«Ἀκόμα καί ἄν Ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό», λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος σέ μία του ἐπιστολή, «σᾶς πεῖ κάτι ἀντίθετο ἀπό αὐτά πού σᾶς λέγω τώρα, νά μήν τόν ἀκούσετε» (Γαλ. 1, 8). Γιατί ὅλοι εἴμαστε ἄνθρωποι καί μποροῦμε νά κάνουμε λάθη. Καί δέν σημαίνει, ὅτι ἄν εἶναι κάποιος σέ μία ὑπεροχική θέση, εἶναι ἱερέας, πρεσβύτερος, ἱερομόναχος, ἀρχιμανδρίτης, ἐπίσκοπος, Πατριάρχης, ἤ ἄν εἶναι μέλος μιᾶς Συνόδου, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι εἶναι ἀλάθητος. Ἀλάθητος εἶναι μόνο ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί στήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί ὅλες αὐτές οἱ Σύνοδοι οἱ ὁποῖες ἔχουν γίνει ἀποδεκτές ἀπό τό σύνολο τῆς Ἐκκλησίας. Κανένας ἄνθρωπος δέν εἶναι ἀλάθητος οὔτε καί καμία Σύνοδος, ἐάν δέν ἔχει τήν ἔγκριση ὅλου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Γι΄ αὐτό ἔχουμε καί Συνόδους ληστρικές, δηλαδή Συνόδους πού ἦταν αἱρετικές καί ἀποφάσισαν πράγματα ἀντίθετα μέ τήν πίστη. Γι’ αὐτό καί ἀπορρίφθηκαν, ἀκυρώθηκαν ἀπό τήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ ἄλλες Συνόδους Ὀρθόδοξες, καί οἱ ἀποφάσεις τους ἐπίσης ἀκυρώθηκαν.
Μᾶς ζητᾶνε νά κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία κάποιοι ἱερεῖς, ἀρχιερεῖς, ἴσως καί ἀπό τούς λαϊκούς κάποιοι τό λένε αὐτό, ὅτι «ἐμεῖς -λέει- κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία ἤ κάνουμε ὑπακοή στόν πνευματικό μας». Ἀλλά ὅπως εἴπαμε, καί ὁ πνευματικός δέν εἶναι ἀλάθητος καί ἡ Ἐκκλησία, μέ τήν ἔννοια πού τό λένε αὐτοί, δηλαδή ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, τά πρόσωπα πού διοικοῦν τήν Ἐκκλησία δέν εἶναι ἄλαθητα ἀπό μόνα τους, οὔτε καί ἐν Συνόδῳ εἶναι ἀλάθητα, ἐφόσον οἱ ἀποφάσεις πού θά πάρουν δέν εἶναι σύμφωνες μέ αὐτό πού κηρύσσει ἡ Ἐκκλησία μας, τό ὀρθόδοξο δόγμα, 2000 χρόνια τώρα, μέσα ἀπό τίς Ἁγίες Οἰκουμενικές Συνόδους καί τίς Τοπικές Συνόδους καί τούς Ἁγίους μας Πατέρες.
Ἄν λοιπόν ἔλθει σήμερα ἕνας ἐπίσκοπος, ἕνας πνευματικός, ἤ μία Σύνοδος καί μᾶς πεῖ πράγματα ἀντίθετα μέ αὐτά πού λέει τό Εὐαγγέλιο, αὐτά πού λένε οἱ Οἰκουμενικές καί Τοπικές Σύνοδοι, οἱ ἀναγνωρισμένες ὡς Ὀρθόδοξες μέσα στήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἄν μᾶς πεῖ ἀντίθετα μέ αὐτά πού λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, δέν θά τούς πιστέψουμε οὔτε θά τούς κάνουμε ὑπακοή.
Ὀφείλουμε νά κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία, ὅπως αὐτή ἔχει φανερωθεῖ, ἔχει φανερώσει τήν ἀλήθειά Της, ἔχει ἐκφραστεῖ -ξαναλέγω- μέσα ἀπό τίς Ἅγιες Οἰκουμενικές Συνόδους καί μέσα ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες.
Γι΄ αὐτό ἰσχύει πάντοτε ὁ λόγος πού ἔχουμε στήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, ὅτι ὀφείλουμε νά εἴμαστε «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν», δηλαδή νά ἀκολουθοῦμε τούς Ἁγίους Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων∙ καί σήμερα μάλιστα γιορτάζουμε τούς Πατέρες τῆς Ε΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στήν Κωνσταντινούπολη.
Ἑπομένως, δέν πρέπει νά καλυπτόμαστε πίσω ἀπό μία κακή ὑπακοή, πού συνήθως μία τέτοια κακή ὑπακοή συμπλέει μέ τά ἄνομα θελήματά μας καί τά πάθη μας, καί λέμε «δέν φταίω ἐγώ, μοῦ τό εἶπε ὁ πνευματικός μου καί ἐγώ κάνω ὑπακοή», ἤ «μοῦ τό εἶπε ὁ ἐπίσκοπός μου, ἐγώ κάνω ὑπακοή στόν ἐπίσκοπο, καί δέν θά δώσω ἐγώ λόγο στό Θεό ὡς ἱερέας, γιατί ὁ ἐπίσκοπος θά δώσει λόγο γιά μένα..». Αὐτό εἶναι λάθος. Μέγα λάθος! Ὁ καθένας θά δώσει λόγο γιά τόν ἑαυτό του, γιά τήν ψυχή του, καί μάλιστα ὁ ἱερέας καί ὁ ἀρχιερέας θά λογοδοτήσει φρικτά γιά τό πῶς ἔζησε καί πῶς κήρυξε καί πῶς μίλησε καί πῶς ἐποίμανε, γιατί ἔχει τό ἔργο τῆς διαποιμάνσεως τοῦ λαοῦ καί ὀφείλει πάντοτε στό λαό νά λέει τήν ἀλήθεια, δηλαδή τόν Χριστό, νά φανερώνει τόν Χριστό. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός καί ὅποιος δέν εἶναι μέ τόν Χριστό δέν εἶναι μέ τήν ἀλήθεια, καί ὅποιος δέν εἶναι μέ τήν ἀλήθεια δέν εἶναι μέ τόν Χριστό.
Γι΄ αὐτό ἀληθινά μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί ἀληθινή Ἐκκλησία εἶναι αὐτή πού εἶναι μέ τήν ἀλήθεια, δηλαδή μέ τόν Χριστό. Ἑπομένως, ὅταν λέμε κάνω ὑπακοή στήν Ἐκκλησία, δέν σημαίνει κάνω ὑπακοή σέ ἕνα πρόσωπο, στόν πνευματικό μου, ἤ στόν ἐπίσκοπο, ἤ στόν Πατριάρχη, ἤ στή Σύνοδο, ἀλλά κάνω ὑπακοή στήν ἀλήθεια πού εἶναι ὁ Χριστός. Ἄν λοιπόν ὅλοι αὐτοί δέν εἶναι μέ τήν ἀλήθεια, μέ τόν Χριστό, ὀφείλουμε νά μήν κάνουμε ὑπακοή, ἐφόσον αὐτά πού μᾶς λένε εἶναι ἀντίθετα μέ αὐτά πού μᾶς λέει ἡ ἀλήθεια, ἡ Ἀλήθεια (μέ κεφαλαῖο), ἡ Αὐτοαλήθεια, δηλαδή ὁ Χριστός μας.
Ἔτσι αὐτά γιά νά ξεκαθαρίσουμε τό θέμα τῆς ὑπακοῆς, γιατί πολλή σύγχυση ὑπάρχει στούς χριστιανούς. Καί πολλοί χριστιανοί, λόγῳ δειλίας δυστυχῶς, ὅταν ἀκοῦνε κάτι ἀπό τό πνευματικό τους, λένε ὅτι αὐτό τό κάνω γιατί ὁ πνευματικός μου μοῦ τό λέει, ἤ δέν μέ ἀφήνει νά κάνω τό ἄλλο γιατί ἔτσι εἶναι ἡ γνώμη του, ἔτσι περνάει τό μήνυμα.. ἀντί νά ποῦνε ὅτι ὁ Χριστός δέν μᾶς τό ἐπιτρέπει, ἡ Αὐτοαλήθεια, πού εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πού εἶναι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ! Καί καλύπτονται καί λένε «δέν μέ ἀφήνει ὁ πνευματικός μου». Δηλαδή ἄν ἤσουνα σέ ἄλλο πνευματικό, ἐνδεχομένως θά ἔκανες ἀντίθετα πράγματα.. Αὐτό εἶναι λανθασμένο φρόνημα, λανθασμένη ἐκκλησιολογία. Καί ὁ πιστός, καί ὁ ἁπλός πιστός, ὄχι μόνο ὁ κληρικός, ὀφείλει νά κάνει ὑπακοή στόν Χριστό. Καί εἶναι ἀξιέπαινοι ἁπλοί χριστιανοί, λαϊκοί χριστιανοί στίς μέρες μας, πού ἀντιδροῦν σέ ὅλα αὐτά τά ἄνομα καί παράνομα καί διεστραμμένα πού ἀκούγονται δυστυχῶς ἀπό πολλούς. Δυστυχῶς καί κληρικούς καί ἀνώτατους κληρικούς, δυστυχῶς!
Πρίν ἀπό πολλά χρόνια ὑπῆρχε ἡ ἐκφράσις ἀντί γιά ἔκτρωση νά λένε κάποιοι, γιά νά δικαιολογήσουν τά ἀδικαιολόγητα καί νά φανερώσουν ὅτι δέν εἶναι κάτι σημαντικό, «διακοπή τῆς κυήσεως». Ἔτσι τό λένε! Καί δέν περίμενα νά τό δῶ αὐτό -δυστυχῶς- σέ ἐκκλησιαστικό κείμενο, σέ συνοδικό κείμενο, καί νά βγεῖ πρός τόν λαό αὐτή ἡ ἔκφραση! Καλά, τό λένε οἱ ἄνθρωποι οἱ ἄθεοι, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι θέλουν νά ποῦν ὅτι ἡ ἔκτρωση δέν εἶναι φόνος, ἀλλά νά τό λένε καί οἱ ἐκκλησιαστικοί σέ κείμενό τους, αὐτό εἶναι ἀπαράδεκτο! Δέν μποροῦμε νά τό δεχτοῦμε! Ποτέ ὁ φόνος, ἡ ἔκτρωση, δέν μπορεῖ νά λέγεται «θεραπευτική διακοπή τῆς κυήσεως», ὅπως τό λανσάρουν τώρα στόν λαό.
Καί ὄχι μόνο, πολλές φορές ἔχουμε μιλήσει γιά αὐτό τό ἐμβόλιο-διαβόλιο καί δέν μποροῦμε νά μή λέμε αὐτά, ἀφενός μέν πού λέει ἡ συνείδησή μας, ὅτι αὐτό εἶναι ἀπαράδεκτο, ἀφοῦ ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ ἐκτρωμένα ἔμβρυα, εἴτε γιά νά γίνουν πειράματα γιά νά ἐλεγχθεῖ τό προϊόν αὐτό εἴτε γιά νά παραχθεῖ τό προϊόν αὐτό. Ἐκεῖ εἶναι τό μέγα πρόβλημα, εἶναι τό πρόβλημα τό πνευματικό, τό ἠθικό. Καί δέν εἶναι μόνο ἰατρικό τό πρόβλημα. Κυρίως εἶναι πνευματικό πρόβλημα.
Καί μετά βεβαίως ἔχουμε καί τά ἰατρικά προβλήματα. Μέ ἐπίσημα στοιχεῖα ἔχουμε πάνω ἀπό 17.000 θανάτους στήν Εὐρώπη καί ἀρκετές χιλιάδες στήν Ἀμερική καί πάνω ἀπό 1,5 ἑκατομμύριο παρενέργειες, σοβαρότατες παρενέργειες, στήν Εὐρώπη, καί ἀντίστοιχο ἀριθμό στήν Ἀμερική. Αὐτά δέν εἶναι συνωμοσιολογία, εἶναι στοιχεῖα ἐπίσημα, ἀπό ἐπίσημους φορεῖς πού καταγράφουν ὅλα αὐτά. Καί ὅπως μᾶς λένε οἱ ἴδιοι, εἶναι τό 1-10% ἀπό αὐτά τά ὁποῖα συμβαίνουν στήν πραγματικότητα (οἱ θάνατοι δηλαδή καί οἱ παρενέργειες)! Γιατί δέν πηγαίνουνε νά δηλώσουν ὅλοι αὐτά πού εἶναι τά ἀποτελέσματα τοῦ ἐμβολίου αὐτοῦ. Πηγαίνει μόνο τό 1-10%. Ἄρα εἶναι πολύ περισσότεροι οἱ θάνατοι καί οἱ παρενέργειες, ἀλλά δέν δηλώνονται. Αὐτό λοιπόν καί μόνο θά ἔπρεπε νά ὑποχρεώσει τούς κυβερνῶντες νά ἀποσύρουν τό ἐμβόλιο, τή στιγμή πού ἄλλα φαρμακευτικά σκευάσματα, ὅταν ἐμφανιστοῦν μερικοί θάνατοι, ἐλάχιστοι θάνατοι, τά ἀποσύρουν ἀμέσως.. καί ὄχι χιλιάδες θάνατοι ὅπως ἔχουμε τώρα καί φοβερές παρενέργειες!
Καί ἀφετέρου, ἔχουμε πεῖ, ὅτι μέ ἐπίσημες μελέτες πού ἔκαναν οἱ Ἰάπωνες ἐπιστήμονες, ἀπέδειξαν ὅτι αὐτά τά ἐμβόλια δημιουργοῦν ἐνισχυτικά ἀντισώματα, δηλαδή ἀντισώματα τά ὁποῖα διασπείρουν τόν ἰό καί καταστρέφουν τόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό. Καί ὅταν ὑπάρχει αὐτό σέ ἕνα ἐμβόλιο, ἀμέσως ἀποσύρεται τό ἐμβόλιο! Οὔτε αὐτό ὅμως τούς ἔκαμψε, γιατί πίσω ἀπό ὅλη αὐτή τήν προσπάθεια κρύβεται τό κίνημα αὐτό τό γνωστό τῆς Παγκοσμιοποίησης, τῶν Σιωνιστῶν, καί τῆς μείωσης τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ καί τοῦ μετανθρωπισμοῦ. Θέλουν νά φτιάξουν ἀνθρώπους μεταλλαγμένους, πού θά εἶναι οὐσιαστικά ὑποχείριά τους, προϊόντα τους, πού θά τούς ἀνήκουν, καί θά εἶναι δοῦλοι καί ρομπότ στήν ὑπηρεσία τῆς ἐλίτ. Ἔτσι ἔχουν ὀνειρευτεῖ. Καί ἴσως κάτι νά καταφέρουν, ἀλλά ὁ τελικός νικητής, τούς πληροφοροῦμε, θά εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος «ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήσει» (Ἀποκ. 6, 2), ὅπως λέει στήν Ἀποκάλυψη. Καί τώρα νικάει καί θά νικήσει στήν τελική μάχη μέ τόν τελικό Ἀντίχριστο.
Ἐμεῖς νά ἔχουμε θάρρος, νά ἔχουμε σταθερότητα καί νά ἔχουμε ξεκαθαρισμένα μέσα μας τά θέματα αὐτά, τῆς ὑπακοῆς καί τῆς ἀληθείας, πού εἶναι ἀκριβῶς αὐτό πού μᾶς λέει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία διαχρονικά 2.000 χρόνια δια τῶν Ἁγίων Πατέρων. Καί δέν μποροῦμε ὅλοι νά ὀνομαζόμαστε «Πατέρες», ἐάν δέν ἔχουμε αὐτήν τήν ὑπακοή, δέν εἴμαστε ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι, τῶν ἀληθινῶν Πατέρων.
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα, ἡ Ἁγία Ἄννα βοήθειά μας σήμερα, καί εὐχόμαστε νά ἔχουμε καλή ἔκβαση τῶν πραγμάτων καί θά εἶναι σίγουρα καλή, καί ὅπως ἔλεγε μία Γερόντισσα, θά πᾶμε ἀπό τό καλό στό καλύτερο, γιατί πάνω ἀπό ὅλα κυβερνάει ὁ καλός μας Θεός καί μετά ἀπό τήν μπόρα αὐτή καί τή μαυρίλα, θά ἔρθει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου