Γιά εθνικότητα καί εθνικισμό
Κάποιοι ταυτίζουν εθνικότητα καί πίστη καί από τήν ταύτιση αυτή υποφέρει τόσο η εθνικότητα όσο καί η πίστη. Κάποιοι ταυτίζουν τήν επαναστατικότατα μέ τά βάναυσα μέσα του ταξικού αγώνα, πράγμα πού συσκοτίζει τό εθνικό ιδεώδες καί παρασύρει τούς άνθρώπους σέ υποκατάστατα. Ετσι, κάποιος μπορεί νά είναι εθνικιστής, μολονότι ολόψυχα περιφρονεί τό έθνος του καί φοβάται τήν επαφή μέ τήν λαϊκή ψυχή σάν άλλη επιδημία.
Τέλος, κάποιοι ζουν μέ τήν ψευδαίσθηση πώς μπορεί νά υπάρξει αγαθός καί προοδευτικός εθνικισμός, δίχως την ηθική καί τήν ωραιότητα. Τίποτα στόν κόσμο, τό όποιο δέν δύναται νά χαρακτηριστεί από τήν ηθική καί την ωραιότητα δέν θά μπορέσει νά περάσει τήν πύλη τής αιωνιότητας καί τής αθανασίας.
Ο εθνικισμός οφείλει νά έχει καί ηθική καί ωραιότητα: βαθιά καί ιερή ηθική καθώς καί υψηλή, κοσμική ωραιότητα.
Γιά τό έθνος
Όπως ακριβώς τό υνί πού οργώνει τή γη λάμπει περισσότερο από εκείνο πού κείται συνεχώς στόν ήλιο καί τόν άνεμο, έτσι περισσότερο λάμπει καί τό έθνος πού μέσα στήν ιστορία του δέν προχωρά μονάχα σέ ηλιόλουστες καί ανθισμένες πεδιάδες άλλά καί μέσα από σκοτεινές καί στενόχωρες κλεισούρες.
Ή σοφία του κόσμου δέν βρίσκεται συγκεντρωμένη στό κεφάλι κανενός μεμονωμένου λαού. Κάθε λαός έχει τίς δικές του ιδιαίτερες εμπειρίες από τήν δική του πορεία.
Γιά τά μικρά έθνη είναι πολύ καλό καί χρήσιμο, αρκετά χρήσιμο, νά παρακολουθούν τήν ζωή των μεγάλων εθνών, να γνωρίζουν όλα τους τά χαρακτηριστικά, να παρακολουθούν τήν κάθε εναλλαγή στήν ζωή τους. Όχι όμως καί να τά λαμβάνουν όλα άκριτα, δίχως να εκτιμήσουν τίς συνθήκες σχετικά μέ τό τί θά υιοθετηθεί καί θά προληφθεί.
Όπως ο άνθρωπος στήν νεότητά του δέν αφήνεται να παρασυρθεί από καμιά αφηρημένη σκέψη αλλά είναι σφιχτοδεμένος μέ τή γη, παρόμοια καί ένα έθνος στήν νεότητά του ζει μέσα στόν νεανικό θόρυβο, στήν πραγματικότητα, στίς αισθήσεις, στό χειροπιαστό, δίχως να αφήνεται στόν σαρωτικό διαλογισμό του μηδενισμού, του φαινομενικού, του κακού ή της αμαρτωλότητας όλων των υπαρκτών, όλης της ύλης.
Στόν κάθε άνθρωπο έχουν δοθεί από τόν Θεό δύο πεδία δράσης: ένα γιά τόν οίκο του καί ένα άλλο γιά τόν πλησίον. Τό ίδιο καί σέ κάθε έθνος, έχουν δοθεί δύο κύκλοι εργασιών καί μέριμνας: γιά τό ίδιο καί γιά τά άλλα έθνη. Σέ όποιον δόθηκαν τά περισσότερα, θά του ζητηθούν καί περισσότερα, περισσότερη φροντίδα γιά τόν ίδιο καί τούς άλλους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ 282 ΣΟΦΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/03/blog-post_747.html
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/03/blog-post_191.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου