(21 Ιουλίου)
Ο νικηφόρος αυτός αθλητής του Χριστού γεννήθηκε από ευγενή οικογένεια της Μασσαλίας κατά τον τρίτο αιώνα. Ακολούθησε τη στρατιωτική σταδιοδρομία και υπηρέτησε τον αυτοκράτορα με γενναιότητα και αφοσίωση. Όταν όμως ο Μαξιμιανός επισκέφθηκε τη Μασσαλία (περί το 388) με σκοπό να καταδιώξει τους χριστιανούς, ο Βίκτωρ αντί να κρυφθεί αρνήθηκε να λάβει την πληρωμή του και βάλθηκε να ενθαρρύνει τους συντρόφους του στον στρατό που ήσαν χριστιανοί σαν κι αυτόν να μην φοβηθούν τους αποκτείνοντες το σώμα, για να κριθούν άξιοι των ουρανίων τροπαίων.
Νύχτα μέρα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι για να προτρέπει τους πιστούς στον αγώνα της πίστεως και συντρόφευε τους μάρτυρες μέχρι τον τόπο του μαρτυρίου. Συνελήφθη με την σειρά του κι αυτός και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος στον αυτοκράτορα. Μένοντας ακλόνητος μπροστά στις απειλές, όπως και στις απατηλές υποσχέσεις του τυράννου, απέρριψε τη ματαιότητα της λατρείας των ειδώλων ομολογώντας τον Χριστό μοναδικό Θεό.
Ο αυτοκράτορας διέταξε να τον σύρουν στους δρόμους και τον παρέδωσε στα κτυπήματα και τις βρισιές του όχλου. Μετά τη δοκιμασία αυτή όμως ο άγιος διατράνωσε με μεγαλύτερο σθένος ακόμη την πίστη του. Τον τέντωσαν κατόπιν στο ξύλο για να του ξεσχίσουν τις σάρκες και κει του φανερώθηκε ο Κύριος κρατώντας στο χέρι τον Σταυρό και υποσχέθηκε σ’ αυτόν στέφανο αμάραντο. Την επόμενη νύχτα, καθώς επεφάνησαν στο κελλί του τρεις άγγελοι, οι φύλακές του Αλέξανδρος, Λογκίνος και Φηλικιανός, έκθαμβοι από το λαμπρό αυτό θέαμα μεταστράφηκαν. Έλαβαν το βάπτισμα και πέθαναν μάρτυρες πριν τον διδάσκαλό τους.
Τρεις ημέρες αργότερα, ο άγιος Βίκτωρ παρουσιάσθηκε ξανά στο δικαστήριο και ανέτρεψε με μια κλωτσιά ένα άγαλμα του Δία που ο τύραννος ήθελε να τον αναγκάσει να λατρέψει. Έξαλλος ο Μαξιμιανός διέταξε να του κόψουν το πόδι, κατόπιν δε να τον ρίξουν στις μυλόπετρες για να αλεσθεί ως γέννημα του Χριστού. Το όργανο όμως του θανάτου έσπασε και χρειάσθηκε να αποτελειώσουν τον στρατιώτη του Χριστού αποκεφαλίζοντάς τον.
Όταν τον κτύπησε το ξίφος, ακούστηκε μία ουράνια φωνή: «Βίκτωρ, (*) νίκησες!» Τα σώματα των αγίων μαρτύρων ρίχθηκαν στη θάλασσα και ανευρέθησαν από χριστιανούς, ενταφιάσθηκαν δε σε μία κρύπτη λαξεμένη στην πέτρα. Στα μετέπειτα χρόνια, τα πολλά θαύματα που επιτελέστηκαν από τον άγιο Βίκτωρα συνετέλεσαν στο να τιμάται ως πολιούχος της πόλεως της Μασσαλίας.
(*) Το λατινικό όνομα Βίκτωρ σημαίνει νικητής (Σ.Ε.)
(Από το βιβλίο: “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Ιούλιος, 21. Εκδόσεις “Ίνδικτος”)
(Πηγή ψηφ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)
http://alopsis.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B2%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%89/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου