Τὴν Γερόντισσα Γαλακτία δὲν τὴν γνώριζα. Ἔτυχε ὅμως νὰ τὴν πληροφορηθῶ. Ἔκανα ταξίδι ἀπὸ τὴν Ἀθήνα καὶ τὴν ἐπισκέφθηκα τὸ καλοκαίρι τοῦ 2019. Τὴν περίοδο ἐκείνη εἶχα σχέση μὲ μία κοπέλα ἡ ὁποία μὲ πίεζε νὰ προχωρήσουμε στὴν ὁλοκλήρωση. Ὁ πνευματικός μου μὲ παρότρυνε νὰ τὸ κάνω, λέγοντάς μου πὼς ἀφοῦ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ ὑπάρχει ἡ προοπτικὴ σοβαρῆς ἐξέλιξης τῆς σχέσης δὲν εἶναι μεμπτό.
Ἐγὼ ὡστόσο δὲν ἀναπαυόμουν, γιατί αὐτὸ πού μοῦ ἔλεγε ἦταν ἄκρως ἀντίθετο μὲ τὰ πιστεύω μου. Μετὰ ἀπὸ ἀρκετὴ σκέψη, καὶ ὄντας μπερδεμένος μέσα μου, βρῆκα ἕναν Μητροπολίτη καὶ εἶπα τὸν λογισμό μου. Ἐκεῖνος μὲ παρέπεμψε στὴν Γερόντισσα Γαλακτία στὴν Κρήτη. Ἔκανα τὸ ταξίδι καὶ μὲ ὑποδέχτηκαν...
μὲ χαρά. Ἡ γιαγιούλα ἔλαμπε καὶ εὐωδίαζε! Ἔβγαζε ἀπὸ μέσα της ἕνα μυστικὸ ἀλλὰ δυνατὸ φῶς ποὺ δύσκολα μποροῦσες νὰ τὴν κοιτάξεις. Εἰρήνη βασιλεύει ἐκεῖ.
Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ! Μὲ πόση ἀγάπη μὲ ἀγκάλιασε! Μοῦ εἶπε ἐπιτακτικά: «φύγε ἀπὸ τὸν τάδε (εἶπε τὸ ὄνομά του) γιατί θὰ σὲ καταστρέψει»! Ἐπειδὴ τὸ ὄνομα αὐτὸ εἶναι τοῦ συνεταίρου μου (εἶναι ὄχι πολὺ συνηθισμένο ὄνομα), ποὺ εἶναι καλός μου φίλος καὶ ποτὲ δὲν δυσκολευτήκαμε μεταξύ μας, λυπήθηκα. Λυπήθηκα πολύ… Ἡ γιαγιούλα δὲν ἄκουε. Εἶπα στὸν π. Ἀντώνιο γιατί στενοχωρήθηκα. Μοῦ ἀπάντησε ὅτι ἀποκλείεται νὰ ἐννοεῖ τὸν συνεταῖρο σου. Ἡ γιαγιούλα ἀμέσως διευκρίνισε. Κατάλαβε τὴν ἔνστασή μου μὲ τρόπο πνευματικό. «ὄχι αὐτὸν ποὺ νομίζεις! Τὸν παπὰ ποὺ θὰ εἶναι ξώπαπας! (ποὺ θὰ τὰ πετάξει, ποὺ θὰ παύσει νὰ εἶναι ἱερέας). Αὐτὸς παιδί μου βάζει πέπλα στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν τοὺς ἀφήνει νὰ βλέπουν καθαρὰ τὸν Χριστό. Ἐσὺ φύγε τώρα!!!».
Ἀμέσως ἀντιλήφθηκα καὶ θαύμασα! Ἀπάντησε στὸ ἐρώτημα γιὰ τὸ ὁποῖο ἦρθα! Ἔπειτα φανέρωσε τὴν ἐπαγγελματική μου ἰδιότητα, μοῦ περιέγραψε πώς δουλεύω καὶ ἄλλα θέματα τῆς προσωπικῆς μου ζωῆς! Ἔφυγα ἀέρινος, ἀνάλαφρος, παραδεισένιος…
Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2020 ζήτησα νὰ τὴν ξαναδῶ. Τότε δὲν δεχόταν πλέον πολλοὺς ἐπισκέπτες. Μὲ ἄφησε ὁ π. Ἀντώνιος καὶ τὸν εὐχαριστῶ. Πῆγα στὶς 4 Φεβρουαρίου. Μὲ ἀπασχολοῦσε τὸ θέμα, τί νὰ κάνω στὴν ζωή μου. Νὰ γίνω Μοναχὸς ἢ νὰ ἀκολουθήσω τὸν ἔγγαμο βίο; Ἡ παλαιὰ σχέση μου δὲν προχώρησε τελικά. Ἔπειτα σκεφτόμουν, ἂν νυμφευθῶ, πῶς θὰ συνυπάρχω μὲ τὴν γυναίκα μου καὶ μετὰ θὰ προσεύχομαι; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συνδυάζεται ἡ συνεύρεση τῶν συζύγων μὲ τὴν ἄσκηση καὶ τὸν πνευματικὸ βίο; Δὲν εἶναι ἀντίθετα αὐτά;
Αὐτὰ καὶ ἄλλα μὲ ἀπασχολοῦσαν. Πῆγα ἐκεῖνο τὸ πρωί, ζήτησα τὴν εὐχή της. Μοῦ ἔδειξε τὴν ἀγάπη της μὲ ἐγκαρδιότητα ἁγίου. Δὲν ρώτησα τίποτα γιατί δὲν ἄκουε καθόλου καὶ γιατί λόγῳ τῶν ἐγκεφαλικῶν δὲν συγκρατοῦσε καθόλου αὐτὰ ποὺ ἄκουε. Ἔμεινα ὅλη τὴν ἡμέρα μαζί της μέχρι τὸ βράδυ ποὺ θὰ ταξίδευα καὶ πάλι. Δὲν μοῦ μιλοῦσε καὶ ὁμολογῶ πὼς εἶχα ἀπογοητευτεῖ γι’ αὐτὸ κάπως μέσα μου, ἀλλὰ προσευχόμουν. Ὁ π. Ἀντώνιος ἔφυγε γιὰ κηδεία σὲ χωριὸ μακρινό. Τὸ βράδυ κατὰ τὶς 7μμ ἦταν γεμάτο τὸ δωμάτιό της ἀπὸ τὶς κυρίες ποὺ τὴν ὑπηρετοῦσαν. Ἦταν ἐκεῖ ὁ π. Ἀντώνιος. Πῆγα νὰ ζητήσω τὴν εὐχή της καὶ νὰ φύγω. Τότε μοῦ εἶπε: «κάτσε τώρα νὰ σοῦ πῶ. Ἐσὺ παιδί μου δὲν κάνεις γιὰ καλόγερος! Θὰ παντρευτεῖς! Ἐσὺ νὰ φροντίζεις νὰ ἔχεις τὸν νοῦ σου στὸν Θεό, στὴν Παναγία, καὶ τοὺς Ἁγίους, χωρὶς ἄγχος καὶ ἀγωνία, καὶ ὅταν ἔρθει ἡ κατάλληλη στιγμὴ θὰ σοῦ φανερωθεῖ μία κοπέλα μὲ τὴν ὁποία θὰ ἑνωθεῖτε μὲ γάμο. Καὶ μὴ φοβᾶσαι. Δὲν εἶναι ἁμαρτία νὰ κοιμᾶσαι μὲ τὴν γυναίκα σου. Δὲν εἶναι ἁμαρτία τὸ φυσιολογικὸ σέξ! Τὸ εὐλόγησε ὁ Θεὸς (πάντοτε μέσα στὸ πλαίσιο τοῦ γάμου) γιὰ νὰ γεννιοῦνται παιδιά, ἀλλὰ καὶ νὰ δένεται τὸ ἀνδρόγυνο μεταξύ του. Ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία παιδί μου εἶναι τὰ βρώμικα, τὰ ἀνώμαλα ποὺ κάνουνε σήμερα, ἐκτὸς ἀλλὰ καὶ ἐντὸς γάμου! Ἐσὺ θὰ προσέχεις τὶς ἅγιες μέρες, θὰ ἀγαπᾶς τὴν γυναίκα σου καὶ ἄφοβα θὰ τὴν ἀγκαλιάζεις. Σιγὰ σιγὰ θὰ πάτε πιὸ ψηλά… ( θὰ γίνεται πνευματικότερος ὁ γάμος σας)».
Δὲν θὰ ξεχάσω τὴν ἀμηχανία καὶ τὴν ἔκπληξη τοῦ π. Ἀντωνίου καὶ τῆς κ. Ριρίκας στὰ λόγια αὐτά. Εἶπαν ὅτι χρησιμοποιεῖ σὰν ὁρολογία πρώτη φορὰ πχ «φυσιολογικὸ σὲξ» κλπ. Τοὺς ἐξήγησα πετώντας ἀπὸ χαρὰ ὅτι αὐτὰ περίμενα! Αὐτὰ ἤθελα νὰ ἀκούσω! Γι’ αὐτὲς τὶς σκέψεις ἔκανα τὸ ταξίδι ἀπὸ τὴν Ἀθήνα! Συνέχισε ἡ γερόντισσα καὶ εἶπε καὶ ἄλλα ποὺ ἀφοροῦσαν τὴν ζωή μου. Τί νὰ πῶ; Πῶς νὰ τελειώσω; Ἄραγε ὑπάρχουν λόγια;
Εὐλογημένη μας γιαγιούλα μὲ τὰ λαμπερὰ προφητικὰ μάτια. Μὲ τὸ ὁλοφώτεινο πρόσωπο καὶ τὴν εὐωδία δὲν θὰ σὲ ξεχάσουμε ποτὲ ποτέ! Κρίμα ποὺ δὲν σὲ γνώρισε ὅλος ὁ κόσμος! Δὲν πειράζει ὅμως! Τώρα εἶσαι πιὸ ζωντανή. Τρέχεις πιὸ γρήγορα. Δὲν πονᾶνε τὰ πόδια σου. Ἂς σὲ φωνάζουν οἱ ἄνθρωποι καὶ θὰ τρέχεις. Τὴν εὐχή σου! Μὴ μὲ ξεχνᾶς ἐκεῖ πάνω ποὺ συμβασιλεύεις μὲ τὸν Χριστό μας.
Υ.Γ.: Περιττὸ νὰ ἀναφέρω ὅτι ὁ πρώην πνευματικός μου ἀποσχηματίστηκε ὅπως τὸ προφήτευσε ἡ γιαγιούλα!
(Υ.Γ. “e-mesara.gr”: Ὁ νέος ποὺ ἔγραψε τὸ παραπάνω κείμενο μένει στὴν Γλυφάδα Ἀττικῆς καὶ τὰ στοιχεῖα του εἶναι στὴν διάθεσή μας).
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2021/06/blog-post_72.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου