ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΣΟΔΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.
Πέμπτη εσοδεία
Μεγάλες εσοδείες σέ μικρούς αγρούς.
ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ο Οικοδεσπότης του κόσμου, ο Θεός Λόγος, προσκαλεί στόν αμπελώνα Του πρώτα τούς Εβραίους. Τήν τρίτη ώρα προσκαλεί τούς Έλληνες καί τούς άλλους εθνικούς στά όρια τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Την έκτη ώρα -τό μεσημέρι-, όταν η θέρμη της ειρήνης καί η ευγένεια αποδυναμώνει καί τή Ρώμη και τό Βυζάντιο, προσκαλεί τούς Σκύθες, Ρώσους,Σέρβους καί όλους τούς υπόλοιπους Σλάβους. Κατά τήν ενάτη ώρα προσκαλεί όλους τούς μή χριστιανικούς λαούς από τά βασίλεια τών αποικιών των λευκών ανθρώπων: φυλές μαύρων, μιγάδων, κίτρινων καί ερυθρόδερμων. Τήν ενδεκάτη ώρα προσκαλεί τούς υπόλοιπους νησιώτες πού κατοικούν αργοί έξω από τόν αμπελώνα, δηλαδή έκτος τής Εκκλησίας τού Θεού (Μτ. κ', 1-7). Όλους κείνους, δηλαδή, πού βρίσκονται έκτος τής Έκκλησίας του Χριστού τούς ονομάζει «αργούς», αφού προσκυνώντας ψεύτικους θεούς είναι πράγματι αργοί.
Δύο-τρεις αιώνες πρίν τούς Ρώσους, δέχθηκαν τήν Αγία Πίστη οι Σλάβοι των Βαλκανίων μαζί μέ τούς Ρουμάνους καί τούς Αλβανούς καί άρχισαν νά ζουν σύμφωνα μ’ αυτή καί νά προσπαθούν γι’ αυτή. Καί οί Εσοδείες τού Κυρίου αύξάνονταν από γενιά σε γενιά.
Περισσότερο συνεισφέρουν στην υιοθέτηση τής νέας πίστης οί ερημίτες καί οι ηγεμόνες, εκείνοι δηλαδή πού απέφευγαν τούς άνθρώπους καί εκείνοι πού τούς κυβερνούσαν. Ό λαός έτρεχε πίσω άπό εκείνους πού έφευγαν άπό αύτόν, καί άκουγε εκείνους πού τόν κυβερνούσαν. Καί τά δύο αύτά είδη οδηγητών τού λαού διακρίθηκαν γιά τή μεγάλη ταπεινότητα καί προσπάθεια προς δόξαν Θεού.
Ο πιο δοξασμένος από τούς Σέρβους Αγίους, ο Άγιος Σάββας, υπέγραφε ως «ο έσχατος των αμαρτωλών, μοναχός Σάββας» καί ο ισχυρότερος από τούς Σέρβους βασιλείς, ο αυτοκράτορας Ντούσαν, ως «ό δούλος τού Χριστού καί Θεού μας». Έτσι υπέγραφαν καί οι ερημίτες καί οι ηγεμόνες στη Ρουμανία, στή Βουλγαρία καί τήν Αλβανία. Τά καντήλια έκαιγαν μπροστά άπό τήν εικόνα τού Χριστού Σωτήρα τόσο στίς βασιλικές αυλές όσο καί στά σπήλαια των ασκητών.
Στή Σερβία, μετά από μερικές εφήμερες δυναστείες, ήρθε μιά δυνατή καί ευλογημένη δυναστεία τού Στέφανου Νεμάνια, πού στή διάρκεια διακοσίων χρόνων στόλισε τή σερβική χώρα, ακόμα καί τίς γύρω χώρες, μέ θαυμαστούς ναούς εις δόξαν Χριστού καί των παλαιοτέρων εκ των Αγίων Του. Ή πλειονότητα των ηγεμόνων αύτής τής δυναστείας ετελείωσαν τό βίο τους ως μοναχοί στίς μονές πού οί ίδιοι ανήγειραν. Τό ίδιο καί οί γυναίκες τους, οί πριγκίπισσες, οί βασίλισσες καί οί αυτοκράτειρες.
Τό παράδειγμά τους άκολούθησαν πολλοί απλοί άνδρες, γυναίκες καί κοπέλες άπό τό λαό. Όλοι αυτοί μέ τή σειρά, γνωστοί καί άγνωστοι, προετοιμάζονταν μ’ αυτόν τόν τρόπο γιά τό Βασίλειο τών Ουρανών, αφού «μή σκοπούντων ήμών τά βλεπόμενα, άλλο τά μή βλεπόμενα, τά γάρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τά δέ μή βλεπόμενα αιώνια» (Β' Κορ. δ', 18).
Καί εκείνοι πού παρέμειναν στόν κόσμο, όπως καί εκείνοι πού άπομακρύνθηκαν άπό τόν κόσμο, προσπάθησαν γιά τή σωτηρία τους μέσα στούς τοίχους τών μονών, ό καθένας μέ τόν τρόπο του, μή χάνοντας άπό τήν οπτική τους δύο πράγματα: τόν θάνατο καί τόν Κριτή. Τόν έπικείμενο θάνατο καί τόν άναπόφευκτο Κριτή.
Οί πρώτοι σώζονται μέ τήν πίστη καί τήν προσευχή, τή συνήθη νηστεία καί τήν ελεημοσύνη, τή φιλοπονία καί τή μετάνοια, τή γέννηση καί τή διαπαιδαγώγηση των παιδιών, τήν ύπομονή στήν ασθένεια καί στούς άλλους πειρασμούς τής ζωής. Ένώ οί άλλοι σώζονται μέ τούς γνωστούς πνευμα¬τικούς άθλους στά Όρθόδοξα μοναστήρια. Καί πολλές γενιές καί άπά τούς μέν καί από τούς δέ, μέσα στούς αιώνες, επέπλευσαν στον τρικυμιώδη ωκεανό τής ζωής καί αποβιβάστηκαν στά ήσυχο λιμάνι τής Ουράνιας Βασιλείας. Υπέροχες οί Εσοδείες τού Κυρίου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.Εσοδείες Κυρίου. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/03/blog-post_721.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου