Ὁ Ἐφραίμ καί ἡ φυλακή. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

Στη νιάτα του , ο Εφραίμ αμάρτησε πολλή  αλλά  για μια αμαρτία  καταδικάστηκε. Εν τω μεταξύ, έτσι συνέβη το εξής ότι οι κλέφτες έκλεψαν από το γείτονά τους ένα πρόβατο. Ο γείτονας υποψιαζόταν τον Εφραίμ και τον μήνυσε. Και ο Εφραίμ, εντελώς αθώος αυτής της κλοπής, φυλακίστηκε. Θρηνημένος από το ψέμα , ο Εφραίμ άρχισε να κλαίει και να φωνάζει στον Θεό. Όντας σε ένα κελί με άλλους εγκληματίες, άρχισε να ενδιαφέρεται να μιλάει μαζί τους, για τους λόγους που οι άλλοι φυλακίστηκαν. Του ρώτησε με τη σειρά του, και ένας μίλησε μαζί του, και άλλος ένας. Στα κακά τους πράγματα, ο Εφραίμ αναγνώρισε τις αμαρτίες του, για τις οποίες κανένας δεν τον τιμωρούσε. Τότε πνίγηκε το πνεύμα του και συνειδητοποίησε ότι φυλακίστηκε όχι λόγω κλεμμένων προβάτων, αλλά λόγω πολλών άλλων παραπτωμάτων. 

Λυπημένος, ο Εφραίμ μετανόησε ενώπιον του Κυρίου και άρχισε να προσεύχεται ευσυνείδητα στον Θεό για να συγχωρήσει τις μυστικές αμαρτίες του, ενώ παράλληλα συνέχιζε να τον ευχαριστεί για το γεγονός ότι ήταν φυλακισμένος. Σύντομα απελευθερώθηκε, παρακαλώντας να μην είναι ένοχος. Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα στην ψυχή του Εφραίμ.

Το μπουντρούμι τον πήρε ως αμαρτωλό και τον απελευθέρωσε στην ελευθερία ως άγιο.

Άγιος Νικόλαος της Σερβίας

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/06/blog-post_870.html