Ἕνας γέροντας, δέχονταν σφοδρό πόλεμο ἀπό τόν διάβολο, παρότι προσευχόταν συνεχῶς μέ τό: - Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με! Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με!...

 Ένας γέροντας, δέχονταν σφοδρό πόλεμο από τον διάβολο, παρότι προσευχόταν συνεχώς με το: 

- Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!...  

''Καλά, το όνομα του Ιησού Χριστού, δεν διώχνει τον διάβολο...;'' αναρωτήθηκε. 

Κατάλαβε όμως, ότι η προσευχή πρέπει να συνοδεύεται από ταπείνωση. Προφανώς έλεγε την ευχή χωρίς ταπείνωση. Διότι ο εχθρός δεν είναι βλάκας. Γνωρίζει ποιά προσευχή γίνεται με ταπείνωση και ποιά όχι... 

Θυμήθηκε τότε τα λόγια κάποιου άλλου γέροντα, που του είχε πει κάποτε: 

- Το να προσεύχεται κάποιος γονατιστός, ταπεινώνεται και η προσευχή αυτή φέρνει αποτελέσματα! 

Γονάτισε λοιπόν, προσευχήθηκε θερμά και ο πόλεμος αμέσως υποχώρησε! Πράγματι, το να γονατίσει κάποιος και να προσευχηθεί, αυτό είναι μια μορφή ταπεινώσεως, διότι το σώμα παίρνει ένα ταπεινό σχήμα. Και επειδή η ψυχή παίρνει το σχήμα του σώματος, ταπεινώνεται μαζί μ' αυτό. 

Η ταπείνωση αυτή ενεργεί υποστατικά στο νου του διαβόλου και τον καίει και μη αντέχοντας αυτό το ''κάψιμο'', υποχωρεί...

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

 

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/03/blog-post_402.html?m=1