Εὐλογιὰ αἰγοπροβάτων: Ἡ Νέα Τάξη «τελειώνει» τοὺς μικροὺς παραγωγούς – Κτηνοτρόφος πέθανε ἀπὸ τὸν καημό του ἐπειδὴ θὰ τοῦ θανάτωναν τὰ ζῶα

Ευλογιά αιγοπροβάτων: Η Νέα Τάξη «τελειώνει» τους μικρούς παραγωγούς – Κτηνοτρόφος πέθανε από τον καημό του επειδή θα του θανάτωναν τα ζώα

Επισιτιστικός εφιάλτης στον ορίζοντα - Οι τίμιοι κτηνοτρόφοι πεθαίνουν μεταφορικά και κυριολεκτικά, και οι γιαλαντζί πλουτίζουν με τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Ένα περιστατικό που προσωπικά με συγκλόνισε, έρχεται να δείξει το δράμα που βιώνουν οι Έλληνες κτηνοτρόφοι, οι οποίοι κυριολεκτικά συνθλίβονται ανάμεσα στη «Σκύλλα» του διεφθαρμένου ελληνικού κράτους και τη «Χάρυβδη» της αντιαγροτικής πολιτικής της Κομισιόν.

Η είδηση αφορά τη μάστιγα της ευλογιάς των αιγοπροβάτων που με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης, ξεκληρίζει το ζωικό απόθεμα της πατρίδας μας. Ένας 75χρονος κτηνοτρόφος στον Δήμο Χαλκηδόνας στην Κεντρική Μακεδονία, ξεψύχησε από τη στεναχώρια του, όταν άκουσε ότι δόθηκε εντολή να θανατωθούν τα πρόβατά του λόγω κρούσματος ευλογιάς.

Όλα έγιναν στο μίνι μάρκετ του χωριού Μικρό Μοναστήρι. Μια αυτόπτης μάρτυρας είπε ότι ο 75χρονος έλεγε απαρηγόρητος ότι «μου έβγαλαν τα προβατάκια μου για σφάξιμο, μου τα πήρε το κ@λοκράτος, τέλος τα πρόβατα» και αμέσως μετά ένιωσε ισχυρό πόνο στην πλάτη, κάθισε σε μια καρέκλα και έπειτα κατέρρευσε και έπεσε κάτω. Οι διασώστες του ΕΚΑΒ δεν κατάφεραν να τον σώσουν. Ο άνθρωπος κυριολεκτικά πέθανε από τον καημό του!

Η είδηση του θανάτου σκόρπισε θλίψη στην τοπική κοινωνία, με τους πάντες να κάνουν λόγο για έναν ηθικό και εργατικό άνθρωπο που αγαπούσε τα ζώα του και τα είχε ως μοναδική πηγή εισοδήματος. Είχε μόνο 25 ζώα και προσπαθούσε με αυτά να τα βγάλει πέρα.

Σε ένα ακόμα περιστατικό που συνέβη στον Βόλο, όταν οι κτηνιατρικές αρχές ενημέρωσαν έναν 53χρονο κτηνοτρόφο ότι πρέπει να θανατωθούν τα ζώα του, εκείνος εξαφανίστηκε απειλώντας ότι θα αυτοκτονήσει. Η οικογένειά του δήλωσε την εξαφάνιση, αλλά ευτυχώς ο κτηνοτρόφος εντοπίστηκε σώος.

Προφανώς ο περισσότερος κόσμος και δη αυτός που ζει στα αστικά κέντρα, δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του δράματος που βιώνουν εδώ και ένα χρόνο οι κτηνοτρόφοι μας. Η κατάσταση είναι ασύλληπτη. Ο κτηνοτροφικός κλάδος δεν καταρρέει απλά, αλλά γίνεται μια μακρινή ανάμνηση. Θα κλάψουμε πικρά όταν θα έρθει η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι ζημιά προκαλείται στην επάρκεια κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων. Μια ευλογημένη χώρα που κάποτε διέπρεπε διεθνώς στο ζωικό κεφάλαιο, μετατρέπεται σε έναν απέραντο ομαδικό τάφο ζώων.

Αυτό το δώρο του Θεού που λέγεται κτηνοτροφία και χαρίζει στον άνθρωπο έναν ολόκληρο κύκλο ευεργετημάτων, το ελληνικό κράτος το πετάει στα σκουπίδια. Άρρωστα μαζί με υγιή αιγοπρόβατα οδηγούνται σε μαζικές σφαγές. Οι υποστελεχωμένες κτηνιατρικές υπηρεσίες, τα ανύπαρκτα μέτρα βιοπροστασίας, οι «μαύρες» εισαγωγές ζώων στα σύνορα και η ένοχη άρνηση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να προχωρήσει σε εμβολιασμό των ζώων, δημιουργούν αυτό το «κοκτέιλ» θανάτου που σαρώνει τα κοπάδια.

Και στο βάθος όλων αυτών, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η ευλογιά φαντάζει ιδανικό «δώρο» για να εξαφανίσει τα ίχνη των απατεώνων, να εξισώσει τους πλασματικούς αριθμούς ζώων με εκείνα που θα απομείνουν. Πόση ανομολόγητη αδικία κρύβει μέσα του αυτό; Τη στιγμή που εκατοντάδες λαμόγια πλούτιζαν δηλώνοντας χιλιάδες ανύπαρκτα ζώα, οι τίμιοι αγρότες καταστρέφονται χάνοντας το υπαρκτό και λιγοστό βιος τους. Άνθρωποι του έντιμου μόχθου που ποτέ δεν γνώρισαν τι θα πει κομπίνα, τι θα πει εύκολο χρήμα, τι θα πει «κομματικός» αγρότης με Ferrari.

Εξαφανίζεται ένας φυσικός τρόπος ζωής

Αυτοί οι άνθρωποι που τώρα καταρρέουν από το μαράζι τους, έχουν φάει με το κουτάλι ξεχειμωνιάσματα δίπλα στα ζώα τους. Τα έχουν ξεγεννήσει, τα έχουν φροντίσει, τα έχουν πονέσει, τα φωνάζουν με τα ονόματά τους, μαθαίνουν τη «γλώσσα» τους, κάνουν τη στάνη δεύτερο σπίτι τους, ζουν από γενιά σε γενιά την παράδοση της ελληνικής υπαίθρου, είναι το λαογραφικό DNA μας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι τελευταίοι που έμειναν να μας θυμίζουν ότι η τροφή δεν είναι ένα αυθύπαρκτο προϊόν εργαστηρίου, αλλά είναι μεράκι, είναι δεσμός με τη φύση, είναι καρπός εργασίας και ανταπόδοσης και πάνω απ’ όλα είναι δοξολογία στον Θεό.

Βλέποντας τον κάθε τσοπάνη να κοσμεί με τον ίσκιο του τα λιβάδια μιας ξεχασμένης Ελλάδας, λες ότι η ζωή δεν φτιάχτηκε για ουρές στα σούπερ μάρκετ και καταναλωτισμό σε σελοφάν. Χτυπώντας τους μικρούς κτηνοτρόφους, το σύστημα χτυπάει έναν ολόκληρο τρόπο ζωής, στέλνει στη λήθη την τέχνη της αυτάρκειας, στρώνει το χαλί στα πολυεθνικά «τέρατα» της βιομηχανίας.

Με τις διάσπαρτες νόσους που χρονίζουν, με την υποχρηματοδότηση των αγροτών (με εντολή της ΕΕ), με τις φυσικές καταστροφές και με την επερχόμενη ιδιωτικοποίηση του νερού, επιτυγχάνουν το τελειωτικό χτύπημα στους μικρούς παραγωγούς, στέλνουν χιλιάδες οικογένειες στο δρόμο και αφανίζουν διαπαντός τη διατροφική αυτονομία της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, πάνω από 275.000 ζώα έχουν θανατωθεί ως τώρα από τις ζωονόσους, με το κόστος των απωλειών να εκτιμάται άνω των 350 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για ένα προσχεδιασμένο έγκλημα που εκτελείται σε κλιμακωτές φάσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα βέβαια, αλλά σε πλείστα κράτη που παραδίδουν το ζωικό τους κεφάλαιο στη διατροφική ατζέντα της Νέα Τάξης.

Εκείνος που ελέγχει την τροφή σου, ελέγχει και τη ζωή σου. Η τραγωδία των κτηνοτρόφων μας αφορά όλους και εύχομαι να μην το συνειδητοποιήσουμε όταν είναι πλέον πολύ αργά…

sportime.gr 08 Οκτ 2025

https://aktines.blogspot.com/2025/10/blog-post_09.html#more