(28 Ιουλίου)
Καταγόμενος από την χώρα των Γαλατών, ο άγιος Σαμψών αφιερώθηκε από τους γονείς του στον Θεό στην μονή του αγίου Ιλτούδου στο Λαντβίτ, όπου μορφώθηκε και χειροτονήθηκε διάκονος και εν συνεχεία ιερεύς. Προόδευσε γρήγορα στον δρόμο της αρετής και κέρδισε την συμπάθεια των συμμοναστών του με τον πρόσχαρο και απλό χαρακτήρα του, μέχρι την ημέρα που οι δύο ανηψιοί του ηγουμένου, τρέφοντας αισθήματα ζηλοφθονίας στο πρόσωπό του, προσπάθησαν να τον βγάλουν από την μέση. Ο Σαμψών πήρε χαμογελώντας το πιοτό που γνώριζε ότι είχε μέσα φαρμάκι λέγοντας: «Αδελφέ μου, το αφέψημα που μου ετοιμάσατε είναι νοστιμότατο. Είθε ο Θεός να σας γιατρέψει από το κακό που σας κάνει να υποφέρετε». Ο ένας μοναχός έπεσε τότε στα πόδια του κι έδειξε ειλικρινή μετάνοια· ο άλλος τιμωρήθηκε αυστηρά από τον Θεό.
Επιδιδόμενος στις μεγαλύτερες σκληραγωγίες μετά την χειροτονία του, ο Σαμψών αποφάσισε να εγκαταλείψει το μοναστήρι για να αφεθεί στην θεία Πρόνοια. Εισήλθε στην μονή της νήσου Κάλντεϋ κι εκεί εξελέγη σύντομα κελλάρης, κατόπιν δε ηγούμενος. Όταν πέρασαν από εκεί ιρλανδοί μοναχοί, αποφάσισε να τους ακολουθήσει στην χώρα τους, και αφού διέμεινε για λίγο στην Ιρλανδία, επέστρεψε στην πατρίδα του για να διάγει ερημητικό βίο κοντά στις εκβολές του ποταμού Σεβέρν.
Οι αρετές του ήρθαν γρήγορα στο φως, εξελέγη επίσκοπος και ξανάρχισε τις ιεραποστολικές περιοδείες του στην Κορνουάλη, όπου παρέμεινε για μεγάλο διάστημα, αποκτώντας πολλούς μαθητές, οι οποίοι έγιναν με την σειρά τους νέοι απόστολοι. Απέπλευσε εν συνεχεία για την Αρμορική (Βρετάνη) με μερικούς μαθητές. Εγκαταστάθηκε στην ιδιοκτησία του γαλλο-ρωμαίου Πριβάτου και έκτισε εκεί ένα μοναστήρι ανάμεσα στα έλη. Γύρω από την τοποθεσία εκείνη δημιουργήθηκε αργότερα η πόλη Ντολ.
Από την μονή του ο άγιος αναλάμβανε αποστολές για την διάδοση του Ευαγγελίου στους γύρω πληθυσμούς και έγινε υπερασπιστής όλων των καταπιεσμένων από τους τοπικούς βασιλιάδες. Καθώς ελάμβανε ως δωρεές πολλές ιδιοκτησίες, ίδρυσε εκεί ιεραποστολικά μοναστήρια, εξαρτήματα της μονής-επισκοπής του Ντολ, όπως συνηθιζόταν τα χρόνια εκείνα στην κελτική Εκκλησία. Με την υποστήριξη του αγίου Γερμανού [28 Μαΐου] πέτυχε από τον βασιλιά των Παρισίων Χιλδεβέρτο την αναγνώριση της εξουσίας του βασιλιά της Βρετάνης Γιούντβαλ και ίδρυσε ένα καινούργιο μοναστήρι στις εκβολές του Σηκουάνα σε γη που παραχώρησε ο Χιλδεβέρτος και έλαβε την δικαιοδοσία επί των νήσων της Μάγχης (Τζέρσυ, Γκέρνσυ).
Μετά από ένα δεύτερο ταξίδι στην Νευστρία, κατά το οποίο παρευρέθηκε στην Δεύτερη Σύνοδο των Παρισίων (561-567), ο άγιος Σαμψών εκοιμήθη εν ειρήνη. Η τιμή του, πολύ διαδεδομένη στην Βρετάνη, απλώθηκε μέχρι την Ιταλία.
(Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Ιούλιος, 28. Εκδόσεις “Ίνδικτος”)
(Πηγή ψηφ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)
http://alopsis.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CE%B1%CE%BC%CF%88%CF%8E%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου