Ιερομονάχου Γρηγορίου
...«Μετά την χειροτονία μου, με τα έργα του και με τους λόγους του, με δίδαξε πως να φέρωμαι ως εξομολόγος Πνευματικός στους εν Χριστώ αδελφούς, που χτυπημένοι από τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, έρχονται στο εξομολογητήριο ζητώντας την παρηγοριά του θείου ελέους.
Ο γέροντας έλεγε χαρακτηριστικά: «Οι Άγιοι μας βοηθούν να καταλάβουμε ποιά πρέπει να είναι η στάση μας σ' αυτούς που έπεσαν στην αμαρτία. Πρέπει να είναι πόνος αγάπης. Ας γευθούν την γλύκα του θείου ελέους.»
Ο ίδιος πονούσε μαζί με κάθε πονεμένο άνθρωπο και τον βοηθούσε με την αγάπη του να ελπίζη στον Χριστό.
Πιστεύω και ο μεγαλύτερος αμαρτωλός έφευγε από τον γέροντα με ελπίδα στο έλεος του Χριστού. Αυτό νοιώθαμε ζώντας κοντά του, και αυτό ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που μας έδινε για την πνευματική θεραπεία του συγχρόνου ανθρώπου»...
Ταπεινή εκδήλωση ευγνωμοσύνης Ιερομονάχου Γρηγορίου
Όσιος Παΐσιος (Μαρτυρίες - Περιστατικά - Διδαχές) - ΕΝΩΜΈΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου