Σύλληψη και μαρτύριο.α'μέρος

ΕΝΑΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΕΡΜ (1870-1918)

ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ (ΟΡΛΟΦΣΚΙ)

Διασκευή από τα ρωσικά
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2011

 

Σύλληψη και μαρτύριο

Την 1η Ιουνίου του 1918 η Τοπική Εκτελεστική Επιτροπή διαβίβασε στη Νομαρχιακή Εκτελεστική Επιτροπή αίτηση του αρχιεπισκόπου, με την οποία ζητούσε να του επιτραπεί η μετάβαση στη Μόσχα για τις εργασίες της τρίτης περιόδου της Πανρωσικής Συνόδου. Η απάντηση τους ήταν αρνητική, καθώς είχαν ήδη αποφασίσει να συλλάβουν και να εκτελέσουν τον ιεράρχη.

Διαβουλεύονταν αρκετές μέρες για τον τρόπο με τον όποιο θα ενεργούσαν τη σύλληψη του. Τελικά αποφάσισαν να κηρύξουν την πόλη σε κατάσταση πολιορκίας και να θέσουν σε επιφυλακή όλη τη στρατιωτική δύναμη της περιοχής.
Στον διοικητή της τοπικής έφιππης αστυνομίας έδωσαν την εντολή να τοποθετήσει έξω από κάθε ναό δύο αστυνομικούς, οι όποιοι θα πυροβολούσαν όποιον πιστό τολμούσε να σημάνει συναγερμό με τις καμπάνες. Για τη σύλληψη του αρχιεπισκόπου κινητοποιήθηκαν χίλιοι πεντακόσιοι κόκκινοι στρατιώτες.

Στις 3 Ιουνίου ο ιεράρχης πληροφορήθηκε τα σχέδια της συλλήψεως του από έναν τυχαίο ακροατή τους. Αποφάσισε, ωστόσο, να μην εγκαταλείψει την επαρχία, αλλά να παραμείνει στη θέση του, ανάμεσα στο ποίμνιο του, και, αν ήταν θέλημα του Κυρίου, να μαρτυρήσει γι' Αυτόν.

Ενημέρωσε τους συνεργάτες του. Έστειλαν στο καμπαναριό του Καθεδρικού Ναού τον μοναχό Μιχαήλ με την εντολή να σημάνει συναγερμό με τις καμπάνες τη στιγμή της συλλήψεως.

Την ίδια νύχτα, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα, όλο το τετράγωνο, στο όποιο βρισκόταν το επισκοπείο, κυκλώθηκε από στρατιώτες. Είχαν φέρει μιαν άμαξα με γρήγορα άλογα, με την οποία θα έβγαζαν τον αρχιεπίσκοπο από την πόλη το συντομότερο δυνατό και θα τον οδηγούσαν στη γειτονική πόλη Μοτοβίλιχα.

Μέσα στο σκοτάδι μερικές φιγούρες πλησίασαν την εξώπορτα της αρχιερατικής κατοικίας. Ήταν κλειδωμένη. Την ξήλωσαν και μπήκαν. Χτύπησαν την άλλη πόρτα. Άνοιξε ο θυρωρός.

  -  Που είναι ό Ανδρόνικος;
  -  Πάνω.

Μερικοί οπλισμένοι στρατιώτες έμειναν εκεί. Ανέβηκαν μόνο τρεις άνδρες, ο πρόεδρος της Εκτελεστικής Έπιστροπής της Πέρμ Μάλκωφ, ο αστυνομικός διευθυντής της Πέρμ Ίβάντσενκο και ο βοηθός του αστυνομικού διευθυντή της Μοτοβίλιχα, Ζουζγκώφ. Ο δεσπότης αγρυπνούσε μαζί με δύο κληρικούς.

  -  Ποιος από σας είναι ο αρχιεπίσκοπος Ανδρόνικος; τους ρώτησαν.
  -  Εγώ είμαι, απάντησε ήρεμα ο ιεράρχης.

Τη στιγμή εκείνη οι καμπάνες του Καθεδρικού Ναού σήμαναν συναγερμό. Ακούστηκαν μερικοί πυροβολισμοί, και η καμπανοκρουσία σταμάτησε.
Πρόσταξαν τον αρχιεπίσκοπο να τους ακολουθήσει δίχως χρονοτριβή. Εκείνος υπάκουσε αδιαμαρτύρητα. Σε λίγα λεπτά έμπαινε στην αμαξά, πού περίμενε μπροστά στην εξώπορτα, μ' ένα τριμμένο ράσο, έναν καλογερικό σκούφο, το αρχιερατικό του εγκόλπιο και το ραβδί του στο χέρι. Δίπλα του κάθησε ο Ζουζγκώφ και απέναντι του ένας από τους επιτρόπους. Αμέσως η άμαξα κίνησε για τη Μοτοβίλιχα.

Οι στρατιώτες στο μεταξύ συνέλαβαν όσους βρήκαν στο επισκοπείο: τον αρχιμανδρίτη Παχώμιο, τον διάκονο Ευλόγιο, τον φύλακα, τον θυρωρό και τον κλητήρα. Τους μετέφεραν όλους αρχικά στην Εκτελεστική Επιτροπή και έπειτα στη φυλακή. Σύντομα, όμως, τους άφησαν ελεύθερους, αφού πρώτα τους πειθανάγκασαν να υποσχεθούν ενυπόγραφα ότι δεν θα μιλούσαν σε κανέναν για τη σύλληψη του αρχιεπισκόπου.

Η άμαξα σταμάτησε στο Αστυνομικό Τμήμα της Μοτοβίλιχα για αλλαγή αλόγων. Κατέβασαν τον δεσπότη και τον έκλεισαν σ' ένα γραφείο. Τότε τηλεφώνησε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εργατών της Μοτοβίλιχα Μιάσνικωφ και ζήτησε να τον περιμένουν. Άλλωστε, η μέρα είχε ήδη χαράξει. Η κίνηση, πού είχε αρχίσει στους δρόμους, φόβιζε τους επίδοξους φονιάδες του αρχιεπισκόπου.

Όταν σε λίγο ήρθε ο Μιάσνικωφ, ανακοίνωσε στους αστυνομικούς πώς αποφασίστηκε η αναβολή της εκτελέσεως. Το γνωστοποίησαν στον ιεράρχη, αλλά εκείνος δεν το πίστεψε.

  -  Γνωρίζω ότι θα με εκτελέσουν, είπε με βεβαιότητα.

Τον μετέφεραν στο λουτρό κι έβαλαν έναν φρουρό στην πόρτα. Ο Ζουζγκώφ του έφερε σούπα από το μαγειρείο του Αστυνομικού Τμήματος. Ο αρχιεπίσκοπος, βλέποντας πώς είχε μέσα κρέας, δεν την πήρε. Τότε ο Ζουζγκώφ του έφερε ψωμί και νερό. Αμέσως μετά έφυγε για την Πέρμ, προκειμένου να μάθει την αιτία της αναβολής της εκτελέσεως. Ή Εκτελεστική Επιτροπή της πόλης, ωστόσο, τον διαβεβαίωσε πώς η απόφαση για άμεση εκτέλεση του δεσπότη δεν είχε ανακληθεί.

 

συνεχίζεται...

 

 Δείτε εδώ: ολόκληρο το κείμενο

http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7602:enas-asumbibastos-ierarxis-ieromartus-andronikos-arxiepiskopos-perm-1870-1918-tou-igoumenou-damaskinou-orlofski&catid=32&Itemid=56