Πρίν ἀπό μένα ὁ Χριστός τό ἔβαλε αὐτό τό στεφάνι (ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ - Ε΄)

ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ (Ε΄)
Αναστάσιος Μ.,
Μέρος Ε΄
ΓΑΜΟΣ : «Πρίν ἀπό μένα ὁ Χριστός τό ἔβαλε αὐτό τό στεφάνι».
Γιά τήν Οἰκογένεια
» Ἀπό τήν οἰκογένεια νά ξεκινᾶ τό ἡφαίστειο τῆς ἀγάπης, γιατί ἅμα θυσιάζεσαι γιά τόν κόσμο καί δέν ὑπολογίζεις τήν οἰκογένεια εἶναι ἄχρηστα. Εἶναι λάθος τεράστιο πού μερικοί δέν ὑπολογίζουν οἰκογένεια. Ἐάν κρατᾶνε ἀντίθετη στάση πρός τόν Ἀναμάρτητο Χριστό τί θά γίνει; Μία μέρα θά πέσουν πάνω Του.
» Ἡ γυναῖκα τόν ἄντρα της τόν ἔχει κορώνα ἐπειδή εἶναι ἀπ’ τήν πλευρά του. Ἀπό κεῖ περιμένει χαρά, τά πάντα…

» Ὅλες οἱ γραφές γιά τόν ἄντρα λένε… μακάριος ὁ ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριο.
» Τήν γυναῖκα σου νά τήν ἔχεις σά παιδί. Πῶς χαίρεσαι ἕνα παιδάκι, πάντα ἔτσι νά τήν ἔχεις.
»  Ἅμα κάνει κάτι ὁ ἕνας νά τό ξέρει καί ὁ ἄλλος, ἀλλιῶς εἶναι σάν ἀπάτη…
» Ἡ συνέπεια ἔχει καί τά βάσανά της. Ὅμως ἡ δύναμις τῆς καλοσύνης δέν ἀφήνει.
» Μεγαλύτερη περιουσία εἶναι νά μένουμε στό Χριστό μέ ὑπομονή καί νά μή διαλογιζόμαστε.
» Γιά τά παιδιά νά μήν βασίζεσαι στίς δικές σου δυνάμεις. Μόνο ὁ Θεός θά τά προστατεύει ἐκ θαύματος.
» Τώρα εἶναι μπόσικα τά λουριά – ξώλυτες γυναῖκες.
» Εὔα θά πεῖ ζωή.
» Πάντα νά ἐπιμένεις γιά τόν Θεό στά παιδιά, μία μέρα θά πέσουν ἐκεῖ.
»Ὅταν εἶσαι παντρεμένος νά λές ὅτι, πρίν ἀπό μένα ὁ Χριστός τό ἔβαλε αὐτό τό στεφάνι.
» Τά παιδιά νά πιάσουν προζύμι πνευματικό ἀπό τήν Δημιουργία τοῦ Θεοῦ, τί ἐντολές ἔδωσε…
» Ξημερώνοντας Τετάρτη καί Παρασκευή καί Κυριακή ὁ ἄνθρωπος νά εἶναι καθαρός.
» Ἄν δέν ἔχουν στό γάμο στόχο γιά παιδί, μαζεύονται οἱ σατανάδες καί παίζουν…
» Ὁ γάμος εἶναι ἕνα ἐπίγειο ἀγαθό. Χωρίς ὅμως τόν γάμο εἶναι μόλυνση. Δέν τό θέλει, διότι ἡ Χριστιανοσύνη προῆλθε ἀπό παρθενικό βίο. Ἡ Ἐλισάβετ καί ὁ Ζαχαρίας σέ βαθιά γεράματα ἔκαναν τόν Ἅγιο Πρόδρομο, τό ἴδιο καί ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα. Μεγάλη τιμή θέλει αὐτό, νά μήν τό πάρουμε σβάρνα….
Γιά τήν ἐγκράτεια
» Ἄν εἶσαι πιστός, ἔχεις ἐγκράτεια.
Μετά ἁπό ἕνα κήρυγμα ὅπου ἕνας μιλοῦσε κάπως γιά ἐλεύθερες σχέσεις, τοῦ ἔκανε ἔντονα παρατήρηση.
» Ἡ θρησκεία μας προέρχεται ἀπό παρθενικό βίο. Θέλει τιμή. Ἡ Παναγία παράδειγμα, ὁ Ἅγ. Ἰωάννης Πρόδρομος….
» Ὅταν μιλᾶς μέ γυναῖκες νά δίνεις ἐκτίμηση ὅπως ὁ π. Ζωσιμᾶς στήν ὁσία Μαρία. Τό ἐλάχιστο πονηρό νά εἶναι, πάει, χαλνάει τό μέσα σου.
» Ἁγνά νά βάδισεις. Ἄν προκαλεῖ ἡ γυναίκα θά πεῖς, ἄν ἔλθει σαρκική ἀγάπη θά πέσουμε στό βοῦρκο. Ἄν μπεῖ ἰδέα, μόνο φρένο πού σταματᾶ, εἶναι ἡ τιμή.
» Ἡ παραβολή τοῦ ἀσώτου ἔχει ἐφαρμογή στόν καθένα γιά νά λέμε, 30-40-50 φορές τό ἥμαρτον….
» Μέ τά σαρκικά μοιράζεται ὁ νοῦς τοῦ ἄνθρωπου. Ὅταν ἕνας ριχτεῖ στήν ἁμαρτία, δέν μένει καθαρός, ἡ καρδιά δέν εἶναι καθαρή· ἀλλά τό Εὐαγγέλιο λέει, «οἱ καθαροί τόν Θεόν ὅψονται». Γι’ αὐτό τόν σαρκικό ἄνθρωπο καί κοσμικό ὅσα καί νά τοῦ λές δέν πιστεύει αὐτός στήν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν.
» Ὁ κόσμος εἶναι θολωμένος τώρα… Ἕνας τότε μέ τόν Ἀλβανικό πόλεμο πῆγε καί πόρνεψε καί μόλις γύρισε στό μέτωπο ἡ σφαίρα πῆγε σ’ αὐτόν! Ἡ ἁμαρτία τραβᾶ τόν θάνατο.
» Ἡ μάνα μας, μᾶς εἶπε νά σταθεῖτε καθαροί μέ τό στεφάνι σας, στό γάμο, κάτω ἀπ’ τό Εὐαγγέλιο.
» Ὅταν ἤμασταν στήν Καλαμάτα, στρατιῶτες, ἕνα ἀπόγευμα εἴχαμε ἔξοδο. Μόνος ἤμουν κι ἐκεῖ πού βάδιζα, νά, ἕνας χωριανός μου μέ πιάνει καί μέ σβαρνᾶ μέ φόρτσα, σχεδόν νά παλεύουμε, νά μέ τραβήξει μέσα σ’ ἕνα τέτοιο σπίτι μέ γυναῖκες. Σοῦ λέει, αὐτός δέν ἔχει ζυγώσει σέ τέτοια μέρη… Αὐτός ἦταν μέσα προηγουμένως καί βγαίνει καί ἁρπάζεται καί κρεμάζεται πάνω μου! Μέ σβαρνοῦσε νά πᾶμε. Ἐγώ τοῦ λέω, ἡ μάνα μου εἶπε «θά σταθεῖτε κάτω ἀπό τό Εὐαγγέλιο σάν λουλούδια». Αὔτη τή λέξη ἄκουσα καί μέ ἔφτασε νά γλιτώσω. Μόλις τό εἶπα αὐτό, ἐκεῖνος μ’ ἄφησε. Καλά πού δέν πῆγα. Ἄν πήγαινα θά μάθαινα· γιατί ὅσο εἶναι ἀθῶο τό παιδί καί δέν ξέρει ἀπό τέτοια, δέν τόν τραβᾶ. Ἡ μεγαλύτερη πτώση εἶναι ἡ πορνεία, καί τό μεγαλύτερο τέχνασμα τοῦ σατανᾶ, νά παρασύρει τόν ἄνθρωπο σ’ αὐτά. Ὅμως ἡ δύναμη καί ἡ καλοσύνη τοῦ Θεοῦ ἐπεμβαίνει.
» Ἐκεῖ πού εἴμασταν ὑπέρ ἁμαρτωλοί, ἦρθε ὁ Χριστός γιά νά σώσει ἀνθρώπους. Ἡ Ἐκκλησία μας βασίζεται στόν παρθενικό βίο, δές στόν Ἅη-Γιάννη τόν Πρόδρομο. Ὁ διάβολος βάζει ὅλες του τίς δυνάμεις, ὅταν δεῖ ἁγνό ἄνθρωπο, καί τότε ὁ ἄνθρωπος λέει «Θεέ μου σῶσε με», καί τόν κυκλώνουν τότε μεγάλες δυνάμεις. Ἅμα πιστεύει, ἔχτισε τό σπίτι του πάνω στήν πέτρα· ἄν ἔχεις πίστη γερή ὁ ἄλλος δέν σέ παρασέρνει.
Ἀργότερα, ὅταν ἦταν νά ἀπολυθοῦμε, μᾶς ἦλθε ἀπόσπαση, εἴχαμε διοικητή τόν          κ. Σωτήριο Κουδουνᾶ καί ἀπό Καλαμάτα θά πηγαίναμε στά Σέρβια. Τρία μερόνυχτα μέχρι νά φτάσουμε στή Θεσσαλονίκη. Ἐκεῖ μείναμε βράδυ στό ξενοδοχεῖο καί πέσαμε ψόφιοι γιά ὕπνο. Τά μεσάνυχτα ἀνοίγει ἡ πόρτα καί μπαίνει μία καί μέ γαργαλάει στό πόδι. Ἐγώ δέν ἄνοιξα τά μάτια μου καί λέω, εἴμαστε πεθαμένοι στήν κούραση, Φῦγε! Μ’ ἄφησε, ἔφυγε. Δέν ἄφησα τόν ἑαυτό μου νά μέ παρασύρει ἡ βρωμιά.
» Δύο καρπούζια δέν πιάνονται μέ ἕνα χέρι. Ἔμ νά δουλεύεις, Ἔμ νά γυρίζεις καί τή νύχτα. Παραπανίσια δέν ἔκανα, νά πηγαίνω βόλτες, κι ἄς μέ κορόιδευαν πολλοί.
συνεχίζεται…

Δεῖτε ἐπίσης:

• Σάν τό χρυσάφι στό καμίνι (Α΄)
• ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ (Β΄)
• ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ (Γ΄)
• Ἡ πίστη στόν ἀναμάρτητο Χριστό μόνο θά μᾶς σώσει (ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ-Δ΄).