"ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΕ ΤΙΠΟΤΑ!!! ΑΚΥΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ!!!" Π. Θεόδωρος Ζήσης

 

Πῶς μποροῦμε νά διορθώσουμε τήν διεφθαρμένη κίνηση τῆς ψυχῆς πρός τό κακό; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς μποροῦμε νά διορθώσουμε τήν διεφθαρμένη κίνηση τῆς ψυχῆς πρός τό κακό;  , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:Αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του˙ για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1].

«Ὅς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ(:Εκείνος που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, Εκείνος που θα αγωνιστεί να τηρήσει όλες τις εντολές και να διδάξει την τήρησή τους στους ανθρώπους)», λέγει ο Κύριος, «οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(:αυτός θα ανακηρυχτεί μέγας στη βασιλεία των ουρανών)»[Ματθ.5,17]. Και πολύ ορθά· διότι το να εκφράζει κανείς φιλόσοφες σκέψεις με τα λόγια είναι εύκολο, ενώ το να παρουσιάζει με έργα αυτά που λέγει, είναι γνώρισμα ανθρώπου γενναίου και μεγάλου.

Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός, όταν ομιλεί περί ανεξικακίας, φέρει ως πρότυπο ενώπιον όλων τον εαυτό Του, προτρέποντας τους ακροατές να λαμβάνουν από Αυτόν παράδειγμα. Για τον λόγο αυτό και μετά τη συμβουλή αυτή καταφεύγει σε προσευχή, διδάσκοντάς μας κατά τις δοκιμασίες αφού τα αφήσουμε όλα κατά μέρος, να καταφεύγουμε στον Θεό. Διότι αφού είπε: «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε(:στον κόσμο αυτό θα έχετε θλίψη)» και αναστάτωσε τις ψυχές τους με την ανησυχία, πάλι δια της προσευχής αναπτερώνει το φρόνημά τους· διότι μέχρι τότε έστρεφαν την προσοχή τους οι Μαθητές προς Αυτόν, σαν να ήταν ένας άνθρωπος.

Και για τους Μαθητές ο Κύριος πράττει τα ίδια, όπως ακριβώς και στην περίπτωση του Λαζάρου, και λέγει την αιτία, δηλαδή ότι «διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ με ἀπέστειλας(:Εγώ το ήξερα ότι πάντοτε με ακούς. Αλλά είπα μεγαλόφωνα το «ευχαριστώ», για να το ακούσει ο λαός που στέκεται γύρω μου. Κι έτσι αφού όλοι αυτοί δουν πόση βεβαιότητα έχω ότι θα εισακουστώ, να πιστέψουν ότι Εσύ με απέστειλες, όταν ακολουθήσει το θαύμα)»[Ιω.11,42].

Ναι, θα μπορούσε να πει κανείς: «Για τους Ιουδαίους ευλόγως μεν γίνονταν αυτά, για τους Μαθητές όμως για ποιο λόγο;» Και για τους μαθητές ορθά γίνονταν· διότι εκείνοι, οι οποίοι κατόπιν τόσων έργων και λόγων, έλεγαν: «Νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα (:Τώρα καταλαβαίνουμε ότι χωρίς να σου πει κανείς κάτι, γνωρίζεις τις απορίες μας και τους μυστικούς προβληματισμούς μας. Και έτσι πληροφορούμαστε και εμείς ότι τα ξέρεις όλα, και αυτές ακόμη τις απόκρυφες σκέψεις των ανθρώπων. Δεν έχεις ανάγκη να ακούσεις αυτό που θέλει κάποιος να σε ρωτήσει, αλλά τον προλαβαίνεις και δίνεις απάντηση στις απορίες του. Εξαιτίας της υπερφυσικής αυτής γνώσεώς Σου πιστεύουμε ότι κατάγεσαι από τον Θεό και ότι Αυτός σε απέστειλε στον κόσμο)»[Ιω.16,30],περισσότερο από όλους είχαν ανάγκη να βεβαιωθούν.

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου:«Οἱ χριστιανικές ἑορτές» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Πράξ.20,16-18 και 28-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 8-6-1997]

[Β357] (β΄έκδοσις)

Στην αποστολική περικοπή, αγαπητοί μου, που αναφέρεται εις τις «Πράξεις των Αποστόλων», και που προ ολίγου ακούσαμε, διαβάζομε: «Ἒκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα».

Εδώ μας αναφέρει ο ιερός Λουκάς εις τις Πράξεις μία πάρα πολύ χρήσιμη πληροφορία. Ότι έκρινε ο Παύλος, λέγει, να παραπλεύσει την Έφεσον, δηλαδή έρχεται από πάνω, βόρεια, κατά μήκος των μικρασιατικών ακτών, να μη σταθμεύσει εκεί εις την Έφεσον, αλλά η συνάντηση έγινε με τους πρεσβυτέρους της Εφέσου εις την Μίλητον, για να μη χρονοτριβήσει εις την Ασίαν, την Μικράν Ασίαν. «Διότι έσπευδε», λέγει ο Λουκάς, «εάν ήταν δυνατόν εις αυτόν, την ημέραν της Πεντηκοστής να ευρίσκεται εις τα Ιεροσόλυμα».

Σας είπα ότι η πληροφορία αυτή μας είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Ο Ιερός Χρυσόστομος αναρωτιέται αν τελικά έφθασε προ της Πεντηκοστής ο Παύλος στην Ιερουσαλήμ. Αν πρόλαβε. Και προς τούτο, κάνει λογαριασμούς. Πάντοτε με βάση το βιβλίο των Πράξεων, ότι εκεί έμεινε τόσες μέρες, εκεί έμεινε τόσες μέρες, το ταξίδι ήταν τόσο, τα χιλιόμετρα ήταν τόσα και βρίσκει τελικά ο Ιερός Χρυσόστομος ότι ο Παύλος πρέπει να πρόλαβε και να ήταν την Πεντηκοστή εκεί, εις τα Ιεροσόλυμα.

Αλλά γιατί όλα αυτά; Γιατί ο Παύλος βιαζόταν να φθάσει προ της Πεντηκοστής στα Ιεροσόλυμα; Λέγει πάλι ο Ιερός Χρυσόστομος: «Τίς ἡ ἔπειξις αὕτη; (:Ποια η σπουδή;) Οὐ διὰ τὴν ἑορτὴν, ἀλλὰ διὰ τὸ πλῆθος (:Δεν ήταν για να προλάβει την εορτήν. Αλλά ήταν για να προλάβει στην εορτή το πλήθος του κόσμου -Που ήρχοντο οι Ιουδαίοι κι απ’ όλα τα μέρη της Γης ήρχοντο, όπου ήσαν στη διασπορά, και οι ντόπιοι φυσικά, για να γιορτάσουν την ημέραν της Πεντηκοστής. Ήθελε το πλήθος-). Ἅμα καὶ τοῦτο Ἰουδαίους ἐπείγετο ὡς δὴ τιμῶν τὰς ἑορτάς (:Αλλά και επιπλέον να δείξει στους Ιουδαίους ότι ο Παύλος δεν είναι εξωμότης, όπως τον έλεγαν, αλλά είναι εκείνος ο οποίος τιμά τις εορτές που ετέθησαν εις το ενιαύσιον εορτολόγιον)».

Ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας: Σχόλιο στὴν ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτoυ Σιδηροκάστρου πρὸς τὸν Γέροντα Δοσίθεο

Προκάλεσε αἴσθηση στὸν ἐκκλησιαστικὸ κόσμο ἡ ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου Μακαρίου πρὸς τὸν Γέροντα Δοσίθεο. Μιὰ ἐπιστολὴ πού, πίσω ἀπὸ τὸ φαινομενικό της ἦθος καὶ τὴν "ποιμαντικὴ εὐγένεια", φανερώνει κάτι πολὺ πιὸ ἀνησυχητικό: τὸν φόβο ἀπέναντι στὴν Ὀρθόδοξη φωνὴ τῆς Ἀληθείας!

Ὁ Γέρων Δοσίθεος δὲν μιλάει γιὰ προσωπικὰ συμφέροντα οὔτε ἐπιδιώκει διχασμό. Ἀντιθέτως, ὑψώνει φωνὴ διαμαρτυρίας ἀπέναντι σὲ ἕναν σιωπηλὸ ἐκκλησιαστικὸ κατήφορο, ὅπου ἡ παραδοσιακὴ Πίστη τῶν Πατέρων ὑποχωρεῖ, σὲ πολλὲς περιπτώσεις, μπροστὰ στὸν οἰκουμενιστικὸ σχετικισμὸ καὶ τὴν διπλωματία τῶν «θρησκευτικῶν ἀνοιγμάτων».

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ἡ σιωπὴ τῶν ἐπισκόπων

Ποῦ ἦταν ἡ φωνὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μακαρίου ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, ὅταν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος συμμετεῖχε σὲ συμπροσευχὲς μὲ παπικοὺς καὶ ἄλλους αἱρετικούς, παρέστη σὲ κοινὲς δηλώσεις πίστεως καὶ χαρακτήρισε τοὺς αἱρετικοὺς ὡς "ἐκκλησίες"; Ποῦ ἦταν ὅταν ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου (2016) προσέδωσε ἐκκλησιαστικότητα στοὺς ἑτεροδόξους;

Κυριακή Ἁγίων Πατέρων Α Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ὑπομνηματισμός τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Πράξ. 20, 16-17 και 20, 28-38]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα(:Πλεύσαμε κατευθείαν στη Μίλητο, διότι ο Παύλος αποφάσισε να παρακάμψει με το πλοίο την Έφεσο και να μην αποβιβαστεί σε αυτήν, για να μην του συμβεί να αργοπορήσει στην Ασία· διότι βιαζόταν να είναι στα Ιεροσόλυμα, εάν του ήταν δυνατό, την ημέρα της Πεντηκοστής)»[Πράξ.20,17]. Ώστε και γι' αυτό δεν ήταν δυνατό να μένει. Πρόσεχε αυτόν που κινείται και από ανθρώπινα κίνητρα και επιθυμεί και βιάζεται και πολλές φορές δεν το κατορθώνει. Γι' αυτό γίνονται αυτά, για να μη νομίσουμε ότι ήταν πάνω από την ανθρώπινη φύση· διότι οι άγιοι και μεγάλοι εκείνοι άντρες είχαν μεν την ίδια φύση με εμάς, όχι όμως και την ίδια προαίρεση, γι' αυτό και απολάμβαναν σε μεγάλο βαθμό τη χάρη του Θεού.

Πρόσεχε λοιπόν πόσα και από μόνοι τους ρυθμίζουν. Γι’ αυτό και έλεγε: «Mηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν(:Και τώρα σας απευθύνουμε αυτά τα παρακλητικά λόγια, χωρίς να δίνουμε αφορμή σκανδάλου σε τίποτε)»[Β’ Κορ. 6,3] και πάλι· «ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία (:για να μην κατηγορηθεί στο ελάχιστο η διακονία του κηρύγματος)»[Β’ Κορ. 6,3]. Να και τρόπος ζωής άμεμπτος και μεγάλη συγκατάβαση. Αυτό ονομάζεται οικονομία, το να βρίσκεται κανείς στο ακρότατο σημείο και ύψος της αρετής και να κατεβαίνει στο τελευταίο σημείο της ταπεινοφροσύνης.

Και παραδέξου πως εκείνος που ξεπερνούσε όλους στο να υλοποιεί τα παραγγέλματα του Χριστού, αυτός πάλι ήταν ο πιο ταπεινός από όλους. «Tοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω (: Σε όλους έχω γίνει τα πάντα και έδειξα συγκατάβαση δε όλους τους χαρακτήρες, ώστε με κάθε τρόπο ανένοχα να σώσω μερικούς)»[Α’ Κορ. 9,22]. Ο ίδιος και σε κινδύνους έριξε τον εαυτό του, καθώς σε άλλο σημείο λέει: «ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς(:αλλά αντίθετα, με κάθε τρόπο συστήνουμε τους εαυτούς μας και αποδεικνυόμαστε αληθινοί διάκονοι του Θεού· με υπομονή πολλή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες, με δαρμούς και μαστιγώσεις που πληγώνουν το σώμα μας, με φυλακίσεις)»[Β’ Κορ. 6,4-5]. Και ήταν μεγάλος ο πόθος του για τον Χριστό· διότι αν δεν υπάρχει αυτό, όλα είναι περιττά και τα της οικονομίας, και του ενάρετου τρόπου ζωής και του ριψοκίνδυνου πνεύματος. «Τίς ἀσθενεῖ(:ποιος από τους Χριστιανούς ασθενεί σωματικά ή πνευματικά)»,λέει,«καὶ οὐκ ἀσθενῶ; Τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι;(:και δεν ασθενώ και εγώ μαζί του; Ποιος σκοντάφτει και πέφτει στην αμαρτία και δεν καίγομαι και εγώ στο καμίνι της θλίψεως και της ντροπής;)»[Β’ Κορ. 11,29].

Ἡ Μητρόπολη Λεμεσοῦ ζητᾶ ὑποχρεωτικὰ πιστοποιητικὸ πολιτικοῦ γάμου γιὰ νὰ τελέσει τὸν μεικτὸ θρησκευτικὸ γάμο!

σ.σ. Τα καταστροφικά αποτελέσματα της συμμετοχής μας στο ΠΣΕ, της παναίρεσης του οικουμενισμού, της ψευδοΣυνόδου της Κρήτης, είναι μια πραγματικότητα. Μάλιστα πολλοί επίσκοποι δεν ντρέπονται να τα παρουσιάζουν φόρα παρτίδα στις ιστοσελίδες τους. Το αιρετικό «βάπτισμα» αντιμετωπίζεται ως άλλη μία «απόχρωση» του κανονικού Ορθόδοξου βαπτίσματος. Ο γάμος χάνει τον σκοπό του, διότι με ποιον Χριστό θα ενωθούν οι νεόνυμφοι; Αναπόφευκτο ήταν μετά από όλον αυτόν τον πόλεμο εναντίον των Μυστηρίων της Εκκλησίας να πέσουν χαμηλότερα και τώρα να ζητούν υποχρεωτικά τέλεση πολιτικού γάμου πριν να γίνει ο θρησκευτικός! Είδατε πώς το ένα φέρνει το άλλο; Ο μεικτός γάμος φέρνει τον πολιτικό. Μέσα σε αυτήν την γενική σύγχυση εξηγείται γιατί ο Πάφου Τυχικός δέχεται ανηλεή πόλεμο. Διότι ο άνθρωπος αυτός έχει φόβο Θεού και δεν θέλει να προδώσει την ιερή αποστολή του. ΚΡΙΜΑ και ΝΤΡΟΠΗ στην Μητρόπολη Λεμεσού που έβαλε τον πολιτικό γάμο ως όρο για την τέλεση του θρησκευτικού. Αντί να ζητήσει από το ένα μέλος να κατηχηθεί και να βαπτισθεί Ορθόδοξο, κάνει μεικτό γάμο με το ένα μέλος αβάπτιστο στην ουσία, και συνάμα απαιτεί πιστοποιητικό πολιτικού γάμου! Το επόμενο κατηφορικό βήμα θα είναι να μεταγγισθεί η απαίτηση αυτή του πολιτικού γάμου και στους Ορθόδοξους νεόνυμφους. Εάν σε κάποιες χώρες δεν αναγνωρίζεται ο θρησκευτικός γάμος, αυτό είναι πρόβλημα των νεόνυμφων που είναι και πολίτες εκείνης της χώρας, και όχι του Μητροπολίτη Αθανασίου. Υποχρεωτικά πολιτικός γάμος, εξέταση για μεσογειακή αναιμία και βάπτισμα οποιουδήποτε δόγματος! Είναι αυτό φυλλάδιο οδηγιών Ορθόδοξης Μητρόπολης ή κάποιας άθεης μπανανίας; 

Ὁδηγίες πρός ἔκδοση Ἄδειας Μικτοῦ Γάμου – Ιερά Μητρόπολις Λεμεσού

Μεταξύ ἑνός Χριστιανοῦ Ὀρθοδόξου καί ἑνός Ἑτεροδόξου, μέλους ἄλλης Χριστιανικῆς Ὁμολογίας, χρειάζεται νά ὑποβληθοῦν τά πιό κάτω δικαιολογητικά: 

Ὁ Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός, ἑπόμενος τοῖς ἁγίοις ἡμῶν Πατρᾶσι, βιώνει τήν περιπέτεια τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ!

Ὁ Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός, ἑπόμενος τοῖς ἁγίοις ἡμῶν Πατρᾶσι, βιώνει τήν περιπέτεια τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ!

Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός

Τά γεγονότα βεβαιώνουν, ὅτι οἱ οἰκουμενιστές ''ἱεράρχες'' ἀπορρίπτουν μετά βδελυγμίας τήν Ἀλήθεια. Δέν θέλουν οὔτε νά τήν ἀκούσουν. Σάν τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς.

Καί ὅπως τότε οἱ Ἰουδαῖοι ''ἱεράρχες'' πέταξαν κλωτσηδόν τόν φῶς ἰδόντα καί ὁμολογήσαντα τήν ἀλήθεια ἐκ γενετῆς τυφλόν ἔξω ἀπό τήν συναγωγή, ἔτσι καί σήμερα κάποιοι «ἐπίσκοποι» καί «ἀρχιεπίσκοποι» διώκουν καί βασανίζουν κάθε ἀγωνιστή καί ὁμολογητή τῆς Πίστεως.

Περί Γνώμης

❈ Στήν Ἐκκλησία «δέν νομίζουμε». Στήν Ἐκκλησία πιστεύουμε αὐτά πού μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἄν θέλουμε νά εἴμαστε στήν Ἐκκλησία. Ἄν θέλουμε νά «νομίζουμε», μποροῦμε, ἀλλά δέν θά εἴμαστε στήν Ἐκκλησία. Θά εἴμαστε ἐκτός Ἐκκλησίας, μέ τούς Προτεστάντες καί τούς ἄλλους αἱρετικούς.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 23 – 9 – 2015)

31 Μαΐου. Ἑρμείου μάρτυρος (β΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου ς΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. κ´ 7-12).

Πραξ. 20,7         Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων συνηγμένων τῶν μαθητῶν κλάσαι ἄρτον, ὁ Παῦλος διελέγετο αὐτοῖς, μέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον, παρέτεινέ τε τὸν λόγον μέχρι μεσονυκτίου.

Πραξ. 20,7               Κατά δε την πρώτην ημέραν της εβδομάδος, δηλαδή την Κυριακήν, όταν οι μαθηταί είχαν συγκεντρωθή, δια να κόψουν και κοινωνήσουν τον άρτον της θείας Ευχαριστίας, ο Παύλος ωμιλούσε και συνωμιλούσε προς αυτούς, επειδή την επομένη έμελλε ν' αναχωρήση. Παρέτεινε δε την διδασκαλίαν μέχρι του μεσονυκτίου.

Ὁ π.Θεόδωρος Ζήσης σχολιάζει τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἐξελίξεις στὴν Κύπρο

 

Ο π.Θεόδωρος Ζήσης σχολιάζει τις εκκλησιαστικές εξελίξεις στην Κύπρο στον Βασ. Κοντογουλίδη - Fm100

(youtube.com)

https://aktines.blogspot.com/2025/05/blog-post_841.html#more

Ποιός εἶναι ὁ ὑπερήφανος καί ποιός ὁ ἐγωιστής; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τί μποροῦμε νά κάνουμε γιά νά μήν ἁμαρτάνουμε μέσῳ τοῦ λογισμοῦ; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἄν κάποιος δέχτηκε παιδαγωγία ἀπό τόν Θεό καί δέν συνετίστηκε..., Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἄν ὁ Πνευματικός εἶναι μακριά τί μποροῦμε νά κάνουμε; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Οἱ παπικοί καί οἱ λατινόφρονες εἶναι ἐχθροί τῆς Παναγίας καί τοῦ Χριστοῦ μας. Τό εἶπε ἡ ἴδια ἡ Παναγία.

Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τοῦ ’’ΧΑΙΡΟΒΟ’’

Βρισκόμαστε στά 1274. Αὐτοκράτορας στήν Πόλη εἶναι ὁ Μιχαήλ Παλαιολόγος καί πατριάρχης ὁ ἀμείλικτος διώκτης τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγιορειτῶν πατέρων, ὁ λατινόφρων Ἰωάννης Βέκκος. Μόλις ἔχει ὑπογραφεῖ στήν Λυών ἡ ψευδοένωση Ὀρθοδόξων και παπικῶν, και ἀπεσταλμένοι τοῦ πάπα μαζί με ’’δικούς μας’’ ἑνωτικούς καταφθάνουν στο Ἅγιον Ὄρος, γιά νά ἐπιβάλλουν την ἐφαρμογή τῆς προδοτικῆς συμφωνίας.

Σέ ἔνα κελλί, πού βρίσκεται σέ ἀπόσταση ἀπό την Ἱερά Μονή Ζωγράφου, ἀσκήτευε τότε ἕνας γέροντας πολύ μεγάλης ἀρετῆς.

Κάποια ἡμέρα και ἐνῷ βίωνε ὑψηλές πνευματικές καταστάσεις λέγοντας μέ λαχτάρα τό ’’Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε’’, ἄκουσε τήν Παναγία ἀπό την ἱερή Της εἰκόνα νά τοῦ λέει: ’’Χαῖρε και σύ, Γέρων τοῦ Θεοῦ. Μή φοβοῦ, ἀλλά ἀπελθών ταχέως εἰς την Μονήν, ἀνάγγειλον τοῖς ἀδελφοῖς και τῷ Καθηγουμένῳ, ὅτι οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε και τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν. Ὅστις οὖν ὑπάρχει ἀσθενής τῷ πνεύματι, ἐν ὑπομονῇ κρυβήτω, ἕως παρελθεῖν τον πειρασμόν. Οἱ δέ στεφάνων μαρτυρικῶν ἐφιέμενοι, παραμενέτωσαν ἐν τῇ Μονῇ. Ἄπελθε οὖν ταχέως…’’.

Στίς φυλακές τοῦ Χότζα. Ἡ ζωή εἶναι κόλαση, ὁ θάνατος εἶναι μέλι

Κωνσταντίνος Κυριακού

ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΑΣΗ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΙ

Ο άγριος χειμώνας έδιωξε πρόωρα το μελαγχο­λικό φθινόπωρο του 1944. Ο πόλεμος στην Αλβανία τελείωσε. Τούς λαούς τού Ανατολικού μπλόκ, για 50 χρόνια, θα τούς πλακώσει η βαριά κόκκινη κάπα τού δράκουλα της κομμουνιστικής δικτατορίας.

Η ζωή θα κυλήσει ανάποδα. Ο αιώνιος γλαυκός ήχος της κα­μπάνας, πού μάς θύμιζε ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος της ζωής· άρχισε να σβήνει. Οι άνθρωποι πού ζούσαν σ’ αυτή την άβυσσο έμειναν και δίχως αυτή την παρηγοριά. Η πίστη στο Θεό πληγώθηκε και ο κόσμος άρχισε να στρέφει τη ματιά του προς τον Φα­ραώ δικτάτορα Ενβέρ Χότζα. Αυτός με την χειρότε­ρη μορφή της τρομοκρατίας προσπάθησε να μάς σκο­τώσει και την ελπίδα, για να γινόταν ο Σωτήρας μας.

Στην αλβανική επικράτεια ζούσαν Αλβανοί, Έλληνες, Σλάβοι, Αθίγγανοι κ.λπ. Σ’ όλους αυτούς τούς λαούς οι κομμουνιστές, αντί τού φωτός πού τούς είχαν τάξει τούς έφεραν το σκοτάδι, αντί της χαράς τη λύπη, αντί της ομόνοιας τη διχόνοια, αντί της αγάπης το μίσος.

Αυτοί οι φεουδάρχες ούτε σήμερα δεν βρήκαν το κουράγιο να δηλώσουν φανερά, ότι όχι μόνο δεν μπόρεσαν να χτίσουν τον παράδεισο πάνω στη γη, αλλά δεν μπόρεσαν να διαφυλάξουν ούτε τις ανθρώπινες άξιες. Και όταν μιά πολιτική κίνηση αδυνατεί να φυλάξει αυτές τις αξίες, αυτής της ίδιας και όχι των αντιπάλων της, η μοίρα της φυλάει το χειρό­τερο, όπως και αποδείχτηκε.

Η μαύρη προοπτική στην Αλβανία έγινε αισθητή από τις πρώτες μέρες. Η ανασφάλεια για το σήμερα και για το αύριο ήταν έντονη. Οι νύχτες ήταν φορτι­σμένες με φόβο. Οι πόρτες των σπιτιών, μέσα στο βαθύ σκοτάδι, φορές χτυπούσαν δυνατά μέχρι πού σπάζαν και φορές πολιτισμένα. Σε κάθε περίπτωση, τα θύματα ακολουθούσουν τούς χασάπηδες και όλοι τους είχαν την ίδια τύχη, δεν ξαναγύριζαν πίσω. Ή τούς δίκαζαν ισόβια ή τούς εξόντωναν.

Περὶ παραλαβῆς τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ (Π.Α.) – Αγιορείτικη Κελλιώτικη Φωνή.

σ.σ. Το να προβάλουμε την προαιρετικότητα ως «αυτονόητο» την ώρα που για εμάς τους Ορθοδόξους το ΟΧΙ είναι απόλυτο, είναι παράλογο και οξύμωρο. Ως το άλας της ζωής εμείς οι Ορθόδοξοι οφείλουμε να πείσουμε και τους άλλους, λόγω και έργω, να μην πάρουν την κάρτα του πολίτη και τον Προσωπικό Αριθμό, και όχι να χανόμαστε στις ψευτοεπιλογές και στα ψευτοδικαιώματα. Όταν με το καλημέρα ξεκινάμε με την «προαιρετικότητα» που αποτελεί δυσοίωνο συμβιβασμό, ο οποίος ήδη ξέρουμε ότι καταλήγει σε υποχρεωτικότητα, το θέμα το ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ πριν καν το ξεκινήσουμε. Και το σκοτώσαμε, όχι μόνο μεταξύ εκείνων που δεν ξέρανε και θα μπορούσανε να μάθουν, αλλά και μεταξύ των Ορθοδόξων οι οποίοι τώρα αρχίζουν να έχουνε δεύτερες σκέψεις. Διότι πως θα με πείσεις αδελφέ να μην δεχθώ τίποτα όταν ξεκινάς με την «προαιρετικότητα»; «Εύγε» στο κόμμα ΝΙΚΗ που με σοφιστείες κατάφερε να εξοικειώσει τον οργουελικό αριθμό στις συνειδήσεις των χριστιανών ως «προαιρετικότητα», και ακόμη πιο πέρα, να αποδυναμώσει την ορμή της αντίστασης και να σπείρει το μικρόβιο της αμφιβολίας.

Ἁγιορείτικη Κελλιώτικη Φωνή.

Χ ρ ι σ τ ὸ ς Ἀ ν έ σ τ η. Ἀ λ η θ ῶ ς Ἀ ν έ σ τ η.

Εὐχόμενος διὰ τὴν ὑπὲρ φωτίσεως καὶ σωτηρίας τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας μὲ τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ Κυρίου καὶ Δημιουργοῦ μας.

Παροτρυνόμενος ἀπὸ εὐλαβεῖς ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς νὰ ἀναφερθῶ σχετικά μέ τὸ μεῖζον ζήτημα τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ (Π.Α.), ποὺ ἐν νυκτὶ πέρασαν μὲ ντροπολογία (Φ.Ε.Κ. 67/Α΄/Πρ.Δ.40/5-5-2025), ἡ ἐπιβεβαιωμένη πλέον γιὰ πολλοστὴ φορὰ ἀντιεθνικὴ καὶ ἀντίχριστη κυβέρνηση ποὺ μᾶς σβερκώθηκε γιὰ τὰ καλά … (βλέπε τὴν ἐπανατοποθέτηση τῶν βλάσφημων καρικατούρων στὴν ἐθνικὴ πινακοθήκη… –μᾶλλον ἀντὶ-ἐθνικὴ ἀποπατοθήκη …).

Καθότι τὸ ζήτημα εἶναι σωτηριολογικὸ-πνευματικὸ, ἀφοῦ ὁ κάθε ἄνθρωπος γεννᾶται μὲ τὸ θεόσδοτον δῶρον – χάρισμα τὸ αὐτεξούσιον. Ἡ ἐλευθερία ἐπιλογῆς εἶναι δικαίωμα τοῦ κάθε συνανθρώπου μας.

Πολλὲς πολιτικὲς καὶ ἐκκλησιαστικὲς ὁμάδες προβάλλουν ὡς λύση τὴν προαιρετικότητα καὶ ὄχι τὴν ὑποχρεωτικότητα τῆς παραλαβῆς τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ (Π.Α.).

Αὐτὸ εἶναι αὐτονόητο γιὰ κάθε ἐλεύθερο ἄνθρωπο-πρόσωπο, εἰδικὰ γιὰ τόν κάθε Ἑλληνορθόδοξο ποὺ γαλουχήθηκε μὲ πνεῦμα ἐλευθερίας ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἀπὸ τοὺς ἔνδοξους προγόνους μας….

«Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῶ, Κύριος ἐν φωνὴ σάλπιγγος».

Ἐν Κυθήροις τη 29η Μαΐου 2025

Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Θεολόγου- συγγραφέως

Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

Ἡ ἐν δόξη ἀνάληψις τοῦ Κυρίου καὶ ἡ ἐν δεξιά τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καθέδρα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι τὸ τελευταῖο γεγονὸς στὴν ἐπὶ γῆς ζωὴ καὶ δράση του, εἶναι τὸ τέρμα τῆς συγκαταβάσεώς Του καὶ τῆς ἐνσάρκου Του θείας οἰκονομίας. Ἀποτελεῖ ὅμως ταυτόχρονα καὶ τὴν ἀπαρχὴ τῆς ἀνυψώσεώς Του, τῆς ἀνυψώσεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεώς Του σὲ θεία ἐξουσία καὶ δόξα καὶ βασιλεία. Ἐὰν ἡ ἐξ’ οὐρανοῦ κατάβασίς Του ἦταν κένωσις καὶ πτώχευσις καὶ ἄκρα ταπείνωσις, ἡ ἀνάληψίς Του στοὺς οὐρανοὺς ἐσήμανε τὴν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καθέδρα καὶ σ’ αὐτὴν βρίσκουν τὴν πλήρη πραγματοποίησή τους οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους εἶπε κατὰ τὴν ἀρχιερατική Του προσευχὴ ὀλίγον πρὸ τοῦ πάθους: «Καὶ νῦν δόξασόν με Σὺ Πάτερ παρὰ σεαυτῶ τὴ δόξη ἢ εἶχον προτοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοῖ» (Ἰω. 17,5).

Τὴν ἔνδοξη αὐτὴ ἄνοδο τοῦ Κυρίου προφητικῶς προανήγγειλε ὁ προφήτης Δαυὶδ στοὺς ψαλμούς του: «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῶ, Κύριος ἐν φωνὴ σάλπιγγος» (46,6). Ὁ Κύριος, μετὰ τὴν ἔνδοξη νίκη του κατὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου ἀνέβη στοὺς οὐρανοὺς ἐν μέσω ἀλαλαγμῶν χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως ἐκ μέρους τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων, ὑμνούμενος καὶ δοξαζόμενος ὑπ’ αὐτῶν. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σχολιάζοντας τὸν παρὰ πάνω στίχο, παρατηρεῖ, ὅτι «οὐκ εἶπεν ἀνεβιβάσθη, ἀλλ’ ἀνέβη, δεικνύς, ὅτι οὒχ ἑτέρου τινὸς χειραγωγοῦντος ἀνέβη, ἀλλ’ αὐτὸς ταύτην ὁδεύων τὴν ὁδόν». Ὁ Ἰησοῦς δὲν ἀνέβη στοὺς οὐρανοὺς χειραγωγούμενος ἀπὸ κάποιον ἄλλον, ἀλλὰ μὲ τὴν ἰδικὴ τοῦ θεϊκὴ δύναμη καὶ ἐξουσία, ἀποδεικνύοντας ἔτσι, ὅτι αὐτὸς ὁ ἴδιος ὑπῆρξε ὁ αὐτουργὸς τῆς ἀναβάσεως. Τὴν χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων ἐπὶ τῇ ἐνδόξω ἀναλήψει τοῦ Κυρίου ἐκφράζει ὁ Δαυΐδ σὲ ἄλλο ψαλμὸ σαφέστερα:

«Ξεκινώντας ξανὰ ἀπὸ τὴν Νίκαια…»

«Ξεκινώντας ξανὰ ἀπὸ τὴν Νίκαια…»

Συμφώνως πρὸς τὸ ἱστολόγιον «orthodoxianewsagency.gr» τῆς 6ης Μαΐου 2025 ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως Βαρθολομαῖος ἐκήρυξε τὴν 6ην Μαΐου τὸ πρωὶ τὴν ἔναρξιν τοῦ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου μὲ θέμα «Ξεκινώντας ξανὰ ἀπὸ τὴ Νίκαια: Ἡ Σημασία τῆς Ἐνσάρκωσης στὴ Σύγχρονη Θεολογία» εἰς τό ξενοδοχεῖον Akra εἰς τὴν Ἀττάλειαν. Ὅπως ἐτόνισεν ὁ Πατριάρχης, «ἡ Νίκαια παρέχει στὴ σύγχρονη Ἐκκλησία ἄφθονες πηγὲς ἔμπνευσης. … Εἶναι τὸ κοινὸ ἔδαφος καὶ ἡ κοινὴ ἐμπειρία σχεδὸν ὅλων τῶν Χριστιανῶν στὸν πλανήτη Γῆ – σχεδὸν δυόμισι δισεκατομμύρια ἀπὸ ἐμᾶς. Αὐτὸ καὶ μόνο τὸ γεγονὸς μᾶς καλεῖ νὰ ἀναζητήσουμε ἀπαντήσεις ποὺ θυμίζουν μία ἐποχὴ ποὺ τηρούσαμε σταθερὰ μία κοινὴ κατανόηση τῆς Πίστης μας … Ὅταν ἐξετάζουμε τὴν κατάσταση τοῦ κόσμου σήμερα καὶ τὶς ποικίλες καὶ ἀποκλίνουσες τάσεις ποὺ ἔχουν ἀναδυθεῖ στὸν Χριστιανισμὸ – εἰδικὰ τὰ τελευταῖα ἑκατὸ χρόνια – πραγματικὰ δὲν ἔχουμε ἄλλη ἐπιλογή. Πρέπει νὰ ἐκμεταλλευτοῦμε αὐτὸ τὸ ὁρόσημο στὴν χριστιανικὴ ἱστορία, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἐπικοινωνήσουμε πιὸ ἀποτελεσματικὰ καὶ πιὸ ρεαλιστικὰ μὲ τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὅπου κι ἂν βρίσκεται. … Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ Μητέρα Ἐκκλησία τοῦ μεγαλύτερου μέρους τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδοξίας καὶ οἱ Προκαθήμενοι τῶν ὑπόλοιπων τεσσάρων Πρεσβυγενῶν Ἑδρῶν τῆς Ἀρχαίας Πενταρχίας, ἔχει τόσο τὴ χαρὰ ὅσο καὶ τὴν εὐθύνη νὰ ἡγηθεῖ αὐτῶν τῶν προσπαθειῶν. …Ἡ ἐπιστροφὴ στὴ σοφία της, στὴ δόξα της, στὴ λογική της καὶ στὴν ἀπόλυτη ἔμπνευσή της εἶναι ἐξίσου ἐπίκαιρη σήμερα, δεκαεπτὰ αἰῶνες μετά, ὅπως ἦταν σὲ κάθε ἑπόμενη Σύνοδο μετὰ τὴ Νίκαια”, κατέληξε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης».

30 Μαΐου. Ἰσαακίου ὁσίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων (†383). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς ς΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιθ΄ 1-8).

Πραξ. 19,1         Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας

Πραξ. 19,1                Οταν δε ο Απολλώς ευρίσκετο εις την Κορινθον, ο Παύλος, αφού επέρασε τα βαρειότερα μέρη της Μ. Ασίας, ήλθε εις την Εφεσον, όπου και ευρήκε μερικούς μαθητάς.

Παραβιάστηκε ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου στὴν ὑπόθεση Τυχικοῦ.

ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ. Χρειάζονταν τουλάχιστον 12 ψήφοι και ο Κύπρου Γεώργιος ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ με 10 ψήφους χώρισε τον Μητροπολίτη Τυχικό από την νύμφη του την Πάφο και τον απειλεί με λίβελους.

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

https://tasthyras.wordpress.com/2025/05/24/παραβιάστηκε-ο-καταστατικός-χάρτης-τ/

Τί εἶναι ἡ γιόγκα;

Τί εἶναι ἡ γιόγκα; Ἡ Νέα Ἐποχή ἔχει περάσει στον κόσμο, ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι μιά ἁπλή γυμναστική. Ὄχι! Ἡ γιόγκα παρακαλῶ εἶναι θρησκεία, εἶναι προσευχή στούς Δαίμονες! Εἶναι πρακτική τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν ἡ γιόγκα. Καί ὅμως τό περνᾶνε ἔτσι...

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 20 – 5 – 2017)

Γιά τό ὅτι δέν πρέπει κανείς νά ἐμπιστεύεται στή φρόνησή του, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τί μποροῦμε νά κάνουμε γιά ὅσους ζοῦν μακράν τοῦ Θεοῦ & εἶναι ἐπιτυχημένοι κοσμικά-Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀπιστία τῶν νομιζομένων ἀδελφῶν τοῦ Ἰησοῦ- Τά σχόλια τοῦ κόσμου, Ν. Σωτηρόπουλου- Τό εὐαγγέλιο τοῦ ΙωάννουΙερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀπιστία τῶν νομιζομένων ἀδελφῶν τοῦ Ἰησοῦ- Τά σχόλια τοῦ κόσμου, Ν. Σωτηρόπουλου- Τό εὐαγγέλιο τοῦ Ιωάννου, 13-5-2025, Ιερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Κίνδυνος ἐκκοσμικεύσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος.

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἀνάμεσα στὰ πολλὰ διοικητικὰ προβλήματα ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία, ὑπάρχουν καὶ μερικὰ ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἐκκοσμίκευση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καὶ στὴ νόθευση τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Γι’ αὐτὰ δὲν ὑπάρχει μεγάλη ἀνησυχία ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες καὶ τοὺς κληρικούς. Μερικοὶ μάλιστα τὰ δημιουργοῦν οἱ ἴδιοι ἢ τὰ ἀποδέχονται καὶ τὰ θεωροῦν πτυχὲς τοῦ ποιμαντικοῦ τους ἔργου. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ μερικά.

Ἡ Ἐκκλησία ἐπηρεάζεται ἀπὸ κοσμικούς, ποὺ διακρίνονται γιὰ τὴν πολυμάθειά τους, ἀλλὰ δὲν ἔχουν καμιὰ πνευματικὴ ἐμπειρία. Οἱ ἴδιοι θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους ἱκανοὺς καὶ εἶναι πρόθυμοι νὰ δώσουν πνευματικὲς κατευθύνσεις στὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῶν κληρικῶν. Εὔκολα πείθουν τοὺς ἀνυποψίαστους κληρικούς, γιατί ἔχουν τὴ φήμη τῶν σπουδαίων ἐπιστημόνων. Τελικά, αὐτοὶ οἱ κατὰ κόσμον σοφοὶ δάσκαλοι ἀπομακρύνουν τοὺς ποιμένες ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ποὺ πρέπει νὰ καλλιεργοῦν στὸ ποίμνιό τους. Στὶς ὑποδείξεις αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἰδιαίτερα πρόθυμοι μερικοὶ ὄψιμοι κληρικοί, ποὺ ἀφοῦ ὁλοκλήρωσαν τὸ ἐπαγγελματικό τους ἔργο, μετὰ τὴ συνταξιοδότησή τους, ἐπιδιώκουν νὰ φέρουν ἕνα νέο πνεῦμα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ προσεγγίσει τοὺς σύγχρονους ἀνθρώπους! Ὅλοι αὐτοὶ οἱ νεωτεριστές, δάσκαλοι καὶ ἐκκοσμικευμένοι ὄψιμοι κληρικοί, δὲν πρέπει νὰ ἐπηρεάζουν τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.

*Περί Πνευματικῆς Ζωῆς*

❈ Πνευματική ζωή οὐσιαστικά σημαίνει ἀσκητική ζωή καί συνάμα μυστηριακή ζωή. Πολλοί σήμερα μιλᾶνε γιά τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά δέν μιλᾶνε καθόλου γιά ἄσκηση. Τά Μυστήρια ὅμως χωρίς τήν ἄσκηση δέν ὠφελοῦν, μᾶλλον βλάπτουν.

Ὅπως ἔλεγε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Κορίνθιους «πολλοί ἀρρωσταίνετε καί μερικοί πεθαίνετε κιόλας, γιατί Κοινωνᾶτε ἀνάξια» (Α’ Κορ. 11,29-30). Ἀνάξια σημαίνει ἀνάσκητα, χωρίς ἄσκηση, χωρίς μετάνοια, χωρίς διόρθωση, χωρίς καταπολέμηση τῶν παθῶν, χωρίς ἐγκράτεια, χωρίς νηστεία, χωρίς ἐξομολόγηση, γενικότερα χωρίς ἀλλαγή ζωῆς. Ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε».

Στενές σχέσεις Πατρ. Κων/πόλεως – Βατικανοῦ

Ὁ Βαρθολομαῖος εἰς παπικὴν «λειτουργίαν» διὰ τὴν ἐπέτειον ἐκλογῆς τοῦ Φραγκίσκου!

Ο «ΠΑΠΑΣ τῆς Ἀνατολῆς» ἔχει «κόλλημα» μὲ τὸν «Πάπα τῆς Δύσης» καὶ τὸ δείχνει! Ὥς καὶ τὰ 12χρονα τῆς παποσύνης του ἑόρτασε! «Τὴν Τετάρτη, 19 Μαρτίου 2025, τὸ ἀπόγευμα, ἀνταποκρινόμενος σὲ σχετικὴ πρόσκληση, στὸν ΡΚαθολικό Ναὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸ Harbiye, ὅπου παρέστη στὴ θεία λειτουργία ποὺ τελέστηκε γιὰ τὴν ἐπέτειο τῶν 12 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου.

Στὴ θεία λειτουργία παρέστησαν, ἐπίσης, ὁ Μακ. Ἀρμένιος Πατριάρχης στὴν Τουρκία κ. Sahak Masalyan, καθὼς καὶ ἐκπρόσωποι ἄλλων χριστιανικῶν κοινοτήτων στὴν Πόλη, μέλη τοῦ Διπλωματικοῦ Σώματος, καὶ πλῆθος ΡΚαθολικῶν πιστῶν. Στὴν ὁμιλία του, ὁ Παν­αγιώτατος, ἐξέφρασε καὶ πάλι τὶς θερμὲς καὶ ἐγκάρδιες ἀδελφικὲς εὐχές του γιὰ ταχεῖα ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ Πάπα Φραγκίσκου.

Σὲ ἄλλο σημεῖο τῆς ὁμιλίας του ἀναφέρθηκε στὴν ἀμοιβαία ἐπιθυμία γιὰ τὸν κοινὸ ἑορτασμὸ τῆς 1700ῆς ἐπετείου ἀπὸ τὴν σύγκληση τῆς ἐν Νικαίᾳ Α΄ Οἰκουμενικῆς Συν­όδου, καὶ μάλιστα σὲ μία χρονιὰ ποὺ συμπίπτει ἡμερολογιακῶς ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα γιὰ ὅλους τοὺς Χριστιανούς. Ἐπεσήμανε δέ, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι ὁ διαφορετικὸς τρόπος ὑπολογισμοῦ τοῦ Πάσχα ἀναμφισβήτητα ἐμποδίζει τοὺς Χριστιανοὺς νὰ ἔχουν μία πιὸ ἠχηρὴ καὶ ἀξιόπιστη φωνὴ στὸν κατακερματισμένο κόσμο μας» (Πηγή: romfea.gr)! Ὁ «διαφορετικὸς τρόπος ὑπολογισμοῦ τοῦ Πάσχα» εἶναι τὸ «πρόβλημα» καὶ ὄχι οἱ δεκάδες κακοδοξίες τοῦ Παπισμοῦ! Φεῦ!

Εντός του έτους η συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον πάπα Λέοντα ΙΔ΄ στη Νίκαια της Μικράς Ασίας

Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου. Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, απόσπασμα από την ΙΔ΄Κατήχηση

&& ΚΔ΄- Λ΄

Η συνέχεια τώρα της διδασκαλίας της πίστεώς μας με παρακινεί να μιλήσω σχετικά με την Ανάληψη του Κυρίου. Αλλά η Χάρη του Θεού οικονόμησε να ακούσεις πλήρη τη διδαχή χθες που ήταν Κυριακή —όσο μπορούσε βέβαια να την παρουσιάσει η δική μου αδυναμία— στη Σύναξη που είχαμε, κατ' οικονομία της θείας Χάριτος, πάνω στα αναγνώσματα της ακολουθίας, η οποία περιείχε τα σχετικά με την άνοδο του Σωτήρα μας στους ουρανούς. Όσα λέγονταν ήταν για όλους, για το πλήθος όλο των πιστών, αλλά όμως ιδιαίτερα και για σένα που είσαι Κατηχούμενος. Εκείνο που έχει σημασία είναι το κατά πόσο πρόσεχες σ' αυτά που είπαμε χθες. Είναι βέβαιο ότι γνωρίζεις πως το Σύμβολο της Πίστεως, σ' ένα από τα άρθρα του, σε διδάσκει να πιστεύεις στον Κύριο που αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και ανέβηκε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Νομίζω λοιπόν πως θα θυμάσαι πολύ καλά όσα είπαμε. Παρά ταύτα, σύντομα και επιγραμματικά και τώρα θα σου θυμίσω όσα είχαμε πει.

Να θυμάσαι το χωρίο των Ψαλμών που λέει με σαφήνεια: «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ (:Ανέβηκε θριαμβευτικά ο Θεός στον ουρανό εν μέσω αλαλαγμών» [Ψαλμ. 46, 6]. Να θυμάσαι ότι και οι θείες Δυνάμεις των Αγγέλων έλεγαν η μια στην άλλη: «Ἂρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ὑμῶν (:Ανοίξτε τις πύλες, ω άρχοντες)» [Ψαλμ. 23, 7] κ.τ.λ. Να θυμάσαι ακόμα και τον Ψαλμό που λέει: «Ἀνέβη εἰς ὕψος, ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν(:Ανέβηκε στου ουρανού το ύψος, αφού κατήγαγε αιώνιο θρίαμβο, αιχμαλώτισε πλήθος αιχμαλώτων)»[ βλ. Ψαλμ. 67, 19· πρβ. Εφεσ. 4, 8: «Διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις(:Κι επειδή ο ίδιος ο Χριστός διανέμει τα χαρίσματα, γι’ αυτό λέει και η Αγία Γραφή στους ψαλμούς: Όταν ο Χριστός με την Ανάληψή Του ανέβηκε ψηλά στον ουρανό, έδεσε αιχμάλωτους τους εχθρούς Του, δηλαδή τον σατανά και τον θάνατο, και έδωσε χαρίσματα στους ανθρώπους)»]. Να θυμάσαι και τον Προφήτη που είπε για τον Κύριο.«Ὁ οἰκοδομῶν εἰς τὸν οὐρανὸν τὴν ἀνάβασιν αὐτοῦ(:Ο Παντοκράτορας Κύριος είναι Εκείνος ο Οποίος οικοδομεί στον ουρανό την υψηλή κατοικία Του, θεμελιώνει και πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του στους κατοίκους της γης)»[Αμ. 9, 6] και όλα τα άλλα που είπαμε χθες, για να απαντήσουμε στις αντιρρήσεις των Ιουδαίων.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. ΚΔ΄, εδάφια 36-53

36 Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 37 Πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν. 38 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 39 Ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα. 40 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας. 41 Ἒτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς· ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;

42 Οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος καὶ ἀπὸ μελισσίου κηρίου, 43 καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν. 44 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ. 45 Τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς, 46 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι οὕτω γέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, 47 καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπὸ ῾Ιερουσαλήμ. 48 Ὑμεῖς δέ ἐστε μάρτυρες τούτων. 49 Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ᾿ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει ῾Ιερουσαλὴμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους.

50 ᾿Εξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. 51 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν. 52 Καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης, 53 καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν. ᾿Αμήν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

36 Και ενώ μιλούσαν γι’ αυτά, ξαφνικά ο ίδιος ο Ιησούς στάθηκε ανάμεσά τους και τους λέει: «Να είναι μαζί σας ειρήνη. Ειρήνη με τον Θεό και μεταξύ σας. Ειρήνη και στις ψυχές σας». 37 Η αιφνιδιαστική όμως εμφάνιση του Κυρίου τούς κατατρόμαξε. Και επειδή κυριεύθηκαν από φόβο, νόμιζαν ότι έβλεπαν φάντασμα, δηλαδή ψυχή πεθαμένου που ήλθε από τον Άδη χωρίς να έχει σώμα. 38 Ο Κύριος όμως τους είπε: «Γιατί είστε ταραγμένοι; Και γιατί γεννιούνται στις σκέψεις σας λογισμοί αμφιβολίας για το αν πράγματι είμαι ο αναστημένος Διδάσκαλός σας; 39 Δείτε τα χέρια μου και τα πόδια μου ότι έχουν τα σημάδια των καρφιών, και βεβαιωθείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος ο Διδάσκαλός σας που σταυρώθηκε. Ψηλαφήστε με με τα χέρια σας και βεβαιωθείτε ότι δεν είμαι άσαρκο πνεύμα· διότι η ψυχή και το φάντασμα ενός νεκρού δεν έχει σώμα και οστά, όπως βλέπετε και πείθεστε ότι έχω Εγώ». 40 Και αφού είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια Του και τα πόδια Του.

41 Επειδή όμως αυτοί από τη χαρά τους δεν πίστευαν στα μάτια τους και νόμιζαν ακόμη ότι έβλεπαν όνειρο, και θαύμαζαν για τα πρωτοφανή αυτά και ανέλπιστα γεγονότα, τους είπε ο Κύριος: «Έχετε εδώ τίποτε φαγώσιμο για να φάω και έτσι να πεισθείτε ακόμη περισσότερο ότι δεν είμαι φάντασμα;». 42 Και αυτοί του έδωσαν ένα κομμάτι ψάρι ψημένο και λίγη κηρήθρα. 43 Τότε τα πήρε και έφαγε μπροστά τους. Και το έκανε αυτό όχι γιατί το σώμα Του είχε ανάγκη τροφής, αλλά για να τους βεβαιώσει ότι πραγματικά αναστήθηκε.

29 Μαΐου. † Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Θεοδοσίας παρθενομάρτυρος. [᾿Επέτειος τῆς ἀποφράδος ἡμέρας τῆς ὑπὸ τῶν Τούρκων γενομένης ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1453).] Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἑορτῆς (Πρξ. α´ 1-12).

Πραξ. 1,1           Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν,

Πραξ. 1,1                   Εγώ, ω Θεόφιλε, στο πρώτον βιβλίον που έγραψα, δηλαδή στο Ευαγγέλιον, έκαμα λόγον δι' όλα όσα έπραξε και εδίδαξεν ο Ιησούς από την αχήν

Πραξ. 1,2           ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη·

Πραξ. 1,2                  μέχρι την ημέραν, που ανελήφθη στους ουρανούς, αφού προηγουμένως έδωκε, δια μέσου του Αγίου Πνεύματος, εντολάς στους Αποστόλους, τους οποίους ο ίδιος είχεν εκλέξει.

Ἡ Ἀποστολική περικοπή τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Α΄, εδάφια 1-12

1 Τόν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν 2 ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος ῾Αγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη· 3 οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι᾿ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. 4 Καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου· 5 ὅτι ᾿Ιωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας.

6 Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ ᾿Ισραήλ; 7 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ, 8 ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε ῾Ιερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ ᾿Ιουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. 9 Καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. 10 Καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, 11 οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ ᾿Ιησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν. 12 Τότε ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουμένου ἐλαιῶνος, ὅ ἔστιν ἐγγὺς ῾Ιερουσαλήμ, σαββάτου ἔχον ὁδόν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα

1 Το πρώτο βιβλίο, που ονομάζεται Ευαγγέλιο, το έγραψα, Θεόφιλε, για να εξιστορήσω σε αυτό περιληπτικά όλα όσα έκανε και δίδαξε ο Ιησούς από την αρχή της δημόσιας δράσεώς Του,

Τοὺς «Τυχικοὺς» θὰ τοὺς βλέπετε νὰ διώκονται. Ποτὲ ὅμως τοὺς γλοιώδεις παπόφιλους οὐνῖτες.

https://tasthyras.wordpress.com/2025/05/21/τους-τυχικούς-θα-τους-βλέπετε-να-διώ/

Μπορεῖ νά ὑπάρξει στήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν κατάκριση τῶν παιδιῶν; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ διάθεση μέ τήν ὁποία περιγράφουμε κάτι εἶναι τό κριτήριο ἄν λειτουργοῦμε κατακριτικά ἤ ὄχι

 

«Ὁ γνούς καί μή ποιήσας, δαρήσεται πολλάς», Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς διορθώνουμε τόν πλησίον μας; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου. Ὑπομνηματισμός τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Λουκ. 24,36-53]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν (:Και ενώ μιλούσαν γι’ αυτά, ξαφνικά ο ίδιος ο Ιησούς στάθηκε ανάμεσά τους και τους λέει: ‘’Να είναι μαζί σας ειρήνη’’)»[Λουκά 24,36].

Συνεχίζοντας εδώ λέμε ότι επειδή ο λόγος για την Ανάσταση του Κυρίου έφθανε από πολλά μέρη στους αποστόλους και διεγειρόταν ο πόθος τους να δουν τον Αναστημένο Κύριο, επειδή Τον ποθούσαν, ερχόταν, και επειδή ζητούσαν να Τον δουν και Τον περίμεναν, εμφανιζόταν και αποκαλυπτόταν σε αυτούς. Αλλά όμως δεν εμφανιζόταν πλέον σε αυτούς έχοντας τα μάτια τους κρατημένα, ούτε και μιλούσε σαν για κάποιον άλλο, αλλά παρουσίαζε τον εαυτό Του φανερά, και τους παρακινούσε να έχουν θάρρος. Εκείνοι όμως και έτσι είχαν αμφιβολία και φοβούνταν. Γιατί νόμιζαν ότι δεν έβλεπαν αυτόν, αλλά κάποιο φάντασμα και σκιά. Έπειτα καθησυχάζει και την ανησυχία τους από τις σκέψεις αυτές, λέγοντας τη γνωστή και όχι ασυνήθιστη σε αυτούς φράση. Γιατί τους είπε: «Ειρήνη σε σας».

«Πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; (:Η αιφνιδιαστική όμως εμφάνιση του Κυρίου τούς κατατρόμαξε. Και επειδή κυριεύθηκαν από φόβο, νόμιζαν ότι έβλεπαν φάντασμα, δηλαδή ψυχή πεθαμένου που ήλθε από τον Άδη χωρίς να έχει σώμα. Ο Κύριος όμως τους είπε: ‘’Γιατί είστε ταραγμένοι; Και γιατί γεννιούνται στις σκέψεις σας λογισμοί αμφιβολίας για το αν πράγματι είμαι ο αναστημένος Διδάσκαλός σας;’’)»[Λουκά 24,37-38].

Για να πιστέψουν σταθερά και χωρίς αμφιβολία ότι αυτός ο Ίδιος είναι εκείνος που είχε υποστεί τα Πάθη, δείχνει καθαρά αμέσως ότι επειδή είναι Θεός κατά φύση, γνωρίζει αυτό που είναι κρυμμένο μέσα τους και δεν αγνόησε τον θόρυβο που τους προκαλούν αυτού του είδους οι λογισμοί τους. Γιατί είπε: «Τί τεταραγμένοι ἐστέ;(:Γιατί είστε ταραγμένοι;)». Απόδειξη και αυτή, και πολύ σαφής μάλιστα, ότι Αυτός που βλεπόταν δεν ήταν κάποιος άλλος, αλλά Εκείνος ο Ίδιος, τον οποίο είχαν δει να υπομένει τον θάνατο επάνω στον Σταυρό και να τοποθετείται σε μνήμα, Αυτός που βλέπει και τους νεφρούς και την καρδιά, και δεν μπορεί να του διαφύγει τίποτε από αυτά που έχουμε μέσα μας. Άρα λοιπόν επιστρατεύει ως απόδειξη το πράγμα, ότι δηλαδή γνωρίζει τη σύγχυση των σκέψεών τους.

Βεβαιώνοντας μάλιστα και με άλλο τρόπο ότι νικήθηκε ο θάνατος και η ανθρώπινη φύση απέβαλε τη φθορά, και ως πρώτο σε Αυτόν, δείχνει τα χέρια και τα πόδια Του και τις τρύπες των καρφιών[πρβ. Ιω.20,27: «Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός(:Έπειτα λέει στον Θωμά: ‘’Φέρε το δάχτυλό σου εδώ. Ψηλάφισε και εξέτασε τα σημάδια των πληγών μου, και δες συγχρόνως με τα μάτια σου τα χέρια μου. Φέρε το χέρι σου κάτω από τα ενδύματά μου και βάλ’ το στην πλευρά μου που χτυπήθηκε από τη λόγχη. Και μην αφήνεις τον εαυτό σου να κυριευτεί από την απιστία, ώστε να γίνεις μόνιμα και ανεπανόρθωτα άπιστος, αλλά για να προοδεύεις και να στηρίζεσαι στην πίστη, ώστε να γίνεις αμετακίνητος και αδιάσειστος σε αυτή’’)»], και τους επιτρέπει να Τον ψηλαφήσουν και να βεβαιωθούν με κάθε τρόπο, ότι το σώμα που είχε πεθάνει, όπως είπα, αναστήθηκε.

Ὁ Μητροπολίτης Τυχικὸς κηρύχθηκε ἔκπτωτος ἐπειδὴ τηρεῖ καὶ σέβεται τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες.

Στυλιανός Κεμεντζετζίδης

Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης

Μέ πολύ πόνο καί θλίψη παρακολούθησε ὁ πιστός λαός τήν “ἐν Ἁγίω Πνεύματι” (;) συνελθοῦσα Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τήν παρελθοῦσα Πέμπτη 22 Μαϊου, κατά τήν ὁποία κηρύχθηκε ἔκπτωτος ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Τυχικός.

Μέ ἰδιαίτερη ἀγωνία περιμέναμε νά πληροφορηθοῦμε τά “ἐγκλήματα” στά ὁποῖα ὑπέπεσε ὁ φιλήσυχος ἀρχιερέας, γιά νά ὑποστεῖ τέτοια πρωτοφανῆ στήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική ἱστορία ποινή καί ταπείνωση ἀπό τούς δικαστές του!

Ἐπί 3 ἡμέρες διαβάζουμε ὁρυμαγδό ἀνακοινώσεων γιά τά “ὁλισθήματα” στά ὁποῖα ὑπέπεσε ὁ κ. Τυχικός, τῶν ὁποίων ἡ βαρύτητα μάλιστα “συγκλόνισε” ὅλη τήν ἑλληνόφωνη ὀρθοδοξία καθώς καί τίς δύο κυβερνήσεις Ἑλλάδος καί Κύπρου. Δημοσιογράφοι, καταφανῶς ἀθεολόγητοι, μᾶς βομβαρδίζουν μέ πηχιαίους τίτλους καί μᾶς πληροφοροῦν γιά τήν ὀργή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πού δέν μποροῦσε νά ἀνεχθεῖ ἄλλο, αὐτήν τήν μοναδική παραφωνία, στήν κατά τά ἄλλα ἄσπιλη ἐκκλησιαστική ζωή τῆς Μεγαλονήσου.

Βλέποντας τίς κατηγορίες ἀντιλαμβάνεται κάθε καλόπιστος παρατηρητής ὅτι πολλές ἀπό αὐτές ἀγγίζουν τά ὅρια τοῦ γραφικοῦ, καθώς ἄν ἐπρόκειτο γιά τέτοια “παραπτώματα” νά ἐκδιώκεται κάποιος ἱεράρχης, δέν θα παρέμενε κανένας ἐπίσκοπος στή θέση του. Μᾶλλον ὅμως αὐτές οἱ “κατηγορίες” παρουσιάστηκαν γιά νά πλαισιώσουν τίς τρεῖς βασικές καταγγελίες, γιά νά φανεῖ στό ἀδαές πλῆθος ὅτι ἐδῶ δέν ἔχουμε μία ἁπλῆ περίπτωση σφάλματος, ἀλλά ἕναν “ἐκκλησιαστικό ἐγκληματία” ὁλκῆς, ὁ ὁποῖος βαρύνεται μέ ὁλόκληρο τόν ἐκκλησιαστικό ποινικό κώδικα καί εἶναι ἄξιος κάθε ποινῆς!

Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου:«Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί … ἀνελήφθη ἐν δόξῃ», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Πράξεις 1,1-12]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

Εἰς τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ: «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί … ἀνελήφθη ἐν δόξῃ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 24-5-2001]

Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, μένει έκθαμβη μπροστά στο γεγονός της Αναλήψεως στον ουρανό του ιδρυτού της και Κυρίου της. Έζησε την Σάρκωσιν του Θεού Λόγου, Τον είδε να κηρύττει ως «ἐξουσίαν ἔχων», Τον θεώρησε επί του Σταυρού, διεπίστωσε την Ανάστασή Του και τώρα Τον βλέπει με δέος να ανέρχεται μετά σαρκός εις τον ουρανόν. Αυτός ο κύκλος, ή αυτή, αν θέλετε, η βύθισις του Θεού Λόγου μέσα στη δημιουργία Του και η εκ νέου ανάδυσή Του, αφού στάθηκε «σκυλευτής», λαφυραγωγός των ιδίων Του κτισμάτων, που ο διάβολος είχε ιδιοποιηθεί, άφησε εκπλήκτους τους ανθρώπους. Όλη αυτή την ιστορία –του εκτός ιστορίας Θεού, βέβαια- με λακωνικό τρόπο και ποιητικό ταυτόχρονα, εκφράζει ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή στον Τιμόθεο. Γράφει: «Καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ». Είναι στο τρίτο κεφάλαιο της πρώτης προς Τιμόθεον επιστολής. Το κείμενο αυτό είναι μία συντομοτάτη περίληψις του Χριστιανισμού. Και μάλιστα, για λόγους αναδείξεως, αρχίζει με την Ενανθρώπηση και τελειώνει με την Ανάληψη.

Ας δούμε τώρα αυτό το ιερό κείμενο του Αποστόλου Παύλου να το αναλύσομε, να το προσεγγίσομε. «Καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον». «Εὐσέβεια» εδώ ονομάζεται ο Χριστιανισμός. «Εὐσέβεια» λέγεται ο Χριστιανισμός, γιατί δείχνει, όπως λέγει ο Οικουμένιος, την κατ’ ευδοκίαν στάση του ανθρώπου έναντι του Θεού. Πράγματι είναι μυστήριον διότι ο άνθρωπος, αποκαλυπτόμενο το μυστήριο αυτό, έμεινε, μένει και θα μένει πάντοτε έκπληκτος. Λέγεται «μυστήριον» ακόμη σαν κάτι που εκρύπτετο και τώρα φανερούται. Γι'αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος εις την προς Κολοσσαείς επιστολή του, «τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης». Όλο το μυστήριο είναι ο Ιησούς Χριστός. Και θέλησε ο Θεός Πατήρ να αποκαλύψει σε μας αυτό το μυστήριον, ακριβώς στα έθνη, στους λαούς, ακριβώς για να μας δώσει το μέτρον της αγάπης Του. Και είναι το μοναδικό σε αξία. Γι'αυτό και είναι μέγα το μυστήριον αυτό.

Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου. Ὑπομνηματισμός τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξ. 1, 1-12]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων,ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη(:Το πρώτο βιβλίο, που ονομάζεται Ευαγγέλιο, το έγραψα, Θεόφιλε, για να εξιστορήσω σε αυτό περιληπτικά όλα όσα έκανε και δίδαξε ο Ιησούς από την αρχή της δημόσιας δράσεώς Του μέχρι την ημέρα που αναλήφθηκε στους ουρανούς, αφού προηγουμένως με συνεργό και το Άγιο Πνεύμα έδωσε εντολές στους αποστόλους που είχε διαλέξει ο Ίδιος)»[Πράξ. 1,1-2]

Σε πολλούς αυτό εδώ το βιβλίο δεν είναι αρκετά γνωστό, ούτε αυτό το ίδιο ούτε ο συγγραφέας του. Γι’ αυτό και προτίμησα προπάντων να ασχοληθώ με το έργο αυτό, ώστε και αυτούς που το αγνοούν να διδάξω και έναν τόσο μεγάλο θησαυρό να μην αφήσω να αγνοείται και να μένει αποκρυμμένος· διότι θα μπορέσει να μας ωφελήσει όχι λιγότερο από τα ίδια τα ευαγγέλια· είναι γεμάτο από τόση πολλή φιλοσοφία και ορθότητα διδασκαλίας πίστεως και επίδειξη θαυμάτων που έχουν γίνει μάλιστα από το άγιο Πνεύμα.

Ας μην το εξετάζουμε λοιπόν επιπόλαια, αλλά προσεκτικά. Διότι και τις προφητείες που προλέγει ο Χριστός στα ευαγγέλια είναι δυνατόν να τις δεις να πραγματοποιούνται εδώ, και από τα ίδια τα γεγονότα να διαλάμπει η αλήθεια, και μεγάλη μεταβολή των μαθητών προς το καλύτερο να έχει γίνει σε αυτούς από την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Διότι και εκείνα που άκουσαν να λέει ο Χριστός, ότι δηλαδή: «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει(:Αληθινά, αληθινά σας λέω ότι εκείνος που πιστεύει σε μένα, τα υπερφυσικά έργα που εγώ ενεργώ θα τα κάνει και εκείνος, αλλά και μεγαλύτερα απ’ αυτά θα κάνει˙ διότι θα θεραπεύει και θα ανασταίνει ψυχές και θα συντελεί θαυμαστές αλλοιώσεις στην εσωτερική ζωή των ανθρώπων. Και θα τα πραγματοποιεί όλα αυτά με τη δική Μου επενέργεια)» [Ιω. 14,12], και να προλέγει στους μαθητές ότι θα οδηγηθούν σε ηγεμόνες και βασιλείς και ότι θα τους μαστιγώσουν στις συναγωγές τους[βλ. Ματθ. 10,17-18: «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς·καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν (:Έχοντας ως μόνο όπλο τη φρόνηση και την ακακία αυτή να προφυλάγεστε απ’ τους ανθρώπους· διότι θα σας παραδώσουν σε συνέδρια για να καταδικαστείτε απ’ αυτά και στις συναγωγές τους, και θα σας μαστιγώσουν μπροστά στον λαό. Ακόμη θα σας σύρουν μπροστά σε ηγεμόνες και σε βασιλείς ως κατηγορούμενους για μένα, για να δώσετε μαρτυρία για το πρόσωπό μου που να την ακούσουν και αυτοί και οι εθνικοί, ώστε να μην προφασίζονται ύστερα ότι δεν άκουσαν το κήρυγμά σας)» και ότι θα υποστούν σκληρά δεινά και ότι θα υπερισχύσουν σε όλα, και ότι το ευαγγέλιο θα κηρυχτεί σε όλο τον κόσμο, όλα αυτά είναι δυνατόν να τα δεις στο βιβλίο αυτό να εκπληρώνονται με κάθε ακρίβεια και άλλα περισσότερα από αυτά, που έχει πει ο Κύριος όταν ζούσε μαζί τους.

Διεθνὲς Ἵδρυμα Ὁλοκληρωτισμοῦ.

 Ὁ Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος, μὲ τὸν πρώην πρέσβυν τῆς Ἀμερικῆς κ. Τζέφρυ Πάϊατ, ἄνθρωπος τοῦ βαθέος κράτους τῶν Η.Π.Α., μέ τεραστίας εὐθύνας διὰ τὸν πόλεμον εἰς τὴν Οὐκρανίαν.

Μήπως τὸ «Διεθνὲς Παρατηρητήριον Θρησκευτικοῦ Φονταμενταλισμοῦ» εἶναι μία νέα ΜΚΟ;

«Πῶς λειτουργεῖ ἡ Μητρόπολη Ἀλεξανδρουπόλεως;

Ὡς ὑπερ-ἐπισκοπή; Ὡς Πατριαρχεῖο; Μήπως ὡς Τμῆμα Ἀσφαλείας ἢ ὡς Διεύθυνση Μυστικῶν Ὑπηρεσιῶν;»

Μὲ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τὸ 2024 στὴ Μητρόπολη Ἀλεξανδρουπόλεως συστάθηκε ἐκκλησιαστικὸ ἵδρυμα μὲ τὴν ἐπωνυμία “Διεθνὲς Παρατηρητήριο Θρησκευτικοῦ Φονταμενταλισμοῦ”. Πρόκειται γιὰ ΝΠΙΔ. Σκοπὸς του εἶναι ἡ μελέτη “τοῦ φαινομένου τοῦ θρησκευτικοῦ φονταμενταλισμοῦ”, ἰδίως γιὰ τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο καὶ τὴ Νοτιοανατολικὴ Εὐρώπη, μὲ στόχο τὴν ἀλληλεγγύη μεταξὺ τῶν διαφόρων θρησκευτικῶν κοινοτήτων. Τὸ Παρατηρητήριο διοικεῖται ἀπὸ πενταμελὲς ΔΣ (Πρόεδρο, Διευθυντὴ καὶ 3 μέλη). Πρόεδρος εἶναι ὁ Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως, Ἄνθιμος καὶ Διευθυντὴς ὁ Χρυσόστομος Σταμούλης, καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ.

Ὅταν οἱ τοποτηρηταί αὐθαιρετοῦν

Ὅταν οἱ τοποτηρηταί αὐθαιρετοῦν

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ὅταν μία Μητρόπολη κηρύσσεται ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο κενὴ (χηρεύουσα), ὁρίζεται ὁ τοποτηρητής, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζει καὶ διεκπεραιώνει ὑποθέσεις τῆς Μητρόπολης, χωρὶς νὰ περιφρονεῖ τοὺς ἱερεῖς της. Τὸ ἔργο του εἶναι σημαντικὸ καὶ κάθε ἀπερισκεψία ἢ παραπληροφόρηση βλάπτει καὶ σκανδαλίζει τοὺς πιστούς.

Ὁ τοποτηρητής, δὲν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μπορεῖ νὰ ρυθμίσει, γιὰ παράδειγμα, τὰ τῆς νοσηλείας τοῦ ἀσθενοῦντος Μητροπολίτου καὶ νὰ ἀπαγορεύει τὴν ἐπίσκεψη στὴν ἐντατική τοῦ νοσοκομείου τῶν γνωστῶν καὶ συγγενῶν του. Τὸν κύριο λόγο τὸν ἔχουν οἱ ἱερεῖς τῆς Μητρόπολης. Οὔτε πρέπει νὰ παίρνει ἀποφάσεις καὶ νὰ συνεργάζεται μὲ πρόσωπα ποὺ ἐπὶ δεκαετίες ἔχουν ρημάξει τὴ Μητρόπολη, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀγαθότητα τοῦ Μητροπολίτου καὶ ἔχουν καταστρέψει τὴν ἔξωθεν καλή του μαρτυρία!

Περί Διασκεδάσεως

❈ Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι ἡ διασκέδαση καί ἄλλο πρᾶγμα εἶναι ἡ ψυχαγωγία.

Ἡ λέξη διασκέδαση, εἶναι σύνθετη λέξη, σημαίνει διά – σκεδάννυμι, διά – σκορπίζομαι, διασκορπισμός.

Ψυχαγωγία εἶναι ἀκριβῶς τό ἀντίθετο. Σημαίνει την ἀγωγή τῆς ψυχῆς.

28 Μαΐου. † «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα». Εὐτυχοῦς ἐπισκόπου Μελιτινῆς. Ἀνδρέου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ς΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιη´ 22-28).

Πραξ. 18,22       καὶ κατελθὼν εἰς Καισάρειαν, ἀναβὰς καὶ ἀσπασάμενος τὴν ἐκκλησίαν κατέβη εἰς Ἀντιόχειαν,

Πραξ. 18,22             Απεβιβάσθη εις την Καισάρειαν και αφού ανέβηκε εις τα Ιεροσόλυμα και εχαιρέτησε την εκεί Εκκλησίαν των πιστών, κατέβηκε εις την Αντιόχειαν.

Πραξ. 18,23       καὶ ποιήσας χρόνον τινὰ ἐξῆλθε διερχόμενος καθεξῆς τὴν Γαλατικὴν χώραν καὶ Φρυγίαν, ἐπιστηρίζων πάντας τοὺς μαθητάς.

Πραξ. 18,23             Αφού δε έμεινεν ολίγον χρόνον εκεί, έφυγε και περιώδευε εν συνεχεία την χώραν της Γαλατίας και την Θρυγίαν, στηρίζων εις την κατά Χριστόν πίστιν και ζωήν όλους τους μαθητάς.

Οἱ κακοί λογισμοί ἀνάμεσα στούς συζύγους εἶναι ἁμάρτημα; -Ὁ ὕπουλος λογισμός, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ κακοί λογισμοί ἀνάμεσα στούς συζύγους εἶναι ἁμάρτημα; -Ὁ ὕπουλος λογισμός, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Σέ ποιές περιπτώσεις ὁδηγούμαστε στήν κατάκριση; -Ποιές περιπτώσεις εἶναι ἀνένοχες; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Σέ ποιές περιπτώσεις ὁδηγούμαστε στήν κατάκριση; -Ποιές περιπτώσεις εἶναι ἀνένοχες;  ,

 Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Θά κάνετε χιλιόμετρα γιά νά βρεῖτε σωστό ἱερέα...», Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τὸ εἶχε πεῖ ὁ μακαριστὸς Αὐγουστῖνος Καντιώτης γιὰ τὸν προσωπικὸ ἀριθμό!

 

Το είχε πει ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης για τον προσωπικό αριθμό!

 

(youtube.com)

Ὁ Κόσμος ποὺ Φτιάξαμε: Μιὰ Ὀρθόδοξη Θεολογικὴ Ἀνάκλαση.

Κωφίδης Ευάγγελος

«Ἰδοὺ, ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α’ Ιωάν. 5:19). Αλλά πώς φτάσαμε εδώ; Πώς από τον παράδεισο της αγάπης, όπου ο Θεός είδε ότι «εἶδεν ὅτι καλὰ λίαν» (Γεν. 1:31), κατελήξαμε σε μια γη δακρύων, μίσους και αποξένωσης; Ο κόσμος, που έπρεπε να είναι οίκος της δόξας του Θεού, έγινε σκηνή τραγωδίας, όπου ο άνθρωπος, αντί να δοξάζει τον Δημιουργό του, δοξάζει την ίδια του την εικόνα, τα πάθη του, την επιθυμία του να γίνει «ως Θεός» (Γεν. 3:5).

Η Πτώση και η Αποξένωση

Ο κόσμος που φτιάξαμε είναι ο κόσμος της πτώσης. Αυτός που ο Θεός μας έδωσε «ευθύς» (Γεν. 1:29-30), εμείς τον μετατρέψαμε σε τόπο πόνου. Αντί να ζήσουμε ως παιδιά του Φωτός, διαλέξαμε το σκοτάδι (Ιωάν. 3:19). Αντί να αγαπήσουμε, κατακρίνουμε. Αντί να δώσουμε, κλέβουμε. Αντί να ζήσουμε για τη ζωή, σκοτώσαμε τον αδελφό μας (Γεν. 4:8). Και το τραγικό είναι ότι αυτή η πληγή επαναλαμβάνεται κάθε μέρα—στα σπίτια μας, στις δουλειές μας, στις εκκλησίες μας.

Ο Θεός Συνεχίζει να Φωνάζει

Βουλγαρίας Δανιήλ: Τὸ Σχολεῖο γεννήθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία – Πορεία γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Χιλιάδες πολίτες έλαβαν μέρος στην πορεία «Αρετές και Θρησκεία στο σχολείο», που διοργανώθηκε από συλλόγους πολιτών και υποστηρίχθηκε από την εν Βουλγαρία Ορθόδοξη Εκκλησία.

Πριν από την έναρξη της πορείας στο Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Δανιήλ τέλεσε δέηση, στην οποία συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Λόβετς κ. Γαβριήλ, Νευροκοπίου κ. Σεραφείμ, Βιδινίου κ. Παχώμιος, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μελενίκου κ. Γεράσιμος, Βελεβουσδίου κ. Ισαάκ, Κωνσταντίνης κ. Μιχαήλ, Ζνεπόλεως κ. Μελέτιος, ο κλήρος της πρωτεύουσας και κληρικοί από άλλες μητροπόλεις της χώρας.

Μετά την δέηση, ο Μακαριώτατος εκφώνησε λόγο μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό στον οποίο ανέφερε:

«Ευχαριστώ όλους εσάς που ήρθατε σήμερα για να υποστηρίξετε μια μακροχρόνια πρωτοβουλία, που ξεκίνησε από την Ιερά Σύνοδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αμέσως μετά τις δημοκρατικές αλλαγές – για την επιστροφή του μαθήματος των Θρησκευτικών ή, όπως ονομάζεται τώρα «Αρετές και Θρησκεία», στο κανονικό πρόγραμμα σπουδών.

O Μητροπολίτης Τυχικὸς καταδικάστηκε ἐπειδὴ τήρησε τὴν ἐκκλησιολογικὴ ἀκρίβεια, δὲν ἀναγνώρισε μυστήρια αἱρετικῶν, δὲν ὑπέκυψε στὸν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΠΑΥΣΗ του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού αποτελεί τραγική συνέπεια της πνευματικής πτώσης πολλών από τους διοικούντες την Εκκλησία και της εκκοσμίκευσης του κλήρου στις μέρες μας.

Πρόκειται για τους ίδιους που μνημονεύουν σχισματικούς στην Ουκρανία και προσεγγίζουν τον Πάπα της Ρώμης κατά τέτοιο τρόπο, που του αποδίδουν εκκλησιαστικό κύρος, κάτι που οι Άγιοι Πατέρες ρητά απέρριψαν ως αίρεση. Για παράδειγμα, η αναγνώριση βαπτίσματος εκτός της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί ένα μέσο για την προώθηση της παναίρεσης του Οικουμενισμού, μέσο το οποίο ο Μητροπολίτης Τυχικός προς τιμήν του αρνήθηκε.

Η ιστορία της Εκκλησίας είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου μέχρι και Άγιοι Πατέρες καθαιρέθηκαν ή παύθηκαν από άδικες Συνόδους, με την Εκκλησία να τους δικαιώνει στη συνέχεια. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καθαιρέθηκε από φθονερούς συνεπισκόπους, αλλά η Εκκλησία τελεί τη Θεία Λειτουργία του κάθε Κυριακή. Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας διώχθηκε όσο κανείς άλλος, όμως ονομάστηκε «στύλος της Ορθοδοξίας». Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο μόνος που δεν υπέγραψε την ψευδοένωση με τον Πάπα, είπε:

Ὁ Πάπας Λέων ΙΔ΄ καὶ ἡ Ὀρθοδοξία.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Μετά την εκλογή του νέου Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ και τις πρώτες του ομιλίες – παρεμβάσεις στα διεθνή ζητήματα, είναι πολλές οι προβλέψεις και οι αναλύσεις που δημοσιεύονται στα διεθνή ΜΜΕ. Όμως για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, που γνωρίζουν την εκκλησιαστική ιστορία έχει δικαιολογημένα προκληθεί ανησυχία για την πορεία του νέου Πάπα. Αιτία το όνομα που επέλεξε και η δήλωσή του πως θέλει η παποσύνη του να ομοιάζει με εκείνη του Πάπα Λέοντος ΙΓ΄ (1878-1903). Πράγματι ο εν λόγω Πάπας σε δύσκολους καιρούς για την παπική Εκκλησία υπήρξε πολύ ενεργητικός και, πολιτικά, αποτελεσματικός στο να αντιμετωπίσει «τις πλάνες των, τότε, μοντέρνων πολιτικό – κοινωνικών θεωριών του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού και του μηδενισμού. Ενίσχυσε ηθικά και υλικά τη δημιουργία «χριστιανικών» συνδικάτων και πολιτικών κομμάτων και έδρασε αποτελεσματικά κατά της Μασωνίας και υπέρ της οικογένειας – κατά του διαζυγίου.

Το αρνητικό για τους Ορθοδόξους ήταν ότι ο Πάπας ΙΓ΄ ενέτεινε σε προκλητικό βαθμό τις από του 11ου αιώνος και μετά προσπάθειες του Βατικανού να τους υποτάξει υπό την ηγεμονία του. Η προκλητική προπαγανδιστική επίθεση που εξαπέλυσε, μετά τη δημοσίευση σχετικής εγκυκλίου του, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αυτό με δική του αυστηρή σε βάρος του Πάπα Εγκύκλιο, που δημοσιεύθηκε στο πατριαρχικό περιοδικό «Εκκλησιαστική Αλήθεια» στις 29 Σεπτεμβρίου 1895 (Αριθμ. Φύλ. 31) καταγγέλλει ότι:

Ὁ οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ ληστρικὴ σύνοδος τῆς Κύπρου.

Του Κώστα Νούση στη Romfea.gr

Πώς συνδέονται αυτά τα δύο; Είναι προφανές πως η αλωμένη από τον Οικουμενισμό σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία – με πόσο πόνο το διαγιγνώσκουμε αυτό εν τοις πράγμασι μέρα τη μέρα – έκανε επίδειξη ισχύος και αυτό αποδεικνύεται από το αχρείαστο του πράγματος, από το ανυπόστατο των κατηγοριών και την αθωότητα του κατηγορουμένου.

Πρόκειται για μια ακόμη ληστρική σύνοδο στα χρονικά της Εκκλησίας μας.

Ο Πάφου Τυχικός επαύθη… ατυχώς. Για ποιον λόγο; Επειδή είναι αντιπαπικός!

Σε μια σειρά από πρόσφατα άρθρα δια των οποίων καταγγέλλαμε τον σύγχρονο Οικουμενισμό αναφερθήκαμε πως ο πολιορκητικός του κριός είναι η σχέση Ρώμης και Νέας Ρώμης, Ρωμαιοκαθολικισμού και Ορθοδοξίας, Πάπα και Πατριάρχη Οικουμενικού. Τυχαίο;

Σε αυτό δεν μπορεί ο γράφων να απαντήσει με βεβαιότητα, αλλά μπορεί να διαπιστώσει το εξής οξύμωρο: πώς είναι δυνατό να έρχονται σε τόσο στενές σχέσεις ο Οικουμενικός με τον Πάπα, ενώ οι διαφορές είναι πολύ περισσότερες από ό,τι, για παράδειγμα, μεταξύ Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδονίων;

Ο Πάφου Τυχικός – εκ μόνης όψεως δίνει την αγαστή έξωθεν καλή μαρτυρία ενός παραδοσιακού Ιεράρχη – ήταν άτυχος ως προς τον ζηλωτισμό του.