«Γιατὶ Παναγία μου δὲν σκεπάζεις καὶ αὐτοὺς ποὺ φορᾶνε τὶς μάσκες;»

Ἰατρικό ἐργαλεῖο ἤ καρναβάλι ἡ μασκοφορία ἐντὸς τοῦ ναοῦ; 

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα) 19/02/2021 

Καί ἔχουμε καὶ ἐμπειρικὰ γεγονότα ἀνθρώπων φωτισμένων· προσωπικὰ ἔχω γνωρίσει, ἔχω ἀκούσει τρία-τέσσερα τέτοια περιστατικὰ ποὺ φανερώνουν ἀκριβῶς ὅτι ὁ Θεὸς δὲν εὐαρεστεῖται καθόλου μὲ αὐτὴν τὴν πρακτικὴ. Σᾶς τά ’χω ἀναφέρει κάποια στὰ κηρύγματά μου, πῶς μία εὐλαβέστατη γερόντισσα εἶδε τὸν σατανᾶ, ἔτσι,τὰ χέρια, τοῦ σατανᾶ νὰ φορᾶνε μάσκες στοὺς πιστοὺς. Καὶ νὰ καυχᾶται ὁ διάβολος καὶ νὰ λέει στὸν Χριστὸ ὅτι «σοῦ τοὺς πῆρα», καὶ νὰ τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Χριστὸς «αὐτοὺς δὲν τοὺς γνωρίζω», ποὺ ἔχουνε προσωπεῖο, ἔχουν ἀλλοιωμένο πρόσωπο. Εἶναι καρναβάλια δηλαδὴ, καταλάβατε· αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ Ἅγιος. Εἶναι κλόουν, αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ ἄλλος Ἅγιος, ἔτσι, ὁ π. Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας. 

Καί ἔρχονται κάποιοι καὶ σοῦ λένε τὶ, γιατὶ τὰ συνδέεις αὐτὰ μὲ τὸν ἑξηκοστὸ δεύτερο κανόνα τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, δὲν εἶναι προσωπεῖα ἡ μάσκα, ἔτσι, εἶναι ἕνα ἰατρικὸ ἐργαλεῖο. Μὰ νὰ ποὺ τὰ συνδέουν οἱ Ἅγιοι, γιατὶ τὰ βάζετε μὲ ἐμένα, βάλτε τα μὲ τοὺς Ἁγίους. Ὁ π. Ἐφραὶμ, ποὺ εἶναι ἁγιασμένος ἄνθρωπος καὶ μιλάει γιὰ κλόουν. Ἔτσι, ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶναι, ἔτσι, μὲ τὴ μάσκα εἶναι ἕνας κλόουν, εἶναι ἕνα καρναβάλι, θὰ μᾶς πεῖ ὁ π. Βασίλειος. Λοιπὸν, καὶ αὐτὰ ἀπαγορεύονται. Ὁ χριστιανὸς ἀπαγορεύεται σύμφωνα μὲ τὸν ἑξηκοστὸ δεύτερο κανόνα τῆς Πενθέκτης νὰ γίνεται καρναβάλι, νὰ ἀλλοιώνει τὸ πρόσωπό του. 

Οἱ Ἅγιοι λοιπὸν τὰ συνδέουν αὐτὰ. Καὶ μᾶς λένε ὅτι ἡ κατάσταση αὐτὴ σήμερα δὲν ἔχει καμμιὰ ἰατρικὴ, ἄς ποῦμε, αἰτία, ἔτσι αὐτὸ τὸ, αὐτὴ ἡ μετατροπὴ τῆς Λατρείας, ἡ ἀλλοίωση τῆς Λατρείας· ἀλλὰ τὶ εἶναι, ἕνα καρναβάλι. Καὶ οἱ ἄνθρωποι γίνονται κλόουν καὶ καρνάβαλοι. Ὁπότε ὑπόκεινται σὲ αὐτὸν τὸν κανόνα. Δὲν πρέπει νὰ μένουμε στὸ γράμμα τοῦ κανόνα, ἐντάξει· προσωπεῖα ξέρουμε, βεβαίως, τὶ ἤτανε στὴν ἀρχαιότητα, τὶ ἦταν αὐτὲς οἱ μάσκες ποὺ φοροῦσαν οἱ ἠθοποιοὶ καὶ τὶς ἔβγαζαν καὶ τὶς ἔβαζαν, ἔτσι, καὶ ἕνας ἠθοποιὸς μπορεῖ νὰ παίξει πέντε-ἕξι ρόλους. Νὰ ἄλλαζε μάσκες καὶ νὰ εἶναι ὁ ἴδιος ἠθοποιὸς καὶ νὰ ἄλλαζε μάσκες. Ἐντάξει. Ἀλλὰ τὸ θέμα εἶναι τὸ πνεῦμα τῆς κατάστασης. Τὶ φανερώνει ἡ σημερινἠ κατάσταση, ἀκριβῶς αὐτὸ, ὅτι μετατρέπεται, καὶ τὸ βλέπει κανεὶς πόσο ἀποτρόπαιο εἶναι αὐτὸ τὸ θέαμα τῆς Λατρείας μὲ μάσκες. Δὲν βλέπεις πρόσωπα πλέον, δὲν μπορεῖς νὰ καταλάβεις τὴν ἔκφραση τοῦ ἄλλου, χάνεται ἡ κοινωνία. Ὅπως πολὺ σωστὰ εἶπε ὁ π. Στυλιανὸς, οἱ μιμικοὶ μῦες ποὺ εἶναι γύρω ἀπὸ τὸ στόμα, ἔτσι, καὶ φανερώνουν τὴν ἔκφραση τοῦ ἀνθρώπου, ἄν εἶναι λυπημένος, ἄν εἶναι χαρούμενος, ἄν εἶναι συγκινημένος, ἄν εἶναι κατανενυγμένος· δὲν φαίνεται τίποτα, δὲν μπορεῖς νὰ καταλάβεις τὶ αἰσθάνεται ὁ ἄλλος. Βλέπεις μόνο μάτια καὶ ἕνα πανὶ. Εἶναι φοβερὸ πρᾶγμα, χάνεται ἡ κοινωνία. 

Καί ἔχουμε αύτἀ τὰ πνευματικὰ, ἔτσι, γεγονότα, αὐτὰ τὰ θαύματα, ποὺ ὁ Θεὸς ἀποκάλυψε ὅτι δὲν εὐαρεστεῖται καὶ ἡ Παναγία μας. Πρόσφατα προχθὲς διάβαζα καὶ στὴ Γερμανία, ἕνας εὐλαβὴς ἄνθρωπος εἶδε τὴν Παναγία μας-καινούριο αὐτὸ, δὲν τό ‘χω ξαναπεῖ- νὰ ἁπλώνει τὴν Σκέπη Της πάνω στὸ ἐκκλησίασμα, μὲ μιὰ ὅμως διαφορὰ· σκέπαζε μόνο αὐτοὺς ποὺ δὲν φοροῦσαν μάσκες. Καὶ ρώτησε ὁ εὐλαβὴς τὴν Παναγία, «γιατὶ Παναγία μου δὲν σκεπάζεις καὶ αὐτοὺς ποὺ φορᾶνε τὶς μάσκες», γιατὶ ἤτανε μικτὸ τὸ ἐκκλησίασμα. Καὶ πῆρε τὴν ἀπάντηση ὅτι «δὲν τοὺς γνωρίζω, άφοῦ ἔχουν καλυμμένο τὸ πρόσωπό τους, αὐτοὺς δὲν τοὺς ξέρω». Καταλάβατε; Ἀκριβῶς τὰ ἴδια ποὺ εἶπε καὶ ὁ Χριστός μας. Ἑπομένως ἔχουμε καὶ πνευματικὰ γεγονότα ποὺ ἐπιβεβαιώνουν τοὺς Ἁγίους, τὶς προφητεῖες τῶν Ἁγίων, τοῦ π. Ἐφραὶμ καὶ τοῦ π. Βασιλείου. Τώρα αὐτὰ μᾶς πείθουνε γιὰ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Γιατὶ ὅταν δὲν ἔχουμε δεδομένα ἀπὸ τὸ παρελθὸν, στὸ παρελθὸν δὲν εἴχανε τέτοια ἀντιμετώπιση οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνθρωποι, ἔτσι, καὶ οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς, σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν ἔλεγαν στοὺς ἀνθρώπους νὰ φιμώνονται, νὰ βάζουν ἕνα πανὶ μπροστὰ στὸ στόμα τους ὅταν ὑπῆρχε πανδημία, ἀλλὰ ἀντίθετα τοὺς συνεφέρανε νὰ πηγαίνουν στὸν ναὸ καὶ νὰ ἐντείνουν τὶς προσευχές τους καὶ τὶς παρακλήσεις τους καὶ νὰ κάνουν λιτανεῖες· λοιπὸν καὶ σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν ἔλεγαν αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε σήμερα. 

Λοιπόν, τὶ κάνουμε τώρα γιὰ νὰ βροῦμε ἀπάντηση σ’ αὐτὸ τὸ δεδομένο ποὺ δὲν ἔχει ἀνακύψει ὡς πρόβλημα στὸ παρελθὸν; Καταφεύγουμε στοὺς σύγχρονους Ἁγίους. Καὶ πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτὸ ποὺ μᾶς λένε οἱ Ἅγιοι εἶναι τὸ ὀρθὸ; Ἀπὸ τότε ἐπιβεβαιώνονται τὰ λόγια τῶν Ἁγίων, ἐπιβεβαιώνονται οἱ προφητεῖες τῶν Ἁγίων, τὰ βλέπουμε μπροστά μας νὰ γίνονται αὐτὰ ποὺ ἔχουν προφητευθεῖ σὲ παρελθόντα χρόνο, καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἔχουμε καὶ πνευματικὰ γεγονότα ποὺ δείχνουνε ξεκάθαρα τὴν βούληση τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀπαρέσκεια τοῦ Θεοῦ στὸ συγκεκριμένο θέμα.