Κάτι από τον Άγιο Επιφάνιο Κύπρου.
Πάλι από το Γεροντικό. Είναι το εξής:Έλεγεν ο Άγιος Επιφάνιος: Πολύ φθηνά, πουλά ο Θεός τις αρετές, σε όσους ενδιαφέρονται να τις αποκτήσουν.
Για ένα κομματάκι ψωμί..
Για ένα πρόχειρο ρούχο..
Για ένα ποτήρι κρύο νερό..
Για έναν, οβολό..!
Τόσο φθηνά πουλάει ο Θεός τις αρετές.Είναι μια αλήθεια αυτή, αγαπητοί μου.Είναι αυτό που είπε ο ίδιος ο Κύριος για την ημέρα τής Κρίσεως: Σκεφθείτε ότι θα πεί “ελάτε στη Βασιλεία μου οι ευλογημένοι τού Πατέρα Μου”.
Γιατί;
Γιατί, λέγει, με προσέξατε στη ζωή σας.
- Πότε σε είδαμε;
-Ήμουν πεινασμένος και μου δώσατε κι έφαγα ένα κομμάτι ψωμί!
Ήμουνα φτωχός και με ντύσατε!
Ε.. με κάτι, εκεί, φτωχά ρούχα.
Ήμουν άρρωστος και μ’ επισκεφθήκατε!Τόσο φθηνά θ’ αποκτήσουμε τη Βασιλεία τού Θεού;
Έτσι λέει, ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου, τόσο φθηνά!
Ότι, όταν κανείς ξεκινάει με την ελεημοσύνη, η ελεημοσύνη είναι μια μορφή, είν’ ένα παιδί τής αγάπης.Βεβαίως δεν ολοκληρώνεται εκεί η αγάπη οπωσδήποτε!
Σας είπα, είναι μια μορφή τής αγάπης, είν’ ένα μέρος τής αγάπης. Αλλά, ωστόσο όμως, όταν ξεκινήσει κανείς με την αγάπη, τότε θα παρατηρήσει το εξής: ότι η αγάπη, η αγάπη γεννιέται, γεννιέται και γεννά τις αρετές.Γεννά τις αρετές και γεννιέται από τις αρετές.
Πώς γίνεται αυτό;
Προσέξτε : αν απλώσω το δεξί μου πόδι, έκανα ένα βήμα.Για να κάνω ένα δεύτερο βήμα, πρέπει ν’ απλώσω, τώρα, το αριστερό μου πόδι.Και πάλι το δεξί μου και πάλι το αριστερό μου..
Που σημαίνει ότι, αν αρχίσω ν’ αγαπώ, αυτό, σε κάποια ποσότητα και σε κάποια ποιότητα, μικρή, αυτό θα γεννήσει κάποιες αρετές.Αυτές οι αρετές, με τη σειρά τους, θα μου αυξήσουν την αγάπην. Αυτή η αυξημένη αγάπη θα μου αυξήσει τις αρετές.
Και βλέπετε, η αγάπη, άλλοτε είναι μάνα και άλλοτε είναι θυγατέρα, όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης τής Κλίμακος. Που σημαίνει ότι, πράγματι, αν ξεκινήσω από τόσο απλά πράγματα, ο Θεός μού χαρίζει τις αρετές, και δέν είναι μικρό πράγμα ν’ αποκτήσει κανείς αρετές!
Αλλά, πάνω απ’ όλα, είναι και κάτι άλλο: δίνει ο Θεός τη χάρη του, και όταν δώσει ο Θεός τη χάρη του, τότε οι αρετές εύκολα χτίζονται.Θέλει, βέβαια, και τον προσωπικό μας κόπο.
Θα κοπιάσουμε.
Δεν είναι μόνο δώρον οι αρετές, γιατί, αν ήταν δώρο μόνον οι αρετές, τότε, δε θα είχαν έπαινον.Αλλά είναι και κόπος, είναι και χάρις τού Θεού.Αλλά πρέπει, όμως, κάποτε κάτι να ξεκινήσει. Άλλοτε ξεκινάει η χάρις τού Θεού.Στον Απόστολο Παύλο ξεκίνησε η χάρις τού Θεού, όταν του ενεφανίσθη, ενώ πήγαινε να διώξει την εκκλησίαν του.
Άλλοτε όμως, ξεκινάει ο κόπος τού ανθρώπου. Δεν έχει σημασία, αυτό το κρίνει ο Θεός, τί πρώτο θα ξεκινήσει. Πάντως, ή το ένα ή το άλλο, ξεκινάει λίγο.
Κι αυτό αυξάνει, με τον τρόπο που σας είπα, με το περπάτημα του αριστερού και του δεξιού ποδιού.Δεν κάναμε πορεία με ένα πόδι μόνο.. κάναμε με δύο πόδια!
Όπως και η αγάπη στον Θεό, λέγουν οι Πατέρες, και η αγάπη στον πλησίον, ποιά είναι πρώτη;
Ασφαλώς είναι η αγάπη στον Θεό πρώτη!
Ποια ξεκινάει πρώτη;
Είναι δύσκολο κάποτε να καθορίσουμε, τί ξεκινάει πρώτο.
Αν, λίγο, αρχίσω ν’ αγαπώ τον άλλον, αυτό θα μου αυξήσει την αγάπη τού Θεού μέσα μου, γιατί ο άλλος είν’ η εικόνα τού Θεού.
Αν αυξηθεί η αγάπη προς τον Θεό, αυτό θα με κάνει, αφού αγαπώ το πρωτότυπον, ν αρχίσω ν’ αγαπώ πιο πολύ την εικόνα του.
Κι' εδώ το ίδιο έιναι, το ένα, βοηθάει το άλλο, το ένα ενισχύει το άλλο.Αλλά κάποτε, κάτι ξεκινά.Αυτό πρέπει να το προσέξουμε.Μήν περιμένουμε τη χάρη τού Θεού.Μπορεί κάποτε ο Θεός να περιμένει από μας το ξεκίνημα..Και, αν περιμένει από μας το ξεκίνημα, τότε θα δώσει πολλή και πλουσία τη χάρη του!
π.Αθανάσιος Μυτιληναίος
Απόσπασμα από την 17η ομιλία στην κατηγορία
« Ὁμιλίες Χαιρετισμῶν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου