Κάθε φορά πού γιόρταζε ο πατήρ Εύμένιος, στις 18 Σεπτεμβρίου, τού Αγίου Εύμενίου, Επισκόπου Γορτύνης, λειτουργούσε στο Μοναστήρι μαζί με άλλους ιερείς. Μιά χρονιά λειτουργούσαν μαζί με τον Γέροντα άρκετοί ιερείς μεταξύ των όποιων ό πατήρ Ιερόθεος, ό Έπανωσηφίτης, ό Διάκονος, πατήρ Παύλος, μετέπειτα ιερέας στο Ρέθυμνο, ό πατήρ Εύάγγελος άπό κοντινό χωριό καί ό πατήρ Νικόλαος, διδάσκαλος άπό τό Αμάρι. Όταν έφθασαν στον καθαγιασμό τών Τιμίων Δώρων καί άπήγγειλαν: «Τά Σά έκ τών Σών» γονάτισαν όλοι καί ό Γέροντας με τά χέρια ύψωμένα δεόμενος έπιτελούσε τον καθαγιασμό.
Ή ώρα περνούσε καί κάποια στιγμή σηκώνει τό κεφάλι του ό πατήρ Σπυρίδων καί τόν βλέπει νά είναι μέσα σέ ένα σύννεφο, λουσμένος με άσπρο φώς καί νά βρίσκεται πιο ψηλά άπό τους άλλους συλλειτουργούς.
Κάποια στιγμή αντιλήφτηκε τί συνέβαινε καί ό πατήρ Ιερόθεος και έκανε νεύμα στον πατέρα Σπυρίδωνα νά μην μιλήσει. Σιγά-σιγά αντιλήφτηκαν και οι υπόλοιποι τό θαυμαστό γεγονός.
Ό πατήρ Νικόλαος, ό Διάκονος, επειδή ό Γέροντας ήταν πολύ ώρα ακίνητος χωρίς νά μιλάει ή νά ψάλλει, ανησύχησε και φοβούμενος μήπως έχει πάθει κάτι τού λέει:
-Γέροντα, είσαι καλά;
Και μόλις τον άγγιξε, λέει ό Γέροντας:
-Αχου, παιδί μου, τί μού έκανες!
Και έπανήλθε στήν πρότερη κατάσταση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ. ΔΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΜΠΟΥΣΙΑ.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_555.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου