Γονεῖς καί παιδιά.

Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

Δεῖτε ἐδῶ:Πότε ἀρχίζει ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν

 Γονεῖς καί παιδιά.

Καίρια, παρατηροῦσε ὁ Γέροντας, εἶναι ἡ ἐπίδραση τῆς ζωῆς τῶν γονέων στήν διαμόρφωση καί ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Ἄν οἱ γονεῖς ζοῦν ἔχοντας ἕνα πνεῦμα, χωρίς μαλώματα, αὐτό ἀντανακλᾶ στά παιδιά καί τά κάνει νά ἔχουν πνευματική ὑγεία. Ἔλεγε: «Ἐκεῖνο πού σώζει καί φτιάχνει καλά παιδιά εἶναι ἡ ζωή τῶν γονέων μέσα στό σπίτι. Οἱ γονεῖς πρέπει νά δοθοῦνε στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νά γίνουνε ἅγιοι κοντά στά παιδιά μέ τήν πραότητά τους, τήν ὑπομονή τους, τήν ἀγάπη τους. Νά βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ἐνθουσιασμό κι ἀγάπη στά παιδιά. Καί ἡ χαρά πού θά τούς ἔλθει, ἡ ἁγιοσύνη πού θά τούς ἔχει ἐπισκεφθεῖ, θά ἐξακοντίσει στά παιδιά τήν χάρι» ¹².

Ἡ κακή ζωή τῶν γονέων, ἐπισήμαινε, κάνει τά παιδιά μέ τήν παρακίνηση τοῦ διαβόλου νά παρεκτρέπονται καί ἔτσι νά ταλαιπωροῦν τούς γονεῖς των.Ἡ λύση ὅλων τῶν προβλημάτων τῶν παιδιῶν εἶναι ὁ ἐξαγιασμός τῶν γονέων.
Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Γιά τήν κακή συμπεριφορά τῶν παιδιῶν φταῖνε γενικά οἱ γονεῖς. Δέν τά σώζουν οὔτε οἱ συμβουλές, οὔτε ἡ πειθαρχία, οὔτε ἡ αὐστηρότητα. Ἄν δέν ἁγιάζονται οἱ γονεῖς, ἄν δέν ἀγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη καί μεταδίδουν τό κακό πού ἔχουν μέσα τους. Ἄν οἱ γονεῖς δέν ζοῦν ζωή ἁγία, ἄν δέν μιλοῦν μέ ἀγάπη, ὁ διάβολος ταλαιπωρεῖ τούς γονεῖς μέ τίς ἀντιδράσεις τῶν παιδιῶν»¹³.

Οἱ γονεῖς θά πρέπει νά εἶναι ὁμόψυχοι, σύμφωνοι, καλοί συνεργάτες στήν ὀρθή ἀγωγή, «τήν ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου» ἀγωγή τῶν παιδιῶν τους. Δέν θά πρέπει νά ὑπάρχουν διαφωνίες ἤ κοσμικότητες πού δηλητηριάζουν τήν ἐν Χριστῷ ἀγωγή. Ἐν ὀνόματι τοῦ «νά μήν πιεσθοῦν τά παιδι» πολλές φορές γκρεμίζει ὁ ἕνας γονιός ὅ,τι μέ πολύ κόπο χτίζει ὁ ἄλλος.

«Ἡ ἀγάπη, ἡ ὁμοψυχία, ἡ καλή συνεννόηση τῶν γονέων» παρατηρεῖ ὁ Ὅσιος Πορφύριος «εἶναι ὅ,τι πρέπει γιά τά παιδιά. Μεγάλη ἀσφάλεια καί σιγουριά. Τά φερσίματα τῶν παιδιῶν ἔχουν ἄμεση σχέση μέ τήν κατάσταση τῶν γονέων. Ὅταν τά παιδιά πληγώνονται ἀπ' τήν κακή μεταξύ τῶν γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις καί διάθεση νά προχωρήσουν στήν πρόοδο. Κακοκτίζονται καί τό οἰκοδόμημα τῆς ψυχῆς τους κινδυνεύει ἀπό στιγμή σέ στιγμή νά γκρεμισθεῖ»¹⁴.

Τά παιδιά καί οἱ νέοι ἀπεχθάνονται τήν ὑποκρισία καί τήν ἀσυμφωνία ἔργων καί λόγων πού πολλές φορές ἐπιδεικνύουν οἱ γονεῖς τους. Ἐπίσης ἐπιζητοῦν ἕναν γνήσιο χριστιανισμό, βιωμένο ἀπό τούς γονεῖς τους καί ὄχι χλιαρότητα στήν πίστη καί στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Ὅταν λείπει τό ὁλοκληρωτικό δόσιμο στόν Χριστό ἀπό τούς γονεῖς, αὐτό τά παιδιά τό ἀντιλαμβάνονται καί δέν θέλουν νά ἐνταχθοῦν σ’ ἕναν τέτοιο ἀστικό χριστιανισμό, πού οὐσιαστικά δέν ἀλλάζει τίποτα στή ζωή τους.

Τό ὀλέθριο «δόγμα» ὅτι «ἐμεῖς εἴμαστε κοσμικοί, δέν εἴμαστε μοναχοί, ὁπότε ὁ Χριστός ζητάει λιγότερα ἀπό ἐμᾶς γιά τή σωτηρία μας» εἶναι τελείως λανθασμένο καί «εἶναι αὐτό πού ἔχει φέρει τά ἄνω κάτω στήν οἰκουμένη» σύμφωνα μέ τόν ἱερό Χρυσόστομο. Οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ ἴδιες καί ἰσχύουν τόσο γιά τούς μοναχούς ὅσο καί γιά τούς λαϊκούς. Ὅποιος δέν τίς τηρεῖ ἀπενεργοποιεῖ τήν Βαπτισματική Θεία Χάρη καί οὐσιαστικά δέν βιώνει τίποτε ἀπό τόν Χριστό καί τήν Βασιλεία Του. Τηρεῖ κάποιους ἐξωτερικούς τύπους ὡς ἕνας ὑποκριτής, ἀλλά προκαλεῖ τήν ἀποστροφή τῶν ἄλλων καί μάλιστα τῶν παιδιῶν του.

Στό σπίτι ὅπου δέν βιώνεται ὁ γνήσιος Χριστιανισμός, ἀλλά κάποιο κακέκτυπό του, δέν ὑπάρχει εἰρήνη, χαρά , ὁμόνοια, πραότητα, ἀγάπη. Ἀπουσιάζει τό Ἅγιο Πνεῦμα.

Οἱ γονεῖς διαπληκτίζονται συχνά, ἀλληλοκατηγοροῦνται, ἀντιπαθοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλο, ζοῦν ἀνειρήνευτοι, δυστυχισμένα καί μίζερα, χωρίς τόν μεταξύ τους ἀλληλοσεβασμό καί τήν ἀμοιβαία ἀνιδιοτελή ἀγάπη. Αὐτό ἔχει δυσμενέστατη ἐπίδραση στά παιδιά.

Ἐπιδρᾶ τραυματικά καί καταστροφικά στή διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα καί τῆς συμπεριφορᾶς τους.

Ἡ συμπεριφορά τῶν ἀνθρώπων στή διάρκεια τῆς ζωῆς τους, ἔλεγε ὁ Γέροντας, ἐπηρρεάζεται τά μέγιστα ἀπό τά παιδικά τους βιώματα μέσα στήν οἰκογένεια. Μάλιστα τόνιζε ὅτι: «Αὐτό φαίνεται καί στίς πιό μικρές ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς. Ἐπί παραδείγματι, σοῦ συμβαίνει μιά λαιμαργία, νά θέλεις νά τρώεις. Πῆρες, ἔφαγες, βλέπεις κάτι ἄλλο, τό θέλεις κι ἐκεῖνο, τό θέλεις καί τ΄ ἄλλο. Αἰσθάνεσαι ὅτι πεινάεις, ὅτι ἅμα δέν φάεις, σέ πιάνει μία λιγούρα, μιά τρεμούλα. Φοβᾶσαι ὅτι θ' ἀδυνατίσεις. Εἶναι κάτι ψυχολογικό, πού ἔχει ἐξήγηση. Μπορεῖ ἄς ποῦμε, νά μήν ἐγνώρισες πατέρα, νά μήν ἐγνώρισες μητέρα, νά εἶσαι ὑστερημένος καί πεινασμένος, φτωχός κι ἀδύνατος. Κι αὐτό ἀπό πνευματικό γεγονός ἐκδηλώνεται ἀντανακλαστικῶς ὡς ἀδυναμία τοῦ σώματος»¹⁵.

Ἡ ἐπίδραση τῆς κατάστασης τῆς οἰκογένειας στήν πνευματική κατάσταση τῶν παιδιῶν εἶναι τεράστια. Ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι ἡ ἁγιότητα τῶν γονέων μεταγγίζεται στά παιδιά. Ἡ προσευχή καί τό μυστικό ἀγκάλιασμα τῶν παιδιῶν ἀπό τούς γονεῖς διά τῆς ἀγάπης κάνει τά παιδιά ὑγιῆ πνευματικά. Ἔλεγε: «Στήν οἰκογένεια βρίσκεται μεγάλο μέρος ἀπ΄ τήν εὐθύνη γιά τήν πνευματική κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου. Γιά νά ἀπαλλαγοῦν τά παιδιά ἀπό διάφορα ἐσωτερικά προβλήματα, δέν εἶναι ἀρκετές οἱ συμβουλές, οἱ ἐξαναγκασμοί, ἡ λογική κι οἱ ἀπειλές. Μᾶλλον γίνονται χειρότερα. Ἡ διόρθωση γίνεται μέ τόν ἐξαγιασμό τῶν γονέων. Γίνετε ἅγιοι καί δέν θά ἔχετε κανένα πρόβλημα μέ τά παιδιά σας. Ἡ ἁγιότητα τῶν γονέων ἀπαλλάσσει τά παιδιά ἀπ' τά προβλήματα. Τά παιδιά θέλουν κοντά τους ἀνθρώπους ἁγίους, μέ πολλή ἀγάπη, πού δέν θά τά φοβερίζουν, οὔτε θά περιορίζονται στή διδασκαλία, ἀλλά θά δίδουν ἅγιο παράδειγμα καί προσευχή. Νά προσεύχεσθε οἱ γονεῖς σιωπηλά καί μέ τά χέρια ψηλά πρός τόν Χριστό καί ν' ἀγκαλιάζετε τά παιδιά σας μυστικά» ¹⁶.

Ὅταν οἱ γονεῖς εἶναι εἰρηνικοί μέσα τους καί μεταξύ τους, ὅταν ἔχουν ἐγκάτοικο τήν Εἰρήνη πού εἶναι ὁ Χριστός, τότε καί θά ἀσκήσουν σωστή ἀγωγή στά παιδιά τους.

 Ἄν ὅμως εἶναι ταραγμένοι θά ταράζουν καί τά παιδιά τους. Ὅταν θά προσπαθοῦν νά τά διορθώσουν, δέν θά τό κάνουν μέ σωστό τρόπο καί θά τά πληγώνουν.

Τά παιδαγωγικά μέτρα, σύμφωνα μέ τόν Γέροντα, δέν ἀπορρίπτονται, ἀλλά πρέπει νά λαμβάνονται μέ πολύ πόνο καί ἀγάπη. Τό μάλωμα πρέπει νά εἶναι ἀνάλογο μέ τήν ἀταξία. Τό ὑπερβολικό μάλωμα πληγώνει τά παιδιά. Συμβούλευε ὡς ἑξῆς τούς γονεῖς: «Ὅταν (ἐνν. τά παιδιά) κάνουν ἀταξίες, νά παίρνετε κάποια παιδαγωγικά μέτρα, ἀλλά νά μήν τά πιέζετε. Κυρίως νά προσεύχεσθε. Πολλές φορές οἱ γονεῖς, καί κυρίως ἡ μητέρα, πληγώνουν τό παιδί γι' ἀταξία πού ἔκανε καί τό μαλώνουν ὑπερβολικά. Τότε αὐτό πληγώνεται. Ἀκόμη κι ἄν δέν τό μαλώσεις ἐξωτερικά καί μέσα σου τό μαλώσεις κι ἀγανακτήσεις ἤ τό κοιτάξεις ἄγρια, τό παιδί τό καταλαβαίνει. Νομίζει ὅτι ἡ μητέρα δέν τό ἀγαπάει. Ρωτάει τή μάνα: -Μ' ἀγαπάεις, μαμά; -Ναί, παιδί μου.

Ἀλλ΄ αὐτό δέν πείθεται. Ἔχει πληγωθεῖ. Ἡ μητέρα τό ἀγαπάει, θά τό χαϊδέψει μετά, ἀλλ' αὐτό θά κάνει τό κεφάλι πίσω. Δέν δέχεται τό χάδι, τό νομίζει ὑποκρισία, γιατί ἔχει πληγωθεῖ»¹⁷.

Ὁ ἄνθρωπος, σύμφωνα μέ τόν σοφό Γέροντα, μεταδίδει τήν καλή ἤ κακή πνευματική του κατάσταση στό περιβάλλον του. Ἡ μητέρα μεταδίδει στό παιδί της τό ἄγχος της. Ἡ φυσική ἀγάπη κάποτε βλάπτει· μόνο ἡ ἐν Χριστῷ ὠφελεῖ. Αὐτήν πρέπει πάντοτε νά καλλιεργεῖ ὁ ἄνθρωπος. Νά τί δίδασκε ὁ σοφός Γέροντας: «Πολλές φορές μέ τήν ἀγωνία μας καί τούς φόβους μας καί τήν ἄσχημη ψυχική μας κατάσταση, χωρίς νά τό θέλομε καί χωρίς νά τό καταλαβαίνομε, κάνομε κακό στόν ἄλλον, ἔστω κι ἄν τόν ἀγαπᾶμε πάρα πολύ, ὅπως, παραδείγματος χάριν, ἡ μάνα τό παιδί της. Ἡ μάνα μεταδίδει στό παιδί ὅλο τό ἄγχος της γιά τή ζωή του, γιά τήν ὑγεία του, γιά τήν πρόοδό του, ἔστω κι ἄν δέν τοῦ μιλάει, ἔστω κι ἄν δέν ἐκδηλώνει αὐτό πού ἔχει μέσα της. Αὐτή ἡ ἀγάπη, ἡ φυσική ἀγάπη δηλαδή, μπορεῖ κάποτε νά βλάψει. Δέν συμβαίνει, ὅμως, τό ἴδιο μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πού συνδυάζεται μέ τήν προσευχή καί μέ τήν ἁγιότητα τοῦ βίου. Ἡ ἀγάπη αὐτή κάνει ἅγιο τόν ἄνθρωπο, τόν εἰρηνεύει, διότι ἀγάπη εἶναι ὁ Θεός»¹⁸.

Ἡ ὑπερπροστασία, ἔλεγε, εἶναι ἕνα συνηθισμένο λάθος τῆς ἀγωγῆς. Ὁ ἄνθρωπος παραμένει ἀνώριμος ὅταν ὑπερπροστατεύεται ἀπό τούς γονεῖς του. Παρατηροῦσε ὁ Γέροντας: «Ἕνα ἄλλο πάλι πού βλάπτει τά παιδιά, εἶναι ἡ ὑπερπροστασία, δηλαδή ἡ ὑπερβολική φροντίδα, ἡ ὑπερβολική ἀγωνία καί τό ἄγχος τῶν γονέων... Μητέρες πού κάθονται πάνω ἀπ' τά παιδιά τους συνεχῶς καί τά καταπιέζουν, δηλαδή τά ὑπερπροστατεύουν, ἀπέτυχαν στό ἔργο τους. Ἐνῶ πρέπει ν' ἀφήνεις τό παιδί μόνο του νά ἐνδιαφερθεῖ γιά τήν πρόοδό του. Τότε θά πετύχεις. Ὅταν κάθεσαι συνεχῶς ἀπό πάνω τους, τά παιδιά ἀντιδροῦν. Ἀποκτοῦν νωθρότητα, μαλθακότητα καί συνήθως ἀποτυγχάνουν στή ζωή. Εἶναι ἕνα εἶδος ὑπερπροστασίας, πού ἀφήνει ἀνώριμα τά παιδιά»¹⁹.

συνεχίζεται...

Ἱερομόναχος Σάββας ὁ Ἁγιορείτης

hristospanagia3.blogspot.gr

 

12 Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, σελ. 416-417.

13 Ὅ. π. σελ. 417.

14 Ὅ. π. σελ. 417.

15 Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, σελ. 419-420.

16 Ὅ.π. σελ. 420.

17 Ὅ. π. σελ. 420-421.

18 Ὅ. π. σελ. 394.

19 Ὅ. π. σελ. 422-423.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

2.      Ἔγγαμος βίος. Οἰκογένεια καὶ παιδιὰ.Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

3.      Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο καί ἡ βλάβη πού προξενεῖ ὁ ἔπαινος_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

4.      Συνεχής πνευματική προσπάθεια, ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

5.      Ὑπομονή, σωματικός κόπος, μετάνοιες, ὡς θεραπευτικά μέσα_mp3

6.      Ἡ πνευματική μελέτη , θεραπεία ψυχῆς_mp3

7.      Τό κελί τοῦ γέροντα Πορφύριου στά Καυσοκαλύβια

8.      Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_1ο μέρος

9.      Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_2ο μέρος

10.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_3ο μέρος_mp3

11.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_4ο μέρος_mp3

12.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_Ἀντιμετώπιση τῶν λογισμῶν_mp3_5ο μέρος_mp3

13.  Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_6ο μέρος_mp3

14.  Ἡ Βυζαντινή μουσική, ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

15.  Ἁπαλά, χωρίς βία!

16.  Δὲν ὑπάρχει γιὰ μᾶς οὔτε θάνατος οὔτε κόλαση οὔτε διάβολος…

17.  Ἐμπειρίες ἀπὸ τὸ διορατικὸ χάρισμα τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

18.  Ἡ ἁγιότητα τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καὶ ἡ ἐπικοινωνία του μὲ τὴν ἄλλη ζωή

19.  Ἀνοίγεις τά χέρια σου στό Χριστό

20.  Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.Πρώτη συνομιλία

21.  Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.Δεύτερη συνομιλία

22.  Περὶ προσευχῆς. Καὶ περὶ γαστριμαργίας

23.  Ὅταν ἔλθει ὁ Χριστός…

24.  Γέροντας Πορφύριος-Ἡ κατάθλιψη

25.  Ψυχή - προσευχή (π. Πορφύριος)

26.  Ἡ μελαγχολία, ἡ ταπείνωση καί ὁ ἐξομολόγος (πατήρ Πορφύριος )

27.  Προβλήματα μέσα στό σπίτι (π. Πορφύριος )

28.  Σύζυγοι (πατήρ Πορφύριος )

29.  Π. Πορφύριος: " Σοῦ εὔχομαι νά "σκιρτᾶς" ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος"

30.  Π. Πορφύριος: " Σοῦ εὔχομαι νά "σκιρτᾶς" ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος"

31.  Π. Πορφύριος: " Σοῦ εὔχομαι νά "σκιρτᾶς" ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος"

32.  Γέρων Πορφύριος.1

33.  Γέρων Πορφύριος 2

34.  Γέρων Πορφύριος 4

35.  Γέρων Πορφύριος 5

36.  Γέρων Πορφύριος 6

37.  Γέρων Πορφύριος 7

38.  Γέρων Πορφύριος 9

39.  Γέρων Πορφύριος 10

40.  Εὐχές Ἁγίων γερόντων. Γέροντας Πορφύριος

41.  Μεταμοσχεύσεις...Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;

42.  Ἔχει ὁ Θεός. Ἐκεῖ ποὺ ἀπελίζεσαι, σοῦ στέλνει κάτι ποὺ δὲν τὸ περιμένεις… ἀρκεῖ νὰ Τὸν πιστεύεις καὶ νὰ Τὸν ἀγαπᾶς.

43.  Οἱ προϋποθέσεις μιᾶς σωστῆς προσευχῆς (Γέρων Πορφύριος)

44.  Φαγητό-ἄσκηση: «Νὰ εἶναι πιὸ ἁπλὰ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴν ἀσχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά» (Γέρων Πορφύριος)

45.  Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι τελείως «ἄλλη» ζωή, εἶναι ζωή μέσα στή Θεία Χάρη

46.  Κατάθλιψη, ἐγωισμός καί φιλαυτία (Κατά τούς ὁσίους Γέροντες Πορφύριο καί Παΐσιο).

47.  Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι ζωή στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Ἡ Ἐκκλησιολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)

48.  Ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπος καί πῶς σώζεται (Ἀπό τή διδασκαλία τοῦ γέροντος Πορφυρίου)

49.  Τό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως.

50.  Νά ξεχνᾶς τήν σωματική σου ἀρρώστια, νά τήν ἀποδέχεσαι σάν κανόνα

51.  Χάπια, ἠλεκτροσόκ καί ψυχιατρεῖο ἤ Ἐξομολόγηση, Πνευματικός ὁδηγός καί ἐκκλησιαστική ζωή.

52.  Μετάνοιες

53.  Ὑπομονή-Σωματικός κόπος

54.  Μελέτη

55.  Προσευχή.γ'μέρος

56.  Προσευχή.β'μέρος

57.  Προσευχή.α'μέρος

58.  Ἄσκηση-Νηστεία.

59.  Ὁ καλός λογισμός.

60.  Δέν πολεμᾶμε τό κακό. Στρεφόμαστε πρός τόν Χριστό.

61.  Γέροντας-πνευματικός ὁδηγός.

62.  Μετάνοια -Ἐξομολόγηση

63.  Νέκρωση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου γιά νά γίνουμε ἄξιοι τοῦ Χριστοῦ.

64.  Ταπείνωση καί ἀνιδιοτέλεια.

65.  Ἀγάπη ἀνιδιοτελής πρός τόν Θεό.

66.  Λεπτότητα-Αἰσθηματικότητα

67.  Ἡ θεραπεία.Ἁπλά καί ἁπαλά

68.  Ἡ θεραπεία.Ἡ χριστιανική θρησκεία μεταβάλλει τόν ἄνθρωπο καί τόν θεραπεύει.

69.  Ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος καί τά μέσα τῆς θεραπείας.β'μέρος

70.  Ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος καί τά μέσα τῆς θεραπείας.α'μέρος

71.  Ο ὑγιής ἄνθρωπος.β'μέρος

72.  Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: Καρτερώντας τόν θάνατο …

73.  Ὁ ὑγιής ἄνθρωπος.α'μέρος

74.  Ἡ σημερινή κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου

75.  Ἐπίδραση τοῦ εὐρύτερου περιβάλλοντος στόν ἄνθρωπο.

76.  Γονεῖς καί παιδιά.

77.  Ἀλληλεπιδράσεις τῆς ψυχῆς μέ τό περιβάλλον

78.  Ἀλληλεπιδράση ψυχῆς καί σώματος

79.  Ὁ πόνος

80.  Τό προπατορικό ἁμάρτημα καί ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος.

81.  Ἡ δομή τοῦ ἀνθρώπου. Συστατικά στοιχεῖα, λειτουργίες καί ἀλληλεπιδράσεις.

82.  Α΄. Ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου καί τά στοιχεῖα τοῦ εἶναι του.

83.  Περί Ἐκκλησίας (Γέροντος Πορφυρίου +2/12/1991)

84.  Ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον (Γέροντος Πορφυρίου)

85.  Ἰαματικό χάρισμα μετά θάνατον.

86.  Ἐπικοινωνία τῶν μελῶν τῆς ἐπίγειας μέ τά μέλη τῆς Οὐράνιας ἄκτιστης Ἐκκλησίας.

87.  Τό θεραπευτικό χάρισμα.

88.  Ἡ ἱκανοποίηση τῶν αἰτημάτων τῶν μελῶν ἀπό τήν κεφαλή. Δέν πρέπει νά ἀπαιτοῦμε οὔτε νά ἀνυπομονοῦμε. Νά ζητοῦμε μέ εὐγένεια καί τέλειο ἄφημα. Θά τό λάβουμε ὅταν πρέπει καί ἄν εἶναι γιά τό καλό μας.

89.  Τό θεραπευτικό κατά τοῦ καρκίνου χάρισμα.

90.  Τό χάρισμα τοῦ νά βρίσκει νερό καί διακριβώνει τήν ποιότητά του.

91.  Τό προορατικό χάρισμα.

92.  Τό χάρισμα τῆς θεραπείας (ἰαματικό)

93.  Τό χάρισμα τῆς προοράσεως

94.  Μέσα στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει ποικιλία χαρισμάτων· ἕνα τέτοιο εἶναι τό χάρισμα τῆς διοράσεως.

95.  Ἡ θεία χάρις σοφίζει τόν ἄνθρωπο πού τήν δέχεται καί τήν ἔχει ἐνεργό μέσα του.

96.   Κατάθλιψη.ζ' μέρος

97.  Κατάθλιψη.στ' μέρος

98.  Κατάθλιψη.ε' μέρος

99.  Κατάθλιψη.δ' μέρος

100.                      Κατάθλιψη.γ' μέρος

101.                      Κατάθλιψη.β'' μέρος

102.                      Κατάθλιψη

103.                      Θαυμαστά γεγονότα.θ'μέρος

104.                      Θαυμαστά γεγονότα.η' μέρος

105.                      Θαυμαστά γεγονότα.ζ' μέρος

106.                      Θαυμαστά γεγονότα.στ' μέρος

107.                      Θαυμαστά γεγονότα.ε' μέρος

108.                      Θαυμαστά γεγονότα.δ' μέρος

109.                      Θαυμαστά γεγονότα.γ' μέρος

110.                      Θαυμαστά γεγονότα.β' μέρος

111.                      Θαυμαστά γεγονότα.α' μέρος

112.                      Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές. β' μέρος

113.                      Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.α' μέρος

114.                      Ὁ π. Πορφύριος καί ὁ π. Παΐσιος γιά τόν Πάπα καί τόν διάλογο μαζί του. Ο ΠΑΠΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

115.                      Γέροντας Πορφύριος . Συνομιλία γιά τήν κατάθλιψη

116.                      Μήν ὑπενθυμίζεις στόν ἄλλο τά σφάλματά του

117.                      Γέροντας Πορφύριος:Ὁμιλία του ἰδίου

118.                      Ὁ Γέροντας Πορφύριος τί σοῦ εἶπε;

119.                      Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συνεργασία Θεοῦ καί ἀνθρώπου γιά τή θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου.

120.                      Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι μία θρησκευτική ὀργάνωση,...ἀλλά πνευματικό νοσοκομεῖο, θεραπευτήριο, πού θεραπεύει τίς πνευματικές ὑπαρξιακές ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων

121.                      Ἡ ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία δέν εἶναι θεωρητική, δέν εἶναι μία αἰθέρια πτήση σέ ἰδέες

122.                      Ἡ ἀνθρώπινη ψυχή ὅμως, δέν θεραπεύεται μέ φιλοσοφικές προσεγγίσεις,..ἀλλά μέ «τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμη», πού εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πατερική παράδοση.

123.                      Ἄν ἀγνοήσει κανείς αὐτήν «τήν ἀπαίτηση» τῆς ψυχῆς του γιά τόν Θεῖο Ἔρωτα, τήν ἔνθεη τρέλα, αὐτός παραμένει ἀθεράπευτος, ψυχικά ἄρρωστος, «ψυχοπαθής»...

124.                      Οἱ λεγόμενες «ψυχοεπιστῆμες» εἶναι μία φενάκη τοῦ σύγχρονου, αὐτονομημένου ἀπό τόν Θεό, ἀνθρώπου.

125.                      Στήν Ἐκκλησία, τά θαύματα γίνονται κατά κύριο λόγο μυστικά, γιά νά μήν καταπιέζεται ἡ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων.

126.                      Ἀκόμη καί αὐτός ὁ θάνατος δέν μᾶς χωρίζει ἀπό τούς ἁγίους μας, οὔτε μᾶς στερεῖ τίς θεραπευτικές τους προσευχές.

127.                      Γέρων Πορφύριος: Ἡ ἀσθένειά μας γίνεται πραγματική εὐεργεσία

128.                      «Ἐξ ὑπακοῆς ταπείνωσις· ἐκ ταπεινώσεως διάκρισις· ἐκ διακρίσεως διόρασις· ἐκ δέ ταύτης προόρασις»

129.                      Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατευθύνει καί ἁγιάζει κάθε ζωντανό κύτταρο τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ.

130.                      Στήν Ἐκκλησία εἶναι δυνατόν νά ἔχουμε καί αἴσθηση σωματικῆς παρουσίας τοῦ ἄλλου, πού βρίσκεται μακρυά μας

131.                      Δέν εἴμαστε ἐκεῖ πού εἶναι τό σῶμα μας, ἀλλά ἐκεῖ πού εἶναι ὁ νοῦς μας

132.                      ...ὅταν ὁ ἄνθρωπος χωρίζεται ἀπό τό σῶμα, τότε βιώνει πιό ἔντονα τήν ἑνότητα μέ τά ἄλλα μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

133.                      Οἱ ἄνθρωποι μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἔξω ἀπό αὐτήν, ἀλληλοεπηρρεαζόμαστε

134.                      Ἡ Θεία Χάρη ἀκτινοβολεῖται

135.                      Ζώντας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ... μετέχουμε στή Θεία Χάρη καί στά χαρίσματα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου.

136.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι ζωή ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, εἶναι ζωή θριαμβική, δοξολογητική, χαρούμενη.

137.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι ζωή ἐν ἀδιαλείπτῳ κοινωνίᾳ μετά τοῦ Θεοῦ, διά τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς καί πνευματικῆς μελέτης.

138.                      ..Ἡ χαρά τοῦ Χριστοῦ θά σέ γιατρέψει...Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

139.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία εἶναι κοινοτική, κοινοβιακή, ἀληθινή κοινωνία προσώπων.

140.                      Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ εἶναι τελείως «ἄλλη» ζωή, εἶναι ζωή «ἐν Χάριτι» καί «ἐν ἀγαλλιάσει».

 

141.                      Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

142.                      Ἐλευθερία. Ἡ «ἐλεύθερη» ὅραση τοῦ Χριστοῦ Μας.

143.                      Μέσα στήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχουν μόνο δύο «δρόμοι» σωτηρίας (γάμος ἤ μοναχισμός)

144.                      Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου”.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

145.                      Ὅταν εἶναι ὅλοι ἑνωμένοι στήν κοινή λατρεία...δημιουργεῖται ἕνας «εἰρηνικός πνευματικός ἀνεμοστρόβιλος»

146.                      Αὐτός πού ἀγαπᾶ ἀκτινοβολεῖ στόν ἀγαπώμενο καί γενικά στό περιβάλλον του τήν Θεία Χάρη

147.                      Β) Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησία προϋποθέτει τήν ὕπαρξη Πνευματικοῦ ὁδηγοῦ-Γέροντος.

148.                      «...δέν θέλει τόν φόβο ὁ Χριστός, δέν τόνε θέλει τόν φόβο...»

149.                      Ἡ εἴσοδος καί παραμονή στήν Ἐκκλησία εἶναι δῶρο τοῦ Χριστοῦ, σ’ αὐτούς πού τηροῦν τίς ἐντολές Του.

150.                      Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας σοφίζονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα.

151.                      «Τί νά σοῦ κάνουν οἱ πολιτικοί;»Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

152.                      Περί Θείου Ἔρωτος (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

153.                      Τραυματίζεις τὸν ἄλλον καὶ χωρὶς νὰ μιλᾶς.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

154.                      Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος -2 (mp3)

155.                      Τὸ μυστήριο ποὺ κρύβεται στὴν ὑπακοή.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

156.                      Ἡ ὑπακοή καί ὁ Γέροντας Πορφύριος (mp3)

157.                      Τί εἶναι ἡ προσευχή;Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

158.                      Νὰ παίζεις ἐργαζόμενη.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

159.                      “Λέγε διαρκῶς τὴν εὐχή”.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

160.                      Γέροντας Πορφύριος:΄΄ὁ φανατισμός δεν ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό΄΄

161.                      Ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος γιά τόν π. Πορφύριο

162.                      Συμβουλὲς πρὸς κυοφοροῦσες μητέρες.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

163.                      Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

164.                      Κανένας ἀργόσχολος καί ὀκνηρός. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

165.                      Ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

166.                      Περί ὑπακοῆς Α΄ (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

167.                      Ἡ σιωπὴ τοῦ Γέροντα.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

168.                      Μὲ τὸ παλιὸ ἢ μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο;

169.                      Τὰ φάρμακα, ὁ Χριστός, οἱ γιατροί, ἡ ἁμαρτία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

170.                      Πρὸς μοναχό: “Τότε ὅλα θὰ εἶναι εὔκολα…”Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

171.                      Εἶχα πολύ ζῆλο γιά τά πνευματικά

172.                      Τὸ μέλλον τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

173.                      Ἄλλο τό κόμπλεξ, ἄλλο ἡ ταπείνωση, ἄλλο ἡ μελαγχολία.Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

174.                      Ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων.

175.                      Ό παλαιός άνθρωπος δε θά μας απασχολεί...Γέρων Πορφύριος

176.                      Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ μᾶς διδάξει τὴν προσευχή. Γέροντας Πορφύριος

177.                      Ὁ Χριστὸς δὲν θέλει κοντά του χοντροκομμένους ἀνθρώπους

178.                      «Νά ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς. Νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὸν πειρασμό σου» . Γέροντας Πορφύριος

179.                      «Πῆγα ἐκεῖ πάνω ὑποτακτικός». Γέροντας Πορφύριος

180.                      «Γέροντα, θέλουμε μια χάρη: Να μας επιτρέψεις να σου φιλήσουμε τα πόδια».

181.                      Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δίνεται στὸν Χριστὸ ξεπερνάει τὶς δυσκολίες χωρὶς νὰ φθείρεται. Γέρων Πορφύριος

182.                      Πῶς ὁ Θεός ἔσωσε μία κοπέλλα ἀπό τήν αὐτοκτονία (συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Γέροντα Πορφύριου)...

183.                      Ο Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης για τη ζήλια και την αγάπη

184.                      Οικογενειακές στενοχώριες και αγιασμός - Γερων Πορφύριος

185.                      Περί ὑπακοῆς Β΄(Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

186.                      Περί Ἐκκλησίας (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)

187.                      Περί ὑπακοῆς (Γέροντος Πορφυρίου) (Α΄) (mp3)

188.                      Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Β΄)(mp3)

189.                      Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Α΄)(mp3)

190.                      Οἱ μετάνοιες

191.                      Συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου για τη νοερά προσευχή

192.                      Τί εἶναι τά λεγόμενα «ψυχολογικά» προβλήματα;

193.                      «Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε...»(Διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)

194.                      Θαυμαστή θεραπεία ἰριδοκυκλίτιδας ἀπό τόν Γέροντα Πορφύριο

195.                      Τά χαρίσματα τῆς διόρασης καί τῆς προόρασης τοῦ Γέροντος Πορφυρίου

196.                      Ψυχίατρος ἤ Πνευματικός;

197.                      Τό διορατικό χάρισμα ἡ τέλεια ἀγάπη καί τά μυστικά θαύματα (Γέροντος Πορφυρίου)

198.                      Γέρων Πορφύριος: «Θάρθουν δύσκολοι καιροί καί ὁ κόσμος θα χρειασθεί φροντίδα από τα Μοναστήρια»

199.                      Ἡ σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τό διορατικό χάρισμα (θαυμαστά περιστατικά)

200.                      Ἡ μετάδοση τῆς Θείας Χάρης (Θαυμαστό περιστατικό μέ τόν Γέροντα Πορφύριο)

201.                      Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς τοῦ Γέροντος Πορφυρίου (θαυμαστά περιστατικά)

202.                      Ἦρθα ... καί σοῦ ἄφησα καί τήν πόρτα ἀνοικτή (Θαυμαστή μετάβαση)

203.                      Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

204.                      Ἐγχείρηση χωρίς ἀναισθητικό (συγκλονιστικό περιστατικό μέ τόν Γ. Πορφύριο)

205.                      Τὸ παλιατζίδικό μας. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης