Ποιός ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ Χριστιανοῦ.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ: «Ποιός ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ Χριστιανοῦ;»

Καταρχήν νά εὐχηθοῦμε εἰς ἐαυτούς καὶ ἀλλήλους καλή Μεγάλη Σαρακοστή μέ ἀγωνιστικό φρόνημα καὶ μὲ πνευματική σπορά καὶ ἄν θέλει καὶ ὁ Θεός καὶ μέ πνευματική καρποφορία. Ἡ σπορά εἶναι δική μας καὶ ἡ καρποφορία εἶναι τοῦ Θεοῦ. Εὔχομαι λοιπόν ὅλοι νά σπείρουμε στίς καρδιές μας πλούσια τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, γιατί ἔτσι γίνεται ἡ σπορά , εἴτε διαβάζοντας, εἴτε ἀκούγοντας, εἴτε σκεπτόμενοι καὶ στοχαζόμενοι ἐπάνω σέ αὐτά πού μᾶς λέει ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ἔτσι, ὥστε νὰ δημιουργηθοῦν  οἱ προϋποθέσεις, ὤστε νά ἔχουμε τά πνευματικά φυτά τῶν ἀρετῶν καὶ αὐτά νά μᾶς δώσουν καὶ τούς πνευματικούς καρπούς μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ.

Σήμερα, πού εἶναι ἡ πρώτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν καὶ γιορτάζουμε τήν νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι ὅλων τῶν αἱρέσεων, δὲν μποροῦμε παρά νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό, γιατί εἶναι πράγματι δωρεά τοῦ Θεοῦ τό ὅτι μέχρι σήμερα σήμερα ἡ πίστη μας εἶναι ἀκαινοτόμητη, εἶναι ἀδιαλώβητη, εἶναι ἡ καθαρή Ἀποστολική πίστη. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὁ μόνος χῶρος, ὅπου διασώζεται ἡ ἀλήθεια γιά τόν Θεό. Ὅλα τά ἄλλα πού διδάσκονται στίς ὑπόλοιπες Ἐκκλησίες δὲν ἰσχύουν, ἀφοῦ αὐτές δὲν εἶναι πραγματικές καὶ σωστές Ἐκκλησίες. Ὁ Χριστός δὲν ἔφτιαξε πολλές Ἐκκλησίες. Κακῶς χρησιμοποιεῖται αὐτή ἡ ὁρολογία καὶ ἀπό ἐπίσημα καὶ ἐκκλησιαστικά πολλές φορές χείλη, εἴτε ἀπό ἄγνοια , εἴτε και ἀπό σκοπιμότητα. Ὅσοι τό κάνουν σκόπιμα, τό κάνουν γιά νά μπερδεύουν τόν λαό, νά σπείρουν τήν σύγχυση ὅτι ὑπάρχουν πολλές Ἐκκλησίες. Δὲν ὑπάρχουν. Ὁ Χριστός ἔφτιαξε μία Ἐκκλησία, γιατί ἔχει ἕνα σῶμα. Ἠ Ἐκκλησία εἶναι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός δὲν ἔχει πολλά σώματα. Αὐτό τό σῶμα εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία φυλάσσει ἀκαινοτόμητη, ἀδιαλώβητη τήν ὀρθή δόξα καὶ πίστη, γιά τό ποιά εἶναι ἡ Ἁγία Τριάδα, ποιός ὁ Χριστός καὶ ποιά εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ ποιός εἶναι ὁ τρόπος πού θά σωθοῦμε. Ὅλα αὐτά τά φυλάσσει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ὅλα αὐτά εἶναι οἱ θεραπευτικές συνταγές. Δὲν εἶναι μία θεωρία καὶ μία ἰδεολογία, μία φιλοσοφία, ὅπως κάποιοι θέλουν νά περάσουν ὅτι εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί δὲν ἔχει καμία συνέπεια γιά τήν ζωή μας, ὅτι μποροῦμε νά ζοῦμε ὄπως θέλουμε καὶ νά εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ὄχι, δὲν εἴμαστε. Μπορεῖς νά λές ὅτι εἶσαι Ὀρθόδοξος, ἀλλά δὲν εἶσαι, ὅταν καὶ ἡ ζωή σου  δὲν εἶναι σύμφωνη μέ τήν πίστη. Ἡ ζωή μας εἶναι σύμφωνη μέ τήν πίστη μας, ὅταν τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καὶ ὅταν ἐφαρμόζουμε στήν πράξη, ὅσα μᾶς λέει ἡ πίστη μας. Γιατί ἡ πίστη χωρίς ἔργα, πράξη καὶ άγάπη εἶναι νεκρή πίστη. Ἀπό τά ἔργα λοιπόν καταλαβαίνουμε ἄν κάποιος εἶναι Χριστιανός, ἤ ὄχι καὶ ὄχι ἀπό τά λόγια. Καὶ τά μαθήματα πού κάνουμε ἐδῶ μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τήν εὐχή τοῦ Γέροντα ἀποσκοποῦν στό νά ἔχουμε ζωή σύμφωνα μέ τήν πίστη μας.

Δυστυχῶς πολλοί Χριστιανοί ἀπό ἄγνοια, ἐνῶ θέλουν νά εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, κάνουν ἔργα πού δὲν ἀντιπροσωπεύουν τήν πίστη τους καὶ εἶναι ἀντίθετα μέ αὐτήν. Τό κάνουν ἀπό ἄγνοια, ἀλλά ἡ ἄγνοια εἶναι ἔνοχη. Φταῖνε πού ἔχουν ἄγνοια, γιατί ἴσως δὲν ἐνδιαφέρθηκαν νά γνωρίσουν τί λέει ὁ Θεός.

Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ λοιπόν προχωράμε καὶ θά ἀναλύσουμε σήμερα αὐτό τό θέμα πού εἴχαμε ἀνοίξει στήν προηγούμενη σύναξη καὶ θά τό ἐπεκτείνουμε καὶ θά ποῦμε περισσότερα γιά τό ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ Χριστιανοῦ.

Ὅσοι ἤσασταν ἐδῶ τήν προηγούμενη φορά, θά θυμᾶστε πού μιλήσαμε γιά τό ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες δὲν ἐπιτρέπουν τόν καλλωπισμό, τά ἀρώματα καὶ γενικῶς αὐτήν τήν ἐπέμβαση στήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, στόν ἐαυτό μας, διότι μέ λίγα λόγια αὐτά ὁδηγοῦν στήν πορνεία.

Σήμερα θά ποῦμε ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός στολισμός. Λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος στήν Χριστοήθεια, ἀπευθυνόμενος στίς γυναῖκες (ἀλλά ὅσα λέει ἰσχύουν καὶ γιά τούς ἄνδρες): «Γιά νά μιλήσω μέ συντομία^. Ἐάν πράγματι θέλετε να εἶστε ὡραῖες, φροντίστε τόν ἐαυτό σας μέ αὐτόν τόν ὁλοσώματο καὶ ὁλοτελή στολισμό. Ἀντί γιά τίς κεφαλοδεσμίδες, νά ἔχετε τήν σωστή πίστη καὶ τήν εὐσέβεια καὶ ἔτσι θά στολίζετε τό κεφάλι σας. Ἀντί γιά σκουλαρίκια, νά ἔχετε πρῶτον τήν εὐπείθεια καὶ τήν ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ». Νά εἶστε δηλαδή εὔκολες στό νά πείθεσθε στά λόγια τοῦ Θεοῦ.

Αὐτό ἐπίσης τό λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος «Ἔτσι κάποτε οἱ ἅγιες γυναῖκες πού ἥλπιζαν στόν Θεό, στόλιζαν τόν ἑαυτό τους (μέ αὐτά τά πνευματικά στολίδια): κάνοντας ὑπακοή στούς ἄνδρες τους , ὄπως ἡ Σάρα ἔκανε ὑπακοή στόν Άδάμ, ἀποκαλώντας τόν ‘κύριο’». Αὐτά τά λέει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στήν πρώτη καθολική ἐπιστολή. Καὶ ἐπαναλαμβάνω γιά νά μήν παρεξηγηθῶ, ἄν καὶ δὲν μέ νοιάζει νά μέ παρεξηγήσετε. Ὀφείλω ὅμως νά τά πῶ, γιατί αὐτά δὲν τά λέω ἐγώ, ἀλλά ὁ Ἀπόστολος Πέτρος , πού εἶναι τό στόμα τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Τά λένε αὐτά διαχρονικά καὶ οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι στίς ἀποστολικές διαταγές , οἱ ἅγιοι, οἱ οἰκουμενικές σύνοδοι καὶ οἱ τοπικές σύνοδοι καὶ ὅλη γενικά ἡ Ἐκκλησία. Τώρα, ἄν σήμερα οἱ παπάδες καὶ οἱ δεσποτάδες λένε ἄλλα, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρά μία ἐκτροπή ἀπό τήν ἀλήθεια καὶ δὲν πρέπει νά τούς ἀκοῦμε. Πρέπει νά ἐφαρμόζουμε ὅσα λέει ἡ Ἐκκλησία διαχρονικά. Γιατί, δυστυχῶς, ὁ διάβολος στούς ἔσχατους χρόνους πού ζοῦμε τώρα, θά προσπαθήσει νά πλανήσει καὶ τούς ἐκλεκτούς, ὄπως λέει καὶ ἡ Ἀποκάλυψη. Καὶ θά καταφέρει νά πλανήσει ἀρκετούς. Ὀπότε μήν σᾶς παραξενεύει, ἄν παπάδες, δεσποτάδες καὶ Πατριάρχες λένε διεστραμμένα πράγματα, ἀντίθετα μέ αὐτά πού ἐδῶ καὶ 2000 χρόνια λέει διαχρονικά ἡ Ἐκκλησία.

Συνεχίζει λοιπόν ὁ ἅγιος Νικόδημος «Ἀντί γιά περιδέραια καὶ στολισμό τοῦ λαιμοῦ, νά ἔχετε τήν εὐλάβεια καὶ τήν κλίση πρός τά θεία. Καὶ στήν καρδιά σας νά ἔχετε πάντοτε τήν μελέτη τοῦ ὀνόματος τοῦ Κύριου Ἰησοῦ Χριστοῦ, λέγοντας πάντα τό ‘Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Ὑιέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν μέ’».

Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ σώματος καὶ ὄχι τά ροῦχα πού, ἐκτός πού εἶναι ἐπιτηδευμένα πολλές φορές, εἶναι καὶ προκλητικά καὶ σπρώχνουνε, ἕλκουν τούς ἄλλους πού βλέπουν τίς γυναῖκες αὐτές στήν πορνεία, στήν μοιχεία μέ τά μάτια καὶ μέ τόν λογισμό.

«Παρόμοια νά ἔχετε καὶ τήν μνήμη τῶν καθαρῶν καὶ καλῶν λογισμῶν, ἀποστρεφόμενες τούς αἰσχρούς καὶ πονηρούς λογισμούς». Προτρέπει λοιπόν τίς γυναῖκες στήν μνήμη τούς νά ἔχουν τούς καλούς λογισμούς, ὥστε νά ἔχουν ἔτσι στολισμένη τήν μνήμη. Οἱ αἰσχροί λογισμοί πού πρέπει νά τούς ἀποστρεφόμαστε, βρωμίζουν τόν νοῦ, τήν μνήμη, τήν ψυχή καὶ σκοτεινιάζουν καὶ τό πρόσωπο. Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει κακούς λογισμούς μέσα στήν ψυχή του, ἔχει βρώμικο, ἄγριο, σκοτεινό πρόσωπο. Γι’αὐτό εἶναι πέρα γιά πέρα ἀληθινό αὐτό πού λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «καρδίας εὐφραινομένης, πρόσωπο θάλλει». Ὄταν δηλαδή ἡ καρδιά εὐφραίνεται, τότε λουλουδίζει τό πρόσωπο. Καὶ ἡ καρδιά πότε εὐφραίνεται; Τήν ἀπάντηση τήν δίνει πάλι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «Ἐμνήσθην τοῦ Θεοῦ καὶ εὐφράνθην». Εὐφραινόμαστε, ὅταν στήν καρδιά μᾶς ἔχουμε τήν μνήμη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἔχουμε τώρα εύφροσύνη στήν καρδιά μας, τότε ἔχουμε ζωντανό πρόσωπο. Ἑπομένως μήν προσπαθεῖτε νά ζωντανέψετε τό πρόσωπό σας μέ κοκκινάδια, μπογιές καὶ ἀλοιφές πού πασαλείβουν τά πρόσωπά τους κάποιες γυναῖκες. Γιατί μέ αὐτά δίνουν ψεύτικη λάμψη στό πρόσωπό τούς καὶ εἶναι σάν ζωντανές κοῦκλες. Ὅλα αὐτα ὅμως εἶναι ἕνα ψέμα καὶ ὁ ἄλλος πού σᾶς βλέπει, ἀπό μέσα του σᾶς οἰκτίρει. Ἡ ἀληθινή ὀμορφιά ἔρχεται, ὅταν ἡ ψυχή εἶναι ὄμορφη καὶ ὅταν ἡ καρδιά εὐφραίνεται. Τότε λάμπει καὶ τό πρόσωπο μέ τήν λάμψη τοῦ Θεοῦ, μέ τήν Ἄκτιστη Θεία Χάρη.

Κάποια μικρά παιδάκια πού εἶχαν πάει στήν Ἐκκλησία γιά πρώτη φορά, εἴδανε τίς εἰκόνες στό τέμπλο καὶ εἶπαν «Τί ὡραῖοι». Ἐννοοῦσαν τις βυζαντινές εἰκόνες πού εἶχαν τήν ἀληθινή ὡραιότητα πού τήν δίνει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο καὶ ὄχι τά ψεύτικα πού βάζουν στό πρόσωπό τούς μερικοί –ές.

«Ἀντί γιά πολυτελή ἱμάτια νά ἔχετε τήν σωφροσύνη καὶ τήν καθαρότητα. Ἀντί γιά βραχιόλια νά ἔχετε τήν διάπραξη τῶν ἀρετῶν καὶ τά καλά ἔργα. Ἀντί γιά διαχτυλίδια νά ἔχετε τήν ὁμόνοια μέ τούς ἄνδρες σας, τήν ἐμπιστοσύνη καὶ τήν ἑνότητα. Ἀντί γιά ζώνη νά ἔχετε τήν ἐγκράτεια καῖ τήν χαλιναγωγία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ ( δηλαδή νά κυριαρχεῖτε ἐπάνω στίς ἐπιθυμίες σας). Ἀντί γιά τά ὑποδήματα νά ἔχετε τήν ταπείνωση, θεωρώντας τόν ἐαυτό σας κατώτερο ἀπό ὅλες τίς ἄλλες γυναῖκες. Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός στολισμός. Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός καλλωπισμός. Αὐτά εἶναι κυρίως τά ἀληθινά στολίδια τῶν Χριστιανῶν γυναικῶν, τά ὁποῖα, ὅποια γυναίκα τά φορᾷ εἶναι στήν πραγματικότητα ὡραιότερη ἀπό ὅλες, λάμποντας τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἡ Εὔα πού ἦταν στολισμένη μέ τήν Θεϊκή δόξα μέσα στόν Παράδεισο. Ἀντίθετα, ὅποια γυναίκα δὲν φορᾷ αὐτά τά στολίδια, ἀκόμα καὶ ἄν εἶναι ἤ φαίνεται στολισμένη ἐξωτερικά, εἶναι ὄμως πιό ἄσχημη ἀπό ὅλες. Ὅσες γυναῖκες φοροῦν τόν πνευματικό στολισμό, γιά τόν ὁποῖο μιλήσαμε, ὄχι μόνο γίνονται ὡραῖες, ἀλλά γίνονται καὶ ἀνδρεῖες ὡς πρός το σῶμα».

Ἔχουν δηλαδή οἱ γυναῖκες, ἕνα φρόνημα ἀνδρικό. Σήμερα οἱ γυναῖκες θέλουν νά μοιάσουν στούς ἄνδρες, γι’αὐτό φορᾶνε καὶ παντελόνια. Καὶ αἰσθάνονται σὰν ἄνδρες, ὅταν τά φοροῦν. Ὄσες τά ἔχετε φορέσει, τό ξέρετε. Ἀλλά δὲν μοιάζεις οὔτε ἀποκτᾷς ἀληθινό ἀνδρικό φρόνημα μέ τό νά ἀλλάξεις τήν φορεσιά σου. Αὐτό εἶναι μία ψευδαίσθηση. Θέλεις νά ἀποκτήσεις ἀληθινό φρόνημα; Νά ἀποκτήσεις αὐτήν τήν γενναιότητα καὶ τήν ἀνδρεία; Νά καλλιεργήσεις αὐτές τίς ἀρετές, νά στολιστεῖς μέ αὐτά τά πνευματικά πού εἴπαμε καὶ προηγουμένως. Τότε θά ἔχεις γενναιότητα. Ὅλες αὐτές οἱ ἅγιες μάρτυρες πού ρεζίλεψαν αὐτοκράτορες, τούς κάνανε κουρέλια. Τίς βασάνιζαν καὶ αὐτές τούς χαμογελοῦσαν καὶ προσευχόντουσαν. Τούς ἔκαναν ρεζίλι. Πῶς τά κατάφεραν; Μέ τά ἐξωτερικά στολίδια ἤ φορώντας ἀνδρικά ρούχα; Ὄχι, τά κατάφεραν, γιατί εἶχαν αὐτήν τήν πίστη στόν Θεό, αὐτήν τήν καρδιακή προσευχή, τήν ἀδιάλειπτη. Αὐτό κάνει τήν γυναίκα γενναία καὶ ἀνδρεία καὶ τη βοηθάει νά ἀποβάλει αὐτήν τήν φυσική δειλία πού ἔχει. Ἔτσι θά τά ἀποβάλεις ὅλα αὐτά. Ὑπάρχουν περιπτώσεις γυναικῶν πού πάτησαν καὶ ξεπέρασαν τούς ἄνδρες, γιατί ἀκριβῶς οἱ ἄνδρες δὲν εἶχαν αὐτόν τόν πνευματικό στολισμό. Ἀλλά ὄχι μόνο ἀνδρεῖες γίνονται, ὅταν ἔχουν αὐτόν τόν πνευματικό στολισμό, ἀλλά καὶ ὑγιεινές, λέει ὁ Ἅγιος. Δὲν τούς ἐνοχλεῖ τίποτα στό σῶμα. Ὅπως ἦταν ἡ Σάρρα, ἡ Ρεβέκκα, ἡ Ραχήλ, καὶ οἱ ὑπόλοιπες γυναῖκες τῶν παλαιῶν δικαίων. Ὑπηρετώντας, δουλεύοντας, τρέχοντας πάνω κάτω καὶ κάνοντας πολλές φορές καὶ τά ἔργα τῶν ἀνρῶν.

Γι’ αὐτό καὶ ἡ χρυσή καὶ εὔλαλη γλώσσα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου παρακινήθηκε νά πεῖ αὐτά τά λόγια στόν λόγο τοῦ ‘περί τοῦ ποίας δεῖ ἄγεσθε γυναίκας : «Ἐκτός ἀπό τήν ἀρετή τῆς ψυχῆς καὶ τά σώματα τῶν παρθένων κατά τόν παλαιό καιρό, ἦταν πολύ ὑγιεινά (γερά), γιατί δὲν τίς ἔτρεφαν οἱ μητέρες ὅπως τώρα». Βλέπετε οἱ Ἄγιοι, παρόλο πού ἦταν μοναχοί ἀσχολοῦνταν μέ αὐτά τά θέματα. Αὐτό γινόταν, γιατί ἑργαζόνταν μέσα στούς ἀνθρώπους καὶ μέ τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ τούς βοηθοῦσαν. Καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀσχολήθηκε μέ τό θέμα τῶν ἐγγάμων , λέγοντάς μας τήν ἀλήθεια καὶ φωτίζοντάς μας.

Καὶ συνεχίζει ὁ ἅγιος Νικόδημος «Πάντοτε, ναί καὶ σέ κάθε περίπτωση οἱ γυναῖκες δὲν πρέπει νά φοράνε στολίδια. Ἰδιαίτερα ὅμως, ὅταν πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιατί τότε εἶναι καιρός προσευχής».

Πάντοτε εἶναι καιρός προσευχῆς, ἀλλά κυρίως τότε πού πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία πηγαίνουμε γιά νά προσευχηθοῦμε, νά θρηνήσουμε, νά κλάψουμε τίς ἁμαρτίες μας, νά ἀποκαταστήσουμε τήν σχέση μας μέ τόν Χριστό καὶ νά Τόν πάρουμε μέσα μας, ἐφόσον ἔχουμε εὐλογία ἀπό τόν Πνευματικό μας νά κοινωνήσουμε. Δὲν πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία, γιά να δείξουμε τά ὡραῖα μας ροῦχα , στολίδια καὶ ἀρώματα καί γιά νά βροῦμε γαμπρό νά παντρευτοῦμε. Ἀλοίμονο, ἄν πηγαίνουμε γι’ αὐτά.

Στεναγμοί ὅμως καὶ καλλωπισμοί εἶναι πράγματα ἀντίθετα. Πῶς μπορεῖς νά θρηνήσεις μπροστά στόν Χριστό, ὅταν πηγαίνεις στολισμένη καὶ βαμμένη; Ποτέ δὲν μποροῦν νά συμβαδίσουν στολισμοί καὶ θρῆνοι. Γι’αὐτό καὶ ὁ Θεῖος Χρυσόστομος δὲν σταματάει νά ἐλέγχει αὐτό τό παράξενο, λέγοντας στό κήρυγμά του: «Τί λές ; Ἔρχεσαι νά παρακαλέσεις τόν Χριστό καὶ ντύνεσαι μέ χρυσά καὶ στολίδια; Καὶ πῶς μπορεῖς νά στενάξεις; Πῶς μπορεῖς νά δακρύσεις; Πῶς μπορεῖς νά προσευχηθεῖς μέ δύναμη ντυμένη μέ αὐτόν τόν τρόπο; Διότι ἡ ἐξωτερική κατάσταση τοῦ σώματος, διαμορφώνει τήν ἐσωτερική κατάσταση τῆς ψυχῆς».

Ὅταν λοιπόν τό σῶμα σου εἶναι τόσο στολισμένο, ἐπιτηδευμένο, φροντισμένο δίνει μία ἔπαρση καὶ ὑπερηφάνεια στήν ψυχή. Πῶς λοιπόν θά μπορέσεις νά προσευχηθεῖς, νά κλάψεις μπροστά στόν Θεό μέ αὐτήν την ὑπερηφάνεια καὶ νά πεῖς «Θεέ μου συγχώρεσέ μέ τόν / τήν ἁμαρτωλό/ή, τόν/τήν χειρότερο/η ὅλης τῆς κτίσεως;». Δὲν μπορεῖς νά τό πεῖς μέ τόν τρόπο πού πρέπει.

«Ἀλήθεια σᾶς λέω ὅτι οἱ γυναῖκες αὐτές πού ἔρχονται στόν Ναό μέ καλλωπισμούς καὶ στολίδια, κληρονομοῦν τήν κατάρα αὐτήν πού λέει ὁ Δαυίδ καὶ ἡ προσευχή τούς θά μετατραπεῖ σέ μία ἀκόμα ἁμαρτία. Γιατί, μέ τούς παρόμοιους στολισμούς, ἀντί νά παρακινήσουν τόν Θεό νά φανεῖ σπλαχνικός στις ἁμαρτίες τους, Τόν παρακινοῦν νά ὁργιστεῖ περισσότερο ἐναντίον τους. Προσθέτουμε ἀκόμα καὶ τό ἐξῆς: ὅπως οἱ γυναῖκες δὲν πρέπει νά στολίζονται καὶ μάλιστα, ὅταν πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία, ἔτσι δὲν πρέπει να βαδίζουν μέ ἀκάλυπτο πρόσωπο, ἀλλά πρέπει νά σκεπάζουν ὄχι μόνο τό κεφάλι, ἀλλά καὶ τό πρόσωπο, ὅταν βγαίνουν ἔξω ἀπό τό σπίτι τους, ἀλλά  ἰδιαίτερα, ὅταν πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ».

Ξαναλέω ὄτι ὑπάρχει περίπτωση νά παρεξηγηθῶ , ἀλλά πρέπει νά τά πῶ, γιατί δὲν τά λέω ἐγώ, ἀλλά ὁ Ἅγιος. Ὁ Ἅγιος δὲν τά λέει ἀπό μόνος του, ἀλλά βασίζεται στήν Ἀγία Γραφή. Ὅσοι ἔχετε διαβάσει τόν Ἀπόστολο Παῦλο, θά δεῖτε ὅτι τά λέει. Ἄσχετα ἀπό τό τί ἐπικρατεῖ σήμερα στήν Ἐλλάδα. Κάποτε εἶχαν ἔρθει κάποιοι πατέρες ἀπό τήν Ῥουμανία. Ἐκεῖ, ἄν πᾶτε θά δεῖτε ὄτι οἱ γυναῖκες εἶναι ὅλες σκεπασμένες, ἰδίως στήν Ἐκκλησία. Πηγαίνουν πάντα μέ τό μαντήλι τους. Μόλις εἶδαν λοιπόν ἐδῶ τίς γυναῖκες στήν Ἐλλάδα εἶπαν «Πάτερ πῶς εἶναι οἱ γυναῖκες ἔτσι; Πῶς τίς ἀφήνετε ἔτσι ἐδῶ;». Καὶ στήν Ῥωσία γίνεται αὐτό, ἀλλά καὶ σέ ἄλλες Ὀρθόδοξες χῶρες.

«Ὅπως εἶναι σεμνό καὶ ἅγιο νά προσεύχονται μέ σκεπασμένο κεφάλι, σύμφωνα μέ τήν ἐντολή καὶ τήν παραγγελία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ( πού λέει ὅτι ἡ γυναίκα εἶναι ἡ δόξα τοῦ ἄνδρα, γι’ αὐτό θά πρέπει νά ἔχει κάλυμμα στήν κεφαλή γιά τούς Ἀγγέλους, ἀπό σεμνότητα πρός αὐτούς), μέ τό κάλυμμα τῆς κεφαλῆς τους δοξάζουν τούς ἄνδρες τους καὶ δείχνουν σεβασμό καὶ τιμή πρός τούς Ἀγγέλους πού τούς φυλάγουν. Ὅπως λέγω εἶναι σεμνό καὶ ἅγιο τό νά ἔχουν οἰ γυναῖκες σκεπασμένη τήν κεφαλή τους, ὅταν προσεύχονται, ἔτσι παρόμοια εἶναι σεμνό καί ἅγιο τό νά ἔχουν σκεπασμένο καὶ τό πρόσωπό τους. Γιατί ἀπό αὐτό τό σκέπασμα τοῦ προσώπου τους προξενοῦν ἕξι καλά :

Πρῶτον, προξενοῦν στόν ἐαυτό τούς σεμνότητα, ντροπή καὶ σωφροσύνη.

Δεύτερον, προξενοῦν στούς ἄνδρες τούς τιμή καὶ καλό ὄνομα.

Τρίτον, προξενοῦν δόξα στόν Χριστό πού εἶναι ἡ κεφαλή τους.

Τέταρτον, προξενοῦν δόξα στούς φύλακeς τοyς, τούς Ἁγίους Ἀγγέλους.

Πέμπτον, δὲν σκανδαλίζουν τούς ξένους ἄνδρες πού τίς βλέπουν, ἀλλά μέ τό σκέπασμα τοῦ προσώπου τους, τους ἐλευθερώνουν ἀπό τήν σαρκική ἐπιθυμία.

Ἕκτον, καὶ ἄν ἀκόμα εἶναι ἄσχημες αὐτές οἱ γυναῖκες, μέ τό σκέπασμα τοῦ προσώπου τους, σκεπάζουν συγχρόνως καὶ τήν ἀσχήμια τους καὶ κάνουν τούς ἄλλους νά τίς θεωροῦν ὡς ὄμορφες, πράγμα τό ὁποῖον καὶ αὐτές τό ἐπιθυμοῦν».

Καὶ ἀς μὴν νομίζουν μερικοί ὄτι εἶναι καινούρια συνήθεια νά βαδίζουν οἰ γυναῖκες μέ καλυμμένο τό πρόσωπο. Ὄχι, αὐτή εἶναι παλαιά συνήθεια πού ἐπικρατοῦσε στίς ἅγιες ἐκεῖνες καὶ δίκαιες γυναῖκες τῶν προπατόρων μας, τοῦ Ἀβραάμ, Ἰσαἀκ , Ἰούδα καὶ τῶν ὑπολοίπων, ὅπως φαίνεται στό βιβλίο τῆς Γένεσις πού διαβάζουμε ὅτι «Ἡ Θάμαρ, ὅταν συνάντησε τόν Ἰούδα, εἶχε σκεπασμένο τό πρόσωπό της», πρᾶγμα τό ὁποῖο δὲν θά τό ἔκανε, ἄν δὲν ὑπῆρχε τέτοια συνήθεια. Ἀλλά καὶ ἡ Σωσάννα, εἶχε σκεπασμένο τό πρόσωπό της, ὅταν δικαζότανε , γιατί τήν συκοφάντησαν ὅτι εἶχε κάνει ἀνηθικότητα καὶ τήν πήγανε στό δικαστήριο. Καὶ ὅπως διαβάζουμε στήν Ἁγία Γραφή «Ἡ Σωσσάνα ἦταν πάρα πολύ ὄμορφη καὶ οἱ ἴδιοι οἱ δικαστές πού ἦταν παράνομοι δώσανε ἐντολή νά ἀποκαλυφθεῖ τό πρόσωπό της πού ἦταν σκεπασμένο».

Λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος «Γι’ αὐτό σᾶς παρακαλῶ ἀδελφές μου ἐν Κυρίῳ ἀδελφές, νά χρησιμοποιεῖτε αὐτήν τήν καλή συνήθεια καὶ ὅταν βγαίνετε ἀπό τό σπίτι σας καὶ ἰδιαίτερα, ὅταν πηγαίνετε στόν Ναό τοῦ Θεοῦ, νά σκεπάζετε τό πρόσωπό σας, γιά νά μὴν προξενεῖτε σκάνδαλα στούς ἄνδρες πού σᾶς βλέπουν. Γιατί, ἄν οἱ ἄνδρες ὅταν διαβάζουν κάποιο ἱερό βιβλίο πρέπει νά σκεπάζουν τό πρόσωπό τους, γιά νά δείξουν καὶ μέ τό ἐξωτερικό σχῆμα τήν ἐσωτερική εὐλάβεια τῆς καρδιᾶς - ὅπως λέει καὶ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος :’ἀμέσως συστελλόμαστε καὶ πλένουμε τά χέρια μας,ὅταν θέλουμε νά διαβάσουμε κάποιο βιβλίο ἱερό’. Καὶ ἡ γυναῖκα, ἄν τύχει νά εἶναι ἀκάλυπτη, ἀμέσως νά τοποθετεῖ κάλυμμα, δείχνοντας μέ τό ἐξωτερικό αὐτό σχῆμα ὅτι ἔχει τήν ἐσωτερική εὐλάβεια, τόν σεβασμό στόν Θεό. Ἄν λοιπόν λέω -ὅπως συμβουλεύει ὁ ἱερός Χρυσόστομος -οἱ γυναῖκες νά σκεπάζονται, ὅταν διαβάζουν τά ἱερά βιβλία, πόσο περισσότερο νά σκεπάζονται ὅταν πηγαίνουν στόν Ναό τοῦ Θεοῦ καὶ ὅταν πᾶνε νά κοινωνήσουν καὶ φανερώνουν ἔτσι μέ τό ἐξωτερικό σκέπασμα, τήν ἐσωτερική εὐλάβεια τῆς ψυχῆς του. Διότι, ἄν παρακούσετε, νά! σᾶς τό λέω ἀπό τώρα, τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως πρόκειται νά σᾶς καταδικάσουν οἱ γυναῖκες τῶν Ἐβραίων καὶ τῶν Ὀθωμανῶν. Γιατί καὶ αὐτές μολονότι ἦταν ἄπιστες καὶ ἀσωφρόνιστες, παρόλα αὐτά σκέπαζαν τό πρόσωπό τους. Καὶ ἑσεῖς πού εἶστε πιστές καὶ ὑπόσχεστε σωφροσύνη καὶ καθαρότητα, βαδίζετε στούς δρόμους ἀσκέπαστες καὶ κατεβάζετε στόν Ἄδη πολλές ψυχές».

Σήμερα ὄχι μόνο εἶναι ἀσκέπαστες οἱ γυναῖκες, ἀλλά κυκλοφοροῦν στόν δρόμο σχεδόν γυμνές. Αὐτό εἶναι μεγάλη ἀλλοτρίωση.

Λέει ο Ἅγιος «Θυμήθηκα δύο διαβολικές καὶ σατανικές συνήθειες πού χρησιμοποιοῦν μερικές γυναῖκες. Ἄλλες μέν τρῶνε κάποια θανατηφόρα βότανα καὶ μέ αὐτά γίνονται στεῖρες καὶ δὲν κάνουν ποτέ παιδιά. Καὶ τό κάνουν αὐτό μέ σκοπό νά φαίνονται πάντα ὡραῖες καὶ νά μὴν γίνει ἄσχημο τό πρόσωπό τους ἀπό τήν κακοπάθεια τῆς γέννας καὶ τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν. Ἄλλες πάλι, ἀφοῦ γεννήσουν 2 καὶ 3 παιδιά χρησιμοποιοῦν τά ἴδια θανατηφόρα βότανα καὶ γίνονται στεῖρες καὶ στό ἐξής δὲν κάνουν παιδιά».

Σήμερα δὲν παίρνουν βότανα, ἀλλά χάπια ἀντισυλληπτικά, τό χάπι τῆς ἑπόμενης μέρας πού εἶναι χειρότερο, γιατί εἶναι ἐκτρωτικό, τά σπιράλ πού ἐπίσης εἶναι χειρότερα γιατί εἶναι ἐκτρωτικά. Εἶναι μεγάλες ἁμαρτίες αὐτά. Εἶναι φόνοι. Προκειμένου νά κάνουμε τό θέλημά μας, γινόμαστε φονιάδες καὶ φόνισσες. Καὶ μετά ἀναρωτιόμαστε, γιατί δὲν πάνε καλά τά πράγματα. Πῶς θά πᾶνε, ἀφοῦ ἡ μισή Ἑλλάδα εἶναι φονιάδες; Ἔχουμε καλέσει ὅλα τά δαιμόνια πάνω μας.

«Γιά νά μήν χάσουν τήν ὀμορφιά καὶ γίνει ἄσχημη ἡ ὀμορφιά τοῦ προσώπου τους. Ὄντως διαβολικό ἔργο εἶναι αὐτό. Φοβερή καὶ μεγάλη καὶ θανάσιμη ἁμαρτία. Γίνονται φονεύτριες καὶ σκοτώνουν ὄχι 1 ἤ 2 ἤ 3 ἀνθρώπους, ἀλλά κάνουν τόσους φόνους ὅσα παιδιά ἐπρόκειτο νά γεννήσουν κατά τήν ἀναγκαία συνέπεια καὶ σύμφωνα μέ τόν νόμο τῆς φύσεως τόν ὁποῖον τόν ὥρισε ὁ Θεός».

Ἀπό δῶ βγαίνει καὶ ἡ προφύλαξη ὅτι εἶναι ἁμαρτία. Δὲν θέλουν νά κάνουν παιδιά μερικοί, τά ἀποφεύγουν. Ἄν δὲν θέλει κάποιος νά κάνει παιδιά, δὲν πρέπει νὰ κάνει σαρκική σχέση. Αὐτό εἶναι τό ἐκκλησιαστικό. Ὅλα τά ἄλλα εἶναι ἁμαρτίες. Καὶ εἶσαι ἔνοχη φόνου λέει γιά ὄσα παιδιά θά μποροῦσες νά γεννήσεις καὶ δὲν τά γέννησες.

Ὁ ἅγιος, γιά νά πεῖ αὐτά πατάει πάνω στίς Οἰκουμενικές Συνόδους. Μὴν θεωρήσετε ὅτι αὐτά πού λένε εἶναι τῶν καλογήρων μόνο. Ὅχι, δὲν εἶναι μόνο τῶν καλογήρων, ἀλλά ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτές οἱ γυναῖκες λοιπόν πού ἀποφεύγουν νά κάνουν παιδιά μέ τούς τρόπους πού εἴπαμε, σύμφωνα μέ τόν πρώτο κανόνα τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ( καὶ ὅταν λέμε Οἰκουμενική Σύνοδος νά ξέρετε ὅτι εἶναι ἰσόκαιρη μέ τό Εὐαγγέλιο καὶ ὅτι δὲν ἀλλάζουν ποτέ αὐτές οἱ ἀποφάσεις) , κανονίζονται ὅμοια μέ ἐκείνους πού κάνουν φόνο μέ τήν θέλησή τους. Κανονίζονται ὡς φονεύτριες, δηλαδή δὲν πρέπει νά κοινωνήσουν γιά 10 χρόνια, σύμφωνα μέ τόν ἴδιο 21^ο κανόνα τῆς Συνόδου πού ἔγινε στήν Ἄγκυρα καὶ τόν 22^ο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

«Καὶ τί ἄλλο δείχνουν μέ αὐτό πού κάνουν αὐτές οἱ νεαρές γυναῖκες, παρά τό ὄτι εἶναι πόρνες καὶ μοιχαλίδες φανερές. Καὶ γι’ αὐτό θέλουν πάντοτε νά φαίνονται ὡραῖες, γιά νά ἐλκύσουν μέ τήν ὀμορφιά τούς τούς ἄνδρες στό σατανικό τους ἔργο. Ὁ Θεός ἔδωσε ὡς κατάρα τήν στείρωση τῶν γυναικῶν».

Καὶ οἱ παλαιές ἀρχαῖες γυναῖκες τό θεωρούσαν ὄντως κατάρα νά μὴν μποροῦν νά κάνουν παιδιά.

«Καὶ σὰν εὐλογία ἔδωσε τήν πολυτεκνία καὶ τήν αὔξηση καὶ τό πλῆθος τῶν τέκνων».

Γι’ αὐτό λέει στην ‘Ἔξοδο’ : «Δὲν θά ὑπάρχει ἄγονη οὔτε στεῖρα στήν γή σου», καὶ στό ‘Δευτερονόμιο’ λέει «δὲν θά ὑπάρχει ἀνάμεσά σας οὔτε ἄγονη οὔτε στεῖρα».

«Καὶ αύτές πού εἶναι γεμάτες κακία, τήν εὐλογία καὶ τήν εὐτυχία πού τούς χάρισε ὁ Θεός, τήν μεταστρέφουν σέ κατάρα καὶ δυστυχία»

Ἐνώ μποροῦν δὲν ἀφήνουν τόν ἐαυτό τούς νά κάνει παιδιά, νά εὐλογηθεῖ ἀπό τόν Θεό. Καὶ μετά πού θέλουν δὲν μποροῦν νά κάνουν παιδί. Ὅλοι τό γνωρίζουμε πώς μία ἀπό τίς ἐπιπτώσεις ὅσων κάνουν ἔκτρωση, εἶναι ἡ στείρωση. Καὶ δυστυχῶς αὐτό εἶναι ἐντονότερο σέ μικρά παιδιά κυρίως πού κάνουν ἐκτρώσεις. Καὶ δυστυχῶς γι’ αὐτό φταῖνε οἱ μεγάλοι. Ἔκαναν ἕνα λάθος τά κορίτσια καὶ τά σπρώχνουν νά κάνουν ἔκτρωση. Ὄχι, αὐτό εἶναι μεγαλύτερο λάθος. Θά πρέπει οἱ γονεῖς νά στηρίξουν τό κορίτσι καὶ νά τό πείσουν νά κρατήσει τό παιδί. Ἄς εἶναι και 16 καί 17 χρονῶν. Μετά, ἄν τό ρίξει ὑπάρχει πιθανότητα λόγω τῆς ἔκτρωσης νά θέλει καὶ νά μήν μπορεῖ νά κάνει παιδί πολλές φορές. Ἀλλά καὶ ἄν καταφέρει νά κάνει παιδί, τί σημαίνει αὐτό; Σημασία ἔχει ὅτι κάνοντας ἔκτρωση ἀπό μικρή ἡλικία γίνεται φονεύτρια καὶ τά χέρια τῆς εἶναι γεμάτα ἀπό αἷμα.

«Πόσες γυναῖκες ἄλλες βασίλισσες καὶ ἀρχόντισες, μεγάλες καὶ πλούσιες καὶ πόσοι ἄνδρες βασιλεῖς, ἄρχοντες, πλούσιοι, δὲν ἔχουν παιδιά ἐξαιτίας τῆς φυσικῆς στείρωσης πού τούς συνέβη γιά κάποιο ἑπόμενο θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέει ο ἴδιος ὁ Θεός μέ τόν προφήτη Ἡσαϊα ‘Νά! Ἐγώ δὲν ἔκανα αὐτήν πού γεννᾶ καὶ αὐτήν πού εἶναι στείρα;».

Ὁ Θεός τά κανονίζει ὅλα, ὄχι ἑμεῖς. Λένε μερικοί «Θά κάνω οἰκογενειακό προγραμματισμό. Ἐγώ θά ἀποφασίσω πότε θά κάνω παιδί». Καὶ ποιός εἶσαι ἐσύ γιά νά ἀποφασίσεις; Ὁ Θεός κανονίζει καὶ δίνει τά παιδιά, ὅταν θέλει ἐκεῖνος. Οἱ ἄνθρωποι ἐπίσης προφασίζονται ὅτι δὲν μποροῦν νά κάνουν παιδί εἴτε γιά οἰκονομικούς λόγους, εἴτε γιά προβλήματα ὑγείας. Ὁ Θεός εἶναι ὅμως ὁ πατέρας μας πού μᾶς ἀγαπάει. Ἐκεῖνος ξέρει, ἄν πρέπει νά κάνει κάποιος παιδί καὶ πότε. Αὐτός πού εἶναι ὁ Πατέρας μας ξέρει πολύ καλύτερα καὶ ἀπό τούς γιατρούς καὶ ἀπό τούς ἀνθρώπους. Ἄν κρίνει ὅτι δὲν μπορεῖ ἤ δὲν πρέπει νά κάνει κάποιος παιδί, δὲν θά τοῦ τό δώσει.

«Ἔτσι οἱ δυστυχισμένοι προσπαθοῦν νά βροῦν τρόπο νά ἀποκτήσουν παιδί καὶ νά δώσουν ὅλο τούς τόν πλοῦτο ἤ καὶ τήν ἴδια τους τήν ζωή, ὅπως τό φανερώνει αὐτό καὶ ἡ Ἁγία Γραφή. Ἐνῶ ἄλλοι μποροῦν καὶ το ἐμποδίζουν. Λέει ἡ στείρα Ραχήλ στόν Ἰακώβ ‘Δῶσ’μου παιδιά, διαφορετικά θά πεθάνω’. Ἄλλες γυναῖκες λοιπόν ἐπιθυμοῦν τόσο πολύ νά ἔχουν παιδιά καὶ αὐτά τά ἀνόητα καὶ ἀσύνετα γύναια, ἐνῶ μποροῦν νά  κάνουν πολλά παιδιά, μέ τήν θέλησή τούς γίνονται στεῖρες, ἄκαρπες, σκοτώνοντας τόν ὡραῖο καρπό τῆς κοιλίας τους καὶ πολλές φορές καὶ αὐτές οἱ ἴδιες οἰ γυναῖκες πεθαίνουν τρώγοντας τά θανατηφόρα καὶ στειρωτικά βότανα (σήμερα πεθαίνουν καὶ τήν ὥρα τῆς ἔκτρωσης). Ὦ τῆς μεγάλης ἀθεοφοβίας! Ὦ τῆς φοβερῆς καταδίκης τήν ὁποία θά δεχθοῦν οἱ ἄθλιες μετά τόν θάνατο, ἐάν δὲν μετανοήσουν καὶ δὲν σταματήσουν νά χρησιμοποιοῦν αὐτά τά διαβολικά καὶ σατανικά ἔργα».

Καὶ σέ αὐτό βέβαια δὲν φταῖνε μόνο οἱ γυναῖκες, ἀλλά καὶ οἱ ἄνδρες. Πολλές φορές οἱ ἄνδρες εἶναι αὐτοί πού σπρώχνουν τίς γυναῖκες νά κάνουν ἔκτρωση, ἤ τίς ἐμποδίζουν νά κάνουν παιδί.

«Ἀπ’ ὅσα λέχθηκαν λοιπόν, βγαίνει τό συμπέρασμα, ὅτι εἶναι ἄπρεπο καὶ ἐντελῶς ἀσυγχώρητο στήν ζωή τῶν Χριστιανῶν, τό νά φοροῦν οἱ γυναῖκες καλλωπισμένα ἱμάτια καὶ πολύ περισσότερο οἱ ἄνδρες. Γιατί, ἄν αὐτά ἀπαγορεύονται γιά τίς γυναῖκες πού εἶναι γένος ἀδύνατο, ἀσθενικό καὶ ἀπό τήν φύση τοῦ φιλόκοσμο (ἀγαπάει τόν στολισμό), πολύ περισσότερο ἀπαγορεύεται καὶ στούς ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι εἶναι γένος τραχύ, ἀνδρεῖο καὶ φυσικά δὲν ἀγαπᾷ τόν καλλωπισμό ἀπό τήν φύση του. Γιατί, οἱ ἄνδρες πού καλλωπίζονται στήν πραγματικότητα δὲν εἶναι ἄνδρες, γιατί διαψεύδουν τό ὄνομά τους καὶ φέρονται σὰν γυναῖκες, ἑταιρίζονται καὶ γίνονται θηλυπρεπεῖς. Γι’ αὐτό καλά εἶπε γι’αὐτούς ὁ Μέγας Βασίλειος ‘τό νά εἶναι κανείς καὶ νά λέγεται καλλωπιστής, νομίζω ὅτι πρέπει νά θεωρεῖται τόσο αἰσχρό, ὅσο τό νά ἑταιρίζεται κανείς ἤ νά ἐπιβουλεύεται τούς ξένους γάμους’. Κί ἄν ἀπλῶς ἀπαγορεύουν τά καλλωπισμένα ἱμάτια στούς ἄνδρες, πολύ περισσότερο καὶ ἀσύγκριτα περισσότερο εἶναι ἀπαγορευμένο γιά τούς ἱερωμένους, οἱ ὁποῖοι, ὅπως πρέπει σέ ὅλα τά ἄλλα νά εἶναι καλό παράδειγμα γιά τούς λαϊκούς, ἔτσι θά πρέπει νά γίνονται καλό παράδειγμα, ὅσον ἀφορᾶ τά σεμνά καὶ ταπεινά ἐνδύματα. Γιατί, σύμφωνα μέ τήν 7^η Οἰκουμενική Σύνοδο, ἀπό τήν ἀρχή κάθε ἱερωμένος, ντυνόταν μέ σεμνά καὶ ταπεινα φορέματα καὶ ὄχι μέ μεταξωτά καὶ παρδαλά καὶ μέ ἄλλα χρώματα. Γιατί, αὐτά εἶναι ἀπόδειξις ὑπερηφανείας καὶ κοσμικῆς φαντασίας, ἡ ὁποία πρέπει νά βρίσκεται μακριά ἀπό τήν τάξη τῶν ἱερωμένων».

Θά μοῦ πεῖτε, γιατί τά λέω αὐτά. Τά ἀναφέρω, γιατί ὅλοι ἔχουμε εὐθύνη, εἴμαστε ἕνα σῶμα. Καὶ οἱ ἱερεῖς μας καὶ οἱ ἀρχιερεῖς μας μέλη τοῦ σώματός μας εἶναι. Ἄν αὐτοί λοιπόν δὲν συγκρατοῦνται, θά πρέπει ἐμεῖς νά τούς συγκρατήσουμε.

«Ἄκουσε ὅμως καὶ τά ἴδια τά λόγια τῆς Ἁγίας Ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου ‘Κάθε ἀνοησία καὶ καλλωπισμός σωματικός, εἶναι ξένα τῆς ἱερατικῆς τάξης. Γιατί ἀπό τά παλιά τά χρόνια, κάθε ἱερατικός ἄνδρας ντυνόταν μέ μέτρια καὶ σεμνή ἀμφίεση. Διότι κάθετί πού γίνεται χωρίς ἀνάγκη (δὲν εἶναι ἀπαραίτητο δηλαδή), ἀλλά γίνεται γιά λόγους καλλωπισμοῦ, ἔχει τήν κατηγορία τῆς ὑπερηφάνειας, ὅπως εἶπε ὁ Μέγας Βασίλειος. Δὲν ντύνονταν μέ ἔνδυμα πού ἦταν στολισμένο μέ μεταξωτά ὑφάσματα, οὔτε πρόσθετα στίς ἄκρες τῶν ἱματίων πολύχρωμα τεμάχια. Διότι ἄκουσαν ἀπό τήν θεόφθογγο γλῶσσα, ὅτι ἐκεῖνοι πού φοροῦν τά μαλακά ἐνδύματα, βρίσκονται στούς βασιλικούς οἶκους. Καὶ, ἄν τα καλλωπισμένα ἐνδύματα ἀπαγορεύονται στούς κληρικούς καὶ στούς ἱερωμένους, πόσο περισσότερο καὶ ἀσύγκριτα περισσότερο εἶναι ἀπαγορευμένα γιά τούς μοναχούς, οἱ ὁποῖοι άρνήθηκαν τόν κόσμο καὶ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στόν κόσμο. Γι’αὐτούς πού ἔχουν νεκρωθεῖ γιά τήν ζωή καὶ τήν σάρκα καὶ ζοῦνε μόνο τήν κρυφή ζωή στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ γενικά οἱ καλλωπισμοί τοῦ σώματος δὲν εἶναι μόνο γνώρισμα τῶν Χριστιανῶν, ἀλλά τῶν εἰδωλολατρῶν, τῶν Ὀθωμανῶν , τῶν Ἐβραίων καὶ τῶν ἄλλων ἐθνικῶν οἱ ὁποῖοι εἶναι ξένοι τῆς πίστης. Οἱ γιοί καὶ οἱ θυγατέρες τους εἶναι στολισμένες καὶ καλλωπισμένες σὰν τά ἀγάλματα τοῦ ναοῦ. Γι’αὐτό καὶ ὁ προφήτης Δαυϊδ παρακαλεῖ τόν Χριστό νά τόν γλυτώσει ἀπό τά χέρια τους («Σῶσε μέ καὶ γλύτωσέ μέ ἀπό τά χέρια τῶν ὑιῶν τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, οἱ θυγατέρες τῶν ὁποίων εἶναι ντυμένες καὶ στολισμένες ὡς ἀγάλματα ναοῦ»).

Δυστυχῶς καὶ οἱ ἄνθρωποι πού στολίζονται μοιάζουν με εἴδωλα. Ἐδῶ θυμᾶμαι αὐτό πού εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος Κοσμάς ὁ Αἰτωλός. Εἶχε πάει νά μιλήσει σέ ἕνα χωριό. Μαζεύτηκε ὁ κόσμος καὶ ἐνῶ τούς μιλοῦσε διέκοψε καὶ εἶπε τό ἐξής «Νά πεῖτε σέ αὐτά τά τέσσερα εἴδωλα, νά μήν ἔρθουν νά ἀκούσουν τήν ὁμιλία». Ποιά ἦταν αὐτά τά 4 εἴδωλα; Ἦταν τέσσερις γυναῖκες πού καλλωπιζόντουσαν , στολιζόντουσαν, βαφόντουσαν, γιά νά πάνε νά ἀκούσουν τήν ὁμιλία τάχατες, ἀλλά αὐτές πήγαιναν ἐκεῖ γιά ἄλλον λόγο. Μέ τὴν διόραση πού εἶχε ὁ Ἅγιος τίς εἶδε πού στολίζονταν καὶ δὲν τίς ἤθελε στήν ὁμιλία του.

«Ἐνῶ γνώρισμα τῶν Χριστιανῶν εἶναι νά φοροῦν τόν φωτεινό καὶ ὑπέροχο καὶ λαμπρό χιτώνα καὶ ἰμάτιο πού ντύθηκαν κατά την ὥρα τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος».

Αὐτό τό ροῦχο πρέπει νά φυλᾶμε ἀκέραιο. Αὐτό τό ἔνδυμα εἶναι ὁ Χριστός «Ὁστις ἔν Χριστῷ ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε». Αὐτό εἶναι τό ροῦχο πού δίνει τήν ἀληθινή ὀμορφιά στόν Χριστιανό. Αὐτό τό ῥοῦχο τό ἔχουμε, ὅταν ἡ ζωή μας εἶναι σύμφωνη μέ τόν Χριστό, καθαρή καὶ γεμάτη χάρη.

«Ἄν οἱ Χριστιανοί εἶναι ντυμένοι αὐτόν τόν καλλωπισμό, καὶ οἱ δαίμονες τούς φοβοῦνται».

Σήμερα ὅλοι τρέμουν νά μὴν τούς κάνουν μάγια. Γιατί φοβᾶσαι τά μάγια; Γιατί δὲν φορᾷς αὐτό τό ῥοῦχο, τό ἔχεις σκίσει, ὁπότε εἶσαι ἀνοιχτή σέ ὅλες τίς δαιμονικές ἐπιρροές. Βέβαια εἶσαι. Ὅταν οἱ γυναῖκες κυκλοφοροῦν, ὅπως κυκλοφορούν. μέχρι καὶ δαιμονισμό μπορούν νά πάθουν.

Λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος «Ἄν ντυθεῖς τόν Χριστό καὶ οἱ δαίμονες θά σέ φοβηθούν. Ἄν ὅμως τόν χρυσό καὶ οἱ ἄνθρωποι θά σὲ κοροϊδεύουν, ἀλλά πολύ περισσότερο καὶ οἱ δαίμονες. Ἄν ντυθεῖς τόν Χριστό καὶ οἱ ἄνθρωποι θά σέ σεβαστοῦνε».

«Αὐτά πού εἴπαμε γιά τούς καλλωπισμούς τῶν ἱματίων, τά ἴδια λέμε καὶ γιά τά φτιασίδια, δηλαδή γιά τίς ὑπογραφές τῶν ὀφθαλμῶν (κάτω ἀπό τά μάτια δηλαδή), γιά τά ἐπιτρίματα καὶ τά ψιμίθια καὶ τά βαψίματα τῶν φρυδιῶν, τῶν μαλλιῶν, τῶν γενίων, γιά τά ψαλιδίσματα, τά τσακίσματα τῆς φωνῆς, τό ἐπιτηδευμένο βάδισμα, γιά τά πορνικά βλέμματα, γιά τίς ἄσεμνες κινήσεις, γιά τά ἠδονικά σχήματα καὶ γιά τίς ἅλλες παρόμοιες σατανικές πράξεις. Ὅτι, δηλαδή, ὅλα αὐτά ἀπαγορεύονται στούς Χριστιανούς ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ὅπως εἶναι ἀπαγορευμένα καὶ τά στολισμένα ἐνδύματα ἤ μᾶλλον εἶναι περισσότερο ἀπό κεῖνα ἀπαγορευμένα αὐτά. Καὶ ἀπό ποῦ εἶναι φανερό αὐτό; Πρῶτον, ἀπό τίς διαταγές ὅλων μαζί τῶν Ἀποστόλων (ἕνα βιβλίο πού μᾶς σώζεται ἀπό τά χρόνια ἐκεῖνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων πού εἶναι τό στόμα τοῦ Χριστοῦ). Λένε λοιπόν στό 1^ο βιβλίο, στό 8^ο κεφάλαιο τά ἐξής : ‘Μὴν ζωγραφίζεις ἀπό πάνω τό πρόσωπο πού ζωγράφισε γιά σένα ὁ Θεός, γιατί δὲν ὑπάρχει κάτι ἐπάνω σου πού να ἔχει ἀνάγκη ἀπό διακόσμηση. Γιατί, ὅλα ὅσα ἔκανε ὁ Θεός εἶναι πολύ καλά, ἐνῶ ἡ ἀσελγής ἐπικόσμηση ἐπάνω στό καλό, περιφρονεῖ τήν χάρη τοῦ τεχνίτη’».

Εἶναι μία περιφρόνηση δηλαδή στήν Θεία Χάρη. Εἶναι σὰν νά λέμε στόν Θεό ὅτι δὲν μᾶς ἔφτιαξε καλά καὶ ὅτι ἑμεῖς πρέπει νά διορθώσουμε τά ‘λάθη Του’. Αὐτό ὅμως εἶναι ἀσέβεια.

«Καὶ δεύτερον, ἀπό τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καὶ τοῦ Παύλου πού τά εἴπαμε προηγουμένως. Γιατί, ἄν αὐτοί ἐμποδίζουν τίς γυναῖκες νά στολίζονται μέ ἐνδύματα πολυτελή καὶ μέ χρυσά καὶ μέ μαργαριτάρια, πράγματα τά ὁποῖα εἶναι σημεία μόνο τοῦ πλούτου καὶ γίνονται γιά ἐπίδειξη καὶ γιά πορνεία, πόσο περισσότερο τίς ἐμποδίζουν στό νά βάζουν φτιασίδια, τά ὁποῖα μόνα τους εἶναι ἄξια περιεργείας, πορνικά καὶ σατανικά, ὅπως τό εἶπε ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος λέει κατά λέξη τά ἐξῆς: ‘Ἄν αὐτά πού εἶναι ἀπόδειξη πλούτου( ἐννοεῖ τά χρυσαφικά, δαχτυλίδια κ.α) τά ἀπαγόρευσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, τόν χρυσό, τά μαργαριτάρια, τά πολυτελή ἐνδύματα, πόσο περισσότερο δὲν θά ἀφαιρέσει τά ἄλλα τά ὁποῖα εἶναι ἀποτελέσματα περιεργείας, ὅπως εἶναι τά ἐπιτρίμματα, οἱ ὑπογραφές τῶν ὀφθαλμῶν, τό ἀφύσικο βάδισμα, ἡ τσακισμένη φωνή, τό ὑγρό μάτι καὶ γεμάτο ἀπό κάθε πορνεία, αὐτά εἶναι ἀποδείξεις ἀδιαντροπιᾶς καὶ ἀσχημοσύνης’».

Βλέπετε ὅτι αὐτά ὑπάρχουν καὶ ἰσχύουν ἀπό τότε, ἀπό τόν 4^ο αἱώνα καὶ ἀπό πιό πρίν.

«Ἐάν λοιπόν οἱ Θεῖοι Ἀπόστολοι ἐμποδίζουν τά ἐπιτρίμματα καὶ τά φτιασίδια ἀπό τίς πανδρεμένες γυναῖκες καὶ τίς τρυφηλές, τίς πλούσιες, πολύ περισσότερο τά ἐμποδίζουν ἀπό τά κορίτσια καὶ ἀπό τίς παρθένες, ὅπως λέει πάλι ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Ποῦ εἶναι λοιπόν τώρα οἱ ἀδιάντροπες ἐκεῖνες γυναῖκες πού χρησιμοποιούν τά φτιασίδια στό πρόσωπο, γιά νά ἐξαπατήσουν τούς ὀφθαλμούς τῶν ἀνθρώπων καὶ νά τίς νομίσουν ὅτι εἶναι ὄμορφες; Ἄς ἀκούσουν πῶς τίς ἐλέγχει ὁ Μέγας Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Λέει ‘ Ὤ ἀνόητες γυναῖκες! Σταματῆστε νά κάνετε σὰν πύργο ψηλό τήν κεφαλή σας, βάζοντας πάνω τῆς πολλά μαντίλια καὶ ξένα μαλλιά καὶ ὄχι δικά σας! Σταματῆστε νά ἀλοίφετε μέ ψιμίθια καὶ σουλουμάδες καί στίμη καὶ μέ ἄλλα χρώματα τό πρόσωπό σας πού εἶναι μορφή Θεοῦ’».

Ἡ μορφή μας εἶναι μορφή Θεοῦ. Αὐτό γιορτάζουμε σήμερα, τίς εἰκόνες, πού εἶναι ἡ ἀπόδειξη ὅτι ὁ Θεός πῆρε τήν μορφή μας, ἔγινε ἄνθρωπος. Τό πρόσωπό μας λοιπόν μοιάζει μέ τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Πῶς μπορεῖς λοιπόν νά ἀλλοιώνεις αὐτό τό πρόσωπο; Δὲν ἀσεβεῖς στό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ;

«Ὡς πλάσμα Θεοῦ καὶ ἀντί νά ἔχετε αὐτό τό πρόσωπο πού σᾶς χάρισε ὁ Θεός, ἐσεῖς ἔχετε ξένα προσωπεῖα καὶ μουτσοῦνες μέ τίς ὁποῖες πλέον φαίνεσθε ὄχι ὡς ἄνθρωποι, ἀλλά ὡς μασκαράδες τῶν ἀνθρώπων».

Κατά λέξη εἶναι στά ἕπη γυναικῶν καλλωπιζομένων. Λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος «Μήν ὑψώνετε τίς κεφαλές σας σὰν πύργο με ξένα πλοκάμια μαλλιῶν, ὦ γυναῖκες, θράβοντας μαλακούς αὐχένας ἐκ σκοπέλῳ, μήν ἀλείφετε τίς μορφές τοῦ Θεοῦ μέ αἰσχρά χρώματα, ὥστε προσωπεῖα καὶ ὄχι πρόσωπο νά φαίνεται».

Πραγματικά αὐτές οἰ μακιγιαρισμένες γυναῖκες τό βλέπουμε ὅλοι ὅτι φορᾶνε οὐσιαστικά μία μάσκα. Δὲν εἶναι φυσικό αὐτό πού βλέπεις.

«Ἄν ἡ φύση σᾶς χάρισε κάλλος καὶ εἷστε ἀπό τήν φύση σᾶς ὄμορφες, μὴν σκεπάζετε αὐτό τό φυσικό κάλλος μέ ξένα χρώματα καὶ ἀλοιφές καὶ μὲ αὐτά ἤ νοθεύετε καὶ κάνετε ψεύτικο τό κάλλος ἐκεῖνο πού σᾶς χάρισε ὁ Θεός, ἤ τό λιγότερο δείχνετε ὅτι δὲν εἶστε ὄμορφες ἐκ φύσεως καὶ γι’ αὐτό προσπαθεῖτε μέ διάφορους τρόπους καὶ μηχανισμούς ἐξωτερικούς νά φαίνεσθε ὡραῖες. Ἀν ὅμως ἐκ φύσεως δὲν εἶστε ὄμορφες, ἀλλά ἄσχημες,μὴν προσθέτετε καί ἄλλη δεύτερη ἀσχήμια στό πρόσωπό σας καὶ γίνεστε περισσότερο ἄσχημες μέ αὐτό τό ψεύτικο καὶ χειροποίητο κάλλος τῶν χρωμάτων. Κάλλος ψεύτικο τό ὁποῖο μέ λίγα χρήματα ἀγοράζουν καὶ οἱ φτωχές πόρνες γυναῖκες. Κάλλος ψεύτικο τό ὁποῖο πέφτει ἀμέσως στήν γῆ μόλις πλένετε τό πρόσωπό σας. Κάλλος ψεύτικο τό οποῖο διαλύει καὶ μιά σταγόνα ἀπό νερό καὶ ἕνα μόνο δάκρυ καὶ ἕνας μόνο μικρός ἱδρώτας τοῦ προσώπου σας».

Σήμερα-δὲν ξέρω- σᾶς ἔχουν χημικά πού δὲν διαλύονται μέ τό νερό, ἀλλά καὶ πάλι εἶναι ἕνα ψέμα καὶ ὅποτε θέλει κάποιος τό βγάζει μέ ἅλλους τρόπους.

«Καὶ ἕνα γέλιο μόνο, ὅταν κινήσει στά μάγουλα τοῦ προσώπου σας, κάνει νά πέσει κάτω στήν γῆ τό κάλλος αὐτό καὶ ἔτσι ἐνῶ προηγουμένως φαινόσασταν ὄμορφες, τώρα φανήκατε ἄσχημες, ἔχοντας δύο μορφές κί ἔτσι ντροπιάζεστε καὶ κάνετε νά γελοῦν ἐκεῖνοι πού σᾶς βλέπουν».

Ἀκόμα πρόσθετε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος καὶ τά παρακάτω «Ἄν καὶ μπορεῖ ἐσεῖς οἱ γυναῖκες νά ἐξαπατήσετε τούς ἄνδρες, γιά νά σᾶς νομίζουν ὅτι εἶστε ὄμορφες μέ τά φτιασίδια, ὅμως ἐσεῖς δὲν πρέπει ποτέ νά ἀνεχθεῖτε νά ἀλλάξετε τό πρόσωπο καὶ τὴν μορφή πού σᾶς χάρισε ὁ Θεός, μέ ἄλλο πρόσωπο ἀνθρώπινο καὶ τεχνικό, ἤ γιά νά μὴν πῶ καλύτερα διαβολικό. Ὁ Θεός κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως θά ὁργιστεῖ μαζί σας καὶ βλέποντας ὅτι ἔχετε διαφορετική μορφή καὶ πρόσωπο ἀπό ἐκεῖνο πού σᾶς χάρισε ὁ Ἴδιος, θά φωνάξει μέ μεγάλο θυμό καὶ σὲ κάθεμιά ἀπό σᾶς καὶ θά πεῖ ‘Γκρεμίσου ἀπό ἐδῶ ἀδιάντροπο γύναιο! Φύγε ἀπό τό πρόσωπό Μου νά μὴν σέ βλέπω! Ἔξω ἀπό τήν βασιλεία Μου! Δὲν σε γνωρίζω ποιά εἶσαι! Ἐσύ δὲν εἶσαι δημιούργημα δικό Μου, γιατί Ἐγώ δὲν σοῦ ἔδωσα τέτοιο πρόσωπο, ἀλλά ὁ διάβολος καὶ ὁ σατανάς, ἄρα εἶσαι δική του! Σκυλοπρόσωπη καὶ ἀδιάντροπη! Ἐγώ δὲν σέ ἔγραψα(=ζωγράφισα) μέ φτιασίδια, ἀλλά σέ δημιούργησα κατ’ εἰκόνα δική Μου καὶ ὁμοίωσιν. Πῶς μπορῶ λοιπόν νά βάλω στήν βασιλεία Μου καὶ νά ἔχω γιά δική Μου εἰκόνα ἐσένα πού ἔγινες εἴδωλο τοῦ διαβόλου μέ τά στίμια καὶ τοὺς σουλμάνες καὶ τά ψιμίθια;’».

Αὐτά εἶναι λοιπόν τά λεκτικά λόγια τοῦ μεγάλου πατρός Γρηγορίου. Ὁ Θεῖος Χρυσόστομος ἐλέγχοντας κι αὐτός τίς γυναῖκες πού χρησιμοποιούν φτιασίδια λέει : «Ἄν ἡ Λία ἐκείνη ( ἡ γυναίκα τοῦ Πατριάρχη Ἰακώβ), μολονότι ἦταν ἀπό τήν φύση τῆς ἄσχημη καὶ μολονότι δὲν τήν ἀγαποῦσε πολύ ὁ ἄνδρας της, ὅσο ἀγαποῦσε τήν ἀδελφή τῆς τήν Ραχήλ καὶ μολονότι ἦταν ἀναθρεμμένη ἀπό Ἕλληνες καὶ εἰδωλολάτρες, ὅμως, παρόλες αὐτές τίς αἰτίες πού φαίνονται δικαιολογημένες, δὲν τόλμησε νά βάλει φτιασίδια στό πρόσωπο καὶ νά καταστρέψει τόν φυσικό χαρακτήρα τοῦ προσώπου της».

Προσέξτε πρόκειται γιά τήν Παλαιά Διαθήκη. Ἐμεῖς εἴμαστε ἀδικαιολόγητοι, εἴμαστε στήν Καινή Διαθήκη. Ἔχουμε πολύ μεγάλη χάρη πού δὲν τήν εἶχαν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι κί ὅμως κοιτᾶξτε πῶς ζοῦσαν. Δὲν τόλμησε νά ἀλλάξει τό πρόσωπό της. Τόν διαφύλαξε ἀκέραιο τόν χαρακτήρα της.

«Πῶς ἐσύ πού εἶσαι πιστή Χριστιανή, πού ἔχεις κεφαλή σου τόν Χριστό, τολμᾷς καὶ βάζεις στό πρόσωπό σοῦ τέτοια σατανική μορφή; Πῶς δὲν θυμᾶσαι ὅτι αὐτό τό πρόσωπο στό ὁποῖο βάζεις ψιμίθια τό καθάρισες μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα; Πῶς δὲν σκέφτεσαι ὅτι αὐτά τά χείλη πού τώρα τά κοκκινίζεις τά ἔβαψες τόσες φορές μέ τό αἷμα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ ποῦ κοινώνησες; Γνώριζε ὅτι συναρμόστηκες καί νυμφεύθηκες μέ τόν Βασιλέα Χριστό, ὁ ὁποῖος δὲν χαίρεται σὲ αὐτά τά ἐξωτερικά χρώματα τοῦ σώματος, ἀλλά στό ἐσωτερικό κάλλος τῆς ψυχῆς τοῦ ὁποίου εἶναι σφοδρός ἐραστής. Γι’ αὐτό πάψε γυναίκα ἀπό αὐτήν τήν ἀνωμαλία τῶν φτιασιδίων».

Αὐτά λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. «Γιατί νά πολυλογῶ; Οὔτε μία εὔλογη ἀφορμή καὶ αἰτία δὲν ἔχετε ἐσεῖς οἱ γυναῖκες, γιά νά χρησιμοποιεῖτε φτιασίδια. Γιατί, ἄν εἶστε ὄμορφες ἐκ φύσεως, αὐτά σᾶς εἶναι περιττά. Ἄν εἶστε ἄσχημες, αὐτά σᾶς κάνουν περισσότερο ἄσχημες. Λέει ὁ ἐκκλησιαστής ‘τό ἄσχημο δὲν μπορεῖ νά στολιστεῖ. Καὶ πάλι. Λάβε ὑπόψιν σου τό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Ποιός θά μπορέσει νά στολίσει αὐτόν πού ὁ Θεός θά κάνει ἄσχημο;».

Γιά νά σέ κάνει ἄσχημη, ἔχει τόν λόγο του ὁ Θεός. Καὶ ποιός ἐπιτέλους σοῦ λέει ὅτι εἶσαι ἄσχημη, ἀφοῦ αὐτά εἶναι ἀνθρώπινα κριτήρια. Ἀλλά καὶ, ἄν ἀκόμα εἶσαι ἄσχημη, σέ συμφέρει νά εἶσαι ἔτσι, σέ προφυλάσσει ἀπό ἁμαρτίες.

«Ἄν θέλετε μέ αὐτά νά ἀρέσετε περισσότερο στούς ἄνδρες, νά ξέρετε ὅτι περισσότερο τούς λυπεῖτε καὶ τούς γίνεστε περισσότερο δυσάρεστες. Ἄν εἶστε ἡλικιωμένες καὶ θέλετε νά φαίνεσθε νέες μέ τά ψιμίθια, να ξέρετε ὅτι οἱ ζάρες τοῦ προσώπου σας καὶ τά ἄσπρα μαλλιά σας καὶ τά σάπια καὶ βγαλμένα δόντια πού ἔχετε, μαρτυροῦν τήν ἡλικία σᾶς. Ἄν τώρα τελικά θέλετε νά στολίζεστε καὶ νά καυχιέστε μ’ αὐτά, ἀλίμονο! Αὐτά σᾶς κάνουν περισσότερο νά ταπεινώνεστε καὶ νά ντρέπεστε καὶ νά κρύβεστε, γιά νά μὴν σᾶς βλέπουν οἰ ἄνθρωποι, καὶ μάλιστα οἱ ἄνδρες καὶ οἱ συνομίληκες μέ ἐσᾶς γυναῖκες, πού γνωρίζουν πώς τά χρησιμοπιοεῖτε αὐτά».

Ἄς διδαχθοῦμε ὅμως ἀπό αὐτά ἀδελφοί μου. Θά πεῖτε τώρα «Πᾶτερ, ἐγώ δὲν τά κάνω αὐτά». Πάντως ἐγώ τά λέω σὲ σᾶς γιά νά τά πεῖτε καὶ σέ ἄλλους πού ἐνδεχομένως τά κάνουν, ὄχι γιά νά τούς μαλώσουμε, οὔτε γιά νά τούς κάνουμε δύσκολη τήν ζωή, ἀλλά γιά νά τούς κάνουμε εὔκολη τήν ζωή. Γιατί, ξέρετε, ὅταν τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τότε ἔχουμε τήν ἀληθινή εὐκολία στήν ζωή μας. Ὅσο κάνουμε τά δικά μᾶς θελήματα, τόσο καταστρέφουμε τήν ζωή μας καὶ βασανιζόμαστε. Πόσο βασανίζονται οἱ γυναῖκες σήμερα! Μέ τίς ὧρες κάθονται μπροστά στόν καθρέφτη γιά νά στολιστοῦν, νά βροῦν τούς συνδυασμούς κτλ. Εἶναι μία ματαιότητα, ἕνα τίποτα. Καὶ πόσοι τσακωμοί προέρχονται ἀπό αὐτά, πόσες πίκρες, πόσες σκέψεις «γιατί δὲν μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι ὡραῖο τό φόρεμα, ὅτι εἶμαι ὄμορφη κτλ». Ἀνοησίες! Καὶ ψἀχνουμε μία ἐπιβεβαίωση τῆς ὕπαρξής μᾶς στά λόγια τοῦ ἄλλου. Τί θά σοῦ προσθέσει ὁ καλός λόγος τοῦ ἄλλου, πού ἐπιτέλους τίς πιό πολλές φορές εἶναι ψεύτικος, ἀφοῦ ἄλλα πιστεύει ἀπό μέσα του, ἄλλα σοῦ λέει καὶ ἀπό πίσω σου θά σέ κοροϊδέψει καὶ θά σέ εἰρωνευτεῖ.

ΑΠΟΡΙΕΣ-ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

«……»

Ὅλα αὐτά σπρώχνουνε στήν πορνεία. Οἱ δαίμονες τῆς πορνείας εἶναι αὐτοί πού σπρώχνουν καὶ τίς γυναῖκες νά στολίζονται, ἀλλά καὶ τούς ἄνδρες. Γιατί καὶ οἱ ἄνδρες, ὅταν στολίζονται ἑλκύουν τίς γυναῖκες. Κί ὅλα αὐτά εἶναι μία ἀνοησία. Τί σέ ἑλκύει δηλαδή; Κί ὅμως, ἐπειδή δουλεύει τό δαιμόνιο, πηγαίνει ἀπό τόν ἕναν στόν ἄλλον. Κουβαλάει ἡ στολισμένη γυναίκα δαιμόνια πορνείας καὶ τά δίνει στόν ἄνδρα πού ἔχει μία ῥοπή σέ αὐτά.

Γιατί κατήντησαν ἔτσι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι;

Δὲν κατήντησαν ἔτσι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι. Σᾶς εἶπα. Ἐδῶ ἔρχονται μεγάλοι ἄνθρωποι παπποῦδες καὶ γιαγιάδες καὶ λένε «σήμερα πᾶτερ τά πράγματα ἄλλαξαν καὶ δὲν μπορούν τά νέα παιδιά. Τί νά κάνουμε; Νά μὴν τούς δώσουμε σπίτι νά συζήσουν;», Καὶ προσπαθῶ νά πείσω τούς παπποῦδες καὶ τίς γιαγιάδες παρακινώντας τους νά θυμηθοῦν τί ἴσχυε στό σπίτι τους πρίν ἀπό 20 χρόνια. Καὶ τότε παραδέχονται πώς τότε δὲν ἴσχυαν αὐτά. Λένε πώς τότε παντρευτήκανε ἁγνοί. Γιατί ἄλλαξε αὐτό; Ἐμεῖς τό χαλάσαμε, γιατί ἀφηνόμαστε στούς δαιμονικούς λογισμούς. Ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ σοῦ λέει ὅτι δὲν μπορεῖς νά πᾶς κόντρα στό ῥεῦμα, γιατί εἶσαι μόνη σου καὶ θά σέ κοροϊδέψουν. Κι ὅμως! Πρέπει νά πᾶς κόντρα καὶ ἄς μείνεις μόνη σου, ἄς σέ κοροϊδέψουν, ἄς σέ περιθωριοποιήσουν ἀκόμα καὶ οἱ δικοί σου ἄνθρωποι. Ἄς τό κάνουν. Ἐσύ μέ ποιόν θέλεις νά εἶσαι μέ τούς δικούς σου ἤ μέ τόν Χριστό; Ἄν θές νά εἶσαι μέ τούς δικούς σου κάνοντας τήν ἁμαρτία, θά πᾶς στήν κόλαση. Ὁ Θεός νά δώσει νά μὴν χάσουμε ποτέ τόν Χριστό καὶ ἄν Τόν χάσουμε, νά Τόν ξαναβροῦμε.

Ὁ Θεός νά δώσει μετάνοια σέ ὅλους μᾶς καὶ καλή ὑπόλοιπη Σαρακοστή.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr/