Ἐπιτρέπεται νά κρίνουμε;

Ἐρώτηση: Ἐπιτρέπεται νά κρίνουμε;

Ἀπάντηση: Κοιτᾶξτε ἡ κρίση εἶναι ἀνθρώπινη, θά μᾶς ἔρχεται. Καί δέν εἴμαστε ἀνόητοι. Βλέπεις αὐτό εἶναι ἁμαρτία. Βέβαια πάντα νά βάζετε καί ἕνα ἐρωτηματικό:

- Βλέπω καλά;

Ὑπάρχει καί ἡ παροιμία πού λέει: «Ἀπό ὅσα ἀκοῦς μήν πιστεύεις τίποτα καί ἀπό ὅσα βλέπεις τά μισά».

Δεύτερον θά προσέξεις νά μή μισήσεις ποτέ αὐτόν πού κάνει τήν κακή πράξη, νά μήν τόν ἀντιπαθήσεις καί νά μήν τόν ὑποτιμήσεις. Νά τά φορτώσεις ὅλα στόν Πονηρό καί νά λυπηθεῖς τόν καημένο τόν ἄνθρωπο πού τόν πλάνησε ὁ Πονηρός καί ἔκανε ὅ,τι ἔκανε. Γιατί σέ τελική ἀνάλυση αὐτός μᾶς πλανάει. Νά μή χάσεις τήν ἀγάπη σου γιά τόν ἀλλον ἄνθρωπο. Πολύ εὔκολα ξεγλιστρᾶμε ἀπό τήν κρίση στήν κατάκριση καί ἀπό τήν πράξη στό πρόσωπο.

Γι’ αὐτό καλύτερα νά μήν ἀσχολούμαστε οὔτε μέ τίς πράξεις τῶν ἄλλων, ἀλλά μέ τίς δικές μας. Ὅλη μας ἡ ζωή δέν φτάνει νά ἀσχολούμαστε καί νά κλαῖμε γιά τά δικά μας. Καί αὐτό εἶναι τό ἀσφαλές.

 

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 22 – 5 – 2011)