ἀπὸ μολυσμό. Γι’ αυτὸ καὶ εἶναι βλασφημία νὰ ἀπολυμαίνεται ὁ ναὸς ἤ οἱ Ἅγιες Εἰκόνες, καὶ χρειάζεται μετὰ νὰ γίνει πάλι ἡ Ἀκολουθία ἐπὶ βεβηλώσει ναοῦ, ὅταν γίνεται τέτοια ἀπολύμανση στὸν ναό. Καὶ ὅπως διάβασα στὶς εἰδήσεις, ἕνας ἀπὸ τοὺς ναοὺς ποὺ εἶχε γίνει ἀπολύμανση στὴν Κρήτη, γκρεμίστηκε μὲ τὸν πρόσφατο σεισμό.
Ὁ Θεὸς δὲν θέλει νὰ βλασφημοῦμε καὶ νὰ δίνουμε ἕνα λάθος μήνυμα ὅτι μέσα στὸν ναὸ κινδυνεύουμε, γιατὶ αὐτὸ τὸ μήνυμα δίνει αὐτὸς ποὺ φοράει τὸ φίμωτρο μέσα στὸν ναό, ὅτι βρίσκεται σ’ ἕνα χῶρο ἐπικίνδυνο ποὺ μπορεῖ νὰ μολύνει ἤ νὰ μολυνθεῖ. Καὶ αὐτὸ εἶναι μία βλασφημία στὸν Θεό, καὶ σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν πρέπει νὰ τὸ κάνουμε αὐτό.
Ἄς θυμηθοῦμε, λοιπόν, τοὺς ἀγῶνες ποὺ ἔκαναν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας ἑκατὸ πενήντα χρόνια ἐναντίον τῶν Εἰκονομάχων, τῶν ἀσεβῶν αὐτῶν ποὺ τὸ ἔπαιζαν κουλτουριάρηδες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, καὶ μορφωμένοι καὶ ἀνώτεροι πνευματικοὶ ἄνθρωποι, καὶ ὀνόμαζαν εἰδωλολάτρες καὶ εἰκονολάτρες αὐτοὺς ποὺ προσκυνοῦσαν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες. Ὅμως, ὅπως ἀκούσαμε καὶ εἰς τὸ Ἀνάγνωσμα, ἡ τιμὴ δὲν πηγαίνει στὸ ξύλο ἤ στὸ πλαστικὸ ἤ στὸ τζάμι, ἀλλὰ πηγαίνει στὸ πρωτότυπο. Πηγαίνει στὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο, στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων μας. Καὶ ὅποιος δὲν προσκυνᾶ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, δὲν τὶς ἀσπάζεται, οὐσιαστικά, δὲν ἀναγνωρίζει τὴν σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή, ἀναιρεῖ τὸ μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως, γιατὶ ἡ Ἅγια Εἰκόνα εἶναι, ἀκριβῶς, ἡ πιστοποίησις ὅτι ὁ Θεός, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος. Πῆρε ἀνθρώπινη φύση, πῆρε σάρκα, καὶ ἑπομένως, ἔχει σῶμα, ἔχει σχῆμα, ἔχει πρόσωπο μὲ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Καὶ μποροῦμε, ἑπομένως, νὰ Τὸν ζωγραφίσουμε, νὰ Τὸν ἀπεικονίσουμε.
Ἕνας, λοιπόν, ποὺ δὲν παραδέχεται καὶ δὲν προσκυνᾶ καὶ δὲν ἀσπάζεται τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, οὐσιαστικὰ, βλασφημεῖ σὲ αὐτὸ τὸ μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως, καὶ δὲν μπορεῖ, φυσικά, νὰ σωθεῖ ἄν παραμείνει σ’ αὐτό.
Τὰ λέμε, λοιπόν, αὐτὰ γιὰ νὰ τὰ ἔχουμε ὑπόψη μας καὶ βαθιὰ χαραγμένα μέσα μας, καὶ νὰ ἐνημερώνουμε καὶ τοὺς ἄλλους μὲ ἀγάπη, καὶ νὰ μὴν πέφτουμε ποτὲ σ’ αὐτὴν τὴν φρικτὴ βλασφημία τῆς Εἰκονομαχίας. Πρόσφατα, διάβασα ὅτι σ’ ἕνα νοσοκομεῖο στὴ Β. Ἑλλάδα, ἐδῶ στὴν Μακεδονία, μπῆκαν μέσα καὶ μὲ τὸ ἔτσι θέλω κατέβασαν ὅλες τὶς Ἅγιες Εἰκόνες, γιὰ νὰ μήν, λέει, ἐνοχλοῦνται αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀλλόθρησκοι. Δὲν ξέρω ἄν εἶναι ἀληθές, ἀλλὰ ἄν εἶναι, εἶναι τραγικὸ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες νὰ ἀσεβοῦν καὶ νὰ ἐπαναλαμβάνουν τὴν Εἰκονομαχία, ἡ ὁποία καταταλαιπώρησε τὴν Ἐκκλησία μας ἑκατὸ πενήντα χρόνια καὶ καταδικάστηκε ὡς αἵρεση, ὡς φοβερὴ αἵρεση.
Καὶ αὐτοὶ ποὺ ἔρχονται ἀπ’ ἔξω, ὀφείλουν νὰ σεβαστοῦν τὴν Παράδοσή μας, τὴν Πίστη μας, καὶ ὄχι νὰ θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν τὰ δικά τους πιστεύω.
Αὐτὰ ἤθελα νὰ πῶ στὴν ἀγάπη σας, καὶ νὰ παρακαλοῦμε τοὺς Ἅγιους Πατέρες ποὺ γιορτάζουμε σήμερα, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς Ἅγιους Πατέρες, νὰ μεσιτεύουν γιὰ μᾶς, νὰ μᾶς δίνουν θάρρος ὥστε νὰ μὴν ὑποκύψουμε στὴν σύγχρονη Εἰκονομαχία, ποὺ δὲν εἶναι μόνο αὐτὴ ἡ τάση, αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία τῶν ἀντιχρίστων νὰ κατεβάσουν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες ἀπὸ ὅλα τὰ δημόσια κτήρια καὶ ἀπὸ τὰ νοσοκομεῖα, ἀλλὰ κυρίως, νὰ σβήσουν τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ στὸν ἄνθρωπο. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ μεγάλη Εἰκονομαχία. Καὶ αὐτὸ θέλουν νὰ κάνουν μὲ τὴν σειρὰ αὐτὴ τῶν διαβολίων, καὶ μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέτρα, καὶ μὲ τὸ φίμωτρο. Νὰ μὴν ὑπάρχει πρόσωπο, νὰ μὴν φαίνεται ἡ Εἰκόνα τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, ἡ ὁποία, βεβαίως, εἶναι κυρίως τὸ νοερὸ καὶ τὸ αὐτεξούσιο, ἡ ἐλευθερία, ἀλλὰ εἶναι καὶ ὁ ὅλος ἄνθρωπος. Τὸ κατ’ εἰκόνα εἶναι καὶ στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ πρέπει νὰ λατρεύουμε τὸν Θεό, μὲ ἀκάλυπτο πρόσωπο, καὶ νὰ Τὸν δοξάζουμε καὶ νὰ δεχόμαστε τὸ Ἄκτιστο Φῶς. Ὁ Θεὸς θέλει νὰ βλέπει πρόσωπα καὶ ὄχι μιὰ ἀπρόσωπη μάζα, φιμωμένη μὲ αὐτὰ τὰ πανιά. Γιατὶ αὐτὸ εἶναι κάτι τελείως ἀντίθετο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἄς ἀντισταθοῦμε, λοιπόν, στὴν σύγχρονη Εἰκονομαχία, παντοῦ καὶ πάντοτε, καὶ ἄς φανερώνουμε τὸ πρόσωπό μας καὶ ἄς χαιρόμαστε νὰ βλέπουμε τὸ πρόσωπο τοῦ ἄλλου, καὶ νὰ κοινωνοῦμε μαζί του, βλέποντας ὅλες τὶς ἐκφράσεις του. Καὶ ἐπίσης, νὰ προσευχόμαστε γιὰ τὴν σωτηρία ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.
Τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν δόξα πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου