«Ἐπεί οὖν τά παιδία κεκοινώνηκε σαρκός καί αἵματος, καί αὐτός παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἴνα διά τοῦ θανάτου καταργήσῃ τόν τό κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ᾿ ἔστι τόν διάβολον, καί ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διά παντός τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας». Ἑβρ. β΄: 14-15

Τοιχογραφία τῆς καθόδου τοῦ Χριστοῦ στόν ἄδη καί τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν
σέ ἐκκλησία τοῦ Ναυπλίου.
 

«Ὁ Κύριος ἔγινε ἄνθρωπος... γιά νά ἐλευθερώσει τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι σ᾿ ὅλη τους τή ζωή ἦταν δοῦλοι ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου».
Ἑβρ. β΄: 14-15

«Ἄν κάποιος ἄνθρωπος εἶναι δεμένος στά χέρια καί στά πόδια μέ ἁλυσίδες καί ἔρθει κάποιος καί τοῦ λύσει τά δεσμά καί τόν ἀφήσει ἐλεύθερο, περπατάει μέ ἄνεση. Ἔτσι καί ὁ Κύριος λύνει τήν ψυχή πού εἶναι δεμένη μέ τίς ἁλυσίδες τοῦ θανάτου καί τήν ἀφήνει, καί ἐλευθερώνει τό νοῦ της, ὥστε νά περπατάει χωρίς κόπο καί ξεκούραστα στόν πνευματικό δρόμο».

Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου,
Ὁμιλίες Πνευματικές, Ὁμιλία ΙΑ, ΕΠΕ - Φ 7, 195