ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων (ΠΕΘ)
Ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων, ἀπευθύνοντας τίς πιό ἐγκάρδιες εὐχές της πρός ὅλους τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς, ἀνά τήν Ἑλλάδα καί τήν Οἰκουμένη, γιά ἕνα εὐλογημένο Δωδεκαήμερο, βρίσκεται στήν ἀνάγκη νά ἀντιμετωπίσει την συχνά ἐπαναλαμβανόμενη ἀσεβῆ ἐπιθετικότητα καί τόν ρατσισμό, πού πολύ συχνά, τόν τελευταῖο καιρό, ἐκφράζει ὁ καθηγητής τῆς Πολιτικῆς καί Διοίκησης τῆς Ὑγείας κ. Μόσιαλος, ἐναντίον τῶν θεμελιακῶν Συμβόλων τῆς χριστιανικῆς πίστεως, μέ τό... πρόσχημα τῆς προστασίας ἀπό τή διάδοση τοῦ Κορωναϊοῦ.
Τόν προηγούμενο χρόνο, ὁ κ. Μόσιαλος πολεμοῦσε ἐναντίον τῆς συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στό Ἱερό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὑποστηρίζοντας, μέ ὀρθολογικά ἐπιχειρήματα, ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία μολύνει τούς μετέχοντας πιστούς καί ὅτι θά «ἔπρεπε νά ἔχει σταματήσει καί νά ἀλλάξει ὁ τρόπος μετάδοσής της». Τίς φετινές ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων ὁ κ. Μόσιαλος συνεχίζει ἀκάθεκτος νά ἀποκαλύπτει τήν ἀντιχριστιανική του ἐμπάθεια, μέ μιά καρικατούρα πού δῆθεν ἀναπαριστᾶ τή φυγή τῆς Παναγίας καί τοῦ Ἰωσήφ στήν Αἴγυπτο, μέ τά ἀναγραφόμενα μηνύματα νά ἐκφράζουν ὄχι μόνον τήν πλήρη θεολογική του ἄγνοια, ἀλλά καί τήν ἐμφανῆ πρόθεσή του νά ἀμφισβητήσει καί νά καθυβρίσει τήν ἀειπάρθενη σύλληψη καί γέννηση τοῦ Θεανθρώπου ἀπό τήν Παρθένο Μαρία.
Ἀπό τό Δημοτικό Σχολεῖο, οἱ βαπτισθέντες ὀρθόδοξοι μαθητές γνωρίζουν ὅτι τό Σύμβολο τῆς Ὀρθόδοξης Πίστεως περιλαμβάνει, ἐκτός τῶν ἄλλων, τή μεγάλη ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, γιά τήν Θεία Ἐνανθρώπηση καί τήν διά τῆς πίστεως ἀποδοχή τῆς: «Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα». Αὐτό τό σημεῖο χρησιμοποιεῖ ὁ ὀρθολογιστής κ. Μόσιαλος, τονίζοντας, εἰρωνικά, ὅτι οἱ Χριστιανοί τό καταπίνουν ἀμάσητο. Αὐτός, βέβαια, μέ τό δημοσιευμένο του σκίτσο, δείχνει ὅτι δέν τά καταπίνει αὐτά, ἀλλά, ὡς «προοδευτικός» καί ὀρθολογιστής πού εἶναι, τά ἀπορρίπτει καί τά ἀπεχθάνεται ὡς ἀνορθολογικά ζητήματα. Ὡστόσο, ὅπως πολύ εὔστοχα τοῦ διαμηνύει ἡ Ἱερά Σύνοδος, ὁ προοδευτικός ἄνθρωπος σέβεται τίς πίστεις καί τίς διαφορετικότητες τῶν ἄλλων καί δέν τίς χλευάζει, ἀκόμη καί ἄν δέν συμφωνεῖ μέ αὐτές, σημειώνοντας ὅτι δέν μπορεῖ νά καλύπτεται πίσω ἀπό τήν ἰδιωτικότητα, «ἰδιαίτερα ὅταν κατέχει θέσεις κρατικῆς εὐθύνης καί ἐκφράζεται δημοσίως».
Ἡ ἑλληνική πολιτική ἡγεσία, ὀφείλει νά γνωρίζει ὅτι ὁ κ. Μόσιαλος, ὡς ἀξιωματοῦχο στέλεχός της, τήν ἐκθέτει μέ τίς ἀπαράδεκτες, γιά τά δημοκρατικά μας ἤθη, ἀντιχριστιανικές του θέσεις. Ἐκτός, βέβαια, ἄν δέν ἀφουγκράζεται, πλέον, αὐτό πού οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀντιλαμβάνονται ὅτι, δηλαδή, ἀφενός ὁ κ. Μόσιαλος ἔχει καταφέρει, μέ τόν ἀντιχριστιανικό του ὀρθολογισμό καί τήν ἄμετρη ἀσέβειά του ἔναντι τῶν Χριστιανῶν, νά ἐκλαμβάνεται, ἀπό αὐτούς, ὡς ἕνας διαρκῆς ὑβριστής καί ἀποδομητής τῆς χριστιανικῆς πίστεως, ἀφετέρου, ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση δείχνει ὅτι, ὄχι ἁπλῶς ἀνέχεται, ἀλλά, μᾶλλον, ἐγκρίνει καί ἀποδέχεται τήν ἀσεβῆ καί ἀπρεπῆ ρατσιστική του στάση του ἔναντι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν της.
Ὡστόσο, ἐπειδή ὁ κ. Μόσιαλος ὁμιλεῖ ὀρθολογικά καλό θά εἶναι νά σκέπτεται καί ὀρθολογικά. Πόσο ὀρθολογικά, ὅμως, μπορεῖ νά σκέπτεται ἕνας ὀρθολογιστής, πέφτοντας σέ τέτοιες λογικές ἀντιφάσεις, ὅταν, ἀπό τή μία, ἀπορρίπτει τόν Χριστιανισμό γιά ἀνορθολογισμό καί, ἀπό τήν ἄλλη, ὁ ἴδιος, ἄν καί ἔχει πλήρη θεολογική ἄγνοια, ἐμπλέκεται, ἑρμηνεύει καί παίρνει θέση σέ ἀνορθολογικά θεολογικά θέματα, ὅπως εἶναι το ἀειπάρθενο τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου;
Βεβαίως, ἀξίζει νά συγχαρεῖ κανείς τούς ὑπουργούς ἤ τούς βουλευτές τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας, πού βγῆκαν εὐθαρσῶς καί καταδίκασαν αὐτές τίς συμπεριφορές. Ὅμως, οἱ Χριστιανοί πολῖτες τῆς χώρας ἀνέμεναν, ὄχι ἁπλῶς μιά λεκτική καταδίκη τοῦ ἀμετανόητου προκλητικοῦ ρατσιστῆ, ἀλλά τήν ἀπομάκρυνσή του, ἀπό τό ἀξίωμα πού τοῦ ἔχει δοθεῖ. Διότι καλό θά εἶναι νά μήν ξεχνᾶ ἡ ὅποια σημερινή ἤ αὐριανή πολιτική ἡγεσία ὅτι, ὅταν κλείνει τό μάτι ἤ τά μάτια σέ τέτοιες ἀντιδημοκρατικές καί ἀντισυνταγματικές συμπεριφορές τῶν ὁρισθέντων ἀπό ἐκείνη ἐκπροσώπων της, τότε εἶναι φυσικό, νά ὑποθέσουν οἱ πολῖτες ὅτι καί ἡ ἴδια καλύπτει καί υἱοθετεῖ ἕναν ἐξτρεμιστικό ὀρθολογισμό, πού ἀρνεῖται τήν ἐλευθερία τοῦ πολίτη νά πιστεύει καί νά λατρεύει τόν Θεό του.
Σέ κάθε περίπτωση, πάντως, ὁ εὐαίσθητος λαός, μπορεῖ νά σιωπᾶ, ἀλλά δέν ξεχνᾶ εὔκολα τούς ἀσεβεῖς πού πολέμησαν ἤ πολεμοῦν τήν πίστη καί τόν σεβασμό πού ἔχουν στά Ἱερά τους Σύμβολα.
Καί, φυσικά, δέν εἶναι «ὀρθολογικά» σοφό νά λησμονοῦν κάποιοι αὐτό πού εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἀπευθυνόμενος στόν Ἀπ. Παῦλο, λίγο πρίν τή μεταστροφή του στή Χριστιανική πίστη ἀλλά καί σέ ὅλους τούς ἐμφανεῖς ἤ ἀφανεῖς διῶκτες Του, διά μέσου τῶν αἰώνων: «Σαοὺλ Σαούλ, τί μέ διώκεις; σκληρόν σοί πρὸς κέντρα λακτίζειν» (Σαούλ, Τί μέ καταδιώκεις; Εἶναι σκληρό γιά σένα νά κλωτσᾶς στά καρφιά) (Πράξ 26, 14). Εἰς μάτην, συνεπῶς, οἱ προσπάθειες πού ἔχουν κάνει ἤ κάνουν τόσο οἱ προηγούμενοι ὅσο καί οἱ σύγχρονοι διῶκτες, διότι δέν μπόρεσαν, δέν μποροῦν, οὔτε θά μπορέσουν, νά πετύχουν τή συντριβή τῆς μοναδικῆς Ἀλήθειας τοῦ κόσμου, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός.
Τό ΔΣ τῆς ΠΕΘ
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2021/12/blog-post_351.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου