Ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία
Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς – Τὰ 100 πρακτικὰ κεφάλαια:
35. Ὅπως ἡ ταραγμένη θάλασσα γαληνεύει ἂν χύσομε λάδι, καὶ νικιέται ἡ τρικυμία ἀπὸ τὴν παχύτητα τοῦ λαδιοῦ, ἔτσι καὶ ἡ ψυχή μας, ὅταν λιπαίνεται ἀπὸ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αἰσθάνεται μιὰ γλυκιὰ γαλήνη καὶ δέχεται μὲ χαρὰ τὴν ἥττα της ἀπὸ τὴν ἀπαθὴ ἐκείνην καὶ ἀνέκφραστη ἀγαθότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ τὴν ἐπισκιάζει, λέγοντας κατὰ τὸν προφήτη Δαυΐδ: Ὅμως ψυχή μου, ὑποτάξου στὸν Θεό» (Ψαλμ. 61,6). Τότε, ὁσοιδήποτε πειρασμοὶ καὶ ἀν σηκωθοῦν ἀπὸ τούς πονηρούς δαίμονες ἐναντίον τῆς ψυχῆς, αὐτὴ μένει χωρὶς ὀργὴ καὶ γεμάτη ἀπὸ κάθε χαρά. Σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση ἔρχεται κανεὶς καὶ παραμένει, ὅταν καταγλυκαίνει ἀκατάπαυστα τὴν ψυχή του μὲ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Στοὺς ἀγωνιζόμενους γιὰ τὴν σωτηρία ὁ φόβος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ φέρνει ἕνα εἶδος ἁγνισμοῦ. «Γιατὶ ὁ φόβος τοῦ Κυρίου –λέει ἡ Γραφή- εἶναι ἁγνὸς καὶ μένει σὲ ὅλους τούς αἰῶνες» (Ψαλμ. 18,10).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου