Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 01-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 33 - ιβ΄ 2    

ια΄ 33 - ιβ΄ 2
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 16 - 22    

Ι΄ 16 - 22 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Προϋποθέσεις γνήσιας ἐμπειρίας τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.δ'

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία διαβάζουμε τὸ πιὸ κάτω ἐπεισόδιο: Κάποιος στρατιώτης, γέννημα τῆς Καρχηδόνας, πού ὀνομαζόταν Νεωκόρος, ὑπηρετοῦσε στὴ φρουρὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ στὰ χρόνια πού ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ὑπέστη θεληματικὰ τὰ πάθη καὶ θανατώθηκε γιὰ ν' ἀπολυτρώσει τὸ ἀνθρώπινο γένος. Σὰν εἶδε ὁ Νεωκόρος τὰ θαύματα πού τελέσθηκαν στὸ θάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, πίστεψε σ' Αὐτὸν καὶ βαφτίστηκε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους. Ὅταν τελείωσε τὴ θητεία του, ὁ Νεωκόρος πῆγε πίσω στὴν Καρχηδόνα καὶ μοιράστηκε τὸ θησαυρὸ τῆς πίστης μὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκογένειά του. Ἀνάμεσα σ' ἐκείνους πού δέχτηκαν τὸ Χριστιανισμὸ ἦταν καὶ ὁ Καλλίστρατος, ὁ ἐγγονὸς τοῦ Νεωκόρου. Σὰν ἔφτασε στὴν κατάλληλη ἡλικία ὁ Καλλίστρατος πῆγε στὸ στρατό.

Περί τῶν σκέψεων καί νοημάτων στόν ἄνθρωπο

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια - Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

17. Περί των σκέψεων και νοημάτων στον άνθρωπο

Ποια είναι η προέλευσις των σκέψεων και νοημάτων στον άνθρωπο; Ήδη στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία αλλά και μέχρι σήμερα γίνεται συζήτησις, εάν τα κατηγορήματα της ανθρώπινης σκέψεως (οι έννοιες, οι λέξεις) είναι προκαθωρισμένα στον άνθρωπο ή είναι κάτι που ο καθένας αποκτά ξεχωριστά, δηλαδή επίκτητα. Αυτό το πρόβλημα το βλέπομε να υπάρχη σαφώς στον προβληματισμό του Αριστοτέλους.

Μετά, κατά τον Μεσαίωνα, το θέμα αυτό επανεξετάζεται. Έτσι φθάνομε στην εποχή του Διαφωτισμού και έτσι προχωρούμε μέχρι την σύγχρονη εποχή.

Σήμερα με αυτό το θέμα έχουν καταπιαστεί και οι θετικές επιστήμες. Βλέπουμε ψυχολόγους, ψυχιάτρους, βιολόγους, γιατρούς, βιοχημικούς κ.λ.π. να ερευνούν το θέμα της προελεύσεως και της δημιουργίας των σκέψεων στον άνθρωπο, εφαρμόζοντας εμπειρικές μεθόδους ερεύνης.

Γέρων Ἀνδρέας Γρηγοριάτης (+1913-1988). Μέρος α'

Γέρων Ἀνδρέας Γρηγοριάτης (+1913-1988).

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Μετά τά μεσάνυκτα τῆς 8ης Μαΐου 1988 ἐγκατέλειψεν ὁριστικά τά ἐγκόσμια ἕνας ἀπό τούς πιό δραστήριους καί ἐναρέτους Πατέρας τῆς Μονῆς μας, ὁ γέρων Ἀνδρέας.
Μόνο τώρα, μετά τήν ἐν Χριστῶ κοίμησί του, μᾶς εἶναι δυνατόν, νά παρουσιάσουμε μερικές πτυχές ἀπό τήν πεντηκονταετῆ καί πλέον διακονία του στό Μοναστήρι μας, ἀφ᾿ ἑνός γιά νά τιμήσουμε τόν σεβαστό Γέροντα καί ἀφ᾿ ἑτέρου νά διδαχθοῦμε κάτι κι ἐμεῖς οἱ νεώτεροι ἀπό τόν ἰδικό του ἀγῶνα.
Γεννήθηκε στό χωριό Κρυονέριο (πρώην Κουτουλίστια) τῆς Ναυπακτίας τό 1913.
Οἱ γονεῖς του, Γεώργιος καί Ἀγαθή ἀπέκτησαν ὡς δῶρα ἀπό τόν Θεό δύο παιδιά, τόν Ἰωάννη καί τήν Μαρία. Ἐπειδή ἔτυχον μιᾶς σπανίας πνευματικῆς παιδείας, ἀκολούθησαν καί τά δύο ἀργότερα τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, γενόμενοι μοναχοί. Τό κορίτσι ὀνόματι Μαρία ἐκάρη μοναχή σέ γειτονικό μοναστήρι τῆς πατρίδος της μέ τό ὄνομα Θεοδούλη.
Τό 1922 ἡ οἰκογένεια αὐτή μεταφέρθηκε στό χωριό Δρέπανο Πατρῶν γιά μιά καλλίτερη ζωή. Ἐκεῖ εἶχαν ἕνα κτῆμα, τό ὁποῖο καλλιεργοῦσαν καί ἐπορεύοντο γιά τά πρός τό ζῆν.
Ὁ νεαρός τότε Ἰωάννης, μετά τήν φοίτησι στό δημοτικό σχολεῖο, συνέχισε τίς σπουδές του στό τότε σχολαρχεῖο (σημερινό γυμνάσιο) καί κατόπιν μέ τήν ἄδεια τῶν γονέων του ἐπῆγε στήν Πάτρα νά μάθη κάποια τέχνη. Ἔμαθε τήν ραπτική.

Ἡ ἀποκρυφιστική θεώρησις τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Ἀνθρωποσοφίαν. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Ἡ ἀποκρυφιστική θεώρησις τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Ἀνθρωποσοφίαν

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ 

Ἀνθρωποσοφία εἶναι ἡ ἀποκρυφιστική διδασκαλία καί κοσμοθεωρία, πού τή διαμόρφωσε σέ ἴδιο σύστημα ὁ πρώην γενικός γραμματέας τῆς Γερμανικῆς Θεοσοφικῆς Στοᾶς Rudolf Steiner (1861- 1925). Στή διδασκαλία τοῦ R. Steiner σχετικά μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει μιά πρωτοφανής περιφρόνηση τῶν ἱστορικῶν δεδομένων τῶν ἱ. εὐαγγελίων, καί μιά ταυτόχρονη ἐμμονή καί ἐπιμο νή νά προσαρμοστοῦν τά ὅσα ἀναφέροναι στήν Καινή Διαθήκη στά ἀποκρυφιστικά φαντασιοκοπήματά του.

Σύμφωνα μέ τόν R. Steiner, πρίν τήν ἔλευσή του στή γῆ ὁ Χριστός ἦταν ἡλιακό πνεῦμα, πού εἶχε ἡγετική θέση μεταξύ τῶν ἄλλων ἡλιακῶν πνευμάτων, πού κατευθύνουν τίς κοσμικές ὑποθέσεις.
 Κατά τήν ἔναρξη τοῦ ἐπίγειου βίου τοῦ Χριστοῦ γεννήθηκαν δύο παιδιά μέ τό ὄνομα Ἰησοῦς.

Τό δόσιμο δέν μετριέται μέ τό χρῆμα

Το δόσιμο δεν μετριέται με το χρήμα

Aββά Δωροθέου

Κανένας δε μπορεί να πει: Eίμαι φτωχός και με τι να κάνω ελεημοσύνη; Γιατί και αν ακόμα δεν μπορείς να δώσεις τόσα όσα εκείνοι οι πλούσιοι που έβαζαν τις δωρεές τους στο θησαυροφυλάκιο του ναού, τότε δώσε δύο λεπτά σαν εκείνη τη χήρα τη φτωχή, και τα δέχεται από μέρους σου ο Θεός καλύτερα από τις δωρεές των πλουσίων. Δεν έχεις ούτε τόσα; έχεις όμως δυνάμεις και μπορείς να ελεήσεις τον άρρωστο με τις υπηρεσίες σου. Δεν μπορείς ούτε αυτό; μπορείς με τον καλό σου λόγο να παρηγορήσεις τον αδελφό σου. Ελέησέ τον λοιπόν με τον παρηγορητικό λόγο και άκουσε αυτόν που λέει: «O καλός λόγος είναι προτιμότερος από τα δώρα. Υπόθεσε τώρα ότι ούτε με το λόγο δεν μπορείς να δείξεις έλεος.

Ραδιοφωνική συνέντευξη τοῦ Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου γιὰ τὸν Γ. Παΐσιο & τὸν Γ. Ἰσαάκ Λιβανέζο

Ραδιοφωνική συνέντευξη τοῦ Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου γιὰ τὸν Γ. Παΐσιο & τὸν Γ. Ἰσαάκ Λιβανέζο.

Ἡ συνέντευξη ἐδόθη στόν π. Ἰωήλ Κωνστάνταρο στόν ραδιοφωνικό σταθμό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανῆς & Κονίτσης στίς 13 Ἰουλίου 2013.



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστεΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
Ἀρχείο Ἀναβάσεων 

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_5197.html

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας. Μέρος Γ'. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας

Μέρος Γ'

Στή σκληρή καθημερινή πάλη τους μέ τή φύση γιά τήν ἐξασφάλιση τῶν ἀναγκαίων τῆς ζωῆς, οἱ κάτοικοι τῆς Καμτσάτκας ἐξέθεταν τούς ἑαυτούς τους σέ πολλούς κινδύνους. Ἰδιαιτέρως οἱ κυνηγοὶ κινδύνευαν ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν ἄγριων ζώων τῆς πολικῆς ἐρήμου.
Τά πιό ἐπικίνδυνα ζῶα ἦταν οἱ ἀρκοῦδες. Στήν Ἄπω Ἀνατολή ὑπάρχουν δύο εἴδη, ἡ λευκή ἀρκούδα τῶν πάγων καί ἡ μαύρη τῆς τούντρας καί τῶν δασῶν.
Δέν ἦταν σπάνιο νά δεῖ κανείς λευκές ἀρκοῦδες πάνω στά παγόβουνα, πού ἔπλεαν ἀργά στήν πολική θάλασσα.  Μετακινοῦνταν ἀπό τόπο σέ τόπο γιά νά βροῦν τροφή, χρησιμοποιώντας σάν μεταφορικά μέσα τά κινούμενα παγόβουνα. Ἐκεῖ πάνω τίς ἔβρισκαν καί τίς κυνηγοῦσαν μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς τους οἱ ἰθαγενεῖς.
Οἱ πιό φημισμένοι ἀρκτοκυνηγοί ἦταν οἱ τσοῦκτσοι καί οἱ  κοριάκοι. Πλησίαζαν μέ πλοιάρια τά παγόβουνα, πηδοῦσαν πάνω μέ προφύλαξη κι ἐπτηδειότητα, κι ἄρχιζαν ἔπειτα ἕνα θανάσιμο ἀγώνα μέ τίς λευκές ἀρκοῦδες. Συνήθως νικητής ἀναδεικνύεται ὁ κυνηγός. Ὄχι σπάνια ὅμως τραυματίζεται ἀπό τά ἐξαγριωμένα θηρία.  Καί καμιά φορά πληρώνει μέ τή ζωή του τήν τόλμη του.
Τά γουναρικά τῆς ἀρκούδας ἦταν πανάκριβα. Ἄν δέν ὑπῆρχαν οἱ ξένοι ἔμποροι, πού πλούτιζαν ἀπομυζώντας τόν πλοῦτο τῆς Καμτσάτκας, οἱ κυνηγοὶ θ’ ἀποκόμιζαν τεράστια κέρδη. Ἀλλα δυστυχῶς τούς ξεγελοῦσαν οἱ ἀμερικάνοι καί οἱ ἑβραῖοι, καί ἅρπαζαν τά κυνήγια τους γιά ἕνα κομμάτι ψωμί.

Τά θαύματα εἶναι σημεῖα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί ἀπευθύνονται εἰς τήν ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου

  Τά θαύματα εἶναι σημεῖα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί ἀπευθύνονται εἰς τήν ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ, ἐξεδόθη τήν 17ην Ἰουλίου ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις:
«Τὴν ἀνάμνηση τοῦ θαύματος, ποὺ ἐτέλεσε ἡ Ἁγία Βαρβάρα τὸν Ἰούλιο τοῦ 1917 στὸ Πολυδένδρι Ἀττικῆς, ὅταν ἡ λιτάνευση τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος της ἀπὸ τὸ προσκύνημά της στὸ Αἰγάλεω στὸ χωριὸ τὸ ἀπάλλαξε ἀπὸ λοιμώδη ἀσθένεια (εὐλογιά), ἡ ὁποία θανάτωνε τοὺς κατοίκους, ἑόρτασε καὶ φέτος ἡ ἐνορία τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Πολυδενδρίου.
 Τὴν Κυριακὴ 14 Ἰουλίου τὸ ἀπόγευμα τελέστηκε Μέγας Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου. Μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ πραγματοποιήθηκε ἡ Λιτάνευσις τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας στοὺς δρόμους τοῦ Πολυδενδρίου μὲ τὴ συμμετοχὴ τῶν κατοίκων τοῦ χωριοῦ.
Ὁ Σεβασμιώτατος στὸ κήρυγμά του ἔκανε ἀναφορὰ στὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα χαρακτήρισε ὡς σημάδια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: Ψυχή ἔχουμε μόνο μία!

 

Αν χάσεις χρήματα, μπορείς να αποκτήσεις πάλι, το ίδιο, αν χάσεις το σπίτι σου, το ζώο σου, οτιδήποτε από τα υπάρχοντά σου. Αν όμως, χάσεις την ψυχή σου, άλλη ψυχή δεν θα μπορέσεις  ν’ αποκτήσεις. Κι αν όλος ο κόσμος είναι δικός σου, κι αν κυριαρχείς στην οικουμένη, δεν θα μπορέσεις, δίνοντας όσα έχεις και την οικουμένη ολόκληρη, ν’ αγοράσεις μια ψυχή.

Φοράς όχι ένα άλλα χίλια βασιλικά στέμματα; Αν το σώμα σου προσβληθεί από αγιάτρευτη αρρώστια, δεν θα μπορέσεις να αποκαταστήσεις την υγεία του, δίνοντας ακόμα και το βασίλειό σου ολόκληρο. Κι ας εξουσιάζεις τόσα και τόσα υγιή σώματα, τα σώματα των υπηκόων σου.

Οπτικό Αγιολόγιο 31 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 31ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Λόγος περί μνήμης θανάτου

Ο μοναχός Χρυσόστομος Διονυσιάτης έγραφε στο τραπεζάκι του κελλιού του:
-Μετ’ ολίγον αποθνήσκω.
Τι οφείλω να κάνω;
1)Να φωνάξω τον ηγούμενον να εξομολογηθώ. 2)Να ζητήσω συγχώρεση απ’ όλους .
3)Και κατόπιν; Κατόπιν να αφήσω τον εαυτό μου εις το έλεος του Θεού.
απ’το βιβλίο του π.Ιωαννικίου Κοτσώνη ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ

Πηγή
 http://iliaxtida.wordpress.com/2013/07/13/%CF%8C-%CE%AF-%CE%AE-%CE%AC/

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 31-07-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. β΄ 9 - γ΄ 8    


β΄ 9 - γ΄ 8 
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιγ΄ 31 - 36    

Ιγ΄ 31 - 36 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Προϋποθέσεις γνήσιας ἐμπειρίας τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.γ'

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Πάρα πολλοί καί σπουδαῖοι εἶναι οἱ καρποί τῆς ἀδιάλειπτης νοερᾶς προσευχῆς ἤ «εὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ». Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς τήν ἐδίδαξε. Γράφει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ στό βιβλίο του «Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν»: «Αὐτὸς ὁ τρόπος προσευχῆς, τὸ νὰ προσεύχεται δηλαδὴ κανεὶς λέγοντας τὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ, εἶναι θεῖος θεσμός, πού θεσπίστηκε ὄχι μέσῳ Ἀποστόλου ἢ Ἀγγέλου, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὁ Θεὸς ὁ Ἴδιος. Μετὰ τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο, ἀνάμεσα σ' ἄλλες ὑψηλές, ὕστατες ἐντολὲς καὶ ὁδηγίες, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς θέσπισε τὴν προσευχὴ στὸ ὄνομά Του. Ἔδωσε αὐτὸ τὸν τρόπο προσευχῆς σὰν μία νέα, ἐξαίρετη καὶ ἀνεκτίμητη δωρεά. Οἱ Ἀπόστολοι γνώριζαν ἤδη μερικῶς τὴ δύναμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ, μ' αὐτὸ θεράπευσαν ἀνίατες ἀρρώστιες καὶ ὑπέταξαν δαίμονες, καὶ μ' αὐτὸ τοὺς κατανίκησαν, τοὺς ἔδεσαν καὶ τοὺς ἐξέβαλαν. Αὐτὸ τὸ πανίσχυρο καὶ θαυμαστὸ ὄνομα ὁ Κύριός μας ἀφήνει ἐντολὴ νὰ τὸ χρησιμοποιοῦμε στὴν προσευχή. Ὑποσχέθηκε ὅτι τέτοια προσευχὴ θὰ εἶναι ἰδιαίτερα ἀποτελεσματική.

Περί Ἀπολογητικῆς στό θέμα τῆς ψυχῆς

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια - Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

16. Περί Ἀπολογητικῆς στό θέμα τῆς ψυχῆς

Ο Ορθόδοξος θεολόγος δεν είναι υποχρεωμένος να προτείνη την ύπαρξι μιας Φραγκικής ψυχής, «αλά Πλάτωνα» δηλαδή, επειδή οι Φράγκοι ακολούθησαν τον Πλάτωνα στο περί ψυχής θέμα. Διότι οι Πατέρες δεν ακολούθησαν τον Πλάτωνα στα θέματα αυτά. Βέβαια αυτό οι Νεοέλληνες δεν το γνωρίζουν και τόσο, διότι με αυτόν τον μεγάλο θαυμασμό που έχουν για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, που διδάσκονται στα σχολεία, έγιναν οι Πατέρες για τους Νεοέλληνες σαν χορευτές στο θέατρο, ώστε και αυτοί να χορεύουν τον χορό του Πλάτωνακαι του Αριστοτέλη! Διότι πώς αλλοιώς οι Πατέρες θα είναι μεγάλοι Πατέρες, για τους Νεοέλληνες, αν δεν είναι οπαδοί των αρχαίων Ελλήνων; Εδώ στην Ελλάδα το μόνο κριτήριο μεγαλειότητος είναι το αν είναι κάτι από την αρχαία Ελλάδα! Γι’ αυτό και η εορτή των Τριών Ιεραρχών εδώ στην Ελλάδα έχει πάρει αυτήν την μορφή που έχει, ότι δηλαδή οι Τρεις Ιεράρχες είναι συνεχιστές του μεγάλου Ελληνικού πνεύματος της αρχαίας Ελλάδος! Αν όμως διαβάση κανείς τους Τρεις Ιεράρχες και προ παντός τον ιερό Χρυσόστομο, θα δη ότι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνέχεια επικρίνει τους αρχαίους Έλληνες.

Αἱ καινοφανεῖς θρονικαί ἐορταί εἶναι παπικόν κατασκεύασμα

Αἱ καινοφανεῖς  θρονικαί  ἑορταί   εἶναι  παπικόν κατασκεύασμα

Ἀκούμε τὰ τελευταῖα χρόνια γιὰ «θρονικὲς ἑορτές», δηλαδὴ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις τοπικῶν ἐκκλησιῶν, κάθε φορὰ ποὺ ἑορτάζεται ἡ μνήμη Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἵδρυσαν τὶς ἐκκλησίες αὐτές.
 Ἀλλὰ ἡ μορφὴ τῶν ἑορτῶν εἶναι καινοφανὴς καὶ ἄγνωστη στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὴν λάνσαρε πρῶτος ὁ παπισμός, γιὰ νὰ «διαλαλεῖ» κατ᾽ ἔτος, πανταχόθεν, τὴν δῆθεν «πέτρειο διαδοχὴ» τοῦ πάπα.
Μὲ κάτι τέτοια τερτίπια προσπαθεῖ ὁ παπισμὸς νὰ ὑπενθυμίζει τὸ ἐπάρατο «πρωτεῖο» καὶ τὸ βλάσφημο «ἀλάθητο» τοῦ ἡγεμονίσκου τοῦ «Κράτους τοῦ Θεοῦ», ὁ ὁποῖος προβάλλεται, ἐκτὸς ἀπὸ βασιλιὰς καὶ ὡς ἐπίσκοπος Ρώμης!
Ἀλλά, ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἡ νεοπαπιστικὴ νοοτροπία εἰσῆλθε δυστυχῶς καὶ στὴν καθ᾽ ἡμᾶς Ἀνατολή. Ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια ἄρχισαν νὰ ἑορτάζονται καὶ σὲ πολλὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀνάλογες «θρονικὲς ἑορτές», τὶς ὁποῖες φροντίζουν κάποιοι νὰ τὶς ἀναγάγουν σὲ «μεγάλα γεγονότα».

Γέρων Δαμιανός Γρηγοριάτης (+1911-1993).

 Γέρων Δαμιανός Γρηγοριάτης (+1911-1993).

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ὁ Γέροντας Δαμιανός Γρηγοριάτης γεννήθηκε στό χωριό Σκούρτα Θηβῶν τῆς Βοιωτίας τό ἔτος 1911. Οἱ γονεῖς του ὠνομάζοντο Διομήδης καί Εὐγενία, τό ἐπώνυμον Ἀγαθής. Στό Μοναστήρι μας ἦλθε γιά νά μονάση τό ἔτος 1942 σέ ἡλικία 31 ἐτῶν.
Μετά ἀπό ἕνα χρόνο ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός ἀπό τόν ἡγούμενο παπᾶ Θεόδωρο λαβών τό ὄνομα Δαμιανός μοναχός. Σύμφωνα μέ μαρτυρία τοῦ Μοναχολογίου τῆς Μονῆς μας τό 1947 ἀνεχώρησε ἀπό τήν Μονή γιά ἕνα ἑπτάμηνο καί ἐγκατεστάθηκε σ᾿ ἕνα Κουτλουμουσιανό Κελλί τῶν Καρυῶν.
Κατόπιν ἐζήτησε συγχώρησι ἀπό τόν Καθηγούμενο καί τήν Γεροντική Σύναξι τῆς Μονῆς καί ἐπέστρεψε, ὅπου καί ἔμεινε μέχρι τοῦ θανάτου του.
Ὁ Γέροντας Δαμιανός ἦτο ἀπό τούς πρώτους τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὑπομονετικούς ἀχθοφόρους. Δέν δειλιοῦσε μπροστά στήν ἀντιμετώπισι τῆς ὁποιασδήποτε δυσκολίας τῆς Μονῆς μας. Λόγῳ λειψανδρείας τά τελευταῖα χρόνια, ἀφ᾿ὅτου ἐξήρχετο τίς πρωϊνές ὧρες ἀπό τό κελλί του, τό ἔβλεπε πάλι τίς βραδυνές ὧρες.
Καί θά ἔπρεπε νά κάνη τόν Κανόνα τῆς προσευχῆς του μόνο τίς νυκτερινές ὧρες, διότι ὅλη τήν ἡμέρα ἔτρεχε παντοῦ νά προλάβη. Ἀλλά, ὅπως ὁ ἴδιος μοῦ ἔλεγε, οἱ δουλειές τῆς Μονῆς δέν τελειώνουν. "Ἐμεῖς θά πεθάνουμε, ἀλλά οἱ δουλειές δέν πεθαίνουν", μοῦ ἔλεγε συχνά, ὅταν τόν ἔβλεπα κουρασμένον.

Ρώτησαν τήν Ἁγία Ματρώνα...

Το 1925 ρώτησαν την Αγία Ματρώνα:

” Γιατί επέτρεψε ο Θεός νά κλείσουν καί νά γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες στη Ρωσία;” καί απάντησε μέ τά παρακάτω λόγια:

“Αυτό ήταν τό θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σάν υπνωτισμένος καί μιά φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπεί σέ δράση. Βρίσκεται στόν αέρα, καί διεισδύει παντού. Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στά έλη καί στά πυκνά δάση, επειδή οί άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στήν εκκλησία, φορούσαν καί τιμούσαν τόν σταυρό. Τά σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τίς εικόνες, τά κανδήλια πού έκαιγαν, τόν αγιασμό πού έκαναν…Τά δαιμόνια πετούσαν μακριά καί φοβόντουσαν νά πλησιάσουν…Σήμερα όμως, τά σπίτια αυτά αλλά καί οί ίδιοι οί άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων γιά τήν απιστία τους καί τήν απομάκρυνσή τους από τόν Χριστό.
—————————
ΣΧΟΛΙΟ: Αν το 1925 είχε μπει σε δράση μια φοβερή δαιμονική δύναμη και ο λαός ήταν σαν υπνωτισμένος, εύκολα μπορούμε να φανταστούμε σε τι μέτρα έχει φτάσει η αποστασία στις μέρες μας.
http://kotsarikos.com

Νίκος Χειλαδάκης,Ἱστορικό βυζαντινό νεκροταφεῖο λεηλάτησαν οἱ Τούρκοι

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ  ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Άλλο ένα δείγμα του σύγχρονου τουρκικού «πολιτιστικού επιπέδου» της ισλαμικής Τουρκίας του Ερντογάν, είχαμε αυτές τις μέρες σύμφωνα με  τις ομολογίες τουρκικής εφημερίδας. Κατά τα άλλα όλοι οι νεοελληνες Τουρκολάγνοι ας ευφραίνονται την μεγάλη τους αγάπη του Σουλεϊμάν, του Εζέλ, της Φατμά και της… νεοελληνικής ηλιθιότητας.

 Όπως έγινε γνωστό ένα από τα πιο ιστορικά βυζαντινά νεκροταφεία της Κωνσταντινούπολης στο προάστιο της Τσατάλτζα, (Çatalca), με ιστορία 1200 ετών, λεηλατήθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από διάφορους αρχαιοκαπήλους και άλλους ασυνείδητους οι οποίοι έσκαψαν παντού για να βρουν κάποιο πολύτιμο αντικείμενο στους ιστορικούς τάφους της εποχής εκείνης. 

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας. Μέρος Β'. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας. 

ΜέροςΒ'

Ἄν τά Χριστούγεννα ἐκεῖνα τά θυμᾶμαι ἰδιαίτερα ἀπό τό ὑπέροχο καί θεόσταλατο βόρειο σέλας, δέν θά ξεχάσω καί τήν ἄλλη μεγάλη γιορτή τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Πάσχα, πού ἔκανα ἀνάμεσα στούς λεπρούς, τό 1908.
Ἡ μικρή παροικία τῶν λεπρῶν, πού ὀργάνωσα στίς ἀρχές τοῦ αἰώνα μας στήν Καμτσάτκα, ἦταν τό πιό ἀγαπητό μου δημιούργημα.
Ὁ Θεός μέ ἀξίωσε νά τό ὁλοκληρώσω πολύ σύντομα καί μέ λίγο κόπο. Τά χρόνια ἐκεῖνα ἡ λέπρα ἀποτελοῦσε μιά τρομερή μάστιγα τῆς ἀνθρωπότητος, γιατί δέν εἶχε ἀκόμα τεθεῖ κάτω ἀπό τόν ἔλεγχο τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης.  Γιά τό λόγο αὐτό οἱ λεπροί, ἀποδιωγμένοι ἀπό τίς οἰκογένειές, τά χωριά καί τίς πατρίδες τους, ζοῦσαν ἀπομονωμένοι σέ μέρη ἔρημα καί ἀκατοίκητα.
Ἡ παροικία ὀργανώθηκε στά βόρεια παράλια τῆς χερσονήσου, σ’ ἕνα ἑρημικό μέρος, ἀνάμεσα στά βουνά. Ἀπαρτίζόταν ἀπό τρία οἰκήματα. Στό ἕνα ἔμεναν οἱ λεπρές γυναῖκες καί τά παιδιά. Στό ἄλλο οἱ ἄντρες.  Καί στό τρίτο, μικρότερο καί κάπως ἀπομονωμένο, ἡ ἀδελφή νοσοκόμα Α.Μ. Οὐρούσοβα. 

Λόγοι γέροντος Παΐσιου Ἁγιορείτου-Ἀπαλλαγή ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας

- Είναι πολύ βαρύ, Γέροντα, νά μολύνη κανείς τό Άγιο Βάπτισμα;
- Ανάλογα πόσο τό μολύνει. Άλλος τό μολύνει πολύ, άλλος λίγο, άλλος κάνει έναν λεκέ, άλλος δύο…
- Και είναι τά μεγάλα αμαρτήματα πού μολύνουν τό Βάπτισμα;
- Έ, φυσικά, τά θανάσιμα αμαρτήματα τό μολύνουν και τότε η θεία Χάρις απομακρύνεται από  τόν  άνθρωπο.  Βέβαια  δεν  τόν  εγκαταλείπει,  όπως  ούτε  ο  Φύλακας  Άγγελος  δεν  τόν εγκαταλείπει. Θυμάστε τί είχε πει ο διάβολος στον ιερέα των ειδώλων γιά τόν μοναχό πού ήθελε νά παντρευτή την κόρη του; Μή βιάζεσαι αυτός εγκατέλειψε τόν Θεό, άλλα ό Θεός δεν τόν εγκατέλειψε ακόμη.
- Γέροντα, μπορεί κανείς νά ζή στο σκοτάδι τής αμαρτίας και νά μήν τό αισθάνεται;

Οπτικό Αγιολόγιο 30 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 30ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 30-07-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιε΄ 35 - 41    

ιε΄ 35 - 41
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ι΄ 27 - 38    

Ι΄ 27 - 38 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Προϋποθέσεις γνήσιας ἐμπειρίας τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.β'

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ὑπάρχει μία προσευχή, πού λέγεται ἀπό τούς μοναχούς στό Ἅγιον Ὄρος τό: «Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν». Αὐτή ἡ προσευχή, πού χαρακτηρίζεται ὡς νοερά, καρδιακή καί ἀδιάλειπτος, ὅταν λέγεται μέ ταπείνωση, μέ πόθο καί μέ ἐπιμονή, φέρνει σιγά-σιγά μέσα στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου τήν αἴσθηση τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ»¹⁰.

Γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στόν Ἀόρατο Πόλεμο: «Ἡ νοερὴ καὶ καρδιακὴ προσευχή, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τοὺς καλουμένους Νηπτικούς, εἶναι ἡ συγκέντρωσις τοῦ ἀνθρώπινου νοῦ στὴν καρδιὰ του κυρίως, καὶ χωρὶς νὰ ὁμιλῆ μὲ τὸ στόμα, μὲ μόνο τὸν ἐνδιάθετο λόγο, ὁ ὁποῖος ὁμιλεῖται μέσα στὴν καρδιά, νὰ λέγη αὐτὴ τὴ σύντομη καὶ μονολόγιστη προσευχὴ δηλαδὴ τὸ «Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησον μέ», κρατώντας λίγο καὶ τὴν ἀναπνοὴ . Καταχρηστικὰ ὅμως καὶ εὐρύτερα νοερὴ προσευχὴ λέγεται καὶ κάθε ἄλλη δέησις ποὺ δὲν θὰ γίνη μὲ τὸ στόμα, ἀλλὰ μὲ τὸν ἐνδιάθετο λόγο τῆς καρδιᾶς ποὺ ἀναφέρθηκε.

Περί τῶν δύο πίστεων

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια - Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

15. Περί των δύο πίστεων

Στον άνθρωπο υπάρχουν δύο πίστεις. Η μία πίστις είναι η εγκεφαλική, η λογική πίστις της αποδοχής. Ο άνθρωπος εδώ αποδέχεται κάτι λογικά και πιστεύει σ’ αυτό που αποδέχεται. Αυτή όμως δεν είναι η πίστις που δικαιώνει τον άνθρωπο. Όταν η Αγία Γραφή λέγη ότι ο άνθρωπος δια μόνης της πίστεως σώζεται³², δεν εννοεί απλώς την πίστη της αποδοχής. Η άλλη πίστις είναι η καρδιακή πίστις, η πίστις της καρδιάς, διότι δεν υπάρχει η πίστις αυτή στην λογική, δηλαδή στην διάνοια, αλλά στον χώρο της καρδιάς. Αυτή η πίστις είναι δώρο Θεού, δηλαδή δεν θα την λάβη ο άνθρωπος, αν δεν θελήση ο Θεός να του την χαρίση, και ονομάζεται ενδιάθετος πίστις. Αυτήν την πίστη προκάλεσε ο πατέρας του σεληνιαζομένου νέου στο Ευαγγέλιο τον Χριστό να του χαρίση, λέγοντας: «Κύριε, βοήθει μου τη απιστία»³³. Αυτός βέβαια πίστευε λογικά· δεν είχε όμως την βαθειά, την ενδιάθετο πίστη, που είναι δώρο Θεού.

Πρέπει νά σᾶς καθαρίζουμε τό μυαλό κομμάτι κομμάτι! Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Πρέπει νά σᾶς καθαρίζουμε τό μυαλό κομμάτι κομμάτι!

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Ἡ «“ἀναμόρφωση”» γινόταν σέ 4 στάδια:
1. Ἡ καταστροφή τῆς ἀντοχῆς τῶν ἀνθρώπων διά τῆς βίας, μέχρι τό ἐπαναστατικό σόκ, δηλαδή μέχρι τήν ὑποχώρηση καί τήν ἀποδοχή τῆς “ἀναμόρφωσης”.
2. Η αὐτοκαταγγελία, ἡ ὁποία ἔπρεπε να φανερώνει ὅλο τό παρελθόν καί τό παρόν, ὅ,τι ἤξερε ὁ καθένας γιά τούς φίλους του καί γιά τούς ξένους. Αὐτή γινόταν ἐγγράφως. Ἡ εἰλικρίνεια ἔπρεπε νά εἶναι ἀπόλυτη. Ἐάν ἡ αὐτοκαταγγελία ἑνός δέν ἀνταποκρινόταν μέ  τοῦ ἀλλουνοῦ, τότε ἀκολουθοῦσαν τά πιό φρικιαστικά βάσανα. Ἄρα  κανένας δέν τολμοῦσε νά κρύψει κάτι πιά.
3. Ὁ ἐμπαιγμός καί ἡ ἀπάρνηση ὅλων τῶν ἀξιῶν καί τῶν ἰδεῶν τοῦ παρελθόντος, ἰδιαίτερα ἡ διακωμόδηση τῆς θρησκείας καί τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ἄγγελος τοῦ σπιτιοῦ

«Ο άγγελος του σπιτιού προστατεύει τον ιερό αυτό χώρο που στεγάζει τις εικόνες του Θεού, αλλά και όσους ζουν μέσα σ’ αυτό, ακόμη και αν δεν έχουν λάβει το Άγιο βάπτισμα, όπως είναι τα αβάπτιστα παιδιά των χριστιανών, αλλά και όσους ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Θεού, αλλά δεν γνώρισαν ακόμη την ορθή πίστη. Δεν επιτρέπει στα πονηρά πνεύματα να μπουν μέσα και να πειράξουν την οικογενειακή θαλπωρή, αν οι ίδιοι οι κάτοικοι του χώρου δεν το επιτρέψουν με τη ζωή τους. Είναι διαταγμένος από τον Θεό, κάθε άγγελος που προστατεύει ένα σπίτι, αν δει στις ψυχές των ανθρώπων, απλότητα και ευγένεια, στοιχεία που δηλώνουν πως είναι παιδιά δικά Του, όχι απλά να προστατεύουν αυτόν τον οίκο από πονηρά πνεύματα, αλλά να απομακρύνουν και φθονερούς ανθρώπους σταλμένους από τον Εωσφόρο, που θα ήθελαν να μπουν και να κάνουν κακό.

«... δέν μποροῦσα νά ἔχω ἤσυχη τήν συνείδησή μου ἐπιτρέποντας στήν ἀμερικανική κυβέρνηση νά καταστρέψει τήν ἰδιωτικότητα...»

Νεαρός τεχνικός ἡ πηγή τῆς διαρροῆς γιά τίς ὑποκλοπές τῆς NSA.

Πόσοι ἀπό ἐμᾶς θά θυσιάζαμε τή λαμπρή καριέρα, τή δόξα καί τά πολλά λεφτά γιά νά ἔχουμε «ἥσυχη τη συνείδησή μας μή ἐπιτρέποντας στήν ἑκάστοτε κυβέρνηση νά καταστρέψει τήν ἰδιωτικότητα, καί καί τίς βασικές ἐλευθερίες τῶν ἀνθρώπων σέ ὅλο τόν κόσμο»;

Μπράβο στόν Ἔντουαρτ Σνόουντεν. Μακάρι ἰδεολόγοι ἄνθρωποι σάν αὐτόν νά ἀναδειχθοῦν σέ καίριες θεσμικές καί κοινωνικές θέσεις, μπᾶς καί ξεφύγει ἀπό τό τέλμα πού ἔχει περιέλθει ἡ κοινωνία παγκοσμίως...

«Δέν ἔχω πρόθεση νά κρυφτῶ ἐπειδή δέν ἔκανα τίποτα κακό» λέει στόν Guardian ὁ 29χρονος Ἔντουαρτ Σνόουντεν, πηγή τῶν ἱστορικῶν ἀποκαλύψεων γιά τό πρόγραμμα παρακολουθήσεων Prism τῆς ἀμερικανικῆς Ἐθνικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν (NSA).

«Η ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΟΝ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ [οὔτε ἐγώ σε ἐλεῶ, οὔτε ὁ Θεός, ἐὰν μὴ σὺ σαὐτὸν ἐλεήσῃς]» (Ἅγ. Νικόδημος Ἁγιορείτης)

Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἑρμηνεία εἰς τὸν στίχον: «Καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν» τῆς Θ´ ᾨδῆς τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας

ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΚΗΠΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ»,
 ἔκδ. Β. Ρηγοπούλου, Θεσ/νίκη 1979, σελ. 219-221

Ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

 «Καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν»

.               Καὶ διὰ τοῦτο, λέγει ἡ Παρθένος, συνέλαβα τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τοῦτο αὐτὸς ἔλαβεν ἐξ ἐμοῦ σάρκα ἐμψυχωμένην, λογικήν, νοεράν, θελητικὴν καὶ αὐτεξούσιον καὶ ἥνωσεν αὐτὴν εἰς τὴν ἰδικήν του ὑπόστασιν, διὰ νὰ ἐκχύσῃ τὸ πλούσιον αὐτοῦ ἔλεος εἰς τὰς γενεὰς τῶν ἀνθρώπων, ὅπου μέλλουν νὰ φοβηθοῦν αὐτὸν καὶ νὰ πιστεύσουν αὐτῷ. Οἱ φοβούμενοι τὸν Θεόν, ἤτοι οἱ διὰ μετανοίας εἰς φόβον τρεπόμενοι, αὐτοὶ ἐλεοῦνται ἀπὸ τὸν Θεόν, οἱ δὲ μὴ φοβούμενοι, ἤτοι οἱ μὴ μετανοοῦντες, οὐκ ἐλεοῦνται. Διότι τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἂν καὶ λέγεται ἔλεος, ὅμως εἰς τοὺς ἀξίους τοῦ ἐλέους δίδοται καὶ ὄχι εἰς τοὺς ἀναξίους αὐτοῦ· ἐὰν γὰρ καὶ εἰς τοὺς ἀναξίους ἐδίδοτο, ὅλοι οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλομ θὰ ἐσώζοντο καὶ οὐδεμς θὰ ἐκολάζετο. Τοῦτο δὲ ἐναντιοῦται εἰς τὴν θείαν δικαιοσύνην καὶ ἀποδείχνει τὸν Θεὸν ἄδικον.

Παράδοση: βεβαιότητα ἤ αὐτοσχεδιασμός;

Παρατεινόμενη ἡ ἐκκλησιολογική ἐκτροπή τοῦ περιοδικοῦ ΣΥΝΑΞΗ

Πρωτ. Ἰωάννου Φωτοπούλου

Ὁ λόγος γιά τήν Ἐκδήλωση - συζήτηση στό Μέγαρο Μουσικῆς πού προκάλεσε ὁ ἀρχισυντάκτης τοῦ περιοδικοῦ ΣΥΝΑΞΗ Θανάσης Παπαθανασίου τή Δευτέρα 1η Ἀπριλίου 2013 μέ θέμα : «Παράδοση : κίνδυνος ἤ ἐλπίδα;». Τρεῖς οἱ ὁμιλητές. Ὁ π. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Ἱβήρων, ὁ κοσμήτωρ τῆς Θεολ. Σχολῆς κ. Μάριος Μπέγζος καί ὁ κ. Θ. Παπαθανασίου. Ὁ κ. Παπαθανασίου μίλησε τελευταῖος γιά 19 λεπτά καί, νομίζω, ἦταν ἐκεῖνος πού ἔδωσε τό στίγμα τῆς ἐκδηλώσεως στέλνοντας συγκεκριμένα μηνύματα στούς συγκεντρωμένους.

Τό περιοδικό «Σύναξη» ἔχει ὡς ὑπότιτλο τή φράση «Σπουδή στήν Ὀρθοδοξία». Ἔτσι κάθε ἔκφραση τοῦ περιοδικοῦ προφορική ἤ γραπτή θά ἔπρεπε νά ἀπηχεῖ καί νά σπουδάζει αὐτό τό στόχο, τήν Ὀρθοδοξία. Κατ΄ἀρχάς δέν ἔχω ἀκόμη καταλάβει ποιά ἦταν ἡ ἀφορμή γιά τό θέμα τῆς ἐκδηλώσεως, τήν ἀξιολόγηση τῆς Παραδόσεως. Τί ειναι αὐτό πού ἀπασχολεῖτούς ἀνθρώπους τῆς «Συνάξεως». Ἴσως βασανίζονται ἀπό τήν ἀποτυχία «ἀναγεννήσεως» τῆς Παραδόσεως μέ τήν ἀναπάντεχη διακοπή τῆς προηγουμένης ἀρχιεπισκοπίας καί τήνἀνακοπή τῶν θεσμικῶν ἀλλαγῶν πού ἐπεδίωκαν σέ ὅλο τό φάσμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Καί ἴσως γι΄ αὐτό προσπαθοῦν νά κρατοῦν τό θέμα «Παράδοση» στήν ἐπικαιρότητα προσδοκώντας καλλίτερες μέρες γιά τήν ἐπιτυχία τῶν σκοπῶν τους.

Παρακολουθώντας μέ ἰδιαίτερη προσοχή τήν εἰσήγηση τοῦ κ. Παπαθανασίου ἐντόπισα κάποια σημεῖα τά ὁποῖα θά ἤθελα νά σχολιάσω.

α) Ὅρισε τήν παράδοση ὡς «ρεῦμα συνέχειας ζωῆς, ἐννόησης καί βίωσης τῆς ζωῆς», ὡς κάτι πού «δέν εἶναι ἕνα πρᾶγμα, μιά συμπαγής μᾶζα, ἀλλά ρεύματα ζωντανά, φωτεινά καί σκοτεινά πού συχνά ἀνταμώνονται καί συγκρούονται» καί πρόσθεσε σέ δεύτερο πρόσωπο: «ἔχεις εὐθύνη νά διακρίνεις».

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας. Μέρος Α'. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Περιπέτειες στά βάθη τῆς Καμτσάτκας

                                                                         

Σάν ἀσταραπές σέ γκρίζο οὐρανό εἶναι οἱ ἀναμνήσεις μου. Κάθε τόσο χαρακώνουν ἀπροσδόκητα τή μνήμη μου. Μά δέν μπορῶ νά τίς τιθασεύσω σέ χρονική σειρά. Πέρασαν, βλέπετε, τόσα χρόνια ἀπό τότε. Καί μεσολάβησαν τόσα γεγονότα... Τόσα τραγικά γεγονότα...
Ἔτσι θά σημειώσω μερικές ἀκόμη ἀναμνήσεις τῶν περιπετειῶν μου στά βάθη τῆς Καμτσάτκας, σάν ἕν προχειροφτιαγμένο μπουκέτο ἀπό ποικιλόμορφα λουλούδια.
Κάποια παραμονή Χριστουγέννων, στή διάρκεια μιᾶς περιοδείας μου, ἔφτασα σ’ ἕνα ἀπόμακρο κοριάκικο χωριό. Ἐκεῖ θά λειτουργοῦσα καί θά ἔκανα κατήχηση τήν ἄλλη μέρα, ἀνήμερα Χριστούγεννα.

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου –«Κατὰ κρημνοῦ» (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

«Κατὰ κρημνοῦ»

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Καὶ ἰδοὺ ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν» (Ματθ. 8,32)

Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου, μιλάει γιὰ δύο δαιμονισμένους ποὺ θεράπευσε ὁ Χριστός. Δύο οἱ δαιμονισμένοι στὸ εὐαγγέλιο· ἀλλὰ στὴ σημερινὴ κοινωνία οἱδαιμονισμένοι εἶνε τόσοι ποὺ δὲν μποροῦμενὰ τοὺς μετρήσουμε.

Κάθε ἀμετανόητος ἁμαρτωλὸς εἶνε κ᾿ ἕνας δαιμονισμένος. Καὶ ὅποιος βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴν ἐπιρροὴ τοῦ πονηροῦ πνεύματος, εἶνε ἐπικίνδυνος στοὺςσυνανθρώπους του ὅπως ἦταν καὶ οἱ δαιμονιζόμενοι τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς.Θέλετε ἀπόδειξι; Λέει τὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι ἐκεῖ ποὺ ἦταν οἱ δαιμονισμένοι δὲν τολμοῦσε νὰ περάσῃ κανείς .

Δὲ μοῦ λέτε, καὶ σήμερα στὴν Ἀθήνα, ἀλλὰ καὶ σ᾿ ἄλλες πόλεις, δὲν ὑπάρχουν μέρη καὶ δρόμοι, ποὺ ὅταν νυχτώσῃφοβᾶται νὰ περάσῃ ὁ ἄνθρωπος; Λέει ἀκόμη τὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι οἱ δύο δαιμονισμένοι ἦταν ἀναιδέστατοι· ἔσχιζαν τὰ ῥοῦχα τους καὶ παρουσιάζονταν γυμνοί  , χωρὶς ντροπὴ στὸν κόσμο. Δὲ μοῦ λέτε, καὶ σήμερα δὲν γίνεται αὐτό; δὲν παρουσιάζονται οἱ γυναῖκες ξεγυμνωμένες, χωρὶς καμμιὰ ντροπή;

Τά θαυμάσια τῆς δημιουργίας...οἱ 15 ἐντυπωσιακότεροι καταρράκτες του κόσμου!

1. Letchworth State Parks, Genesee River, Νέα Υόρκη

Οπτικό Αγιολόγιο 29 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 29ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἐπιλεγμένα κηρύγματα τοῦ Ἀββᾶ Ἰουστίνου Πόποβιτς

*Οι ασκητές είναι οι μοναδικοί ιεραπόστολοι της Ορθοδοξίας και ο ασκητισμός είναι η μόνη ιεραπο­στολική σχολή μέσα στην Ορθοδοξία.
Η ορθοδοξία είναι άσκηση και ζωή γι’ αυτό και μονάχα διά της α­σκήσεως και της ζωής επιτελείται το κήρυγμα και η ιεραποστολή.
Η ανάπτυξη της ασκητικότητας -προ­σωπικά και καθολικά- αυτή πρέπει να γίνει ή εσωτε­ρική αποστολή της Εκκλησίας μας μέσα στον λαό.
Οι ενορίες πρέπει να μεταβληθούν σε ασκητικά κέ­ντρα, αλλά αυτό μπορεί να το επιτύχει μονάχα ένας ε­φημέριος – ασκητής.
Πρέπει να ενισχύσουμε την προ­σευχή και την νηστεία, να αναπτύξουμε την εκκλη­σιαστική ευταξία η οποία είναι από τα κύρια μέσα της Ορθοδοξίας με το όποιο εκείνη επιδρά αναγεννη­τικά στον άνθρωπο. Όλα αυτά όμως απαιτούν ως προϋπόθεση: οι ιερείς και οι μοναχοί μας να γίνουν οι ίδιοι ασκητές.