ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ." Οἱ ἄνθρωποι δέν θά μᾶς συγχωρήσουν, ἐπειδή δέν τούς συγχωρήσαμε. Ὁ Θεός δέν θά μᾶς συγχωρήσει, ἀφοῦ οἱ ἄνθρωποι δέν μᾶς συγχωροῦν. Πού βρισκόμαστε τότε καί πού θά βρεθοῦμε; "

Εάν γάρ άφήτε τοις άνθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ό πατήρ υμών ο ουράνιος-εάν δε μη άφητε τοις άνθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ό πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών» (Ματθ. στ'14-15). Αν συγχωρήσετε τα αμαρτήματα πού σας έκαναν οι άλλοι, θα συγχωρήσει και ό ουράνιος Πατέρας τα δικά σας αμαρτήματα- αν όμως εσείς δε συγχωρήσετε τα αμαρτήματα των άλλων, ούτε και τα δικά σας αμαρτήματα θα συγχωρήσει ό ουράνιος Πατέρας.
Έτσι αρχίζει το σημερινό ευαγγέλιο. Γιατί αρχίζει έτσι; Ίσως διερωτηθείς: Τί σχέση έχει αυτό με τη νηστεία; Συνδέεται και μάλιστα πολύ στενά. Υπάρχει επίσης πολύ στενή σχέση ανάμεσα στη νηστεία και στο τέλος του σημερινού ευαγγελίου, όπου δεν αναφέρεται ή νηστεία, αλλά ή θησαύριση των αγαθών όχι στη γη αλλά στον ουρανό, εκεί όπου ούτε ό σκόρος ή ή σαπίλα μπορούν ν' αφανίσουν, άλλ' ούτε οι κλέφτες να κλέψουν.

Όταν τη νηστεία την κατανοούμε όπως πρέπει, με χριστιανική κι όχι με νομικίστικη αντίληψη, δηλαδή με φαρισαϊκό τρόπο, τότε ή συγχώρηση των προσβολών και ή αποχή από την απληστία είναι νηστεία και μάλιστα ή πιο σπουδαία νηστεία ή, αν θέλεις, ό πολυτιμότερος καρπός της νηστείας. Ή αποχή μόνο από τροφή, αν δεν αποφεύγουμε ταυτόχρονα την ανταπόδοση στις προσβολές πού μας έκαμαν ή αν προσκολλιόμαστε στα εγκόσμια πλούτη, έχει πραγματικά πολύ λίγη αξία.
Ό Κύριος δέ μας δίνει εντολή με τη δύναμη της αυθεντίας Του όταν λέει πώς πρέπει να συγχωρούμε τις αμαρτίες των ανθρώπων. Μας αφήνει στην ελεύθερη επιλογή μας να συγχωρήσουμε ή όχι. Την ελευθερία μας δέ θα την παραβιάσει, δέ θα μας πιέσει να κάνουμε κάτι, γιατί τότε το έργο αυτό δέ θα είναι δικό μας αλλά δικό Του. Και τότε δέ θα έχει την αξία πού θα είχε αν το κάναμε ελεύθερα, με τη θέληση μας. Είναι αλήθεια ότι τις εντολές δεν τις δίνει με δύναμη εξουσίας, με αυθεντία. Απλά μάς επισημαίνει τί θα πάθουμε σέ αντίθετη περίπτωση: Ουδέ ό πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. Και ποιος άλλος, έκτος από το Θεό, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας; Κανένας, ούτε στον ουρανό ούτε στη γη. Κανένας απολύτως.
Οι άνθρωποι δέ θα μάς συγχωρήσουν, επειδή δεν τούς συγχωρήσαμε. Ό Θεός δέ θα μάς συγχωρήσει, αφού οι άνθρωποι δέ μάς συγχωρούν. Πού βρισκόμαστε τότε και πού θα βρεθούμε; Θα περάσουμε τις μέρες μας κάτω από ένα βουνό αμαρτίες. Και στην άλλη ζωή το βάρος αυτού τού βουνού θα βαρύνει ακόμα περισσότερο, σέ όλη την αιωνιότητα. Γι' αυτό ας ασκηθούμε να μην ανταποδίδουμε προσβολές στις προσβολές και κακό στο κακό ή να πληρώνουμε την αμαρτία με αμαρτία.

Όταν βλέπεις έναν μεθυσμένο πεσμένο στη λάσπη, θα ξαπλώσεις και σύ δίπλα του;

Δέ θα προσπαθήσεις να τον σηκώσεις και να τον βγάλεις από τη λάσπη; Κάθε αμαρτία είναι λάσπη και κάθε πάθος είναι μέθη. Αν ό αδερφός σου έχει βυθίσει την ψυχή του στη λάσπη της αμαρτίας, γιατί θ' αφήσεις και τη δική σου ψυχή να κυλιστεί στην ίδια λάσπη; Πρέπει ν' αποφύγεις εκείνο πού κάνει ό αδερφός σου, να βιαστείς να τον βγάλεις από τη λάσπη, να τον καθαρίσεις, ώστε ό ουράνιος Πατέρας σου να σηκώσει και σένα, να σέ καθαρίσει από κάθε αμαρτία και στην τελική κρίση να σέ τοποθετήσει μαζί με τούς αγγέλους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ.

 

Κύριε Ἰησού Χριστέ, ἐλέησόν με !

xristianos.gr