Μου διηγήθηκε ο Γέροντας Πορφύριος:
" Ερχόταν σε μένα, κάπου κάπου μια κοπέλα.
Από την πρώτη στιγμή είδα την ψυχή της.
Επισκέφθηκε μια φορά κι ένα γυναικείο Μοναστήρι.
Μια ημέρα μου ήρθε η Ηγουμένη.
Τί να κάνω Γέροντα, μ' αυτή την κοπέλα, μου λέει • έχει μεγάλο πόθο να γίνει μοναχή.
Της απάντησα : Μην την κάμεις μοναχή. Δε με άκουσε, ξανάρθε η Ηγουμένη, πολύ στεναχωρημένη.
Μεγάλο λάθος έκανα, που δε σ' άκουσα, μου λέει.
Εκείνη η κοπέλα πέταξε τα ράσα και την είδαν να χορεύει με κοσμικά ρούχα σ' ένα πανηγύρι.
"Τί να σου κάμω τώρα ; " της λέω.
Είμαι απελπισμένη, μου λέει, αμφιταλαντεύομαι, δεν ξέρω αν κάνω για καλόγρια ή για γάμο.
Της λέω : Εσύ δεν κάνεις, ούτε για καλόγρια, ούτε για γάμο • εσύ κάνεις για τα Μάταλα,
κάνεις για ό,τι βρεθεί μπροστά σου.
Γιατί ; με ρώτησε θυμωμένη. Γιατί, της λέω, δεν είσαι σταθερή, είσαι σαν τον ανεμόμυλο,
που γυρίζει όπου φυσάει ο άνεμος.
Με χριστιανές βρέθηκες, έκανες τη χριστιανή, με τους κοσμικούς την κοσμική
• αν βρισκόσουν με τους χίπηδες, θα πήγαινες μαζί τους και στα Μάταλα.
Πηγαίνεις πότε εδώ, πότε εκεί, γιατί δεν έχεις αποκτήσει δική σου πίστη " .
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ. 262-263)
https://paraklisi.blogspot.com/2020/01/blog-post_582.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου