Ο Άγιος Παΐσιος μας τονίζει πόσο σημαντική είναι η ευχή της μάνας και γιατί η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή»…
Γιατί είναι σημαντική η ευχή της μάνας; Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά.
Γι’ αυτό να φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι που έφθασε, για να πάρει την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!
Ειδικά η ευχή της μητέρας είναι μεγάλο πράγμα!
Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λύρα χρυσή».
Να, και πριν από λίγο καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο.
«Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει.
Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου.
Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήσει το χέρι της μάνας του!
Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίσει στην Εκκλησία.
Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλει κατά κάποιον τρόπο.
Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή. Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά-σιγά.
Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι:
«Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στενοχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε.
«Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει, του λέω. Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε».
«Ναί, μου λέει, ήμουν κι εγώ…».
«Να πας να ζητήσεις συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω.
«Θα πάω Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου».
«Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρεις και την ευχή της μάνας σου».
«Δύσκολο να μου δώσει την ευχή της», μου λέει:
«Να πας, κι αν δεν σου την δώσει, να της πης: ‘‘μου είπε ένας Γέροντας πως κι εσύ θα παραδώσεις ψυχή’’».
Πήγε, και η μάνα του του ευχήθηκε: «Παιδί μου να έχεις την ευλογία του Αβραάμ!». Ήρθε μετά από λίγο στο Όρος με βυσσινάδες, με λουκούμια. Ήταν γεμάτος χαρά. Τα παιδιά του ήταν καλά, η δουλειά του πήγαινε καλά.
Συνέχεια βούρκωνε και έλεγε «δόξα τω Θεώ». Άλλαξε όλη η ζωή του και μιλούσε όλο πνευματικά. Πόσο μάλλον όταν κανείς έχει εξ αρχής σεβασμό προς τους γονείς! Πως να μην έχει την ευλογία του Θεού;
(Από το βιβλίο Λόγοι Αγίου Παϊσίου, Οικογενειακή ζωή)
https://enromiosini.gr/arthrografia/osios-paisios-giati-einai/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου