Ο αββάς Λογγίνος είχε μεγάλη κατάνυξη την ώρα της προσευχής
και της ψαλμωδίας του, και μια φορά του λέει ένας μαθητής του:
“Αββά, αυτός είναι ο πνευματικός κανόνας, να κλαίει ο μοναχός, όταν κάνει την ακολουθία του; ”
Βέβαια ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο να κλαίει, αλλά να χαίρεται και να ευφραίνεται και να τον δοξάζει, όπως οι άγγελοι, με την καθαρή και αναμάρτητη ζωή του.
Όμως ο άνθρωπος έπεσε στην αμαρτία και γι αυτό είναι ανάγκη να κλαίει, ενώ, όπου δεν υπάρχει αμαρτία, εκεί δεν έχει θέση το κλάμα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου