1) Πῶς γίνεται ἕνας γάμος εὐλογημένος; 2) Προσευχή γιά τήν ἑνότητα καί τόν ἁγιασμό τῆς οἰκογένειας

1) ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ

«Ὅπως οἱ ἀφιερωμένοι στόν Θεό, οἱ μοναχοί, ἔτσι καί οι έγγαμοι Χριστιανοί καλούνται και αυτοί να ζήσουν στην προσωπική τους ζωή, το Ευαγγέλιο και τις εντολές του Ιησού Χριστού. Κανείς δεν εξαιρείται από αυτήν την υποχρέωση. Ἡ μετάνοια, η αποβολή της φιλαυτίας και η απόκτηση της φιλοθεΐας και της φιλανθρωπίας, πρέπει να βιώνονται απ΄ όλους»^[1]. Η ΑΓΝΕΙΑ-ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ εἶναι ζητούμενο ὄχι μόνο ἀπό τούς μοναχούς ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν στόν κόσμο.

Ἄς θυμηθοῦμε τόν ἅγιο Ἰωσήφ τόν Πάγκαλο, πού ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς τόν προβάλλει σάν πρότυπο ἁγνότητος.

«Πῶς εἶναι δυνατόν νά κάνω αὐτή τήν ἁμαρτία μπροστά στόν Θεό»; εἶπε καί ἀπέφυγε τόν πειρασμό τῆς Αἰγυπτίας.

Ἄς θυμηθοῦμε ἀκόμη τί σημαίνει ὁ ὕμνος πού ψάλλεται στήν ὀρθόδοξη ἀκολουθία τοῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου:

«Ἅγιοι μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες...». Σημαίνει, μαζί μέ τό στεφάνωμα πού ἔγινε πρίν λίγο, τήν βράβευση γιά τήν νίκη τῶν νυμφευομένων στόν ἀγῶνα τῆς ἁγνότητος· τούς ὑποδηλώνεται δέ ὅτι ἡ ἔγγαμη ζωή εἶναι θυσία (ἀνάλογη μέ τῶν μαρτύρων)· εἶναι ἑκούσια καί ἀμοιβαία προσφορά τοῦ καθενός στόν ἄλλον.

Εἶναι δρόμος γιά τήν πνευματική ὁλοκλήρωση καί τήν θέωση. Εἶναι δρόμος μαρτυρικός μέ ἀσκητικό χαρακτήρα. Ἡ νηστεία, ἡ ἐγκράτεια, ἡ κακοπάθεια, ἡ προσευχή δέν εἶναι μόνο γιά τούς μοναχούς ἀλλά καί γιά τούς ἐγγάμους. Γι’ αυτό καί ὁ ἅγιος Ἀπόστ. Παῦλος γράφει γιά τούς ἐγγάμους καί τούς καλεῖ σέ ἁγνότητα καί σωφροσύνη^[2].

Η ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, διότι αὐτό σημαίνουμε μέ τό ὄνομα «Χριστιανός»: Καλούμαστε νά μιμηθοῦμε τόν Χριστό σέ ὅλα. Ὅπως Ἐκεῖνος εἶναι ἁγνός, ἔτσι καί μεῖς πρέπει νά «ἁγνίζομεν ἑαυτούς».

Αὐτό ἐπιτυγχάνεται ἀπό ἀγάμους καί ἐγγάμους, ὅταν ζοῦμε σωστά μέσα στήν Ἐκκλησία (σάν ζωντανά μέλη Της).

Γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος:

«Ἀγαπητοί͵ νῦν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν͵ καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα. Οἴδαμεν ὅτι ἐὰν φανερωθῇ ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα͵ ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστιν. 3.3 καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ΄ αὐτῷ ἁγνίζειἑαυτὸν καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστιν»^[3].

Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά ὅλες τίς ἄλλες εὐαγγελικές ἐντολές:

τῆς ταπεινοφροσύνης, τῆς ἀγάπης, τῆς ἀκατακρισίας, τῆς πραότητας, τῆς μή προσκόλλησης στά χρήματα, τῆς ἀκτημοσύνης, τῆς ὑπακοῆς κ.λπ. «Βέβαια, είναι κάπως διαφορετικές οι συνθήκες της ζωής, γι’ αυτό στον έγγαμο υπάρχει ανάλογη προσαρμογή.

Πάντως, ό,τι είναι το μοναστήρι για τον μοναχό, είναι η οικογένεια για τον έγγαμο. Εκεί καλείται να εφαρμόσει το θέλημα το Θεού. Ἡ οικογένεια γνωρίζουμε ότι είναι ένας σταυρός. Δεν είναι βίος ανθόσπαρτος· αυτό είναι η ευχή η οποία απέχει από την πραγματικότητα. Μπορεῖ ὅμως μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά γίνει βίος ἀνθόσπαρτος, ὅταν τό ζευγάρι ζεῖ «κατά Θεόν». Η Εκκλησία έβαλε όλη την διδασκαλία της στις ευχές του μυστηρίου του Γάμου. Εκεί φαίνεται ότι οι σύζυγοι πρέπει να διάγουν εν σωφροσύνη και αγάπη και να πορεύονται κατά τις εντολές του Θεού.

Η ευχή του Γάμου:

«Αυτός Δέσποτα Πανάγιε ευλόγησον τον γάμον τούτον και παράσχου τοις δούλοις σου τούτοις ζωήν ειρηνικήν, μακροημέρευσιν, τοις εις αλλήλους αγάπην εν τω συνδέσμω της ειρήνης, σπέρμα μακρόβιον, την επί τέκνοις χάριν, τον αμαράντινον της δόξης στέφανον. Αξίωσον αυτούς ιδείν τέκνα τέκνων, την κοίτην αυτών ανεπιβούλευτον διατήρησον και δος αυτοίς από της δρόσου του ουρανού άνωθεν και από της πιότητος της γης. Έμπλησον τους οίκους αυτών σίτου, ελαίου, οίνου και πάσης αγαθοσύνης ίνα μεταδιδώσι και τοις χρείαν έχουσι, δωρούμενος άμα και πάντα τα προς σωτηρίαν αιτήματα» δείχνει ότι και στην συζυγική ζωή πρέπει να εφαρμόζεται η σωφροσύνη, η αγάπη και η ελεημοσύνη. Άλλωστε ο απώτερος σκοπός και εδώ είναι η σωτηρία.

Είναι χαρακτηριστικές οι ευχές στο τέλος του μυστηρίου, με τις οποίες εύχεται ο ιερέας να εργάζονται και οι δύο σύζυγοι τις εντολές του Θεού:

«Μεγαλύνθητι νυμφίε ως ο Αβραάμ και ευλογήθητι ως ο Ισαάκ και πληθύνθητι ως ο Ιακώβ, πορευόμενος εν ειρήνη και εργαζόμενος εν δικαιοσύνη τας εντολάς του Θεού. Και συ νύμφη μεγαλύνθητι ως η Σάρα και εφράνθητι ως η Ρεβέκκα και πληθύνθητι ως η Ραχήλ, ευφρανομένη τω ιδίω ανδρί φυλάττουσα τους όρους του νόμου ότι ούτως ηυδόκησεν ο Θεός».

Η μνημόνευση ανδρών και γυναικών της Παλαιάς Διαθήκης που αξιώθηκαν θείες οπτασίες και η ευχή να διαφυλάξουν τις ἐντολές του Θεού δείχνουν το ασκητικό περιεχόμενο και τήν σωτηριώδη προοπτική τού κατά Χριστόν Γάμου.

Είναι σαφής η διδασκαλία των αγίων πατέρων ότι ο τρόπος συλλήψεως, κυοφορίας και γεννήσεως του ανθρώπου, αποτελούν τους δερμάτινους χιτώνες που φόρεσε ο Αδάμ μετά την πτώση. Αλλά τελικά ευλογήθηκε αυτός ο τρόπος από τον Θεό. Ο Άγιος Μάξιμος γράφει ότι ο Γάμος, όπως τον γνωρίζουμε εμείς σήμερα, είναι αποτέλεσμα της πτώσεως»^[4]. Δέν ὑπῆρχε πρίν ἀπό τήν πτώση στόν Παράδεισο.

Εἶναι δέ πάλι, ἀναμφισβήτητο ὅτι ΟΛΟΙ, κοσμικοί καί μοναχοί, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΙΝΟΥΜΕ, ΤΟ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Τό πόσο ἁγνούς μᾶς θέλει ὅλους ὁ Θεός, φαίνεται ἀπό τήν ἐντολή πού μᾶς ἔδωσε στήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία Του: «Καθένας πού θά ρίξει τό βλέμμα του πονηρά σέ γυναίκα (καί φυσικά ἀντίστοιχα κάθε γυναίκα σέ ἄντρα) μέ σκοπό νά τήν ἐπιθυμήσει, ἤδη ἔκανε μοιχεία στήν καρδιά του» δηλ. ἁμάρτησε θανάσιμα:

« Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη͵ Οὐ μοιχεύσεις. Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ»^[5]. Ζητεῖται δηλ. ἀπό ὅλους καθαρότητα, ὄχι μόνο στό σῶμα ἀλλά καί στίς αἰσθήσεις, στή γλῶσσα, στίς ἐπιθυμίες, στούς λογισμούς καί στήν καρδία.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://Hristospanagia3.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ Ἤ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ  ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ:

ΑΓΝΟΤΗΤΑ, ΑΣΚΗΣΗ, ΓΑΜΟΣ, ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ, ΠΑΡΘΕΝΙΑ, ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ,

• Ἡ ταπείνωση, ἡ θυσία καί ἡ ἐξαγνισμένη ἀγάπη ὡς συστατικά τοῦ ἐπιτυχημένου Γάμου
• Ἡ ἀοργησία καί ἡ ἁγνότητα ὡς ὅροι τελειότητας τοῦ χριστιανοῦ (mp3)

• Μποροῦν νά σωθοῦν οἱ «κοσμικοί»;
• Η χριστιανική συζυγία: Συμβουλές προς τον σύζυγο (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
• Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο καί ἡ βλάβη πού προξενεῖ ὁ ἔπαινος (mp3) (Γέροντος Πορφυρίου)
• Ἡ ἀπαξίωση τῆς ἁγνότητας καί τῆς καθαρότητας σήμερα

---

[1] http://www.gonia.gr/gonia.php?article=1977&PHPSESSID=6529eda2f1aed42dfa90e62829132807

[2] Τιτ. 2, 4-5. ἵνα σωφρονίζωσιν τὰς νέας φιλάνδρους εἶναι͵ φιλοτέκνους͵ 2.5 σώφρονας͵ ἁγνάς͵ οἰκουρούς͵ ἀγαθάς͵ ὑποτασσομένας τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν͵ ἵνα μὴ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ βλασφημῆται.

[3] Ιωάν. Α΄ 3, 2-3.

[4] http://www.gonia.gr/gonia.php?article=1977&PHPSESSID=6529eda2f1aed42dfa90e62829132807

[5] Ματθ. 5, 27-28.

2) Γέροντος Σωφρονίου: Προσευχή για την ενότητα και τον αγιασμό της οικογένειας!

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου,

ο τή σή αναβάσει ἐπὶ τὸν Γολγοθᾶν ἐξαγοράσας ημάς εκ τής κατάρας τού Νόμου

καὶ αποκαταστήσας τὴν πεπτωκυῖαν εἰκόνα Σου,

ὁ ἐκτείνας ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τὰς ἀχράντους χεῖράς Σου,

ἵνα τὰ ἐσκορπισμένα τέκνα τοῦ Θεοῦ ἐπισυναγάγῃς εἰς ἕν,

καὶ καλέσας τῇ ἐπιφοιτήσει τοῦ Παναγίου Πνεύματος εἰς ἑνότητα πάντας, Σύ , ὁ Ὤν τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα, πρὸ τῆς ἐξόδου Σου ἐπὶ τὴν μεγάλην ταύτην καὶ κοσμοσωτήριον ἱερουργίαν ἐδεήθης τοῦ Πατρός Σου, ἵνα πάντες ἕν ὦμεν,

καθὼς Σὺ εἶ μετὰ τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.

Παράσχου τοίνυν ἡμῖν χάριν καὶ σοφίαν τοῦ ἐκπληροῦν τὴν ἐντολὴν ταύτην καθ’ἑκάστην, καὶ ἐνίσχυσον ἡμᾶς εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἀγάπης ἐκείνης, ἥν Σὺ ἐνετείλω ἡμῖν, εἰπῶν: «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἐγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς».

Δώρησαι ἡμῖν διὰ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος τὴν δύναμιν τοῦ ταπεινοῦν ἑαυτοὺς ὁ εἷς ἐνώπιον τοῦ ἑτέρου, ἐν τῷ κατανοεῖν ὅτι, ἐὰν τις πλείον ἀγαπᾷ, πλείον καὶ ταπεινοῦται.

Δίδαξον ἡμᾶς εὔχεσθαι ὁ εἷς ὑπὲρ τοῦ ἄλλου, ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζειν ἐν ὑπομονῇ, καὶ ἕνωσον ἡμᾶς τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀκαταλύτου ἀγάπης ἐν τῷ Ὀνὀματί Σου τῷ Ἁγίῳ, χαριζόμενος ἡμῖν ὡσαύτως τοῦ ὁρᾶν ἐν ἑκάστῳ ἀδελφῷ καὶ ἑκάστῃ ἀδελφὴ ἡμῶν τὴν εἰκόνα τῆς ἀῤῥήτου δόξης Σου καὶ μὴ ἐπιλανθάνεσθαι ὅτι Ὁ ἀδελφός ἡμῶν ἡ ζωὴ ἡμῶν ἐστί.

Ναί, Κύριε, ὁ τῇ σῇ εύδοκίᾳ ἐπισυναγαγὼν ἡμᾶς ἐπὶ τὸ αὐτό, ποίησον ἡμᾶς γενέσθαι ἐν ἀληθείᾳ μίαν οἰκογένειαν, ζῶσαν ἐν μιᾷ καρδίᾳ, μιᾷ θελήσει, μιᾷ ἀγάπῃ, ὡς εἷς ἄνθρωπος, κατὰ τὴν περὶ τοῦ προπάτορος Ἀδάμ προαιώνιον βουλήν Σου.

Ἐπισκίασον τὸν οἶκον ἡμῶν τῷ τοῦ φόβου Σου πνεύματι καὶ σκέπασον αὐτὸν τῇ σκέπῃ τῆς Παναχράντου Σου Μητρὸς καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Σου, εὐλογῶν καὶ ὑπερασπιζόμενος ἕνα ἕκαστον τῶν ἐνθάδε διαμενόντων, διαφυλάττων ἡμᾶς ἐκ φθοροποιῶν λογισμῶν, ἀναρμόστων λόγων ἤ κινήσεων καρδίας, ἐπιβλαπτόντων τὴν εἰρήνην καὶ τὴν ὁμόνοιαν, οπως οἰκοδομηθῇ ὁ οἶκος οὗτος ἐπὶ τὴν πέτραν τῶν Εὐαγγελικῶν Σου Ἐντολῶν εἰς τόπον προσευχῆς, ἁγιασμοῦ καὶ σωτηρίας δι ’ ἡμᾶς αὐτούς, καὶ διὰ πάντας τοὺς ἐπισκεπτομένους ἡμᾶς,

τοὺς κοπιῶντας καὶ πεφορτισμένους ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφάς ἡμῶν,

ἵνα πάντες εὕρωμεν ἀνάπαυσιν ἐν Σοί, τῷ πράῳ καὶ ταπεινῷ Βασιλεῖ ἡμῶν, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ

ἐκ τοῦ ἔργου του «Περὶ Προσευχῆς»

http://fdathanasiou.wordpress.com/2011/07/07/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%89%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5/