«Κύριε, Συ που με αξίωσες να έλθω στο σχήμα των αγίων αυτών γερόντων, αξίωσε με ν’ ακολουθήσω και τα ίχνη τους»
Ο μακάριος Ζωσιμάς διηγήθηκε για κάποιον γέροντα τα εξής:
- Θέλουμε όλα όσα έχεις στο κελί σου. Κι εκείνος απάντησε:
- Όσα σας φαίνονται καλά, παιδιά μου, πάρτε τα.
Τα πήραν λοιπόν όλα και έφυγαν. Άφησαν μόνο ένα σκαλιστήρι. Το παίρνει αμέσως ο γέροντας και τρέχει πίσω τους φωνάζοντας:
Οι ληστές τότε, θαυμάζοντας την ανεξικακία του, τα επέστρεψαν όλα στο κελί του και μετανοημένοι είπαν μεταξύ τους:
- Πραγματικά ο άνθρωπος αυτός είναι του θεού...
- Ξέρεις, αββα μου, αυτά το περιστατικό πολύ με ωφέλησε.
- Πώς, πάτερ; τον ρώτησα εγώ. Και μου διηγήθηκε:
- Κάποτε που έμενα στα μέρη του Ιορδάνη, τα διάβασα, θαύμασα τον γέροντα κι έλεγα:
«Κύριε, Συ που με αξίωσες να έλθω στα σχήμα των αγίων αυτών γερόντων, αξίωσε με ν’ ακολουθήσω και τα ίχνη τους».
Άνοιξα και τους δέχθηκα με ιλαρότητα. Άναψα ένα λυχνάρι και άρχισα να τους δείχνω τα πράγματα λέγοντας:
- Μην ανησυχείτε. Πιστεύω ότι με τη χάρη του Κυρίου δεν θα σας κρύψω τίποτε.
- Έχεις χρυσάφι; με ρωτούν.
- Ναι, έχω τρία νομίσματα.
Και άνοιξα μπροστά τους ένα κουτί. Τα πήραν κι έφυγαν με ειρήνη.
Τότε εγώ συνεχίζει ο αββάς Ζωσιμάς αστειευόμενος του είπα:
- Γύρισαν, όπως και στον γέροντα; Μου απαντάει αμέσως:
- Ο Θεός να μην το δώσει, γιατί εγώ δεν ήθελα να επιστρέψουν.
https://wra9.blogspot.com/2019/07/blog-post_3.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου