Εἰς μνήμην Μητροπολίτου Μαυροβουνίου Ἀμφιλοχίου Ράντοβιτς
«Αναμνήσεις μου από τον Άγιο Αμφιλόχιο της Πάτμου»
«Όταν πρωτοπήγα στην Ελλάδα, το 1966-67, πήγα στην Πάτμο και συνάντησα τον γέροντα Αμφιλόχιο Μακρή... Ήταν ψηλός, τό πρόσωπό του είχε μία ωραία όψη, ήταν μειλίχιος, με πολλή αγάπη, πάρα πολλή αγάπη. Αυτό ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του. Εξομολογήθηκα. Θα μου μείνει αλησμόνητη εκείνη η εξομολόγηση. Είχα πάει κοντά του με πολλές φοβερές πληγές από τον κόσμο. Είχα ήδη στραφεί προς τον μοναχισμό, αλλά δεν είχα πάρει ακόμη την τελική μου απόφαση κι είχα ανάγκη ακριβώς από έναν άνθρωπο για να με τονώσει. Πήγα κοντά του μεέ κάποια διστακτικότητα, γιατί δεν γνώριζα ακόμη καλά την ελληνική γλώσσα. Κι όμως από την πρώτη στιγμή της εξομολογήσεως, αισθάνθηκα ότι μπορούσα να πω τα πάντα σ’ αυτό τον άνθρωπο. Η παρουσία του και ὁ τρόπος με τον οποίο με αντιμετώπισε, διέλυσαν όλους τους δισταγμούς μου. Όταν του είπα όλα όσα είχα να πω και ενώ περίμενα να μου βάλει κάποιο επιτίμιο, εκείνος με αγκάλιασε, με προσφώνησε με το βαπτιστικό μου όνομα και μου είπε: “Αδελφέ Χρήστο, να κοινωνήσουμε αύριο;” Περίμενα χίλια δύο άλλα πράγματα και το μόνο που δεν περίμενα ήταν αυτό. Τόση ήταν η αγάπη που είχε μέσα του. Με αγκάλιασε με την αγάπη του, εμένα, τον ερχόμενον προς αυτον. Με την αγάπη του αυτή καταλάβαινες το πνεύμα της Εκκλησίας και την πραγματική πατρότητα. Εγώ, ένας ξένος, ένας άγνωστος, να πηγαίνω σε έναν άγνωστο τόπο, σε έναν άγνωστο άνθρωπο και να αισθάνομαι ωσάν ο άνθρωπος αυτός να με γνώριζε από την παιδική μου ηλικία και να με αγαπούσε ωσάν να με είχε γεννήσει ο ίδιος».
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΔΡΟΣΟΒΟΛΟΣ ΚΑΥΣΙΣ» Έκδοσις Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Πάτμου. Εκδοτική Παραγωγή ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ ΑΒΕΕ [www.eptalofos.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου